อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 5 สารภาพรัก (?)
ไม่นานนักเธอก็ลงมาพร้อมกับชุดสบายๆ
คือเสื้อยืดกางเกงยีนส์ =_=?
“ทุกคนครับ นี้คือแก้วเขาจะมาช่วยผมทำงานสักระยะนึงนะครับ”โทโมะพูด
“สวัสดีค่ะ แก้วนะค่ะ แนะนำแก้วด้วยนะค่ะ”แก้วพูด
“สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง”คนงานพูด
“ไม่ต้องเรียกแบบนั้นก็ได้ค่ะ แก้วไม่ชิน”แก้วพูดพร้อมกับเกาหัว
“งั้นจะให้พวกเขาเรียกเธอว่ายังไง ?”โทโมะถาม
“แก้วก็ได้”แก้วพูด
“ก็ได้”โทโมะพูด
สักพักก็ถึงเวลาอาหารเย็น
“ทำไมเยอะจัง มีแค่พี่กับแก้วไม่ใช่หรอ ?”แก้วถาม
“ใครบอกว่ามีแค่พี่กับแก้ว ยังมีนู่นอีก 4คน”โทโมะพูดพร้อมกับชี้ไปทางผู้เข้ามาใหม่
“แหมๆ ผิดนัดฉันมาสวีตกับพี่โทโมะสองคนหรอย่ะ ?”เฟย์แซว
“บ้า มันมีเหตุจำเป็นจริงๆ”แก้วตอบ
“โอเคๆ ฉันว่าเรากินกันเถอะ หิวแล้ว”เฟย์พูดพร้อมกับนั่งลงที่โต๊ะทันที
จากนั้นทั้งหมดก็พากันทานอาหารจนหมดเกลี้ยง
ห้องแก้ว
“แท่นแถ๊นนนนน”แก้วพูด
“โหว! ตอนกลางคืนสวยจัง อิจฉาแกจริงๆ วิวสวยมากกก”ฟางพูด
“ว่างๆมานอนที่นี้ก็ได้นะ”แก้วพูด
“แกจะบ้าหรอ ? ทำอย่างกับที่นี้คือบ้านแก ถามพี่เจ้าของห้องหรือยัง ?”ฟางถาม
“เออนั้นดิ”แก้วพูด
“ไม่เป็นไร แก้วจะได้ไม่เหงา”โทโมะพูด
“โหวๆ ทำอย่างกับเป็นสามีภรรยามาอยู่กันใหม่ๆ”ป็อปปี้แซว
“นั้นดิว่ะ”เขื่อนเสริม
“ป่าวซะหน่อย ก็แค่เผื่อแก้วเหงาเท่านั้นแหละ”โทโมะพูด
“ว่าแต่ฟางกับเฟย์เถอะ ไม่กลับบ้านหรอ ? เดี๋ยวพ่อแม่ทั้งสองคนก็เป็นห่วงหรอก”แก้วถาม
“เออ จริงด้วย ไปก่อนนะ ไปเฟย์”ฟางพูดพร้อมกับดึงมือเฟย์ไป
“ไปก่อนนะเว้ย”ป็อปปี้พูดพร้อมกับเขื่อน

เช้าวันต่อมา
“ตื่นได้แล้ว วันนี้มีสอบนะ”โทโมะปลุกแก้ว
“แปปนึงนะเจ๊”แก้วพูด
“ไม่ตื่นมีจูบนะ”โทโมะขู่
“เห้ย! ตื่นแล้วๆ”แก้วพูด
“ไปอาบน้ำจะได้ไปมหาลัย”โทโมะพูด

ผ่านไป 1 อาทิตย์
ตอนนี้แก้วกับโทโมะเรียนจบแล้ว
(ไวแท้เนอะ)
“จบสักที ดีจังไม่ต้องหางานทำให้เมื่อย”แก้วพูด
“ยัยตัวแสบไปอาบน้ำเลย เริ่มงานจริงๆจังได้แล้ว”โทโมะพูด
“ค่ะๆ”แก้วพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

