top-secret เรื่งของเราอย่าบอกเขาเลย

แก้วเดินเข้าบ้านไปแล้วหลังจากที่คุยกับป๊อปปี้เสร็จ
"แกร๊ก"
เสียงเปิดประตูเข้ามาในบ้าน
"วันนี้เห็นว่ามีคนมาหาพี่หนิ ใครน่ะ?"
เกล น้องสาวคนเดียวของแก้วเดินเข้ามาในบ้านแล้วถามขึ้น
"ไม่มีไรหรอก"
แก้วตอบปัดๆไป
"เห็นว่าวันนี้คนที่เขามาหาน่ะ มาติดต่อของซื้อของมากเลยหนิ แบ่งฉันบ้างสิ"
เกลเดินเข้ามานั่งข้างๆกับแก้ว
"ไม่มีหรอก ฉันซื้อของเข้าบ้านหมดแล้ว  ตอนนี้ไม่เหลือแล้ว"
แก้วละจากโทรทัศน์มามองหน้าของเกล
"อะไรกันได้เงินมาตั้งเยอะ แต่ไม่เคยแบ่งฉันสักรอบ"
เกลพูดเสียงดังใส่แก้ว
"แล้วเธอจะเอาเงินไปทำอะไร"
แก้วถามออกไปทั้งๆที่เธอก็รู้ว่าเกลได้เงินจากเธอแล้วจะนำมันไปทำอะไรบ้าง
"ฉันก็จะเอาไปซื้อของ เสื้อผ้า ของที่ผู้หญิงๆเขาควรมีน่ะ"
เกลกระเถิบเข้ามใกล้แก้วมากขึ้น
"มันไม่จำเป็นเลย ฉันไม่เห็นต้องการเหมือนเธอเลย แค่ค่าเทอมโรงเรียนแสนแพงของเธอฉันก็จะแย่แล้ว  
ไม่รู้ว่าจะเรียนทำไมโรงเรียนนี้มีแต่เรื่องเสียเงินตลอด"
แก้วพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์
"อะไรกันนักกันหนาเนี้ย ไม่ให้ก็ไม่เอาก็ได้ ชิ!!"
เกลเมื่อไม่ได้ดังใจเลยลุกขึ้นแล้วเดินกระทืบเท้าเข้าห้องของเธอไป
"เห้อ พี่จะทำยังไงกับเธอดีล่ะเนี้ย"
เมื่อเกลปิดประตูห้องของตัวเองไปแล้ว แก้วก็บ่นกับตัวเองเบาๆ 
 
... 20.00น. ...
"ก๊อกๆๆ"
เสียงเคาะประตูเรียกเกล
"นี่ เธอจะออกมากินข้าวได้หรือยังเนี้ย ฉันหิวรอนานแล้วนะ"
แก้วตะโกนบอกน้องสาวตัวเองที่อยู่ข้างใน
"เธอจะกินก็กินไปสิ ฉันไม่กิน เชิญเธอกินไปคนเดียวเลย"
เกลตะโกนบอกออกมา
"เธอจะไม่กินใช่มั๊ย"
แก้วถามออกไปอีกหน
"......."
แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา
แก้วเมื่อคิดว่าน้องสาวของเขาไม่ออกมากินจริง เลยเดินไปนั่งกินข้าวคนเดียว
 
"นี่ คนนั้นที่เขามาหาเธออ่ะ เป็นผู้ชาย ผู้หญิงห่ะ"
เกลวิ่งออกมาจากห้องแล้วถามแก้วขึ้น
"จะถามไปทำไม "
แก้วถามกลับมา
"ฉันก็แค่อยากรู้น่ะ เห็นไอ้โจ๋หน้าซอยมันบอกว่า หน้าตาดี ดูเหมือนจะรวยอยู่ แล้วตกลงผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ"
เกลบอก
"ผู้ชาย ฉันไม่รู้หรอกแต่ในเมือมีเงินให้ฉัน ฉันก็มีของให้ แค่นั้นเอง"
แก้วบอกอย่างไม่ถือสา
"แล้วเธอไปรู้จักกับเขาได้ไงอ่ะ"
เกลยังถามต่อไป
"นายนั่นมันมาของซื้อฉัน"
แก้วก็ยังตอบออกไปแต่หน้าตาของเธอเริ่มเปลี่ยน
"แล้วเธอไม่สงสัยหรอว่าเขาอาจจะเป็นตำรวจน่ะ เพราะฉันไม่เคยเห็นมีใครมาซื้อของๆเธอเลย นอกจากไอ้
ขี้ยาแถวนี้อ่ะ แล้วเขารู้ได้ยังไงว่าเธออ่ะมีของ"
เกลพูดออกมาเพราะเธอก็สงสัยเรื่องนี้เหมือนกันพี่สาวของเธอยิ่งไม่ค่อยทันอยู่ด้วย
"คิดมากน่ะ ตำรงตำรวจอะไร แถวนี้มันไม่มีหรอก"
"เธอเนี้ยมันไม่รู้เรื่องอะไรเลย วันนี้ฉันเห็นพวกคุณหนูๆที่เป็นเป็นลูกของพวกตำรวจใหญ่น่ะ พูดกันว่าจะปราบ
ยาเสพติดในท้องถิ่นเรา ฉันเลยสงสัยว่านายนั่นมันมาจากไหน เธอก็ระวังตัวไว้แล้วกัน เพราะฉันไม่มีเงินมาปะ
ระกันตัวเธอหรอกนะ"
เกลพูดออกมาอย่างหยิ่งๆ
"อะไรกันเล่า เธอเนี้ย ฉีนบอกว่าไม่มีอะไรหรอก แถวนี้คนโหดๆเอะจะตายไปพวกตำรวจมันไม่กล้าหรอก"
แก้วพูดออกพลางหัวเราะไปด้วย
"ฉันก็แค่อยากจะเตือนด้วยความหวังดี ไม่อยากอยู่คนเดียว"
เกลพูดแล้วก็เดินกลับเข้าห้องไป
เมื่อเกลเดินกลับเข้าห้องไปแก้วก็เดินเข้าห้องของตัวเองบ้าง
..เมื่อแก้วเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเธอเดินมานั่งที่หน้ากระจกและเช็ดผม
"เฮ้อ  อะไรกันเนี้ย ฉันไปนึกถึงคำที่ยัยนั่นพูดทำไมเนี้ย "
แก้วบ่นออกมาและมองไปที่หน้ากระจก
"ถ้านายนั่นเป็นตำรวจ ขึ้นมาจริงๆแล้วฉันจะทำยังไงเนี้ย"
แก้วคิดออกมาอย่างวิตก
และเดินไปนอนเธอล้มตัวนอนที่ ที่นอนและคลุมโปงและคิดไปเรื่องของวันนี้และตั้งแต่ที่วันแรกที่เขาเข้ามา
ของซื้อของกับเธอ และหลับไป