ฺBy love ตามหารักที่หายไป
เขียนโดย because_for_love
วันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.38 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
41) แย่แล้วสิ ฉันจะไปเกาหลี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความดาดฟ้าเรือ ห่างจากเกาะร้าง 60 กิโลเมตร
แก้วที่ได้ฟังความจริงจากปากพี่ชาย ณ ตอนนี้ เธอกำลังหาวิธีในการปรับความเข้าใจกับป๊อปปี้ แต่ถ้ามองในความเป็นจริงแล้ว แก้วที่ไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับป๊อปปี้เลย มันคงเป็นไปได้ยาก ที่จะทำให้การง้อครั้งนี้สำเร็จ
" ป๊อปปี้ คือว่า ... " แ้ก้วเข้าไปทักป๊อปปี้ที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือ เพื่อปรับความเข้าใจกับเขา แต่ทันทีที่เขามองเห็นแก้ว ป๊อปปี้จึงรีบออกไปจากที่นั่นทันที
" นายยังโกรธเรื่องเมื่อเช้าอยู่ใช่ไหม ? " แก้วเริ่มเข้าประเด็นของเธออย่างไว
" ป่าวหรอก ฉันโกรธตัวเองต่างหาก ที่ทำลงไปก็เพราะว่า ... " ป๊อปปี้พยายามจะพูด เพื่่อให้แก้วเข้าใจ
" เพราะนายเป็นห่วงฉันใช่หรือป่าว ? " แก้วพูดขึ้น อย่างรู้ทัน
" ทั้งที่หน้าเหมือนกันแบบนั้น แต่ฉันก็ยัง .... " ป๊อปปี้ยังคงโทษตัวเองไม่หยุด
" ถึงมันอาจจะดูโหดร้าย แต่ฉันเชื่อว่า นายเป็นคนอ่อนโยน ไม่เหมือนกับคนที่ใช้กำลังแบบนั้นแน่ๆ " แก้วเริ่มเข้าใจในความรู้สึกของป๊อปปี้
" เธอเนี่ย บางครั้งก็เหมือนไอ้จองเบ บางครั้งก็ดูแตกต่าง ฉันรู้สึกสับสนไปหมดแล้วนะ " ป๊อปปี้บอกกับแก้ว ด้วยความรู้สึกที่หัวปวดเอามากๆ
" ถึงหน้าตาจะเหมือนกัน แต่ถึงยังไงฉันก็เป็นฉันอยูjดีล่ะนะ " แก้วพูดจบก็เข้าไปกอดป๊อปปี้ทันที ทำเอาเขาอึ้งเล็กน้อย กับการกระทำของเธอ
" นี่เธอ .. " ป๊อปปี้ไม่รู้จะพูดอะไรออกไป ตอนนี้ เขาลืมความน้อยใจเมื่อเช้านี่แล้ว ท่ามกลางสายลมที่พัดผ่านเรือ ใจกลางทะเลอันเวิงว้าง แก้วกอดป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ครั้งนี้ ก็ไม่พ้นสายตาของโทโมะอยู่ดี เขาจ้องดูทั้งคู่ ด้วยท่าทางหงุดหงิด
" ยัยบ้านั่น ทำอะไรกันนะ ? ทำไมต้องกอดกันด้วย " โทโมะสงสัยกับท่าทางที่อ่อนโยนของแก้วเป็นอย่างมาก เพราะในเวลาที่อยู่กับเขา โทโมะมักจะได้เห็นในด้านที่หยาบกระด้างของแก้วเสมอ
" ไอ้โท - โมะ นี่ หูหนวกรึไงหาาาา ~ " ทันใดนั้นเองเขื่อนก็เข้ามาทักโทโมะ ที่ดูเหมือนจะแอบมองอะไรบางอย่าง ทันทีที่แก้วกับป๊อปปี้ได้ยินเสียงของเขื่อน พวกเขาจึงรีบผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว
" ไอ้เขื่อน มาทำอะไรตรงนี่วะ ? " โทโมะไม่กล้าจะบอกอะไร ได้แต่ถามเพื่อนของเขาด้วยท่าทีที่เย็นชาเช่นเคย
