ฺBy love ตามหารักที่หายไป

                 ห้องโทโมะ - จองเบ 
 "ทำไงดีวะเนี่ย " โทโมะบ่นกับตัวเองถึงคำพูดของป๊อปปี้ ที่ทำเอาเขาในตอนนี้นั้น ดูจะเครียดเอามากๆ 
  (นี่ไอ้โทโมะ ถ้าวันนี้นายไม่ทำล่ะก็ อย่าได้หวังจะมาลอกการบ้านของฉันอีกเลย) 
 " ไอ้บ้า จะให้ฉันจับหน้าอกของไอ้จองเบเนี่ยนะั แหวะ ~ แค่คิดก็ขนลุกตายห่า " โทโมะยังคงนึกภาพตอนที่เขาจะจับหน้าอกของจองเบ มันคงจะน่ากลัวพิลึก
 " กลับมาแล้ว ! " แก้วที่กำลังกลับมาจากโรงพยาบาล เธอก็แปลกใจกับสีหน้าของโทโมะเป็นอย่างมาก 
 " ไอ้-โท-โมะ มีอะไรเหรอวะ ทำไมนายถึงต้องทำหน้าอมทุกข์แบบนั้นด้วย " แก้วเอ่ยถามโทโมะทันทีที่เจอหน้าเขา
 " ปะ ป่าว ฉันก็แค่ไม่สบาย " โทโมะพยายามหาข้ออ้าง จากนั้นแก้วจึงเอามือไปแตะที่หน้าผากของโทโมะเพื่อเช็คอาการของเขา 
 " เอ ... ตัวก็ไม่ร้อนนี้ " แก้วที่พอแตะหน้าผากของโทโมะแล้ว ก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ เธอรู้ว่าโทโมะกำลังโกหกเธออยู่ 
 " คือฉัน .. " โทโมะตกใจกับการกระทำของแก้วทันที เขานิ่งไปสักครู่ พร้อมกับเอามือมากุมที่หน้าอกของเขาไว้ 
 " เป็นอะไรหรือป่าวห่ะ " แก้วยังคงถามโทโมะ อย่างเป็นห่วง 
 " เออ ... นาย ถะๆ ถอดเสื้อออกมาสิ ไอ้จองเบ " จู่ๆโทโมะก็บอกให้แก้วถอดเสื้อออก เขาคิดอะไรของเขากันแน่นะ 
 " นี่นายจะบ้าหรือไง มันเรื่องอะไรที่ฉันจะต้องถอดด้วยล่ะห่ะ " แก้วยังคงไม่เข้าใจกับการกระทำของโทโมะ  
 " จริงๆแล้ว นายเป็นผู้หญิงใช่ไหม ไอ้จองเบ ? " โทโมะพูดขึ้น ในสิ่งที่ตนสงสัยมาโดย0ตลอด 
 " นะ นายเอาอะไรมาพูดล่ะห่ะ ฉันเนี่ยนะเป็นผู้หญิง ถ้าจะเพี้ยนใหญ่แล้วนะ นายเนี่ย " แก้วรีบปฏิเสธข้อสงสัยนั่นทันที
 " ถ้างั้นนายก็ถอดเสื้อออกมาสิ ถ้านายกล้าพออ่ะนะ " โทโมะพยายามพูดจาดูถูกแก้ว เพื่อสะกิดต่อมโมโหของเธอ โดยหวังว่าความโมโหจะทำให้แก้วเผลอถอดเสื้อออกมา
 " ไร้สาระน่า หลบไป ฉันจะไปนอน " ดูเหมือนแก้วจะรู้ทันแผนของโทโมะ เธอรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ก่อนที่จะเดินไปที่เตียงนอน
 " เฮ้อ ~ ไม่สำเร็จจนได้ " โทโมะบ่นกับตัวเอง ด้วยท่าทางเซงๆ ก่อนจะเข้าไปนอนข้างๆแก้ว 
 
