ฺBy love ตามหารักที่หายไป

8.7

เขียนโดย because_for_love

วันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.38 น.

  50 chapter
  111 วิจารณ์
  72.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) จอมหยิ่ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                            คอนโดจองเบ
 " เอานี่ แล้วก็ไปนอนซะ " จองเบที่เพิ่งกลับมาเหนื่อยๆ เขาเตรียมนมไว้แก้วนึง ก่อนจะยื่นให้น้องสาวฝาแฝดดื่ม 
 " คิกๆๆ ฮ่าๆๆๆ ~ " จู่ๆ แก้วก็หัวเราะออกมา ทำเอาจองเบแปลกใจยิ่งนัก
 " หัวเราะอะไรของเธอเนี่ย เพี้ยนไปหรือป่าวห่ะ " จองเบถามน้องสาวฝาแฝดอย่างสงสัย
 " พี่ก็ดูเอาเองเหอะ " แก้วพูดจบก็ยื่นกระจกให้พี่ชาย
 " ตะ ตา ตาของฉัน ! " ทันทีที่เห็นรอยเขียวช้ำตรงดวงตาของเขา ทำเอาจองเบตกใจเป็นอย่างมาก ในขณะที่แก้วยังหัวเราะใส่พี่ชายฝาแฝดไม่หยุด
 " ตัวเองต่อยคนไม่เป็น ยัีงจะไปหาเรื่องเขาอีก " แก้วยังคงแซวจองเบต่อ
 " น้องสาวตัวเองโดนทำร้าย จะให้พี่ทนดูอยู่เฉยๆเนี่ยนะ พี่ทำไม่ได้หรอก " จองเบบอกกับน้องสาว ด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่น
 " พี่เนี่ย ช่างเป็นคนดีจังเลยน่า ต่างจากใครบางคนลิบลับ " แก้วพูดขึ้น
 " ใครเหรอ ? ที่ว่าต่างกันลิบลับเนี่ย " จองเบไม่เข้าใจว่า แก้วกำลังหมายถึงใคร
 "  ป่าวๆ ไม่มีอะไรหรอก " แก้วปฏิเสธที่จะตอบเขา 
 " จะว่าไป พี่ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าเจ้าคนเงียบขรึมอย่างโทโมะ ทำไมถึงได้สนอกสนใจเธอนักหนา " จองเบเริ่มตั้งข้อสงสัย
 " อาจเป็นเพราะฉันไปหลอกเขามั้ง " แก้วพูดออกมา 
 " แล้วเธอไปหลอกอะไรเขาล่ะ เขาถึงได้โกรธขนาดนั้น " จองเบเริ่มถามแก้วอีกครั้ง 
 " อาจเป็นเพราะฉันปลอมเป็นพี่ก็ได้มั้ง " แก้วอธิบายให้พี่ชายของเธอฟัง 
 " ไม่หรอก พี่ว่าเขาโกรธที่เธอชอบเขามากกว่า " จองเบดันพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไป 
 " พี่นี่ ปากเสียใช้ได้เลยนะ " แก้วบ่นออกมาอย่างหงุดหงิด 
 " หวังว่าเธอคงไม่ชอบเขาจริงๆหรอกมั้ง งั้นพี่ไปนอนก่อนล่ะ จริงสิ พรุ่งนี้เธอช่วยไปเรียนแทนพี่นะ พอดีพี่มีธุระน่ะ " จองเบพูดจบก็รีบเดินออกไป โดยไม่ฟังคำคัดค้านของน้องสาวเลยสักนิด 
 " นี่พี่ จะให้ฉันไปเรียนแทนเนี่ยนะ เฮ้ ! เดี๋ยวก่อนสิ " แก้วพยายามตะโกนตาม แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว 
 " นี่ฉันชอบหมอนั่นเหรอ ? ไม่จริงมั้ง " แก้วยังคงรำพึงถึงคำพูดของพี่ชาย 
 