" นายนั่นแหละ มาทำอะไรตรงนี้ ไอ้เคนตะให้ฉันมาตามนายน่ะ เอ๊ะ !? นั่นมันป๊อปปี้กับจองมีนี่ ทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะ" เขื่อนบอกกับโทโมะ จากนั้นเขื่อนที่บังเอิญไปเห็นแก้วกับป๊อปปี้อยู่ด้วยกัน เขาไม่รอช้า ที่จะเข้าไปทักทั้งสองอย่างคุ้นเคย
" อ้าว ไอ้เขื่อน " ป๊อปปี้ทักตอบ ด้วยใบหน้าที่แดงจัด สงสัยเขาคงจะยังไม่หายเขิน จากเหตุการณ์เมื่อสักครู่
" ไอ้ป๊อปปี้ ทำไมหน้าแดงแบบนั้นวะ ? " เขื่อนถามป๊อปปี้ด้วยความสงสัย
" อ่อ ~ พอดีแดดมันร้อนน่ะ " ป๊อปปี้รีบหาข้ออ้าง
" งั้นเหรอ งั้นนายก็รีบเข้าไปข้างในสิ เดี๋ยวจะเป็นลมไปซะก่อน " เขื่อนบอกกับป๊อปปี้ด้วยความเป็นห่วง
" นี่ ไอ้เขื่อน นายบอกว่าไอ้เคนตะเรียกฉันยังงั้นเหรอ ? " โทโมะถามถึงธุระของเขาอีกครั้ง
" อื้ม ! ดูเหมือนมันจะแปลกๆไปล่ะนะ ยังไงก็ระวังตัวไว้ก็แล้วกัน " เขื่อนบอกกับโทโมะ ถึงสภาวะอารมณ์ของเคนตะ
" เออๆ งั้นฉันไปล่ะ " โทโมะพูดจบก็เดินออกไปทันที แต่ก่อนจะออกไป เขาไม่ลืมที่จะส่งสายตาอาฆาตใส่แก้ว ทำเอาเธอแปลกใจเป็นอย่างมาก
ท้ายเรือ
" มาแล้วเหรอวะ " ทันทีที่เห็นหน้าของโทโมะ เคนตะจึงเข้าไปทักเขาอย่างคุ้นเคย
" มีเรื่องอะไรหรือป่าว ? " โทโมะรีบถามถึงธุระของเขา
" ตอนฉันคุยกับไอ้จองเบน่ะ ดูเหมือนว่า ... " เคนตะพูดขึ้น ด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย
" มีเรื่องอะไรเหรอวะ รีบๆบอกฉันมาสิ " โทโมะเร่งเร้าเคนตะเต็มที่
" ก็ไอ้จองเบน่ะสิ มันคิดจะให้จองมีไปเรียนต่อที่เกาหลีน่ะ " เคนตะตะครอกใส่โทโมะ อย่างทำอะไรไม่ได้
" แล้วยัยนั่นรู้หรือป่าว ? " โทโมะถามเคนตะอีกครั้ง
" จองมีไม่รู้หรอก เรื่องนี้น่ะ มีแค่ฉันกับไอ้จองเบเท่านั้นที่รู้ " เคนตะเล่ารายละเอียดให้ฟัง
" ทำไมต้องให้น้องสาวไปเรียนที่เกาหลีล่ะ ไอ้เคนตะ " โทโมะยังคงสงสัยกับความคิดของเพื่อน
" คงเป็นเพราะนายล่ะมั้ง นี่ ถ้านายอยากให้จองมีอยู่ต่อ ฉันขอให้นายออกห่างจากจองมีได้ไหม ? " เคนตะบอกกับโทโมะถึงสาเหตุที่ทำให้จองเบตัดสินใจแบบนั้น
" ฉันไม่เชื่อหรอก ฉันจะไปพูดกับไอ้จองเบเอง " โทโมะพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด
" ถึงนายจะต่อยมันจนเข้าโรงบาล นายก็ไม่มีวันเปลี่ยนใจมันได้หรอก นายก็รู้นี่ ว่าไอ้จองเบน่ะ หัวแข็งขนาดไหน" เคนตะพยายามเตือนโทโมะ
" งั้นเหรอ ? " โทโมะพูดขึ้น ก่อนจะกำหมัดไว้แน่น เขาคิดว่า การกระทำของเพื่อน เป็นสิ่งที่เลวร้ายมากในตอนนี้
" ไอ้โทโมะ ~ " เคนตะพูดตามหลังอย่างเป็นห่วง
เอาล่ะสิครับ แก้วกำลังจะได้ไปเรียนต่อที่เกาหลีั ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย แล้วแบบนี้ พวกโทโมะจะเปลี่ยนใจพี่ชายฝาแฝดได้หรือไม่ ยังไงก็ ติตกตามได้ในตอนต่อไปจ้า
~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