อ๊าก!! ผมหลงรักลูกสาวมาเฟีย

ห้องนั่งเล่น
เอ๋ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย พอชั้นย่างก้าวเข้ามาในห้องนั่งเล่นไอ้4คนนั้นมันก้อมองชั้นด้วยสายตาแปลกๆ เฟย์กับฟางจ้องชั้นอย่างกับชั้นไปฆ่าคนรักของมันอย่างนั้นแหล่ะแล้วก้อดูเฟย์ฟางจ้องนายโทโมะอย่างกับจะลากไปฆ่าหมกส้วมอย่างนั้นแหล่ะ แต่ไอ้ป๊อปปี้กับเขื่อนนี่ซิมันบ้ารึเปล่ามองหน้าชั้นกับโทโมะแล้วก้อยิ้มหัวเราะคิกคักกันอยู่2คน ประสาทมัน2คนต้องกลับแล้วแน่ๆเลย
โทโมะ:"พวกแกเป็นไรว่ะ มองชั้นกับยัยปีศาจอยู่นั่นล่ะ" โทโมะพูดพร้อมกับค่อยพยุงชั้นลงนั่งโซฟาแล้วค่อยลงนั่งข้างชั้น
แก้ว:"นั่นดิ มีไรก้อพูดมาเลยดีกว่า"
เขื่อน:"ปล๊าว แล้วทำไมพวกแก2คนเพิ่งลงเอามาป่านนี้เนี่ย นี่มันบ่ายแล้วนะเว้ย" ชั้นได้ยินนายเขื่อนถามถึงกับสะดุ้งทันที
เฟย์:"เป็นไรพี่แก้ว หน้าซีดจังแล้วเมื่อกี้สะดุ้งด้วยเป็นไรหรอ"
แก้ว:"เอ่อ เปล่าจ๊ะพี่ไม่เป็นไร" ชั้นตอบด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
ฟาง:"อืม งั้นหรอแล้วทำไมเพิ่งตื่นเอาป่านนี้ล่ะ"
แก้ว:"คือ...เอ่อ...สงสัยเมื่อคืนพี่ดื่มหนักไปหน่อยละมั้ง ก้อเลยเกิดอาการแฮ้งนะ"ล
เฟย์/ฟาง/ป๊อปปี้/เขื่อน:"หรอออออออออออ -o-" อะไรกัน แล้วทำไมต้องทำเสียง และสีหน้าไม่เชื่ออย่างนั้นล่ะ
เขื่อน:"แล้วทำไมตอนเธอเดินเข้ามาต้องให้ไอ้โมะช่วยหยุงด้วยล่ะ" ไอ้พวกนี้ทำไมมันขี้สงสัยจังว่ะ
โทโมะ:"คือ...ยัยปีศาจปวดขานะก้อเลยช่วย"
ป๊อปปี้:"หรอ ปกติชั้นไม่เคยเห็นแกจะช่วยผู้หญิงคนไหนเลยนะ ขนาดผู้หญิงโดนรถชนต่อหน้าต่อตาแก แกยังเดินผ่านเลย ฮึๆๆๆ"โธ่ ไอ้บ้านี่มันเลวชะมัด คนโดนรถชนต่อหน้าก้อไม่ช่วย "แต่ทำไมแค่ยัยแก้วปวดขาแกถึงได้พยุงยัยแก้วอย่างทะนุถนอมขนาดนั้นล่ะ" เออนั่นดิ ไอ้ผีดิบมันคิดอะไรกับชั้นป่าวเนี่ย อย่างนี้มันต้องพิสูจน์ อิอิ
โทโมะ:"เฮ้ย!! แกจะแฉเรื่องชั้นทำไมว่ะ ไม่รู้ด้วยแล้วเว้ย -^-" อ้าวงอนซะงั้น
เขื่อน:"โธ่ไอ้เพื่อนบ้า งอนเป็นตุ๊ดไปได้" เออ จะว่าไปก้อเหมือนนะ