                       ห้อง F in K school 
 " เฮ้อ ~ ไอ้จองเบยังไม่มาอีก " เคนตะบ่นออกมาอย่างเซงๆ 
 " ตายแล้วมั้ง " เขื่อนพูดขึ้น ด้วยสีหน้าที่เบื่อโลกสุดๆ 
 " จะว่าไป พวกนายไปทำอะไรกันมาวะ ดูเพลียๆ " เคนตะถามป๊อปปี้กับเขื่อนอย่างสงสัย เพราะดวงตาของทั้งคู่คล้ายกับคนอดนอน 
 " ก็ฉันกับไอ้เขื่อนวิ่งตามไอ้จองเบทั้งคืนน่ะสิ " ป๊อปปี้บอกกับเคนตะ 
 " ว่าแต่ วันนี้ดูไอ้โทโมะมันแปลกๆนะโว้ย " เขื่อนพูดขึ้น พลางหันไปมองโทโมะที่นั่งอยู่ข้างหลังพวกเขา 
 " อรุณสวัสดิ์ ~ " แก้วที่ปลอมตัวเป็นพี่ชาย เมื่อมาถึงห้อง เธอก็เอ่ยทักพวกเขาทันที ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆโทโมะ 
 " มาแล้วเหรอวะไอ้จองเบ เมื่อคืนไปไหนมาห่ะ แล้วก็ นายจูงมือใครไปด้วยวะ บอกมาซะดีๆ " ทันทีที่เห็นแก้ว เขื่อนก็รีบถามถึงเรื่องเมื่อคืนทันที 
 " เออ ... คือ ... ฉันไปบ้่านมาน่ะ " แก้วพูดตะกุกตะกัก ด้วยความตื่นเต้นตกใจ 
 " จะว่าไป น้องสาวของนายสบายดีใช่ไหม " ป๊อปปี้เอ่ยถามถึงน้องสาวของจองเบทันทีที่เห็นหน้าของเขา 
 " น้องสาวเหรอ ? ไหนนายบอกว่าไอ้จองเบเป็นผู้หญิงไง " เขื่อนแปลกใจกับคำพูดของป๊อปปี้เป็นอย่างมาก 
 " ก็ตอนนั้นฉันเหนื่อยนี่นา ก็เลยไม่ได้เล่าให้ละเอียดน่ะ " ป๊อปปี้บอกกับเขื่อน 
 " ว่าแต่ ไอ้จองเบมีน้องสาวเหรอวะ ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลยสักนิด " เคนตะถามพวกเขา 
 " อิ้ม ~ เป็นน้องสาวฝาแฝดด้วยนะ หน้าตานี่ เหมือนกันสุดๆ " ป๊อปปี้บรรยายให้ฟัง 
 " สวยหรือป่าววะ " เขื่อนถามป๊อปปี้ อย่างตื่นเต้น
 " หน้าตาก็งั้นๆน่ะ ไม่เห็นจะสวยตรงไหน  " หลังจากที่เงียบมานาน โทโมะก็พูดขึ้นจนได้ 
 " เฮ้ยๆ ไอ้โทโมะ พูดแบบนั้นได้ยังไงวะ รู้จักเธอหรือไง " เคนตะหันไปถามโทโมะอย่างข้องใจ 
 " รู้จักสิ รู้จักดีด้วยล่ะ " โทโมะตอบสั้นๆ 
 " เอ๊ะ !? " ดูเหมือนป๊อปปี้จะมองสายตาของโทโมะออก 
 " ว่าแต่ไอ้จองเบ ที่ต่อยนายไปน่ะ ขอโทษด้วยนะ " โทโมะพูดจบก็เขาไปกอดแก้วที่ปลอมเป็นพี่ชายทันที ทำเอาแก้วตกใจเป็ยอย่างมาก 
 " เฮ้ย ! ไอ้โทโมะ นายต่อยไอ้จองเบหรอวะ " เขื่อนถามโทโมะอย่างแปลกใจ 
 " ก็เผลอไปนิดหน่อยล่ะนะ " โทโมะพูดขึ้น อย่างไม่คิดว่า สิ่งที่ตนทำมันเป็นความผิดร้ายแรงขนาดไหน 
 " ไอ้ทุเรศเอ้ย " แก้วด่าในใจ 
 " จะว่าไปนะ ไอ้จองเบ โดนฉันต่อยเต็มแรงไปขนาดนั้น ทำไมหน้าตาของนายดูปกติจังวะ " โทโมะสงสัยเป็นอย่างมาก ที่ใบหน้าของจองเบดูจะไม่มีรอยช้ำอะไรให้เห็นเลยสักนิด  
 " เออ.. ฉัน .. ฉันไปหาหมอมา โห ไปยิงเลเซอร์ตั้งหมื่นกว่าบาทเชียวนะ " แก้วโม้อย่างแนบเนียน
 " งั้นเหรอ ? " ดูเหมือนโทโมะไม่ค่อยจะเชื่อสักเท่าไร
 " เอาล่ะ ยังไงก็ฝากไปบอกน้องสาวนายด้วยนะว่า ฉันมีแฟนแล้ว แล้วก็ ฉันรักแฟนคนนี้มากที่สุดเลยล่ะ " โทโมะก็โม้ไม่แพ้กัน แต่ดูเหมือนแก้วจะเชื่อที่โทโมะพูดไปซะแล้ว
 " จริงเหรอ ? ดีใจด้วยนะ " แก้วพูดขึ้น ก่อนจะหลบสายตาของโทโมะ
 " คิดว่าปลอมตัวมาแล้วฉันจะจำไม่ได้หรือไงห่ะ ยัยโง่เอ้ย " ดูเหมือนแก้วจะถูกโทโมะจับได้ซะแล้ว
 " เฮ้ย ไอ้โทโมะ ใครวะแฟนนายน่ะ " เขื่อนถามอย่างแปลกใจ
 " ก็ยัยหน้าจืดนั่นไง " โทโมะบอกกับทุกคน อย่างไม่สนใจเท่าไหร่นัก
 " หมายถึง ... คุณฟางน่ะเหรอ ? ฉันไม่เชื่อหรอก " ป๊อปปี้ทำหน้าไม่เชื่ออย่างสุดๆ
 " ช่างเถอะ เตรียมตัวเรียนกันได้แล้ว พวกนายน่ะ " แก้วตวาดออกไป อย่างหัวเสีย
 " เป็นอะไรของเขาน่ะ " เขื่อนมองแก้ว ด้วยท่าทางหงุนงง
 
     เอาล่ะสิครับ โทโมะแค่จะทดสอบเท่านั้นเอง แต่ไหงแก้วดันคิดจริงจังไปได้ล่ะเนี่ย แล้วเรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไร ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า
         ~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~ 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา