ฺBy love ตามหารักที่หายไป

 " แฮ่ก ๆๆ ! นี่พี่ ฉันชักเหนื่อยแล้วนะเนี่ย " แก้วที่ถูกพี่ชายของเธอลากมาตั้งไกล พอผ่านไปสักพัก ร่างกายก็เริ่มแสดงความอ่อนล้าทันที
 " หยุดไม่ได้นะ เดี๋ยวไอ้โทโมะมันก็จับได้หรอก " จองเบบอกกับน้องสาว ด้วยท่าทางหงุดหงิด
 " แล้วทำไมพวกเราต้องหนีหมอนั่นด้วยล่ะ ? " แก้วถามพี่ชายฝาแฝดของเธออย่างสงสัย
 " ก็เธอบอกว่า ไม่อยากจะเจอหน้าเขาไง ฉันก็ทำเพื่อเธออยู่เนี่ย " จองเบเริ่มหงุดหงิดมากกว่าเดิม
 " ช่างเป็นพี่ชายที่ดีจังเลยน่า ~ " แก้วพูดขึ้น ทำเอาจองเบยิ้มออกมาอย่างเห็นได้ชัด
 " อ้าว !? ไอ้จองเบจะไปไหนกันเหรอวะ แล้ว ... นั่นใคร " เขื่อนที่เดินเล่นแก้เซง ทันทีที่เห็นจองเบและแก้ววิ่งมาด้วยความเร็ว เขาก็เอ่ยทักทันที
 " เฮ้ย ! ทำไมต้องรีบร้อนด้วยวะเนี่ย ? " เขื่อนเกาหัวอย่างสงสัย เพราะจองเบและแก้วกลับวิ่งผ่านหน้าเขาไปอย่างไม่สนใจ ด้วยความเร็วของทั้งคู่ เขื่อนจึงไม่ได้สังเกตุเห็นแก้วเท่าไรนัก
 " เดี๋ยวๆ หยุดก่อน " ผ่านไปไม่นาน โทโมะก็วิ่งผ่านมา เขื่อนจึงรั้งตัวเขาไว้ทันที
 " อะไรของนายวะ ไอ้เขื่อน " โทโมะถามเขื่อน ด้วยท่าทางเร่งรีบ
 " จะไปไหนกันเหรอวะ ท่าทางรีบร้อนชอบกล แล้วก็ ฉันเห็นไอ้จองเบมันจูงมือใครก็ไม่รู้ไปด้วยนะ " เขื่อนบอกโทโมะ ตามภาพทีเขาเห็น
 " แล้วมันไปทางไหนวะ ไอ้เขื่อน " พอเขื่อนพูดถึงทั้งสอง โทโมะก็รีบเขย่าตัวเขื่อนทันที
 " นี่ๆ ใจเย็นก่อนสิวะ " เขื่อนบอกโทโมะอย่างใจเย็น
 " เร็วๆสิวะ คนกำลังรีบอยู่ " โทโมะเขย่าตัวเขื่อนอย่างแรง
 " เออ ๆ ไอ้จองเบไปทางนั้น " เขื่อนชี้ไปทางที่จองเบวิ่งไปทันที
 " ขอบใจวะ " หลังจากที่รู้พิกัด โทโมะก็รีบวิ่งตามไปทางนั้นโดยเร็ว
 " เป็นอะไรของกันวะเนี่ย ? " เขื่อนเกาหัวตัวเองอย่างหงุนงง
 " แฮ่กๆ ! ไ้อ้เขื่อนเห็นพวกนั้นหรือเปล่าวะ " ป๊อปปี้ที่วิ่งตามมาติดๆ พอเห็นเขื่อน เขาก็เอ่ยถามทันที
 " ไอ้นี่ก็อีกคน ฉันถามจริงๆเถอะ ทำไมพวกนายต้องวิ่งกันด้วยวะ จะไปโอลิมปิกกันหรือไง ? " เขื่อนถามป๊อปปี้อย่างสงสัย
 " ก็ไอ้จองเบน่ะสิ มันเป็นผู้หญิง " ป๊อปปี้พูดจบก็วิ่งตามไป 
 " ว่าไงนะ ไอ้จองเบเนี่ยนะเป็นผู้หญิง อ้าว เฮ้ย ! กลับมาคุยให้รู้เรื่องก่อน " เขื่อนที่ยังไม่เคลียร์ จากนั้นเขาก็วิ่งตามป๊อปปี้ไปอีกคน 
   