โทโมะ:"เชอะ-^- ไม่สนเว้ย เอายัยปีศาจ3พี่น้องกลับหอได้แล้ว ชั้นไปรอที่รถนะ" นายโทโมะพูดจบก้อเดินออกไปทันที
เฟย์:"ก้อดีเหมือนกัน เพราะเรา2คนมีเรื่องที่จะต้องเคลียร์กับพี่แก้วนิดหน่อย-_-" ยัยเฟย์ทำสีหน้าจริงจังหายนะมาเยือนแน่ๆเลยชั้นคราวนี้ เอว่าแต่ชั้นไปทำอะไรให้ยัย2คนนี้โกรธเนี่ยรู้สึกสังหอนใจไม่ดีเลยแหะ
แก้ว:"เอ่อ จ๊ะงั้นไปกันเหอะ เออนี่หวกนายเอายัยเฟย์ฟางไปส่งที่ผับKZนะ ชั้นลืมรถไว้ที่นั่นเดี๋ยวชั้นออกไปบอกไอ้ผีดิบก่อนนะ"
ป๊อปปี้/เขื่อน:"อืม" แล้วชั้นก้อเดินไปหานายโทโมะ
ผับKZ
ฟาง Part
ตอนนี้เราก้อถึงผับแล้ว แต่ว่าตอนนี้พวกชั้นกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่เพราะว่าชุดที่ใส่อยู่ตอนนี้เป็นชุดเมื่อคืนถ้าใส่เข้าหอไปทั้งชุดแบบนั้นนะมีหวังรร.ได้แตกตื่นแน่แล้วพวกเราก้อเปลี่ยนชุดเสร็จเป็นชุดที่แสนจะธรรมดา ชั้นเฟย์พี่แก้วกำลังเดินไปขึ้นรถส่วนไอ้3คนนั้นก้อขับรถออกไปแล้ว
บนรถ
ตอนนี้นะบรรยากาศบนรถเงียบมาก เงียบตั้งแต่ขึ้นรถ พี่แก้วขับรถ ชั้นนั่งข้างคนขับ ส่วนเฟย์นั่งข้างหลัง
แก้ว:"เอ่อ พวกแกมีอะไรจะเคลียร์กับพี่งั้นหรอ" พี่แก้วถามขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน
เฟย์:"เฟย์ยังไม่อยากคุยตอนนี้ เดี๋ยวอารมณ์ขึ้น!!" ยัยเฟย์พูดเสียงกระแทก พร้อมกับพยายามเก็บอารมณ์ ถ้ายัยเฟย์ของขึ้นนะลงยากมากจะบอกให้
แก้ว:"เอ่อ ก้อได้จ๊ะ"
หอหญิง
ห้อง909
ตอนนี้เราทั้ง3คนก้อถึงห้องแล้วในห้องตอนนี้มีแต่รังสีอำมหิตต่างคนต่างไม่พูดชั้นกับเฟย์นั่งมองหน้าพี่แก้วอย่างเข้มขรึมแววตานิ่ง ก่อนที่ชั้นจะพูดออกมา
ฟาง:"พี่แก้ว พี่อะไรจะบอกพวกเรารึเปล่า" ชั้นทำสีหน้าจริงจัง
แก้ว:"เอ่อ ไม่มีนิ" พี่แก้วตอบแบบทำหน้างงๆ
เฟย์:"พี่ตอบได้ยังไงว่าไม่มี ก้อในเมื่อ...!!" เฟย์เมื่อได้ยินคำตอบของแก้วก้อลุกขึ้นจากเตียงแล้วก้อโวยวายยกใหญ่ด้วยอารมณ์ที่โมโหสุดๆ แต่เฟย์ยังพูดไม่จบชั้นก้อแทรกขึ้นมาก่อน
