ฺBy love ตามหารักที่หายไป

                   ห้อง 408 ปาร์ค จองเบ 

 " จริงด้วยสิ พี่ชายยังอยู่ในห้องน้ำนี่นา " ในขณะที่แก้วยังคงหงุนงงกับเหตการณ์ที่เกิดขึ้น จู่ๆเธอก็นึกได้ว่า เธอเป็นคนนำจองเบตัวจริงไปซ่อนไว้ในห้องน้ำ และดูเหมือนว่าเสียงที่เกิดขึ้น อาจทำให้จองเบบาดเจ็บก็เป็นได้ แก้วจึงไม่รอช้า เธอรีบเปิดประตูห้องน้ำนั่นทันที  

 " โล่งอกไปที " แก้วถอนหายใจทันทีที่เห็นร่างของพี่ชายฝาแฝดยังอยู่ในสภาพครบถ้วนทั้ง 32 ประการ จากนั้นเธอจึงรีบพยุงพี่ชายฝาแฝดกลับไปนอนที่เตียงเหมือนเดิม และออกจากห้องไปเ้พื่อตามไปสมทบกับพวกป๊อปปี้ที่ห้องของโทโมะ 

                   ห้อง 508 วิศวะ ไทยานนทร์ 

 " ไอ้จองเบ ไ้อ้จองเบมันอยู่ไหน " โทโมะยังคงโวยวาย ไม่หยุด ในขณะที่เคนตะพยายามรั้งเขาไว้ ไม่ให้ก่อเรื่อง 

 " อะไรของพวกนายวะ เอะอะกันอยู่ได้ " ป๊อปปี้ที่เข้ามาพร้อมกับเขื่อน ก็เอ่ยถามทั้งสองหนุ่มที่ยังคงตะโกนเรียกหาแต่จองเบ 

 " ก็ไอ้บ้านี่อะดิ ตื่นมาก็โวยวายหาแต่ไอ้จองเบไม่หยุดเลย ฉันล่ะเครียดมากเลยนะ ตอนนี้ " เคนตะอธิบายถึงต้นเหตุของเรื่อง 

 " ไอ้โทโมะ เป็นอะไรของนายวะ " ป๊อปปี้ถามเจ้าคนก่อเรื่องทันที 

 " ก็ไอ้จองเบน่ะสิ " โทโมะเริ่มอธิบาย ถึงสาเหตุที่เขาต้องเป็นแบบนี้ 

 " ไอ้จองเบทำไมวะ " เขื่อนพูดขึ้น อย่างสงสัย พลางจ้องตาเขม้งไปที่ใบหน้าของโทโมะทันที 

 " ไอ้จองเบน่ะ มันเป็น มันเป็น ... " โทโมะพยายามที่จะบอกบางอย่าง 

 " เป็นอะไรวะ รีบๆบอกมาเถอะ " เคนตะเริ่มทนต่อไปไม่ไหว เขารีบไปบีบคอโทโมะทันที เพื่อจะได้คำตอบจากเขาเร็วๆ แต่ดูเหมือนจะช้ายิ่งกว่าเดิมซะอีก โทโมะเริ่มหายใจไม่ออก ป๊อปปี้จึงเข้ามาช่วยไว้ ก่อนที่จะเริ่มสอบถามโทโมะอีกครั้ง 

 " ไ้อ้จองเบ มันเป็นผู้หญิง ! " โทโมะบอกกับทุกคน 

 " หา !? ผู้หญิงยังงั้นเหรอ " ทั้งสามอุทานพร้อมกัน ด้วยท่าทางที่ตกใจ 

 " ฮ่าๆๆๆๆ ~ ไอ้โทโมะ สงสัยหัวฟาดจนสมองเลอะเลื่อนแล้วล่ะมั้ง ไอ้จองเบเนี่ยนะเป็นผู้หญิง " ป๊อปปี้ทำหน้าไม่เชื่อสุดๆ 

 " ตอนเด็กเรายังอาบน้ำด้วยกันบ่อยจะตายไป แล้วก็เห็นของกันและกันมาหมดแล้ว จะให้บอกว่ามันเป็นผู้หญิงเนี่ยนะ น่าขำสิ้นดี " เขื่อนก็เห็นด้วยกับป๊อปปี้

 " ทำอะไรกันอยู่เหรอวะ " ทันใดนั้นแก้วก็เข้ามาพอดี

" นั่นไง ไอ้ตัวการมาพอดี ไอ้จองเบ เห็นไอ้โทโมะมันบอกว่า นายเป็นผู้หญิงน่ะ สงสัยไอ้หมอนี่ถ้าจะเพี้ยนเนอะ "

 เคนตะเข้าไปทักทายแก้ว ก่อนจะเล่าเรื่องราวให้ฟังทีละอย่าง

 " เออ... คือ " ทันทีที่แก้วได้ยินคำว่าผู้หญิง ถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว

 " เป็นอะไรหรือปล่าววะ ? " ป๊อปปี้เข้าไปถามแก้วอย่างเป็นห่วง จากนั้นเธอจึงรีบวิ่งออกไปทันที สร้างความหงุนงงต่อชายหนุ่มทั้งสี่คนยิ่งนัก

