อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 27 โลกกลม พรหมลิขิต 2 “พี่เจอเธอแล้ว แก้ว!”เสียงปริศนาเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับจับข้อมือเธอไว้ “พี่โทโมะ !?!”แก้วเรียกออกมาทั้งน้ำตา “ในที่สุดเราก็ได้เจอกัน ดวงใจของพี่”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้วไว้ “พี่โทโมะ แก้วคิดถึงพี่ คิดถึงๆๆๆๆๆ”แก้วพูดทั้งน้ำตาที่ไหลลงมาด้วยความดีใจ “ในที่สุดก็ได้เจอ พี่ก็คิดถึงแก้วเหมือนกัน คิดถึงดวงใจของพี่ใจแทบขาด ทำไมหนีพี่มาอีก ? พี่บอกให้เราผ่านอุปสรรคไปด้วยกันไม่ใช่หรอ ?”โทโมะถามพร้อมกับคลายอ้อมกอด “อย่าปล่อยแก้ว กอดแก้วไว้ก่อน อย่าพึ่งปล่อย ขอร้อง”แก้วพูด พอพูดจบโทโมะก็กอดแก้วไว้ “แก้วขอโทษที่หนีพี่มา แก้วขอโทษจริงๆ แก้วกลัวว่าพี่จะได้รับอันตรายเพราะ พี่กายจะทำร้ายทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่”แก้วพูด “ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับพี่เท่ากับคนในอ้อมกอดนี้”โทโมะพูด “ทุกชีวิตที่อยู่รอบตัวพี่ไงที่สำคัญ ทุกชีวิตสำคัญเสมอ แก้วไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว ที่ปล่อยให้คนอื่นเดือดร้อน แล้วตัวเองกลับมีความสุขอยู่ฝ่ายเดียว”แก้วพูด “ทุกอย่างทุกชีวิตสำคัญสำหรับพี่ก็จริง แต่มันไม่สำคัญเท่าแก้ว แก้วคือคนเดียวที่มีอิทธิพลต่อหัวใจพี่ แก้วคนเดียวเท่านั้น”โทโมะพูดพร้อมกับจูบหนาผากแก้วอย่างอ่อนโยน “ในที่สุดแกก็หาน้องสาวฉันเจอสินะ ไอ้โทโมะ” “เฮีย!”แก้วเรียก “พาหนีมานี้แล้วยังจะตามมาเจออีกหรอ ? มึงนี่มัน”กายพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหาโทโมะด้วยรอยยิ้มซาตาน “กิ่งพาแก้วเข้าบ้านเดี๋ยวนี้!”กายพูด “แก้วไมเข้า เฮียสัญญากับแก้วแล้วว่าเฮียจะไม่ทำร้ายเขาถ้าแกก้วเชื่อฟังเฮีย”แก้วพูด “เซ็นนี้ซะแล้วฉันจะให้แกเจอแก้ว โทโมะ”กายพูดพร้อมกับยื่นเอกสารให้โทโมะ “โอนกรรมสิทธิ์ที่ดินให้เสี่ยเม้งงั้นหรอ”โทโมะถาม “ใช่ ! เซ็นซะ”กายพูด “พี่โทโมะอย่าเซ็นต์”แก้วร้องห้าม “แค่ลายเซ็นกับคนที่มึงรักมึงเลือกอะไร ?”กายถาม “พี่โทโมะอย่านะ คนงานอีก 10 กว่าคนที่พี่ต้องดูแล อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”แก้วพูด “ไหนเฮียบอกว่าเฮียจะไม่ทำอะไรเขาไง ?”แก้วถาม “แล้วนี้เฮียทำอะไรที่ไหน ? แค่ขอลายเซ็นมัน”กายพูด “หน้าด้าน เฮียไม่รักษาสัญญา”แก้วพูด “พี่โทโมะอย่านะ แค่ลายเซ็นพี่มันสามารถเปลี่ยนชีวิตคนงานในไร่พี่ได้เลยนะ”แก้วพูด “ถ้ามึงไม่เซ็นต์มึงไม่ได้เห็นหน้าน้องสาวกูอีกแน่”กายพูด “พี่โทโมะ อย่านะ”แก้วร้องห้าม “ฉันขอโทรศัพท์ไปบอกลาลูกน้องก่อน”โทโมะพูดแล้วเดินไปเพื่อที่จะโทรศัพท์ “ฮัลโหลสิงห์”โทโมะพูด (กำลังจะโทร.