Hurt รักครั้งนั้นอาจจะเจ็บแต่ขอให้เธอเป็นคนดูแลหัวใจ

ฟาง : ทำไมพี่โทโมะของแกถึงเข้าข้างยัยน้องแบมล่ะ

แก้ว : แกถามฉันแล้วฉันจะรู้ไหม

ก๊อกๆ ๆๆ ๆๆ

แก้ว : ใคร

.... : เก็บของแล้วกลับบ้านเดี๋ยวนี้

เสียงนี้แก้วจำได้แม่น เสียง 'พี่โทโมะ' ของเธอยังไงล่ะ

แก้ว : แล้วตอนที่ยัยน้องแบมนั้นไล่แก้วออกมาทำไมไม่ห้ามล่ะ

โทโมะ : ก็พี่ไม่รู้อยู่ดีๆแบมก็เข้ามาแล้วก็เดินไปเลยพี่ไม่ได้ใส่ใจ แต่พอได้ยินเสียงดังเลยเดินไปดูก็คืนแก้วเดินออกมาเฉยๆ

แก้ว : ก็ได้แก้วกลับก็ได้

โทโมะ : งั้นก็ออกมา พี่มีเซอร์ไพส์ให้แก้วด้วย

แก้ว : เซอร์ไพส์อะไร

แก้วเก็บของเสร็จออกมาก็ถามทันที่

โทโมะ : ไม่บอก

ที่บ้านโทโมะ

โทโมะ : ปิดตาสิ 

โทโมะบอกแก้ว

แก้ว : ค่ะ

แล้วโทโมะก็พาแก้วมาที่ห้องทานข้าว

โทโมะ : เซอร์ไพส์

โทโมะพูดเสร็จ ก็เปิดตาแก้วออก

แก้ว : อะไรอ่ะพี่โมะ

แก้วมองสิ่งของตรงหน้า แล้วหันไปถามเจ้าตัว 

โทโมะ : พี่รักแก้วน่ะ เป็นแฟนกับพี่น่ะแก้ว

แก้วอึ้งไปสักพัก

แก้ว : เอ่ออ...

โทโมะ : ถ้าแก้วไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรพี่เข้าใจ

แก้ว : คะ..ค่ะ แก้วตกลงค่ะ

พอแก้วพูดจบ โทโมะกอดแก้วทนที

โทโมะ : พี่มีอะไรให้แก้วด้วย

แก้ว : อะไรอ่ะคะ

โทโมะ : หลับตาสิ

แก้ว : อีกแล้ว

ถึงจะบ่นแต่แก้วก็ต้องหลับตาอยู่ดี

โทโมะ : พี่เอาให้แก้วน่ะ

แก้ว : ขอบคุณค่ะ แก้วจะไม่ถอดเลย ยกเว้น ตอนนอนกับตอนอาบน้ำ 

โทโมะซื้อสร้อยให้แก้วเป็นสร้อยที่เขียนว่า 'TK'

โทโมะ : กินข้าวเถอะ

ขอโทษที่ให้รอน่ะคะ พอดีมันคิดไม่ออก

บ้างที่อาจจะไม่อัพแล้วเพราะ คิดไม่ออก

แล้วอาจจะมีเรื่องใหม่มาแทน