อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 3 ไอศกรีมอร่อยดีเนอะ
ในโรงหนัง
“ไม่ถามกันสักคำเลย”แก้วพูด
“ก็พี่อยากดูเรื่องนี้มานานแล้ว แต่ไม่มีคนมาดูด้วย”โทโมะพูด
“ทำไม? ไม่พาแฟนพี่มาล่ะ”แก้วถาม
“พี่ไม่มีแฟนหรอก”โทโมะพูด
“ไม่น่าเชื่อ อย่างพี่อ่ะนะไม่มี ถ้าพี่ไปจีบเขานะ รับรองเขาถวายทั้งตัวและหัวใจให้พี่เลยล่ะ”แก้วพูด
“แก้วเป็นหนึ่งในนั้นหรือป่าว ?”โทโมะถาม
“เอ่อ....”แก้วอึกอักพร้อมทั้งหน้าแดงขึ้น
“ฮะๆ พี่ไม่เคยจีบผู้หญิงน่ะ”โทโมะพูด
“อ่าหะ”แก้วตอบแค่นั้นแล้วก็ไม่พูดอะไรอีกเลย
หนังจบ
“ไปไหนกันต่อดี ?”โทโมะถาม
จ๊อกๆๆๆๆ < เสียงท้องร้องของแก้ว
“ฮะๆ ไม่ต้องถามแล้วมั้ง ท้องมันฟ้องแล้ว”โทโมะพูด
“แหะๆ”แก้วเกาหัวแก้เขิน

ร้านอาหาร (นอกห้าง)
“กินหมดหรอ ?”โทโมะถาม
“ดูก็แล้วกัน”แก้วพูดพร้อมกับตักอาหารเข้าปาก
ต่างคนต่างกินอาหารด้วยกันไปเรื่อยๆจนกระทั่งมันหมดทุกอย่าง
“พี่นี่กินเก่งเหมือนกันนะ”แก้วพูด
“ไปกันเถอะ”โทโมะพูดพร้อมกับเรียกพนักงานมาเก็บตังค์

“กินไอติมกันมั้ย ? แก้วเลี้ยงเอง”แก้วถาม
“ก็ดีนะ ไปสิ”โทโมะพูดพร้อมกับเดินไปที่รถเข็นขายไอศกรีมที่จอดอยู่
“ป้าค่ะ เอาไอติมมะนาวใส่โคนอันนึงค่ะ พี่โทโมะเอาอะไร ?”แก้วสั่งป้าคนขายก่อนที่จะมาถามโทโมะ
“เอากาแฟแล้วกัน”โทโมะตอบ
“เอากาแฟอีก 1 นะค่ะ”แก้วพูด
สักพัก
“ได้แล้วจ้า”ป้าคนขายบอก
“อ่ะ! อันนี้ของพี่”แก้วพูดพร้อมกับยื่นไอติมรสกาแฟให้โทโมะ
“ขอบใจนะ”โทโมะพูดพร้อมกับรับมา

ผ่านไปไม่นานนักทั้งสองก็เดินดูของไปเรื่อยๆจนกระทั่งไอติมของโทโมะหมดแล้ว
“แก้ว ไอติมรสมะนาวอร่อยมั้ย ?”โทโมะถาม
“อร่อยดี เปรี้ยวๆหวานๆ”แก้วตอบ
“หมดหรือยัง ? ขอชิมหน่อย”โทโมะพูดพร้อมกับหยุดเดิน
“ยังๆ เหลือคำสุดท้าย อ๊ะ!”แก้วตอบพร้อมกับยื่นให้
“ชิมได้ใช่ป่ะ ?”โทโมะถาม
“กินเลยก็.. อุ๊บ... OxO”แก้วตอบยังไม่ทันจบก็โดนปิดปากด้วยปากรุ่นพี่ของเธอเสียแล้ว
เนิ่นนานเหลือเกินกับจูบครั้งนี้ จูบที่แสนอ่อนโยน หนำซ้ำยังเป็นจูบแรกของแก้วอีกต่างหาก

