โอ๊ย! ยัยบ้าฉันเปลี่ยนไปเพราะรักเธอ

ปัจจุบัน
( แก้วพอกลับมาบ้านเธอก็พยายามที่จะลืมเรื่องที่เธอเจอเห็นในวันนี้ พยายามที่จะลบทุกอย่าง อะไรกันเธอกับเขาพึ่งคบกันได้แค่วันเดียวเอง เขาก็ทำเธอเสียใจแล้ว แล้วถ้าเธอยิ่งทนไปไม่รู้ว่าเขาจะทำให้เธอเสียใจอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ เธอคิดเรื่องนี้นานจนเผลอหลับไป )
เช้าวันรุ่งขึ้น
ก๊อกๆๆๆ
โทโมะ: ยัยป๊อปตื่นเดี๋ยววันนี้แกต้องไปทำธุระกับพี่
ป๊อปปี้: อะไรอ่ะพี่โมะ ป๊อปยังไม่อยากตื่นเลยนะ
โทโมะ: นี่ ถ้าแกยังไม่ตื่นนะฉันจะบอกแม่ว่าแกอ่ะ มีแฟนแล้ว
ป๊อปปี้: โอเคๆ ตื่นแล้วๆ ( ป๊อปปี้ลุกและเดินมาเปิดประตู ) มีอะไรค่ะ พี่ชายยยยยยยยยย
โทโมะ: ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้พี่ให้เวลาแก 10 นาที ถ้ายังไม่เสร็จฉันจะบอกคุณแม่เรื่อง.....แฟนของแก
ป๊อปปี้: อย่านะๆ ป๊อปไปอาบน้ำก็ได้รออยู่ข้างล่างนั้นแหละเดี๋ยวป๊อปอาบน้ำเสร็จป๊อปจะลงไปหา
โทโมะ: โอเค และอย่าคิดจะเบี้ยวล่ะไม่งั้น ถึงหูแม่แน่
ป๊อปปี้: อย่าเอาเรื่องนี้มาขู่กันได้ไหมเล่า
โทโมะ: ไม่งั้นก็ ไปอาบน้ำ!!!!~
ป๊อปปี้: ค่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
( พอป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จโทโมะก็พาป๊อปปี้ไปหาแก้วที่บ้านของเธอ )
ออด!ๆ~ ) ตอนนี้แก้วกำลังตั้งหน้าตั้งตาอยู่กับซีรี่ส์เกาหลี ตอนฉากซึ้งๆพอดีทำให้เธอน้ำตาไหล
โทโมะ: แก้ว เปิดประตูให้ผมหน่อยครับ
แก้ว: รอแป๊บนึงนะ
โทโมะ: อะไรหายโกรธแล้วเหรอเนี่ยอารมณ์ดีจังเลย
แก้ว: มาแล้ว
โทโมะ: เฮ้ย!
ป๊อปปี้: เฮ้ย!
แก้ว: จะเฮ้ยทำไม ( แก้วเห็นผู้หญิงคนเดิมมที่เธอเห็นเมื่อวาน จึงทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่าเธอโกรธโทโมะอยู่ ) 
โทโมะ: ก็แก้วจะร้องไห้ทำไม คงไม่ใช่เพราะโทโมะใช่ไหม
แก้ว:( แก้วจะตอบว่าไม่ใช่แต่ปากพูดออกไปว่า) ใช่!
โทโมะ: ถ้าอย่างนั้นโทโมะก็ขอโทษนะ โทโมะรู้แล้วว่าใครเป็นต้นเหตุ ( โทโมะพูดพร้อมชำเลืองไปมองป๊อปปี้ )
ป๊อปปี้: อะไรป๊อปผิดเหรอ?
โทโมะ: ก็ใช่น่ะสิ แก้วเนี่ยน้องสาวของโทโมะเอง
แก้ว: OoO จะ... จริงเหรอ น้องเป็นน้องสาวของโทโมะเหรอ
โทโมะ: ใช่ คลานตามกันมาเลย
ป๊อปปี้: ใช่ค่ะ พี่โทโมะถ้าพี่ไม่มีอะไรแล้วป๊อปกลับแล้วนะ
โทโมะ: ตามสบายสิ ( และป๊อปปี้ก็เดินไป ) เป็นไงหายงอนรึยังครับ
แก้ว: ใครงอน ไม่มี๊ ไม่มี
โทโมะ: ฮั่นแน่ไม่ต้องมาเก๊ก เสียงสูงเชียวนะ
แก้ว: ไม่มี ไม่มี ( เสียงต่ำ )
โทโมะ: ฮ่าๆๆ ไม่ต้องเลยมานี้เดี๋ยวนี้เลยนะ ดื้ออย่างนี้ต้องโดนลงโทษ
แก้ว: ลงโทษอะไรไม่เอา ฉันไม่ผิดนะ
โทโมะ: ก็แบบนี้ไง
( บทลงโทษของโทโมะเป็นแบบไหนติดตามจ้า!~ )