 " เป็นอะไรของเขานะ " เขื่อนบ่นออกมาอย่างสงสัย

 " เอ๊ะ !? จะว่าไป ฉันเห็นห้อง 408 มันมีชื่อปาร์ค จองเบ ติดด้วยแหละ " ป๊อปปี้ที่นึกขึ้นได้ ก็รีบบอกกับทุกคน 

 " แล้วเขาเขียนไว้ว่ายังไงบ้าง " โทโมะรีบถามป๊อปปี้อย่างไว 

 " เอ ... มันบอกว่า กระทบกระเทือนทางสมอง ต้องนอนพักฟื้น ใช้ระยะเวลา 5 เดือนน่ะ " ป๊อปปี้อธิบายถึงข้อความที่อยู่หน้าห้องนั้น 

 " 5 เดือนยังงั้นเหรอ " เขื่อนก็แปลกใจเหมือนกัน 

 " ตอนที่ฉันพามันไปโรงพยาบาล เห็นอาการมันโคม่าอยู่น่ะ มันไม่น่าจะเหาะเหินเดินอากาศแบบนี้ได้เลยนี่นา " เคนตะพยายามตั้งข้อสังเกตุ 

 " ไอ้เขื่อน เห็นนายบอกว่ามันตกท่อ เมื่ออาทิตย์ก่อนใช่ป่ะ " โทโมะเอ่ยถามเขื่อนทันที เพราะเขื่อนเป็นคนที่เห็นจองเบเดินตกท่อเป็นคนแรก

 " อืม ใช่ แล้วฉันกับไอ้เคนตะก็พามันไปส่งโรงบาล มีอะไรเหรอวะ " เขื่อนบอกกับโทโมะ ก่อนที่จะหันไปถามเขาบ้้าง

 " ก็วันที่มันเดินตกท่อ ฉันก็เจอมันหน้าโรงเรียนพอดีน่ะสิ " โทโมะเริ่มจับพิรุจบางอย่างได้

 " หรือว่า ... มันจะมีฝาแฝด " ป๊อปปี้เสนอข้อสงสัยที่เขาคิดไว้ขึ้นมา

 " คิดอะไรตื้นๆ พวกเราเห็นมันมาตั้งแต่เด็ก ฉันก็ไม่เคยเห็นฝาแฝดของมันเลยสักนิด " โทโมะค้านความคิดนี้สุดๆ

 " แต่ว่าพวกเราก็ยังไม่รู้เรื่องครอบครัวของมันเลยนะโว้ย " ป๊อปปี้บอกกับทุกคน

 " แต่ฉันก็ยังไม่เชื่อหรอกนะ ว่าัมันจะมีฝาแฝด " โทโมะยังคงยืนกราน ปฏิเสธข้อสงสัยนี้สุดฤทธิ์

 " มันก็ไม่แน่หรอกนะโว้ย หรือว่านายรู้เรื่องครอบครัวของมันห่ะ " ป๊อปปี้หันไปถามโทโมะบ้าง

 " ไม่รู้อะ " โทโมะส่ายหัว ก่อนจะพูดออกมา 

 " แล้วกัน " เคนตะกับเขื่อนพูดพร้อมกัน

 " ยังไงซะ พวกเราจะต้องรู้ให้ได้ ว่าเรื่องมันเป็นมายังไงกันแน่ " ป๊อปปี้ยังคงเชื่อมั่นในความคิดของเขา

 " งั้นก็ ฝากให้ไอ้โทโมะสืบเรื่องนี้ก็แล้วกัน " เคนตะรีบมอบหมายภาระนั้นให้โทโมะทันที

 " อ้าว ~ แล้วทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ " ดูเหมือนโทโมะจะไม่เอาด้วยกับเรื่องนี้

 " ก็นายอยู่ห้องเดียวกับมันนี่นา " เขื่อนชี้ไปที่โทโมะ พลางบอกกับเขาให้ยอมจำนน

 " เออๆ ก็ได้วะ " โทโมะที่ไม่มีทางเลือก จึงยอมเป็นนกต่อให้กับเพื่อนๆ แต่จริงๆเขาก็ยังอยากรู้ว่า จองเบเป็นผู้หญิง อย่างที่เขาคิดไว้หรือไม่ แล้วถ้าใช่ จองเบที่อยู่กับเขามาเกือบ 10 กว่าปีไปมุดหัวอยู่ที่ไหน นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาจะต้องรู้ความจริงนี้ให้ได้

 " งั้นก็ ตั้งใจทำงานล่ะ " ป๊อปปี้ตบที่ไหล่ของโทโมะ ก่อนจะเดินออกไป

  เอาล่ะสิครับ พวกโทโมะดูเหมือนจะได้เบาะแสบางอย่างเข้าให้แล้ว เอ๊ะ แล้วแก้วใจของเราจะทำอย่างไร จะปิดบังเรื่องพี่ชายฝาแฝดไว้ได้หรือไม่ ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า