Hurt รักครั้งนั้นอาจจะเจ็บแต่ขอให้เธอเป็นคนดูแลหัวใจ

ฟาง : ทำไมพี่โทโมะของแกถึงเข้าข้างยัยน้องแบมล่ะ
แก้ว : แกถามฉันแล้วฉันจะรู้ไหม
ก๊อกๆ ๆๆ ๆๆ
แก้ว : ใคร
.... : เก็บของแล้วกลับบ้านเดี๋ยวนี้
เสียงนี้แก้วจำได้แม่น เสียง 'พี่โทโมะ' ของเธอยังไงล่ะ
แก้ว : แล้วตอนที่ยัยน้องแบมนั้นไล่แก้วออกมาทำไมไม่ห้ามล่ะ
โทโมะ : ก็พี่ไม่รู้อยู่ดีๆแบมก็เข้ามาแล้วก็เดินไปเลยพี่ไม่ได้ใส่ใจ แต่พอได้ยินเสียงดังเลยเดินไปดูก็คืนแก้วเดินออกมาเฉยๆ
แก้ว : ก็ได้แก้วกลับก็ได้
โทโมะ : งั้นก็ออกมา พี่มีเซอร์ไพส์ให้แก้วด้วย
แก้ว : เซอร์ไพส์อะไร
แก้วเก็บของเสร็จออกมาก็ถามทันที่
โทโมะ : ไม่บอก
 
ที่บ้านโทโมะ
 
โทโมะ : ปิดตาสิ 
โทโมะบอกแก้ว
แก้ว : ค่ะ
แล้วโทโมะก็พาแก้วมาที่ห้องทานข้าว
โทโมะ : เซอร์ไพส์
โทโมะพูดเสร็จ ก็เปิดตาแก้วออก
แก้ว : อะไรอ่ะพี่โมะ
แก้วมองสิ่งของตรงหน้า แล้วหันไปถามเจ้าตัว 
โทโมะ : พี่รักแก้วน่ะ เป็นแฟนกับพี่น่ะแก้ว
แก้วอึ้งไปสักพัก
แก้ว : เอ่ออ...
โทโมะ : ถ้าแก้วไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรพี่เข้าใจ
แก้ว : คะ..ค่ะ แก้วตกลงค่ะ
พอแก้วพูดจบ โทโมะกอดแก้วทนที
โทโมะ : พี่มีอะไรให้แก้วด้วย
แก้ว : อะไรอ่ะคะ
โทโมะ : หลับตาสิ
แก้ว : อีกแล้ว
ถึงจะบ่นแต่แก้วก็ต้องหลับตาอยู่ดี
โทโมะ : พี่เอาให้แก้วน่ะ
แก้ว : ขอบคุณค่ะ แก้วจะไม่ถอดเลย ยกเว้น ตอนนอนกับตอนอาบน้ำ 
โทโมะซื้อสร้อยให้แก้วเป็นสร้อยที่เขียนว่า 'TK'
โทโมะ : กินข้าวเถอะ
 



ขอโทษที่ให้รอน่ะคะ พอดีมันคิดไม่ออก
บ้างที่อาจจะไม่อัพแล้วเพราะ คิดไม่ออก
แล้วอาจจะมีเรื่องใหม่มาแทน