สะดุดรัก...ที่พักใจ

 
พอทั้งหมดกลับมาถึงบ้านก้เข้าครัวทำอาหารเตรียมโน้นเตรียมนี้ไปเรื่อยๆ โทโมะก้แต๊ะอั๋งแก้ว
 
บ้างเป้นบ้างคราว ป็อปปี้กับฟางก้หวานจนน้ำตาลเรียกพี่ ส่วนเฟย์กับเขื่อนก้หยอกล้อกันไปมา
 
เหมือนเด็กจนเวลาผ่านไปประมาณ 4 ชั่วโมง ก้เตรียมงานเสร็จ แล้วก้มีรถMini Cooperสีดำ
 
ป้ายแดงมาจอดหน้าบ้านฟาง
 

 
ฟาง:หวาย พิม เกล!!!! มาทำอะไรที่นี้
 
หวาย:ก้มาหาเธอนั้นแหละ
 
ฟาง:มาหาทำไม
 
พิม:ก้จะมาสั่งสอนพวกแกไงที่แย่งของๆเราไป!!!
 
แล้วพิมก้เดินจะเข้าไปในบ้านแต่ถูกฟางดึงไว้หวายเลยตบฟางแล้วเกลก้รีบเดินเข้าไปกับพิม
 
ฟาง:ช่วยด้วย!!!!!!~
 
2 สาว 3 หนุ่มได้ยินเลยรีบวิ่งออกมาดูก้เห็นเกลกับพิมยืนอยู่หน้าบ้าบและหวายที่กับลังตบ
 
ฟางอยู่
 
ป็อปปี้:หยุดนะ!!
 
หวาย:ป็อปขาาาาาาาาาาาาา โอ๊ยยยย!! (วิ่งไปหาป็อปปี้แต่กลับโดนผลัก)
 
ป็อปปี้:เป็นอะไรรึเปล่าฟาง
 
ฟาง:ไม่เป็นไร
 
แก้ว:พวกเธอต้องการอะไร!!!
 
พิม:ก้ต้องการโมะขาาาาาาของฉันคืนไง
 
แก้ว:ฉันไม่ได้แย่งแต่เค้าเต็มใจต่างหาก(เดินเข้าไปเกาะแขน)
 
พิม:ฉันไม่ยอมมมมมม!!!!!ฉันไม่เชื่อ!!!!!
 
แก้ว:ดูนี้(แก้วเหยียดยิ้มแล้วจูบโทโมะ โทโมะอึ่งไปซักพักแล้วจูบตอบ)
 
พิม:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!! นั่งแก้ว
 
พิมเดินเข้าไปหาแก้วแล้วจะตบแต่โทโมะจับมือแล้วสบัดออกอย่างรังเกียด
 
โทโมะ:ขอละอย่าทำให้ฉันต้องเกลียดเธอไปมากกว่านี้เลย ขอให้เราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน
 
กันดีกว่า
 
พิม:แต่พิมรักโมะนะ พิมไม่ยอม!!!!ฮือ~
 
โทโมะ:แต่ฉันไม่ได้รักเธอ ฉันรักแก้วต่างหาก
 
พิม:ไม่จริง!!!!!!!! ฮือออออ~
 
มาที่เกลกันบ้าง
 
เกล:พี่เขื่อนขาาาาาา เกลคิดถึงจังเลย
 
เขื่อน:อย่าทำแบบนี้นะเกล!(เขื่อนผลักเกลให้ออกห่างจากตัว)
 
เฟย์:อย่ามาทำแบบนี้อีกนะ!!!อย่าหาว่าฉันไม่เตือน
 
เกล:ใครกลัวละนั่งป้าเฟย์!!!!(เกลยกเท้าจะทีบเฟย์)
 
เฟย์:เข้ามาเซ่มาเลย(เฟย์หลบแล้วจระเข้ฟาดห่างใส่เกล)(เวอร์ไปมั้ย-o-:Nine)
 
เกล:โอ๊ยยยยยยยย!!!เจ็บนะ พี่เขื่อนขาาาาาาาาาช่วยเกลด้วย TOT
 
เฟย์:ช่วยตัวเองก่อนเถอะ!!!(แล้วเฟย์ก้เดินเข้าไปตบแต่เขื่อนห้ามไว้)
 
เขื่อน:พอก่อนเดี๋ยวก้ตายกันพอดี
 
เฟย์:เห๊อะ!!! ตายนะสิดี
 
มาที่หวายกันบ้าง
 
หวาย:ป็อปรักมันมากใช่มั้ย!!!ได้!!!!
 
หวายหยิบมีดที่อยู่ในกระเป๋าออกมาแล้วเดินไปที่ฟาง
 
หวาย:ตายซะเถอะ!!!!!!!
 
ป็อปปี้:หยุดนะหวาย!!!
 
ป็อปปี้เอาตัวเข้ามาบังทำให้หวายถึงกับปล่อยโหออกมายกใหญ่แล้วปล่อยมีด นั่งทรุดตัวก้ม
 
หน้าร้องไห้
 
กลับมาที่พิม
 
พิม:พิมไม่อยู่แล้ว!!!!!
 
แล้วพิมก้วิ่งไปหน้าบ้านมีรถสิบล้อกำลังขับมาด้วยความเร็ว พิมวิ่งไปกลางถนนแล้วก้ยืนช็อค
 
อยู่แก้วที่เห็นเลยวิ่งเข้าไปช่วย
 
เอี๊อด!!!!!(เสียงรถเบรก)
 
คนขับรถ:เป็นอะไรรึเปล่าครับ
 
แก้ว:ยัยพิมเป็นอะไรรึเปล่า
 
พิม:ฮือ~อย่านะ!!!
 
แก้ว:ยัยพิมๆๆ ไม่เป็นไรแล้ว
 
พิมเงยหน้าขึ้นมาแล้วก้กอดแก้ว พิมพูดขอบใจที่ช่วยแล้วก้ร้องไห้อย่างหนัก
 
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกใจแทบช็อคโดยเฉพาะโทโมะตอนที่เห็นแก้ววิ่งออกไปเข่าแทบทรุด
 
โทโมะ:แ้ก้ว!!!!ไม่เป็นไรนะ เจ็บตรงไหนรึเปล่า
 
แก้ว:ไม่เป้นไรหรอก
 
หวายและเกลก้วิ่งออกมาหาพิมที่ร้องหายไม่หยุดเพราะความกลัว
 
หวาย:เอ่อ.....ขอบใจเธอมากเลยนะ ที่อุตสาช่วยยัยพิมไว้
 
เกล:ใช่ๆๆๆๆ ฮึก~
 
แล้วก้เคลียร์เรื่องนี้กับคนขับรถแล้วพาพิมไปพักในบ้าน
 
หวาย:ยังไงก้ขอบคุณนะที่ช่วยพิมไว้
 
ฟาง:แล้วไม่โกรธฉันแล้วก้เฟย์ฟางแล้วเหรอ
 
หวาย:ไม่แล้วละ ถึงไม่มีเธอป็อปก้ไม่รักฉันอยู่ดี
 
ฟาง:คิดอย่างงั้นได้ก้ดีแล้ว
 
เกล:เกลก้ต้องขอโทษพี่เฟย์แล้วก้พี่เขื่อนด้วยนะคะที่ทำเรื่องไม่ดี
 
เฟย์:ไม่เป็นไรสำนึกได้ก้ดีแล้ว
 
พิม:ขอโทษนะที่มาสร้างความวุ่นวาย แล้วก้ขอบใจมากเลยนะแก้วที่ช่วย
 
แก้ว:ไม่เป็นไร
 
พิม/หวาย/เกล:งั้นพวกเรากลับก่อนนะ
 
ฟาง:เอ่อ...ดะ เดี๋ยว อยู่ปาร์ตี้กับเราก่อนมั้ยละ
 
เกล:จะดีเหรอ
 
เขื่อน:ดีสิคนเยอะๆสนุกออก
 
เกล:ก้ได้ค่ะ
 
แล้วทั้งสามคนก้ขอโทษกันยกใหญ่ที่ทำเรื่องไม่ดีทั้งหมดแต่สาวๆของเราก้ยังยกโทษให้
 
และไม่ได้โกรธเลย 
 
...............................................................................................
 
มันแปลกๆไปมั้ยอยู่ดีๆก้ดีกันเฉย แต่ยังไงก้เม้นกันเยอะๆนะจ๊ะ