ฺBy love ตามหารักที่หายไป
เขียนโดย 
because_for_love
วันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.38 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31) ถูกเกลียด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" แฮ่ก ๆๆ ! นี่พี่ ฉันชักเหนื่อยแล้วนะเนี่ย " แก้วที่ถูกพี่ชายของเธอลากมาตั้งไกล พอผ่านไปสักพัก ร่างกายก็เริ่มแสดงความอ่อนล้าทันที
" หยุดไม่ได้นะ เดี๋ยวไอ้โทโมะมันก็จับได้หรอก " จองเบบอกกับน้องสาว ด้วยท่าทางหงุดหงิด
" แล้วทำไมพวกเราต้องหนีหมอนั่นด้วยล่ะ ? " แก้วถามพี่ชายฝาแฝดของเธออย่างสงสัย
" ก็เธอบอกว่า ไม่อยากจะเจอหน้าเขาไง ฉันก็ทำเพื่อเธออยู่เนี่ย " จองเบเริ่มหงุดหงิดมากกว่าเดิม
" ช่างเป็นพี่ชายที่ดีจังเลยน่า ~ " แก้วพูดขึ้น ทำเอาจองเบยิ้มออกมาอย่างเห็นได้ชัด
" อ้าว !? ไอ้จองเบจะไปไหนกันเหรอวะ แล้ว ... นั่นใคร " เขื่อนที่เดินเล่นแก้เซง ทันทีที่เห็นจองเบและแก้ววิ่งมาด้วยความเร็ว เขาก็เอ่ยทักทันที
" เฮ้ย ! ทำไมต้องรีบร้อนด้วยวะเนี่ย ? " เขื่อนเกาหัวอย่างสงสัย เพราะจองเบและแก้วกลับวิ่งผ่านหน้าเขาไปอย่างไม่สนใจ ด้วยความเร็วของทั้งคู่ เขื่อนจึงไม่ได้สังเกตุเห็นแก้วเท่าไรนัก
" เดี๋ยวๆ หยุดก่อน " ผ่านไปไม่นาน โทโมะก็วิ่งผ่านมา เขื่อนจึงรั้งตัวเขาไว้ทันที
" อะไรของนายวะ ไอ้เขื่อน " โทโมะถามเขื่อน ด้วยท่าทางเร่งรีบ
" จะไปไหนกันเหรอวะ ท่าทางรีบร้อนชอบกล แล้วก็ ฉันเห็นไอ้จองเบมันจูงมือใครก็ไม่รู้ไปด้วยนะ " เขื่อนบอกโทโมะ ตามภาพทีเขาเห็น
" แล้วมันไปทางไหนวะ ไอ้เขื่อน " พอเขื่อนพูดถึงทั้งสอง โทโมะก็รีบเขย่าตัวเขื่อนทันที
" นี่ๆ ใจเย็นก่อนสิวะ " เขื่อนบอกโทโมะอย่างใจเย็น
" เร็วๆสิวะ คนกำลังรีบอยู่ " โทโมะเขย่าตัวเขื่อนอย่างแรง
" เออ ๆ ไอ้จองเบไปทางนั้น " เขื่อนชี้ไปทางที่จองเบวิ่งไปทันที
" ขอบใจวะ " หลังจากที่รู้พิกัด โทโมะก็รีบวิ่งตามไปทางนั้นโดยเร็ว
" เป็นอะไรของกันวะเนี่ย ? " เขื่อนเกาหัวตัวเองอย่างหงุนงง
" แฮ่กๆ ! ไ้อ้เขื่อนเห็นพวกนั้นหรือเปล่าวะ " ป๊อปปี้ที่วิ่งตามมาติดๆ พอเห็นเขื่อน เขาก็เอ่ยถามทันที
" ไอ้นี่ก็อีกคน ฉันถามจริงๆเถอะ ทำไมพวกนายต้องวิ่งกันด้วยวะ จะไปโอลิมปิกกันหรือไง ? " เขื่อนถามป๊อปปี้อย่างสงสัย
" ก็ไอ้จองเบน่ะสิ มันเป็นผู้หญิง " ป๊อปปี้พูดจบก็วิ่งตามไป
" ว่าไงนะ ไอ้จองเบเนี่ยนะเป็นผู้หญิง อ้าว เฮ้ย ! กลับมาคุยให้รู้เรื่องก่อน " เขื่อนที่ยังไม่เคลียร์ จากนั้นเขาก็วิ่งตามป๊อปปี้ไปอีกคน
ซอกมุมมืด ใกล้เมือง
" เอาล่ะจองมี เธอหลบอยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะล่อพวกนั้นให้ " จองเบบอกให้น้องสาวฝาแฝดหลบตรงมุมมืดนี้ ส่วนตัวเขาจะวิ่งล่อพวกโทโมะไปทางอื่น
" มันจะดีเหรอ ? " แก้วยังไม่ค่อยมั่นใจ
" ก็ต้องดีอยู่แล้วล่ะ พี่ไปก่อนนะ " จองเบพูดจบ ก็ทำตามแผนที่เขาวางไว้ทันที
" เฮ้ย ! ไอ้จองเบหยุดนะโว้ย " ทันทีที่เห็นจองเบวิ่งออกมา ป๊อปปี้และเขื่อนก็วิ่งตามเขาไปโดยเร็ว
" ไอ้จองเบนี่ เอ๊ะ !? แล้วยัยนั่นไปไหน " โทโมะที่ดูเหตุการณ์สักพัก พอเห็นจองเบวิ่งออกมาคนเดียว เขาก็เริ่มมองหาแก้วทันที