ในไร่องุ่น
“แก้ว พี่มีอะไรจะบอก”โทโมะพูด
“อะไรค่ะ ?”แก้วถาม
“พี่รักแก้วนะ มันอาจจะเร็วไปที่พี่จะบอกแบบนั้น
แต่พี่รักแก้วจริงๆนะ รักตั้งแต่ครั้งแรก”โทโมะพูด
“พี่ล้อเล่นหรือป่าวเนี้ย ?”แก้วถาม
“พี่ไม่ได้ล้อเล่นนะ พี่รักแก้วจริงๆ แล้วแก้วล่ะ
รักพี่มั้ย ?”โทโมะถาม
“แก้วไม่เคยมีความรัก แก้วไม่เคยมีแฟน แก้วไม่รู้ว่าการมีความรักมันเป็นยังไง ?”แก้วตอบ
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่สอนแก้วเอง”โทโมะพูด
“แก้วกลัวว่าแก้วจะเป็นเหมือนผู้หญิงที่พี่ชายแก้วทำ”แก้วพูด
“ไม่ต้องกลัวพี่ไม่ใช่คนประเภทนั้น”โทโมะพูด
“งั้นก็ได้ แก้วขอฝากหัวใจไว้ที่พี่ล่ะกัน”แก้วตอบ
“จริงๆนะ แก้วไม่ได้โกหกพี่นะ”โทโมะถาม
“อืม เรื่องแบบนี้ล้อเล่นกันได้ไง ?”แก้วพูด
“ดีใจจัง ขอบใจมากนะ”โทโมะพุดพร้อมกับกอดแก้วไว้
“พอได้แล้ว เดี๋ยวใครมาเห็นเข้านะ”แก้วพูด
“ไม่แคร์”โทโมะตอบ
‘เธอตกหลุมพรางฉันแล้ว แก้ว’โทโมะคิดในใจ
“เหนื่อยมั้ย?”โทโมะถามพลางเช็ดเหงื่อให้แก้ว
“ไม่หรอก สบายมาก แก้วไปทำงานต่อก่อนนะ”แก้วพูดแล้วเดินไป
“คุณชายครับ”สิงห์เรียก
“ว่าไง ?”โทโมะถาม
“”เรื่องที่ให้ทำเรียบร้อยแล้วนะครับ”สิงห์ตอบ
“อืม”โทโมะพูด
“อย่าหาว่าผมสอนเลยนะครับ แต่การที่คุณชายทำแบบนี้ มันอาจจะทำให้คุณชายเสียใจได้นะครับ”สิงห์พูด
“ทำไม ?”โทโมะถาม
“เพราะผมมีความรู้สึกว่า คุณชายกำลังหลงรักคุณแก้วอยู่
ที่ทำไปไม่ใช่เพราะต้องการหลอกให้คุณแก้วตายใจ แต่ที่ทำไปเพราะรักคุณแก้วจริงๆ การแก้แค้รครั้งนี้อาจจะส่งผลร้ายให้คุณชายก็ได้นะครับ”สิงห์พูด
“ฉันทำเพื่อนน้องสาวฉันที่ตายไปแล้ว โดยน้ำมือของพี่ชายยัยนั้นต่างหาก
การแก้แค้นครั้งนี้มันเพิ่งเริ่มและมันจะจบลงก็ต่อเมื่อ เธอเจ็บปวดเท่าน้องสาวของฉัน !!”โทโมะพูด
“ถ้าหากเธอต้องตายล่ะครับ คุณโทโมะคิดว่าคุณแพรวจะดีใจหรอ ?”สิงห์ถามต่อ
“.................”โทโมะเงียบ
“ผมทำได้แค่เตือนนสติคุณชาย ก่อนที่คุณชายจะทำอะไรไปแล้วมาเสียใจภายหลัง เวลาคุณชายอยู่กับเธอ คุณชายดูมีความสุขมากนะครับ คนงานในไร่และในบ้านต่างก็ชอบที่คุณชายเป็นแบบนี้”สิงห์พูด
การสนทนาของทั้งคู่ ทั้งสิงห์และโทโมะต่างคิดว่าเรื่องนี้มีเขารู้เพียงสองคน แต่เปล่าเลย..เปล่าเลย
ก็ไม่ได้เคยจะหวัง...เย้ยย! ไม่ใช่ แต่เปล่าเลยการสนทนาครั้งนี้ไม่ได้มีเพียงเขาสองคนที่รู้เท่านั้น แต่ยังมีบุคคลที่สามแอบได้ยินบทสนทนาที่ทั้งคู่พูดกัน โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้ตัว