                      ซอกมุมมืด ใกล้เมือง 
 " เอาล่ะจองมี เธอหลบอยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะล่อพวกนั้นให้ " จองเบบอกให้น้องสาวฝาแฝดหลบตรงมุมมืดนี้ ส่วนตัวเขาจะวิ่งล่อพวกโทโมะไปทางอื่น 
 " มันจะดีเหรอ ? " แก้วยังไม่ค่อยมั่นใจ 
 " ก็ต้องดีอยู่แล้วล่ะ พี่ไปก่อนนะ " จองเบพูดจบ ก็ทำตามแผนที่เขาวางไว้ทันที 
 " เฮ้ย ! ไอ้จองเบหยุดนะโว้ย " ทันทีที่เห็นจองเบวิ่งออกมา ป๊อปปี้และเขื่อนก็วิ่งตามเขาไปโดยเร็ว 
 " ไอ้จองเบนี่ เอ๊ะ !? แล้วยัยนั่นไปไหน " โทโมะที่ดูเหตุการณ์สักพัก พอเห็นจองเบวิ่งออกมาคนเดียว เขาก็เริ่มมองหาแก้วทันที 
 " พี่ ยังไม่ไปอีกเหรอ " แก้วบ่นใส่พี่ชายของเธอทันทีที่มือของเขามาสัมผัสที่ไหล่ของแก้ว 
 " หน้าฉันเหมือนไอ้จองเบหรือไงห่ะ ? " ทันใดนั้นโทโมะก็ตะครอกใส่แก้วทันที  
 " นี่นาย มาได้ไงเนี่ย " แก้วหันหน้าไปหาโทโมะ ก่อนจะถามเขาด้วยความสงสัย 
 " คิดว่าฉันจะหลงกลไอ้จองเบหรือไงห่ะ ยัยปัญญานิ่ม " โทโมะพูดขึ้น ด้วยใบหน้าบึงตึง 
 " นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันบอกให้ปล่อยไง " แก้วรีบดื้นทันทีที่โทโมะเริ่มกอดเธอ 
 " ทำไมห่ะ ทีเธอนอนกับฉันทุกคืน ไม่เห็นจะบ่นเลยสักคำ " โทโมะพูดขึ้นอย่างหน้าตาเฉย 
 " นี่นาย ไอ้ลามก " แก้วตวาดใส่โทโมะอย่างหัวเสีย 
 " นี่เธอ ตอนแรกละบอกให้ช่วย มาตอนนี้ คิดจะหนีกันไปง่ายๆแบบนี้น่ะเหรอห่ะ ? " ดูเหมือนโทโมะกำลังโกรธแก้วอย่างมาก 
 " ก็เพราะ ... " แก้วกำลังจะพูด 
 " เพราะอะไรห่ะ บอกฉันมาาาา ! " โทโมะเขย่าตัวของแก้วอย่างแรง ดูเหมือนแก้วจะเจ็บจากการกระทำอันป่าเถื่อนของเขา 
 " นี่นาย คิดจะทำอะไรน้องสาวของฉันห่ะ ! " จองเบที่วนกลับมารับน้องสาว ทันทีที่เห็นการกระทำของโทโมะ เขาก็รีบเข้าไปช่วยน้องสาวฝาแฝดทันที
 " ไม่ใช่เรื่องของนาย " โทโมะบอกกับเพื่อนสนิท ด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก 
 " ไม่ใช่ได้ยังไง คนที่นายกำลังทำร้ายอยู่น่ะ เป็นน้องของฉันนะ " จองเบรีบเตือนสติเขา 
 " น้องสาวแล้วไงห่ะ " โทโมะยังคงเขย่าตัวของแก้วไม่หยุด 
 " ไอ้โทโมะ ! " จองเบโกรธมาก เขาจึงเข้าไปแยกโทโมะออกจากน้องสาวของเขาทันที แต่ทว่าเขากลับโดนโทโมะต่อยเข้าใส่เต็มๆ
 " นี่นายกล้าต่อยฉันเหรอ ? " จองเบถามโทโมะอย่างไม่เข้าใจ ว่าทำไมเพื่อนที่สนิทที่สุด จะต้องต่อยเขาด้วย
 " ทำไมวะ มีปัญหาหรือไง " โทโมะตอบกลับไป อย่างเย็นชา
 " ไอ้โทโมะ แกตายยยย ! " จองเบที่โกรธจัด เขาจึงพุ่งเอาตัวกระแทกใส่โทโมะโดยเร็ว เพราะเขาต่อยคนไม่เป็น 
 " นี่ไอ้จองเบ ปล่อยฉันนะโว้ย เฮ้ย ! บอกให้ปล่อยไง " โทโมะที่ถูกจองเบทับร่าง เขาจึงพยายามดิ้นสุดฤทธิ์ 
 " พอได้แล้วน่าพี่ " แก้วรีบห้ามพี่ชายฝาแฝดอย่างไว 
 " ไอ้บ้าเอ้ย นี่แน่ะ กล้าต่อยฉันเหรอ " จองเบยังคงฝาดใส่โทโมะไม่ยั้ง ในขณะนั้นเอง โทโมะก็พลิกตัวขึ้นมา ก่อนจะคร่อมตัวจองเบ เพื่อต่อยเขา 
 " ฉันบอกให้พอได้แล้วววว ~ " แก้วรีบดึงตัวของโทโมะทันที ก่อนจะตบเข้าไปที่หน้าของโทโมะ ทำเอาตัวเขานิ่งไปสักพัก 
 " นี่เธอ ตบฉันยังงั้นเหรอ ? " โทโมะถามแก้วอย่างสงสัย เสียงของเขาเริ่มเปลี่ยนไป 
 " ฉัน ... ฉันเกลียดคนอย่างนายที่สุดเลย " แก้วพูดจบก็รีบพยุงตัวของจองเบพี่ชายของเธอ ก่อนจะเดินจากไป 
 " ไอ้โทโมะ ฝากไว้ก่อนเถอะ " จองเบบอกกับโทโมะที่เอาแต่ยืนอึ้งอยู่กับที ก่อนจะถูกน้องสาวฝาแฝดลากกลับบ้านไป 
 " นี่ฉัน ... ถูกเกลียดแล้วยังงั้นเหรอ ? " โทโมะยังคงยืนอึ้งกับคำพูดของแก้ว เขามองฝามือที่เพิ่งชกพี่ชายของแก้วไป ก่อนจะก้มหน้าลง ด้วยความโศกเศร้า 
 
           หว่าาาาา~ อุตส่าได้เจอแก้วทั้งที แต่ทำไมโทโมะถึงทำให้แก้วโกรธด้วยนะ แล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามตอนหน้าจ้า 
 
     ~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~