            สักพักต่อมา 
  ในขณะที่ทั้งสองนอนหลับสนิท จู่ๆโทโมะก็พลิกตัวทันที ทำให้มือของเขาไปโดนที่หน้าอกของแก้วโดยบังเอิญ 
 " เอ๊ะ !? อะไรเนี่ย " โทโมะบ่นขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เขาพยายามสัมผัสเจ้าสิ่งที่เขาจับอยู่นั้นอย่างปราณีต 
 " นี่มัน ... หน้าอก ไม่ผิดแน่ นี่มันหน้าอกของผู้หญิง " ทันใดนั้นโทโมะก็เริ่มรู้สึกได้ว่า สิ่งที่เขาคลึงอยู่นั้น มันคือหน้าอกของหญิงสาวนั่นเอง 
 " ในห้องนี้ ก็มีแต่ฉันกับไอ้จองเบ ก็ไม่เห็นจะมีผู้หญิงคนไหนเข้ามาได้เลยนี่น่า จริงด้วยสิ โรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนชายล้วนนี่ " โทโมะยังคงหาเหตุผลมาอธิบายกับเหตการณ์ที่เกิดขึ้น
 " หรือว่า ! ไอ้จองเบ ที่แท้ มันก็คือผู้หญิงยังงั้นเหรอ " โทโมะนึกขึ้นได้ทันที จากนั้นเขาจึงลุกขึ้นไปเปิดไฟ เพื่ออยากจะดูเพื่อนของเขา ว่าเป็นผู้หญิงจริงหรือเปล่า 
 " ผู้หญิง ผู้หญิงจริงๆด้วย " หลังจากที่โทโมะเปิดไฟเสร็จ เขาจึงถลกชายเสื้อยืดที่แก้วใส่ขึ้นมาเล็กน้อย ทำให้เขาเห็นส่วนโค้งเว้าของแก้วอย่างชัดเจน 
 " แต่ว่า จองเบตอนเด็กๆ มันเป็นผู้ชายนี่หว่า " โทโมะเริ่มหงุนงงกับเหตการณ์มากขึ้น เขาพยายามนึกถึงอดีตที่ผ่านมา 
 " เอ๊ะ !? ไม่ผิดแน่ ไอ้จองเบที่เรารู้จักมาตั้งแต่เด็กๆ มันเป็นผู้ชายนี่ แล้ว ... จองเบที่นอนอยู่ตรงนี้ล่ะ
  เป็นใครกัน? " ในที่สุดโทโมะก็นึกบางอย่างออกได้ แต่ก็ยังพยายามปะติดปะต่อเรื่องราวต่างๆ 
 " อะ เปิดไฟทำไมวะ คนจะหลับจะนอน " แก้วที่เพิ่งตื่น ก็เอ่ยถามเจ้าคนที่เอาแต่จ้องหน้าของเธอทันที 
 " ไอ้จองเบ นาย " โทโมะกำลังจะเล่าเรื่องที่เขารู้ความลับของเธอ 
 " อะไรเหรอวะ  นายมีอะไรหรือเปล่า " แก้วยังคงหงุนงงกับท่าทีของโทโมะ 
 " ป่าว ไม่มีอะไร เธอก็นอนซะเหอะ เดี๋ยวเราต้องตื่นแต่เช้า " โทโมะตัดสินใจ ที่เก็บความจริงนั่นไว้ จากนั้นเขาก็เข้านอนทันที 
     (เธอเป็นใครกันนะ แล้วไอ้จองเบอยู่ที่ไหนกัน) โทโมะยังคงสงสัยกับเรื่องราววุ่นๆที่เกิดขึ้น เขาพยายามที่หาความจริงเกี่ยวกับการหายตัวไปของจองเบให้ได้ 
 
       จบไปอีักตอนแล้วนะครับ เมื่อโทโมะรู้ความลับของแก้วเข้าให้แล้ว แล้วแก้วใจของเราจะทำยังไงต่อไป ยัีงไงก็ติดตามได้ในตอนต่อไปครับ 
                                      ~o~o~o~o~o~o~o~o~o~o~o~