“ตอนนี้แค่ชิมก่อน ไว้วันหลังค่อยกินนะ..”โทโมะกระซิบ
ทำให้แก้วหน้าแดงขึ้นไปอีก
“พะ...พี่ทำอะไรเนี้ย ?”แก้วถาม
“ก็ชิมไปติมไง จะว่าไปไม่เห็นจะเปรี้ยวเลย ออกจะหวาน”โทโมะพูด
“บ้า...>///< ทำไมไม่ชิมที่อยู่ในมือล่ะ มาชิม...ตรงปากทำไม ?”แก้วถามพร้อมกับสีหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆ
“ก็อยากชิมตรงนี้อ่ะ อายหรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่น่าถาม พี่เล่นมาทำอะไรกลางตลาดแบบนี้ คนเยอะแบบนี้ รีบๆไปเลย
แก้วอายจนจะเอาหน้ามุดแผ่นดินกลับบ้านแล้วเนี้ย”แก้วพูดพร้อมกับเดินหนีโทโมะไป
บนรถ
“แก้วเกือบลืมไปเลย อ่ะ!เงินสี่พันที่ยืมไป”แก้วพูดพร้อมกับยื่นเงินให้โทโมะ
“รีบคืนจัง”โทโมะพูด
“แก้วไม่อยากติดค้างใครนานๆ”แก้วพูด
“แก้วมีพี่ชายหรือป่าว ?”โทโมะถาม
“ถามทำไม ?”แก้วถามกลับ
“ก็พี่มาส่งแก้วตอนดึกๆทุกวัน น้องสาวก็น่ารักขนาดนี้พี่กลัวมีเรื่อง”โทโมะตอบ
“พี่ชายแก้วหรอ ? มีแต่ตอนนี้ไม่รู้หายตัวไปอยู่ไหน”แก้วตอบ
“พี่ชายแก้วชื่ออะไรอ่ะ ?”โทโมะถาม
“พี่กายอ่ะ อย่าไปเรียกพี่เขาว่าพี่ชายเลย
วันๆสร้างแต่ปัญหาให้ครอบครัว แก้วยังกลัวเลยว่าสักวันแก้วจะโดนแก้แค้นเนี้ย
คิดแล้วเสียว บรึ๋ย์ๆ!”แก้วพูดพร้อมกับทำท่ากลัว
‘ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะไม่ทำให้เธอรู้ตัวจนกว่ามันจะสำเร็จ’โทโมะคิดในใจ
“ทำไมล่ะ ?”โทโมะแกล้งถาม
“ก็พี่กายอ่ะ ชอบไปทำให้ผู้หญิงเขาเสียใจ ไปทำใครเขาท้องแล้วหายไปหรือป่าวก็ไม่รู้
แก้วล่ะสงสารผู้หญิงพวกนั้นจริงๆเลย ไปทำอะไรมานะถึงได้เจอพี่ชายตัวแสบของแก้วได้”แก้วบ่น
‘ผู้หญิงคนนั้นน้องสาวฉันเอง หึ!ถึงขั้นหนีไปเลยหรอ’โทโมะคิดในใจ
“แล้วถ้าเขามาแก้แค้นแก้วจริง แก้วจะทำยังไง ?”โทโมะถามต่อ
“ไม่รู้สิ แก้วคงปล่อยให้เขาแก้แค้นล่ะมั้ง พี่ชายแก้วไม่ยอมรับผิดชอบ
แก้วคงต้องรับผิดชอบแทนล่ะมั้ง”แก้วพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย
“แล้วถ้าเขาเอาถึงตายล่ะ ?”โทโมะถามต่อ
“แก้วก็คงต้องตายมั้ง ถ้ามันจะสามารถลบล้างความผิดพี่ชายแก้วได้”แก้วพูด
“ทำไม ?”โทโมะถามด้วยความสงสัย
เธอบ้าไปแล้วหรือป่าว ? ความผิดทั้งหมดนั้นเธอไม่ได้ทำ ทำไมเธอถึงยอมตายแทนพี่ชายเธอได้
“ไม่รู้สิ ถ้ามันทำให้เรื่องมันจบโดยที่ครอบครัวหรือคนใกล้ตัวแก้วปลอดภัย แก้วก็ยอม”
แก้วพูดพร้อมกับมองหน้าโทโมะ
เอี๊ยดดดดด!
“เธอพูดเองนะแก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับจอดรถกลางทาง
“อะไรพี่ ?”โทโมะถาม
“เธอบอกเองไม่ใช่หรอ ? ว่าเธอยอมถ้าหากมันทำให้ครอบครัวเธอและเรื่องราวมันจบลง”โทโมะพูด
“อย่าบอกนะว่าพี่...”แก้วถาม
“ใช่ ฉันจะมาแก้แค้นเธอ”โทโมะตอบ

.........................................................
มาอัพก่อนจะหายไปเพราะน้ำมันมาแล้วววว
ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็คงจะมาอัพ แต่ถ้าไม่มาแสดงว่า หายไปกับน้ำแล้ววว TT'