ปิดล็อคหัวใจ จองไว้ให้เธอคนเดียว
9.2
4) สัญญา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความkaew talk
โอ้ย น่าเบื่อๆ ฟางจ้องจับผิดอยู่นั่นแหละ=3=
"ฟาง กลับบ้านกัน"
"เดี๋ยวผมไปส่งนะ บ้านอยู่ไหนครับ"ป็อปจะรู้จักป่าวนะ
"บ้านฟางค่ะ"
"อ้าว แล้วบ้านแก้วล่ะ ไม่ไปหรอ"
"ไม่ค่ะ แก้วพักกับฟาง"
"แก้วทนนอนกับยัยบ๊องได้หรอ"ฟางไม่บ๊องนะ ><
"ได้สิคะ"
"งั้นมาป็อปไปส่ง"ไม่เอาๆ
"ไปส่งฟางเถอะ แก้วไปเอาของกับโทโมะก่อนนะ"ฉันเดินไปควงแขนโทโมะไปที่รถ
"จะไปไหน"ตอนนี้ฉันนั่งในรถแล้ว นั่งหน้าคู่กับโทโมะด้วย
"ไปไหนดีน้า โทโมะ"ฉันกวนเค้า เพราะฉันอยากให้เค้าพูดกับฉันเยอะๆ
"ไปผับ กล้าไหม"ปกติต้องว่าใช่ปะ แต่ว่าฉัน
"ไปสิ งั้นเข้าห้างไปซื้อชุดไปกัน"ดีนะ เตรียมเงินมา
"ฉันพูดเล่น"อ้าว ได้ไงๆ
"ทำไมนายพูดน้อยจัง"
"แล้วทำไมเธอพูดมากจัง"แง่งๆ พูดปกตินะ ไม่พูดมาก
"ฉันพูดปกติของฉัน ไม่มากๆ"
"ฉันก็พูดปกติของฉัน"อ้าว ตอบตามได้ไง
"แต่ฉันอยากให้นายพูดกับฉันเยอะๆหนิ"
"แต่ฉันอยากให้เธอหุบปาก"โทโมะตวาดใส่ฉัน เค้ารำคาญฉันหรอ
"ก็ได้"
tomo talk
เราอยู่บนรถซักพักแล้ว ผมขับรถวนไปมา น่าเบื่อ ผู้หญิงอะไรพูดมาก แต่ตอนนี้เธอไม่พูดเลย
"นี่เธอจะไปไหน"เธอก้มหัวแล้วไม่พูดอะไรเลย
"ฮึก..ฮือ"ผมได้ยินเสียงร้องไห้เบาๆ
"นี่เธอร้องไห้หรอ"
"ฮือ..ฮือ"ผมตกใจนะ ไม่เคยมีใครร้องไห้ใส่ผมเลย
"เป็นอะไร"ผมเชยคางให้เธอเงยหน้า เธอร้องไห้หนักมากเลย
"ฮือ..ขะ.ขอโทษ..ฮือ"
"เรื่องอะไร"
"ฉะ.ฉัน..ฮึก..จะเงียบ"โถ่ เด็กน้อย
"ไม่ต้องเงียบแล้ว พูดเหมือนเดิม"
"ฉันก็จะพูดคนเดียว นายก็รำคาญ ไม่เอา"
"งั้นฉันสัญญาว่าจะพูดกับเธอโอเคไหม"
"จริงนะ"
"จริง"แก้วกอดผม ทำไมผมรู้สึกอบอุ่นแบบแปลกๆนะ
สั้นๆก็พอ เดี๋ยวจะอัพให้ใหม่ น่าจะวันนี้ อ่านแล้วเม้น จุ๊บ
โอ้ย น่าเบื่อๆ ฟางจ้องจับผิดอยู่นั่นแหละ=3=
"ฟาง กลับบ้านกัน"
"เดี๋ยวผมไปส่งนะ บ้านอยู่ไหนครับ"ป็อปจะรู้จักป่าวนะ
"บ้านฟางค่ะ"
"อ้าว แล้วบ้านแก้วล่ะ ไม่ไปหรอ"
"ไม่ค่ะ แก้วพักกับฟาง"
"แก้วทนนอนกับยัยบ๊องได้หรอ"ฟางไม่บ๊องนะ ><
"ได้สิคะ"
"งั้นมาป็อปไปส่ง"ไม่เอาๆ
"ไปส่งฟางเถอะ แก้วไปเอาของกับโทโมะก่อนนะ"ฉันเดินไปควงแขนโทโมะไปที่รถ
"จะไปไหน"ตอนนี้ฉันนั่งในรถแล้ว นั่งหน้าคู่กับโทโมะด้วย
"ไปไหนดีน้า โทโมะ"ฉันกวนเค้า เพราะฉันอยากให้เค้าพูดกับฉันเยอะๆ
"ไปผับ กล้าไหม"ปกติต้องว่าใช่ปะ แต่ว่าฉัน
"ไปสิ งั้นเข้าห้างไปซื้อชุดไปกัน"ดีนะ เตรียมเงินมา
"ฉันพูดเล่น"อ้าว ได้ไงๆ
"ทำไมนายพูดน้อยจัง"
"แล้วทำไมเธอพูดมากจัง"แง่งๆ พูดปกตินะ ไม่พูดมาก
"ฉันพูดปกติของฉัน ไม่มากๆ"
"ฉันก็พูดปกติของฉัน"อ้าว ตอบตามได้ไง
"แต่ฉันอยากให้นายพูดกับฉันเยอะๆหนิ"
"แต่ฉันอยากให้เธอหุบปาก"โทโมะตวาดใส่ฉัน เค้ารำคาญฉันหรอ
"ก็ได้"
tomo talk
เราอยู่บนรถซักพักแล้ว ผมขับรถวนไปมา น่าเบื่อ ผู้หญิงอะไรพูดมาก แต่ตอนนี้เธอไม่พูดเลย
"นี่เธอจะไปไหน"เธอก้มหัวแล้วไม่พูดอะไรเลย
"ฮึก..ฮือ"ผมได้ยินเสียงร้องไห้เบาๆ
"นี่เธอร้องไห้หรอ"
"ฮือ..ฮือ"ผมตกใจนะ ไม่เคยมีใครร้องไห้ใส่ผมเลย
"เป็นอะไร"ผมเชยคางให้เธอเงยหน้า เธอร้องไห้หนักมากเลย
"ฮือ..ขะ.ขอโทษ..ฮือ"
"เรื่องอะไร"
"ฉะ.ฉัน..ฮึก..จะเงียบ"โถ่ เด็กน้อย
"ไม่ต้องเงียบแล้ว พูดเหมือนเดิม"
"ฉันก็จะพูดคนเดียว นายก็รำคาญ ไม่เอา"
"งั้นฉันสัญญาว่าจะพูดกับเธอโอเคไหม"
"จริงนะ"
"จริง"แก้วกอดผม ทำไมผมรู้สึกอบอุ่นแบบแปลกๆนะ
สั้นๆก็พอ เดี๋ยวจะอัพให้ใหม่ น่าจะวันนี้ อ่านแล้วเม้น จุ๊บ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