ฟาง:"ยัยเฟย์!! หยุดนะสงบสติอารมณ์หน่อยซิ" ชั้นหันไปดุยัยเฟย์ แล้วยัยเฟย์สูดลมหายใจเฮือกใหญ่แล้วค่อยนั่งลง ก่อนที่ชั้นจะพูดกับพี่แก้ว "พี่แก้ว เราเป็นพี่น้องกันนะมีอะไรปิดบังก้อบอกพวกเรามา" ตอนนี้พี่แก้วทำหน้างงอีกแล้ว
แก้ว:"นี่อะไรของพวกแกเนี่ย มีอะไรจะเคลียร์ก้อเร็วๆเลยไม่ต้องอ้อมค้อม มัวแต่อ้อมค้อมอย่างนี้แล้วเมื่อไหร่จะเคลียร์เสร็จล่ะ" พี่แก้วเริ่มลำคาญเมื่อพวกเราไม่เข้าประเด็นซะที
เฟย์:"ก้อได้ เดี๋ยวเฟย์จะเล่าให้ฟังเอง ก้อเมื่อเช้าพวกเรา บลาๆๆๆ" ยัยเฟย์เริ่มเดือดอีกครั้ง แต่ก้อไม่ได้โวยวายเท่าไหร่จนกระทั่งยัยเฟย์เล่าจบ แต่ตอนนี้รู้สึกว่าวิญญาณพี่แก้วคงจะออกจากร่างไปแล้วล่ะนิ่งเชียว
ฟาง:"ว่าไงพี่แก้ว มีอะไรจะแก้ตัวมั๊ย"
แก้ว:"คือว่าเรื่องมันเป็นอย่างนี้ บลาๆๆๆๆ" แล้วพี่แก้วก้อเล่าความจริงให้ฟัง นี่มันอะไรกันเนี่ย
เฟย์:"จริงหรอพี่แก้ว ไอ้บ้านั่นมันวางยาพี่หรอ!!" ยัยเฟย์ที่ได้ยินความจริงจากปากพี่แก้วก้อพูดออกมาด้วยความตกใจ พี่แก้วไม่ตอบอะไรได้แต่พยักหน้าแต่สายตานี่นะซิเต็มไปด้วยด้วยความอาฆาตทั้งสิ้น  "ฟาง!!" แล้วยัยเฟย์ก้อหันมาพูดกับชั้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นชั้นก้อรู้ว่านั่นหมายความว่าอะไรชั้นก้อพยักหน้าให้เฟย์อย่างรู้กัน2คน แล้วชั้นกับเฟย์ลุกขึ้นจากเตียงกำลังออกไปนอกห้อง แต่ว่า
แก้ว:"พวกแกจะไปไหน" พี่แก้วทักขึ้นชั้นกับเฟย์ก้อตอบว่า
เฟย์/ฟาง:"ไปฆ่าไอ้เค!!" ชั้นกับเฟย์ตอบพร้อมกันด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
แก้ว:"ไม่ต้อง!! พี่จัดการเอง อ้อแล้วก้ออีกอย่างคืนนี้แต่งตัวสวยๆนะพี่จะพากลับบ้านแล้วก้อมีเนื่องสนุกให้ทำด้วย" พี่แก้วตอบด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ซึ่งชั้นเดาไม่ถูกเลยว่าพี่แก้วจะทำอะไรกันแน่แล้วยัยเฟย์ก้อหันมามองชั้น
ฟาง:"ไม่ต้องมองชั้น ชั้นไม่รู้" ชั้นตอบไปแบบรู้ทันว่ายัยเฟย์ต้องถามชั้นแน่ๆว่าพี่แก้วจะทำอะไรกันแน่ ซึ่งตอนนี้พี่แก้วก้อหลับไปแล้ว
เฟย์:"นั่นซินะ ชั้นก้อลืมไปว่าไม่มีใครทันความคิดพี่แก้ว" แล้วชั้นกับเฟย์ก้องงต่อไป