ฺBy love ตามหารักที่หายไป

8.7

เขียนโดย because_for_love

วันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.38 น.

  50 chapter
  111 วิจารณ์
  72.78K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42) คำโกหกที่ทำร้ายจิตใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                                ดาดฟ้าเรือ ห่างจากชายฝั่ง 10 กิโลเมตร 
 " จองมี เมื่อกี้เธอคุยอะไรกับป๊อปปี้อ่ะ ? " เขื่อนเอ่ยถามแก้ว หลังจากที่ป๊อปปี้กลับเข้าไปในเรือ 
 " อ่อ ! ก็กำลังปรับความเข้าใจกับเขาน่ะ " แก้วบอกถึงจุดประสงค์ของเธอ 
 " ได้ข่าวว่า ... เธอกำลังจะไปเรียนต่อที่เกาหลีเหรอ ? " เขื่อนพูดขึ้น 
 " ว่าไงนะ ! จะบ้าหรือป่าว ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นไว้เลยนะ " แก้วบอกกับเขื่อน 
 " ก็ไหนไอ้เคนตะบอกว่า พี่เธอจะส่งเธอไปเรียนที่เกาหลีไง " เขื่อนถามแก้ว อย่างแปลกใจ 
 " พี่จองเบน่ะเหรอ ? ไม่หรอกมั้ง ... " ดูท่าทางแก้วจะไม่เชื่อที่เขื่อนพูด 
 " งั้นเราก็ไม่ต้องจากกันน่ะสิ ดีใจจัง ~ " เขื่อนพูดขึ้น ด้วยรอบยิ้มของหนุ่มอารมณ์ดี 
 " นี่พี่คิดจะส่งฉันไปเกาหลีเหรอเนี่ย " แก้วบ่นกับตัวเอง ถึงเรื่องที่เธอจะไปเรียน ซึ่งถ้าเกิดมันเป้นเช่นนั้นจริงๆ เธอจะต้องจากพวกหนุ่มๆไปอีกหลายปีเลยทีเดียว 
 