ไปหาพอดีเลยครับ แย่แล้วครับคุณชายพวกเสี่ยเม้งจับคนงานผู้หญิงไปหมดเลยครับ มันบอกว่าถ้าไม่เซ็นต์เอกสารให้มัน มันจะไม่ปล่อยตัวคนงานครับ โอ้ย!!!) “สิงห์ๆ ฮัลโหล สิงห์”โทโมะถาม (ไง โทโมะ ถ้าไม่เซ็นต์เอกสาร ลูกน้องที่รักของแก ตายแน่) “แกทำอะไรสิงห์กับคนงานของฉัน ไอ้เม้ง”โทโมะถาม “ก็ไม่ได้ทำอะไรก็ แค่จับคนงานผู้หญิงที่สาวๆสวยๆ มาทำเป็นเมีย ส่วนพวกผู้ชายก็โดนซ้อมเท่านั้นเอง เซ็นต์ซะ ไม่ต้องห่วงลูกน้องพวกนี้หรอก ฉันจะดูแลให้เอง ส่วนตัวแกฉันให้เงินแก 3 ล้านบาทสำหรับการใช้ชีวิตตลอดไป)เสี่ยเม้งพูด “ไอ้หมาลอบกัด”โทโมะพูด (มีเวลาให้คิดไม่นาน แคค่นี้นะ)เสี่ยงเม้งพูดแล้ววางสายไป “ไง ได้คุยกับเจ้านายฉันแล้วล่ะสิ”กายถาม “เอาเอกสารมา”โทโมะพูด “ดีมาก”กายพูดแล้วยื่นเอกสารไปให้ “พี่โทโมะ คนงานพี่ล่ะ ?”แก้วถาม “ไม่เป็นไร พี่คิดว่าเสี่ยเม้งคงดูแลได้”โทโมะพูด พร้อมกับเซ็นต์เอกสาร “ดีมากกก  หมวยเข้าบ้าน”กายพูดพร้อมกับดึงแก้วเข้าบ้าน “ไหนบอกว่าถ้าเขาเซ็นต์จะให้แก้วเจอเขาไง”แก้วพูด “ฉันพูดแบบนั้นหรอ ? ตอนไหนกัน ? เข้าบ้านเก็บกระเป๋าเตรียมตัวย้ายบ้าน”กายพูดแล้วลากแก้วเข้าบ้านพักไป “ไอ้กาย เดี๋ยวก่อน กายๆ”โทโมะเรียก “แก้วๆ แก้ว”โทโมะเรียก “เฮียผิดสัญญาอีกแล้ว”แก้วพูด “อย่าพูดมากเก็บของซะ”กายพูด สักพักทั้งสองคนทั้งกิ่งและแก้วก็เก็บของเสร็จพอเปิดประตูก็พบว่าโทโมะกำลังนั่งรออยู่ “ยังจะรออีกนะ ออกไปซะ”กายพูดแล้วถีบโทโมะ “ตอนนี้มึงหมดตัวแล้ว เรื่องอะไรที่กูจะให้น้องกูไปกัดก้อนเกลือกินกับมึง”กายพูดพร้อมกับถีบซ้ำ แก้วออกมาเห็นพอดีจึงเข้ามาขวางไว้ ผลั่ก !! กายถีบแก้วเต็มๆ “แก้ว”โทโมะกับกิ่งเรียก “มาขวางทำไมแก้ว ?”โทโมะถาม “แก้วไม่อยากให้พี่เจ็บตัวเพราะแก้วอีกแล้ว”แก้วพูดพร้อมกับลูบหน้าโทโมะ “พี่เจ็บตรงไหนมั้ย ?”แก้วถาม “พี่ไม่เป็นไร แก้วล่ะ ?เจ็บมากมั้ย ?”โทโมะถาม “ไม่เป็นไร แค่พี่ไม่เจ็บแก้วก็ไม่เป็นไร”แก้วพูด “ลุกขึ้น !!”กายพูด “พอแล้วกาย เลิกทรมานแก้วได้แล้ว”กิ่งร้องห้าม “อย่ามายุ่ง !!”กายพูดพร้อมกับตบหน้ากิ่ง เพี๊ยะ !
ตัวอย่างตอนต่อไป :“พี่โทโมะ รอแก้วก่อนนะ แก้วจะกลับมาหาพี่”แก้วตะโกนบอก “พี่จะรอ”โทโมะตะโกนกลับ แก้วถูกย้ายไปที่อีกเมืองหนึ่งของอมเริกา กายก็กลับประเทศไทยเพื่อเอาเอกสารไปให้เสี่ยเม้ง “ดีมากไอ้กาย เสร็จข้าล่ะทีนี้”เสี่ยเม้งพูด