" พี่ ยังไม่ไปอีกเหรอ " แก้วบ่นใส่พี่ชายของเธอทันทีที่มือของเขามาสัมผัสที่ไหล่ของแก้ว
" หน้าฉันเหมือนไอ้จองเบหรือไงห่ะ ? " ทันใดนั้นโทโมะก็ตะครอกใส่แก้วทันที
" นี่นาย มาได้ไงเนี่ย " แก้วหันหน้าไปหาโทโมะ ก่อนจะถามเขาด้วยความสงสัย
" คิดว่าฉันจะหลงกลไอ้จองเบหรือไงห่ะ ยัยปัญญานิ่ม " โทโมะพูดขึ้น ด้วยใบหน้าบึงตึง
" นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันบอกให้ปล่อยไง " แก้วรีบดื้นทันทีที่โทโมะเริ่มกอดเธอ
" ทำไมห่ะ ทีเธอนอนกับฉันทุกคืน ไม่เห็นจะบ่นเลยสักคำ " โทโมะพูดขึ้นอย่างหน้าตาเฉย
" นี่นาย ไอ้ลามก " แก้วตวาดใส่โทโมะอย่างหัวเสีย
" นี่เธอ ตอนแรกละบอกให้ช่วย มาตอนนี้ คิดจะหนีกันไปง่ายๆแบบนี้น่ะเหรอห่ะ ? " ดูเหมือนโทโมะกำลังโกรธแก้วอย่างมาก
" ก็เพราะ ... " แก้วกำลังจะพูด
" เพราะอะไรห่ะ บอกฉันมาาาา ! " โทโมะเขย่าตัวของแก้วอย่างแรง ดูเหมือนแก้วจะเจ็บจากการกระทำอันป่าเถื่อนของเขา
" นี่นาย คิดจะทำอะไรน้องสาวของฉันห่ะ ! " จองเบที่วนกลับมารับน้องสาว ทันทีที่เห็นการกระทำของโทโมะ เขาก็รีบเข้าไปช่วยน้องสาวฝาแฝดทันที
" ไม่ใช่เรื่องของนาย " โทโมะบอกกับเพื่อนสนิท ด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก
" ไม่ใช่ได้ยังไง คนที่นายกำลังทำร้ายอยู่น่ะ เป็นน้องของฉันนะ " จองเบรีบเตือนสติเขา
" น้องสาวแล้วไงห่ะ " โทโมะยังคงเขย่าตัวของแก้วไม่หยุด
" ไอ้โทโมะ ! " จองเบโกรธมาก เขาจึงเข้าไปแยกโทโมะออกจากน้องสาวของเขาทันที แต่ทว่าเขากลับโดนโทโมะต่อยเข้าใส่เต็มๆ
" นี่นายกล้าต่อยฉันเหรอ ? " จองเบถามโทโมะอย่างไม่เข้าใจ ว่าทำไมเพื่อนที่สนิทที่สุด จะต้องต่อยเขาด้วย
" ทำไมวะ มีปัญหาหรือไง " โทโมะตอบกลับไป อย่างเย็นชา
" ไอ้โทโมะ แกตายยยย ! " จองเบที่โกรธจัด เขาจึงพุ่งเอาตัวกระแทกใส่โทโมะโดยเร็ว เพราะเขาต่อยคนไม่เป็น
" นี่ไอ้จองเบ ปล่อยฉันนะโว้ย เฮ้ย ! บอกให้ปล่อยไง " โทโมะที่ถูกจองเบทับร่าง เขาจึงพยายามดิ้นสุดฤทธิ์
" พอได้แล้วน่าพี่ " แก้วรีบห้ามพี่ชายฝาแฝดอย่างไว
" ไอ้บ้าเอ้ย นี่แน่ะ กล้าต่อยฉันเหรอ " จองเบยังคงฝาดใส่โทโมะไม่ยั้ง ในขณะนั้นเอง โทโมะก็พลิกตัวขึ้นมา ก่อนจะคร่อมตัวจองเบ เพื่อต่อยเขา
" ฉันบอกให้พอได้แล้วววว ~ " แก้วรีบดึงตัวของโทโมะทันที ก่อนจะตบเข้าไปที่หน้าของโทโมะ ทำเอาตัวเขานิ่งไปสักพัก
" นี่เธอ ตบฉันยังงั้นเหรอ ? " โทโมะถามแก้วอย่างสงสัย เสียงของเขาเริ่มเปลี่ยนไป
" ฉัน ... ฉันเกลียดคนอย่างนายที่สุดเลย " แก้วพูดจบก็รีบพยุงตัวของจองเบพี่ชายของเธอ ก่อนจะเดินจากไป
" ไอ้โทโมะ ฝากไว้ก่อนเถอะ " จองเบบอกกับโทโมะที่เอาแต่ยืนอึ้งอยู่กับที ก่อนจะถูกน้องสาวฝาแฝดลากกลับบ้านไป
" นี่ฉัน ... ถูกเกลียดแล้วยังงั้นเหรอ ? " โทโมะยังคงยืนอึ้งกับคำพูดของแก้ว เขามองฝามือที่เพิ่งชกพี่ชายของแก้วไป ก่อนจะก้มหน้าลง ด้วยความโศกเศร้า
หว่าาาาา~ อุตส่าได้เจอแก้วทั้งที แต่ทำไมโทโมะถึงทำให้แก้วโกรธด้วยนะ แล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามตอนหน้าจ้า
~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
