ฺBy love ตามหารักที่หายไป

                                ดาดฟ้าเรือ ห่างจากชายฝั่ง 10 กิโลเมตร 

 " จองมี เมื่อกี้เธอคุยอะไรกับป๊อปปี้อ่ะ ? " เขื่อนเอ่ยถามแก้ว หลังจากที่ป๊อปปี้กลับเข้าไปในเรือ 

 " อ่อ ! ก็กำลังปรับความเข้าใจกับเขาน่ะ " แก้วบอกถึงจุดประสงค์ของเธอ 

 " ได้ข่าวว่า ... เธอกำลังจะไปเรียนต่อที่เกาหลีเหรอ ? " เขื่อนพูดขึ้น 

 " ว่าไงนะ ! จะบ้าหรือป่าว ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นไว้เลยนะ " แก้วบอกกับเขื่อน 

 " ก็ไหนไอ้เคนตะบอกว่า พี่เธอจะส่งเธอไปเรียนที่เกาหลีไง " เขื่อนถามแก้ว อย่างแปลกใจ 

 " พี่จองเบน่ะเหรอ ? ไม่หรอกมั้ง ... " ดูท่าทางแก้วจะไม่เชื่อที่เขื่อนพูด 

 " งั้นเราก็ไม่ต้องจากกันน่ะสิ ดีใจจัง ~ " เขื่อนพูดขึ้น ด้วยรอบยิ้มของหนุ่มอารมณ์ดี 

 " นี่พี่คิดจะส่งฉันไปเกาหลีเหรอเนี่ย " แก้วบ่นกับตัวเอง ถึงเรื่องที่เธอจะไปเรียน ซึ่งถ้าเกิดมันเป้นเช่นนั้นจริงๆ เธอจะต้องจากพวกหนุ่มๆไปอีกหลายปีเลยทีเดียว 

                                 ห้องนอน  

  ทันใดนั้นประตูที่ห้องของจองเบก็เปิดขึ้น ด้วยเสียงที่ดังกึกก้อง พร้อมกับการปรากฏตัวของโทโมะ ชายหนุ่มผู้หยิ่งยโสสุดๆ เขาคิดว่าโลกใบนี้ มันไม่มีความสุขเลย 

 " อ้าว ? โทโมะ มาหาฉันถึงนี่ มีเรื่องสำคัญอะไรหรือป่าว ? " จองเบเอ่ยถามโทโมะ ด้วยความสงสัย 

 " ทำไมนายต้องให้ยัยนั่นไปเกาหลีด้วยห่ะ " โทโมะพูดขึ้นอย่างโมโห 

 " นายนี่ ตลกจังเลยน่า ฮ่าๆๆๆ ~ " จองเบพูดขึ้น พลางหัวเราะร่า 

 " นี่ฉันไม่ตลกเลยนะโว้ย ! " หลังจากที่โดนหัวเราะเยาะใส่ โทโมะจึงตะครอกใส่จองเบ ด้วยท่าทางที่หงุดหงิดสุดๆ ทำเอาจองเบเงียบลงไปทันที

 " ฉันถามนายจริงๆเถอะ ทำไมถึงต้องทำอย่างนี้ด้วยวะ " โทโมะเริ่มใช้เสียงที่เบาลง

 " นายน่าจะเป็นคนบอกฉันมากกว่านะ " จองเบพูดขึ้น เหมือนต้องการอะไรบางอย่าง

 " นายหมายความว่าไง ? " โทโมะบ่นออกมา ด้วยความแปลกใจ 

 " โทโมะ ... เป็นเพราะนายนั่นแหละ บางครั้งนายดูเหมือนจะอ่อนโยน แต่บางทีก็ทำเย็นชาใส่ นายคิดยังไงกับจองมีกันแน่ " จองเบอธิบายถึงสิ่งที่เขาสงสัย 

 " ฉันกับยัยนั่นน่ะ .... คือว่า .. ฉัน " โทโมะไม่รู้จะบอกอะไร เขาได้แต่อ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ถูก 

 " นายคงจะไม่ใช่ อย่างที่ฉันคิดไว้ใช่ไหม ? " จองเบรีบเร่งเอาคำตอบจากโทโมะ

 ท่ามกลางบรรยากาศอันตึงเครียด หัวใจที่เต้นอย่างรวดเร็วของโทโมะ และด้วยความคิดที่ระส่ำระส่ายของเขา   โทโมะมองที่ใบหน้าของจองเบอย่างใจสั่น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของจองเบ ทำเอาโทโมะครุ่นคิดอย่างหนัก ถึงเพื่อนคนนี้จะมีรอยยิ้มที่เป็นมิตร แต่สายตาของเขาหาใช่ไม่ สายตาเจ้าเล่ห์ของจองเบ จับจ้องที่ริมฝีปากของโทโมะอย่างจดจ่อ ในขณะที่โทโมะกำลังจะพูดขึ้น ประตูของห้องก็เปิดออกมาก่อน 

