ฺBy love ตามหารักที่หายไป

                    ห้องโทโมะ - จองเบ 

 " นี่ไอ้โทโมะ ไอ้จองเบอยู่หรือป่าววะ " ทันทีที่ป๊อปปี้ก้าวเข้ามา เขาก็เอ่ยถามถึงจองเบทันที 

 " ฉันเห็นมันเดินออกไปข้างนอกน่ะ ไม่รู้ว่ามันไปที่ไหน " โทโมะบอกป๊อปปี้ไป 

 " แล้วกัน กะจะชวนมันไปกินข้าวข้างนอกซะหน่อยน่ะ " ป๊อปปี้เดินออกไปอย่างหัวเสีย ก่อนจะบ่นพึมพัมด้วยความหงุดหงิด 

 " หมอนั่น ไปไหนของเขานะ  หรือว่า ... จะไปหาน้องสาว ! ไม่ได้การล่ะ คิดจะปิดฉันเหรอวะไอ้จองเบ " ทันทีที่พูดถึงจองเบ โทโมะก็นึกขึ้นได้ทันทีว่า จองเบอาจจะไปหาน้องสาวของเขาก็เป็นได้   

                     แถวชานเมืองนอก k school

 " พี่จองเบ ไปไหนของเขานะ " แก้วที่เดินหาพี่ชายฝาแฝดอยู่นาน ด้วยความเหน็ดเหนื่อย เธอจึงนั่งลงที่ม้านั่งข้างๆถนนนั่น

 " เอ๊ะ !? นั่นมัน ไอ้จองเบนี่ ทำไมไปนั่งอยู่ตรงนั้นล่ะวะ " หลังจากที่เดินออกมาอย่างหงุดหงิด ป๊อปปี้ที่ไม่รู้จะทำยังไงดี เขาจึงออกมาเดินเล่นแก้เซง แต่พอเห็นแก้วที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งข้างถนน เขาจึงเดินเข้าไปทักเธอทันที

 " เฮ้ ! ไอ้จองเบ มาทำอะไรอยู่ที่นี้วะ " ป๊อปปี้เอ่ยทักแก้วทันที

 " อะ ซวยแล้ว " แก้วตกใจเป็นอย่างมาก ที่เห็นหน้าของป๊อปปี้

 " เออ .. ฉัน ... มา มาเที่ยวน่ะ " แก้วพูดออกไป ด้วยท่าทางตกใจ

 " บ้าน่า อย่างนายเนี่ยนะ มาเที่ยว อย่ามาอำฉันซะให้ยากเลย " ป๊อปปี้แปลกใจเป็นอย่างมาก ที่จองเบเพื่อนของเขา กลายเป็นคนเที่ยวกลางคืนไปซะแล้ว

 " ก็ฉันอยากจะเที่ยวบ้างน่ะ " แก้วพูดออกไป อย่างหนักแน่น

 " งั้นเหรอ เอางี้ก็แล้วกัน ฉันจะพานายไปเที่ยวเอง " ป๊ิอปปี้ที่เบื่อๆอยู่แล้ว จากนั้นเขาจึงตักสินใจที่จะพาแก้วไปเที่ยว เพื่อผ่อนคลายซะบ้าง

 " เจ้าหมอนี้ ใช้ครีมอะไรอยู่นะ ทำหน้าของมันถึงได้เปลี่ยนทุึกวันขนาดนี้ " ในระหว่างการเดินทาง ป๊อปปี้ก็เอาแต่จ้องหน้าของแก้วตลอดเวลา ดูเหมือนเขาจะพยายามจะตั้งข้อสังเกตุบางอย่าง บนใบหน้าของเพื่อนสนิท

                        ห้างชื่อดังแห่งหนึ่ง 

 " ว้าว ! น่ารักจัง " ทันทีที่แก้วเดินเข้ามาได้สักพัก เธอก้ไปสะดุดสร้อยเส้นหนึ่งทันที 

 " รูปดาวเหรอ ไอ้จองเบ นี่นายชอบของแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย ? " ป๊อปปี้ถามแก้วอย่างแปลกใจ เพราะสร้อยที่แก้วบอกว่ามันน่ารัก ที่จริงแล้ว มันเป็นสร้อยสำหรับผู้หญิง 

 " เออ .. ก็ฉันจะซื้อให้คุณฟางยังไงล่ะ " แก้วรีบบอกป๊อปปี้ทันที เพราะกลัวเขาจะจับได้ 

 " งั้นเหรอ ซื้อให้คุณ ซื้อให้คุณฟาง " ป๊อปปี้เลียนเสียงแก้ว พร้อมท่าทางประหลาดๆ ทำเอาแก้วหงุดหงิดขึ้นเล็กน้อย 

 " นี่นายจะชวนฉันเที่ยว หรือว่าจะชวนทะเลาะกันแน่ห่ะ " แก้วพูดออกไปอย่้างหัวเสีย 

 " เออๆ ขอโทษ ขอโทษ งั้นเราไปเล่นบาสกันดีไหมวะ " ป๊อปปี้รีบเปลี่ยนเรื่องทันที 

 " ก็ดีเหมือนกัน " แก้วที่ดุจะใจเย็นลง จากนั้นเธอก็ไปเล่นบาสกับป๊อปปี้ที่โซนเครื่องเล่น

                        ร้านไอศครีม นอกห้าง

  หลังจากที่ทั้งคู่เที่ยวเล่นกันจนพอใจมากแล้ว จากนั้นพวกเขาก็มานั่งกินไอศครีมข้างนอก

 " ดึกมากแล้วนะ เดี๋ยวฉันขอตัวกลับก่อนล่ะ " แก้วรีบบอกลาป๊อปปี้อย่างไว เพราะเธอกลัวพี่ชายฝาแฝดจะเป็นห่วง

 " ทำไมถึงรีบกลับนักล่ะ ไอ้จองเบ นี่มันแค่สามทุ่มอยู่เลย " ดูเหมือนป๊อปปี้อยากจะเที่ยวต่อ

 " อ้าว ! มาอยู่ที่นี่เองเหรอ ? " ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงๆนึงเอ่ยทักพวกเขา  

 " มาได้ไงเนี่ย " แก้วตกใจทันทีที่เห็นหน้าของเจ้าของเสียง

 " นาย ... พวกนาย เป็นใครกันแน่ " ป๊อปปี้ตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อไำด้เห็นใบหน้าของเจ้าของเสียงเมื่อสักครู่ ใช่แล้วล่ะ เป็นจองเบนั่นเองที่ทักพวกเขาทั้งคู่ ทำเอาป๊อปปี้แทบจะไม่เชื่อตาของตัวเองเลยสักนิด

      เป็นเรื่องแล้วไงล่ะครับ เมื่อป๊อปปี้ได้เห็นทั้งจองเบและแก้วพร้อมๆกัน ด้วยใบหน้าที่เหมือนกันจนแยกไม่ออกแบบนี้ แล้วป๊อปปี้จะทำอย่างไรต่อไปล่ะเนี่ย ติดตามได้ในตอนหน้าจ้า

   ~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~