Hurt รักครั้งนั้นอาจจะเจ็บแต่ขอให้เธอเป็นคนดูแลหัวใจ

เฟย์: ไปหวานไหนมา
แก้ว: หวานบ้าอะไร
ฟาง: สร้อยอะไร น่ารักจังเลย
โทโมะ: พี่ซื้อให้แก้วน่ะ
ป็อปปี้: ของน้องฟางก็มีนะครับ นี้ครับแต่ต้องเปิดดูก่อนนอนน่ะครับ
ป็อปปี้ยื่นกล่องเล็กให้ฟาง
ฟาง: ขอบคุณค่ะ พี่ป็อป
เฟย์: เราไม่ได้เลยเซ็ง เค้าก็อิจฉาเป็นน่ะ
เขื่อน: พี่ก็มีแต่ว่า ห้ามเปิดจนกว่าจะเลิกงานเลี้ยงจะปิดโอเคน่ะ
เฟย์:คะ
เฟย์ก็รับกล่องมา
จงเบ: พี่ก็มีให้คนล่ะอันเลย อ่ะนี้
จงเบยื่นให้เฟย์ฟางแก้ว
แก้ว: แล้วให้ปิดตอนไหนดีล่ะคะพี่จงเบ
จงเบ: ตอนอยู่บนห้องนอน
เคนตะ: พี่ก็มีนี้ครับของเฟย์ ของฟาง ของแก้ว
เฟย์ฟางแก้ว: ขอบคุณคะพี่เคนตะ พี่จงเบ
 
หลังเลิกงานเลี้ยง
ตอนนี้ทุกคนก็กลับไปหมดแล้วเหลือแค่แก้วกับโทโมะที่กำลังจัดโต๊ะเก็บลูกโป่ง
โทโมะ: เสร็จแล้วขึ้นไปนอนกันเถอะ
แก้ว: คะพี่โมะ 
ห้องแก้ว
แก้ว: เมื่อยจังเลยถ้าได้แช่น้ำสักพักคงดี
ก๊อกๆๆ
แก้ว: ใครมาขัดจังหวะเนี่ย
แก้วเดินไปเปิดประตู
แก้ว: อ้าวพี่โมะมาทำอะไรคะ
โทโมะ: พี่เอานมมาให้น่ะ
แก้ว: ขอบคุณค่ะ มีอะไรอีกรึป่าวคะ
โทโมะ: มีครับ เออ...
แก้ว: อะไรหรอคะ
โทโมะ: ฝันดีนะครับน้องสาวสุดน่ารัก
แก้ว: คะพี่ชายสุดเลิฟฟฟ ฝันดีคะ
แก้วก็ปิดประตู แล้วต่างฝ่ายทั้ง 2 ก็เข้าห้องเตรียมตัวนอนและอมยิ้มไม่หยุด
 
 

 
อัพแล้วๆๆ พรุ่งนี้ไรเตอร์ไม่มีเรียนจะมาอัพให้อีกนะคะ  อย่าลืมเม้นให้ด้วย