 " พี่ค่ะ อ้าว ? นาย .. " แก้วเปิดประตูเข้ามาอย่างเร่งรีบ เธอพยายามจะเข้าไปสอบถามเรื่องที่เธอกำลังจะไปเกาหลี 

 " อ้าว จองมี มีธุระอะไรกับพี่เหรอ ? " จองเบถามน้องสาวฝาแฝดอย่างแปลกใจ

 " มาก็ดีแล้ว จะได้รู้เรื่องกันไปเลย " โทโมะพูดขึ้นอย่างมั่นใจ  

 " อะไรของนายกันห่ะ ? " แก้วถามโทโมะอย่างสงสัย 

 " ฉันว่าถามเจ้าคนหน้าเหมือนของเธอดีกว่านะ " โทโมะโยนความอยากรู้ของแก้วไปที่จองเบ 

 " พี่ ตกลงจะให้ฉันไปเกาหลีเหรอ ? " แก้วถามถึงเรื่องของเธอ 

 " คงจะรู้จากเขื่อนมาสินะ " จองเบบอกแก้วอย่างรู้ทัน 

 " พี่รู้ได้ยังไง " แก้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจ

 " พี่คิดไว้อยู่แล้วล่ะ ว่าเคนตะจะต้องปากโป้งไม่ทางใดก็ทางนึง " จองเบอธิบายให้ฟัง

 " ตกลงนายจะเอายังไงไอ้จองเบ " โทโมะถามจองเบอีกครั้ง

 " เหอะ ! นายต่างหาก ที่ยังไม่ได้ให้คำตอบต่อฉัน " จองเบย้อนถามกลับไป

 " ทั้งสองคนกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่น่ะ " แก้วถามทั้งสอง ด้วยความสงสัย

 " ยุ่ง ! " จองเบกับโทโมะผสานเสียงกันอย่างลงตัว ทำเอาแก้วง่อยไปอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นทั้งสองก็หันมามองหน้ากัน ราวกับแค้นกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน 

 " บอกฉันมา นายคิดยังไงกับจองมีกันแน่ ? " จองเบถามอีกครั้ง จากนั้นแก้วก็มองหน้าของโทโมะ เพื่อรอคอยคำตอบที่สำคัญของเขา  

 " ฉันน่ะ ... ฉัน .. " โทโมะหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด ทันทีที่มองหน้าของแก้ว 

 " นายจะทำยังไงดีล่ะ โทโมะ " ดูเหมือนทั้งหมดจะเป็นแผนบีบครั้นของจองเบ ใบหน้ายิ้มแย้มดูไม่มีพิษภัย กับสายตาที่เจ้าเล่ห์ของเขา ณ ตอนนี้ มันกำลังกดดันโทโมะอย่างหนัก 

 " ฉัน ... ฉันคิดกับยัยนี่แค่เพื่อนเท่านั้น แค่เพื่อนสนิท " โทโมะพูดออกมา ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น ด้วยใบหน้าไร้ความกังวลของเขา ทำเอาแก้วเชื่อสนิทว่า นั่นคือคำตอบที่ออกจากหัวใจของเขา 

 " งั้นก็ดี พอเข้าฝั่งเมื่อไร จองมีจะไปเกาหลีทันที " จองเบยื่นยืนอย่างหนักแน่น 

 " นี่นาย .. " โทโมะไม่พอใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะมองไปที่หน้าของแก้ว

 " เป็นไปตามนั้นใช่ไหม ? จองมี " จองเบบอกกับน้องสาว ให้ยอมรับข้อเสนอนี่

 " ก็ได้ ฉันจะไปเรียนต่อ " แก้วพูดจบ ก็รีบเดินออกไป

 " นายนี่มัน !@#$ " โทโมะต่อว่าจองเบด้วยความโมโหก่อนจะเดินตามแก้วออกไป

        เอาแล้วไงล่ะครับ แก้วดันตอบตกลงไปแบบนั้น แล้วสุดท้ายแก้วจะตัดสินใจยังไง และ โทโมะจะสามารถเปลี่ยนใจทั้งแก้วพี่ชายได้ไหม ติดตามได้ในตอนต่อไำปจ้า

    ~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~