                                 ห้องนอน  
  ทันใดนั้นประตูที่ห้องของจองเบก็เปิดขึ้น ด้วยเสียงที่ดังกึกก้อง พร้อมกับการปรากฏตัวของโทโมะ ชายหนุ่มผู้หยิ่งยโสสุดๆ เขาคิดว่าโลกใบนี้ มันไม่มีความสุขเลย 
 " อ้าว ? โทโมะ มาหาฉันถึงนี่ มีเรื่องสำคัญอะไรหรือป่าว ? " จองเบเอ่ยถามโทโมะ ด้วยความสงสัย 
 " ทำไมนายต้องให้ยัยนั่นไปเกาหลีด้วยห่ะ " โทโมะพูดขึ้นอย่างโมโห 
 " นายนี่ ตลกจังเลยน่า ฮ่าๆๆๆ ~ " จองเบพูดขึ้น พลางหัวเราะร่า 
 " นี่ฉันไม่ตลกเลยนะโว้ย ! " หลังจากที่โดนหัวเราะเยาะใส่ โทโมะจึงตะครอกใส่จองเบ ด้วยท่าทางที่หงุดหงิดสุดๆ ทำเอาจองเบเงียบลงไปทันที
 " ฉันถามนายจริงๆเถอะ ทำไมถึงต้องทำอย่างนี้ด้วยวะ " โทโมะเริ่มใช้เสียงที่เบาลง
 " นายน่าจะเป็นคนบอกฉันมากกว่านะ " จองเบพูดขึ้น เหมือนต้องการอะไรบางอย่าง
 " นายหมายความว่าไง ? " โทโมะบ่นออกมา ด้วยความแปลกใจ 
 " โทโมะ ... เป็นเพราะนายนั่นแหละ บางครั้งนายดูเหมือนจะอ่อนโยน แต่บางทีก็ทำเย็นชาใส่ นายคิดยังไงกับจองมีกันแน่ " จองเบอธิบายถึงสิ่งที่เขาสงสัย 
 " ฉันกับยัยนั่นน่ะ .... คือว่า .. ฉัน " โทโมะไม่รู้จะบอกอะไร เขาได้แต่อ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ถูก 
 " นายคงจะไม่ใช่ อย่างที่ฉันคิดไว้ใช่ไหม ? " จองเบรีบเร่งเอาคำตอบจากโทโมะ
 ท่ามกลางบรรยากาศอันตึงเครียด หัวใจที่เต้นอย่างรวดเร็วของโทโมะ และด้วยความคิดที่ระส่ำระส่ายของเขา   โทโมะมองที่ใบหน้าของจองเบอย่างใจสั่น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของจองเบ ทำเอาโทโมะครุ่นคิดอย่างหนัก ถึงเพื่อนคนนี้จะมีรอยยิ้มที่เป็นมิตร แต่สายตาของเขาหาใช่ไม่ สายตาเจ้าเล่ห์ของจองเบ จับจ้องที่ริมฝีปากของโทโมะอย่างจดจ่อ ในขณะที่โทโมะกำลังจะพูดขึ้น ประตูของห้องก็เปิดออกมาก่อน 
 " พี่ค่ะ อ้าว ? นาย .. " แก้วเปิดประตูเข้ามาอย่างเร่งรีบ เธอพยายามจะเข้าไปสอบถามเรื่องที่เธอกำลังจะไปเกาหลี 
 " อ้าว จองมี มีธุระอะไรกับพี่เหรอ ? " จองเบถามน้องสาวฝาแฝดอย่างแปลกใจ
 " มาก็ดีแล้ว จะได้รู้เรื่องกันไปเลย " โทโมะพูดขึ้นอย่างมั่นใจ  
 " อะไรของนายกันห่ะ ? " แก้วถามโทโมะอย่างสงสัย 
 " ฉันว่าถามเจ้าคนหน้าเหมือนของเธอดีกว่านะ " โทโมะโยนความอยากรู้ของแก้วไปที่จองเบ 
 " พี่ ตกลงจะให้ฉันไปเกาหลีเหรอ ? " แก้วถามถึงเรื่องของเธอ 
 " คงจะรู้จากเขื่อนมาสินะ " จองเบบอกแก้วอย่างรู้ทัน 
 " พี่รู้ได้ยังไง " แก้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
 " พี่คิดไว้อยู่แล้วล่ะ ว่าเคนตะจะต้องปากโป้งไม่ทางใดก็ทางนึง " จองเบอธิบายให้ฟัง
 " ตกลงนายจะเอายังไงไอ้จองเบ " โทโมะถามจองเบอีกครั้ง
 " เหอะ ! นายต่างหาก ที่ยังไม่ได้ให้คำตอบต่อฉัน " จองเบย้อนถามกลับไป
 " ทั้งสองคนกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่น่ะ " แก้วถามทั้งสอง ด้วยความสงสัย
 " ยุ่ง ! " จองเบกับโทโมะผสานเสียงกันอย่างลงตัว ทำเอาแก้วง่อยไปอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นทั้งสองก็หันมามองหน้ากัน ราวกับแค้นกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน 
 " บอกฉันมา นายคิดยังไงกับจองมีกันแน่ ? " จองเบถามอีกครั้ง จากนั้นแก้วก็มองหน้าของโทโมะ เพื่อรอคอยคำตอบที่สำคัญของเขา  
 " ฉันน่ะ ... ฉัน .. " โทโมะหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด ทันทีที่มองหน้าของแก้ว 
 " นายจะทำยังไงดีล่ะ โทโมะ " ดูเหมือนทั้งหมดจะเป็นแผนบีบครั้นของจองเบ ใบหน้ายิ้มแย้มดูไม่มีพิษภัย กับสายตาที่เจ้าเล่ห์ของเขา ณ ตอนนี้ มันกำลังกดดันโทโมะอย่างหนัก 
 " ฉัน ... ฉันคิดกับยัยนี่แค่เพื่อนเท่านั้น แค่เพื่อนสนิท " โทโมะพูดออกมา ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น ด้วยใบหน้าไร้ความกังวลของเขา ทำเอาแก้วเชื่อสนิทว่า นั่นคือคำตอบที่ออกจากหัวใจของเขา 
 " งั้นก็ดี พอเข้าฝั่งเมื่อไร จองมีจะไปเกาหลีทันที " จองเบยื่นยืนอย่างหนักแน่น 
 " นี่นาย .. " โทโมะไม่พอใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะมองไปที่หน้าของแก้ว
 " เป็นไปตามนั้นใช่ไหม ? จองมี " จองเบบอกกับน้องสาว ให้ยอมรับข้อเสนอนี่
 " ก็ได้ ฉันจะไปเรียนต่อ " แก้วพูดจบ ก็รีบเดินออกไป
 " นายนี่มัน !@#$ " โทโมะต่อว่าจองเบด้วยความโมโหก่อนจะเดินตามแก้วออกไป
   
        เอาแล้วไงล่ะครับ แก้วดันตอบตกลงไปแบบนั้น แล้วสุดท้ายแก้วจะตัดสินใจยังไง และ โทโมะจะสามารถเปลี่ยนใจทั้งแก้วพี่ชายได้ไหม ติดตามได้ในตอนต่อไำปจ้า
 
    ~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~
   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา