โอ๊ย! ยัยบ้าฉันเปลี่ยนไปเพราะรักเธอ

ปัจจุบัน

แก้ว: ทำไมนายถึงไม่ให้เกียติฉันเลย ( แก้วพูดเบาๆพร้อมกับเดินไปหลบหลังร้านขายของร้านหนึ่ง จยผู้หญิงคนนั้นเดินออกไปเธอจึงเดินออกมา )

โทโมะ: อ้าวแก้ว ทำไมไปนานจังรู้ไหมคิดถึงนะเนี่ย

แก้ว: ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ พาฉันกลับบ้านหน่ิอยฉันไม่มีอารมณ์จะดูหนังแล้ว

โทโมะ: ทำไมล่ะ อีกแค่10นาทีหนังก็จะเล่นแล้วนะ ดูก่อนเถอะ

แก้ว: มะ.....

โทโมะ: อย่าปฏิเสธนะครับ

( แก้วจึงต้องจำใจกูหนังกับเขาจนจบเรื่อง แต่แก้วไม่ได้ดูได้แต่นั่งร้องไห้เงียบๆ เก็บเสียงเอาไว้  จนแก้วดูหนังเสร็จ )

โทโมะ: แก้วจะกินอะไรไหมครับ

แก้ว: ไม่ ฉันจะกลับบ้าน

โทโมะ: แก้วเป็นอะไร ทำไมไม่บอกโทโมะ

แก้ว: นายจะไม่รู้ด้วยตัวเองไม่ได้รึไง

โทโมะ: โมะไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ บอกโมะได้ไหม

แก้ว: ไม่ นายต้องรู้ด้วยตัวนายเอง ตอนนั้นเราค่อยมาเจอกันดีกว่า ( แก้วพร้อมที่กำลังจะเดินกลับบ้าน แต่โทโมะคว้ามือไว้ก่อน )

โทโมะ: อย่าทำแบบนี้เลยนะแก้ว

แก้ว: ฉันคิดว่านายน่าจะฟังภาษาไทยออกนะ 

โทโมะ: แต่....

แก้ว: ไม่มีแต่

( โทโมะต้องจำใจปล่อยแก้วไป เพราะถ้าขืนยิ่งยื้อเธอไว้จะยิ่งทำให้เธอยิ่งโกรธไปมากกว่านี้ เขาเลยกลับบ้านแล้วไปนอนคิดว่า เขาทำอะไรตอนไหนแก้วถึงได้โกรธ เขาขนาดนั้น )

โทโมะ: เพราะเรื่องอะไรนะ

ปิ้ง~

โทโมะ: ต้องเป็นเพราะยัย ป๊อปปี้ตัวแสบแน่นอนเลย มาทำให้แก้วใจของฉันหึง

พอเขารู้สาเหตุเขาก็คิดไว้แล้วว่าเค้าจะจบปัญหานี้ได้อย่างไร 

( วิธีจบปัญหาครั้งนั้อย่างไร แล้วแก้วจะยอมดีด้วยไหม ติดตามจ้า!~ )