‘มันเป็นแบบนี้...สินะ’บุคคลที่สามคิดในใจ
ตกเย็น
“คุณแก้วค่ะ ฝนตกแล้วเข้าบ้านกันเถอะค่ะ”แม่บ้านพูด
“เดี๋ยวแก้วเข้าไปนะค่ะ ขอดูตรงนี้ก่อน”แก้วพูด
“แต่ว่า...”
“ไม่เป็นไรค่ะป้า แค่แปปเดียวเอง”แก้วพูดแล้วเดินไป
ใดฝนที่ตอนแรกๆเป็นแค่เม็ดบางๆ
แต่ ณ ตอนนี้มันเริ่มหนาขึ้นหนาขึ้น
“คุณแก้วเข้าบ้านเถอะค่ะ ฝนตกหนักแล้ว”แม่บ้านพูด
“แปปเดียวนะ เดี๋ยวก็เสร็จแล้วค่ะ”แก้วตอบแม่บ้านพร้อมกับค่อยๆเก็บอุปกรณ์เข้าตะกร้าแล้ววิ่งไป
ในบ้าน
“เปียกหมดแล้ว ถ้าไม่สบายจะทำยังไงค่ะ ?”แม่บ้านถาม
“แก้วอึดจะตาย แก้วแค่อยากทำให้เสร็จๆไป มันจะได้ไม่ค้างคา”แก้วพูด
“ป้าว่า ขึ้นไปอาบน้ำสระผมก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”แม่บ้านพูด
“ค่ะๆ”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นบ้านไป
ไม่นานนักแก้วก็เดินลงมาพร้อมกับชุดนอนลายมิกกี้เม้าส์สีชมพู
มันเป็นชุดกระโปรงเหนือเข่าไปประมาณ เกือบ 1 คืบ พร้อมกับผมสั้นๆยาวๆ (?) ที่เปียกเพราะพึ่งผ่านการสระผมไปทำให้เธอดูเซ็กซี่ยิ่งขึ้นไปอีก
“สั้นไปแล้วมั้ง”โทโมะพูด
“แก้วใส่กางเกงข้างในนะ”แก้วพูดพร้อมกับนั่งลง
“ขอโทษนะที่ลงมาชุดนี้ พอดีว่ากินเสร็จแก้วกะจะนอนเลย”แก้วพูด
“ไม่เป็นไรตามสบาย”โทโมะตอบพร้อมกับยิ้มให้แต่สายตายังไม่ละจากต้นขาเรียวยาวขาวของแก้ว =_=?
‘แต่งตัวแบบนี้จะมายั่วกันหรือไง ? พี่ก็ผู้ชายนะ’โทโมะคิดในใจ
‘มองอะไรของพี่เนี้ย ?’แก้วคิดในใจ
เมื่อทานอาหารเสร็จ
ในครัว
“ไม่ต้องเก็บมาก็ได้ค่ะ”แม่บ้านพูดพร้อมกับเดินมารับจานในมือแก้ว
“ไม่เป็นไรค่ะ แก้วอยากช่วย
กะว่าจะมาหยิบนมพอดีเลย”แก้วพูด
พร้ออมกับเปิดเอานมออกมาจากตู้เย็นมารินใส่แก้ว
“ยังไม่นอนอีกหรอค่ะ ?”แม่บ้านถามเพราะถ้าเกิดแก้วมาเอานมแบบนี้แสดงว่าเธอยังไม่หลับแน่ๆ
“ค่ะ แก้วว่าจะดูงานต่อสักหน่อย”แก้วพูด
“ขยันจังนะค่ะ ทั้งทำงานที่ไร่ ที่โรงงาน นี้ก็ยังจะมาทำที่บริษัทอีก
ทำงานเกินเงินเดือนเลยนะค่ะเนี้ย”แม่บ้านพูด
“แหะๆ ค่ะแก้วชอบ แก้วว่ามันสนุกดี”แก้วพูด
“ใครได้คุณแก้วไปเป็นภรรยาคงจะสบายแล้วก็โชคดีมากแน่ๆค่ะ”แม่บ้านพูด
“ไม่หรอกค่ะ อย่างแก้วจะมีใครมาจีบคานทองรอแก้วอยู่แน่ๆเลย”แก้วพูด
“มันก็ต้องมีบ้างล่ะค่ะ ป้าไปก่อนนะค่ะ เดี๋ยวอดดูละคร”แม่บ้านพูดแล้วเดินไป
ในห้องนอน

.............................

WRITER TALK ;
หายไปนานเลยยย มีใครรอนิยายเรื่องนี้อยู่มั้ยน้อออ ??
พอดีว่าไม่มีโอกาสได้(แย่งน้อง)เล่นคอมเลย วันนี้(แย่งน้อง)เล่นคอมฯเลยมาอัพ อิอิ