อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 27 โลกกลม พรหมลิขิต 2
“พี่เจอเธอแล้ว แก้ว!”เสียงปริศนาเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับจับข้อมือเธอไว้
“พี่โทโมะ !?!”แก้วเรียกออกมาทั้งน้ำตา
“ในที่สุดเราก็ได้เจอกัน ดวงใจของพี่”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้วไว้
“พี่โทโมะ แก้วคิดถึงพี่ คิดถึงๆๆๆๆๆ”แก้วพูดทั้งน้ำตาที่ไหลลงมาด้วยความดีใจ
“ในที่สุดก็ได้เจอ พี่ก็คิดถึงแก้วเหมือนกัน คิดถึงดวงใจของพี่ใจแทบขาด
ทำไมหนีพี่มาอีก ? พี่บอกให้เราผ่านอุปสรรคไปด้วยกันไม่ใช่หรอ ?”โทโมะถามพร้อมกับคลายอ้อมกอด
“อย่าปล่อยแก้ว กอดแก้วไว้ก่อน อย่าพึ่งปล่อย ขอร้อง”แก้วพูด
พอพูดจบโทโมะก็กอดแก้วไว้
“แก้วขอโทษที่หนีพี่มา แก้วขอโทษจริงๆ แก้วกลัวว่าพี่จะได้รับอันตรายเพราะ
พี่กายจะทำร้ายทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่”แก้วพูด
“ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับพี่เท่ากับคนในอ้อมกอดนี้”โทโมะพูด
“ทุกชีวิตที่อยู่รอบตัวพี่ไงที่สำคัญ ทุกชีวิตสำคัญเสมอ แก้วไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว
ที่ปล่อยให้คนอื่นเดือดร้อน แล้วตัวเองกลับมีความสุขอยู่ฝ่ายเดียว”แก้วพูด
“ทุกอย่างทุกชีวิตสำคัญสำหรับพี่ก็จริง แต่มันไม่สำคัญเท่าแก้ว
แก้วคือคนเดียวที่มีอิทธิพลต่อหัวใจพี่ แก้วคนเดียวเท่านั้น”โทโมะพูดพร้อมกับจูบหนาผากแก้วอย่างอ่อนโยน
“ในที่สุดแกก็หาน้องสาวฉันเจอสินะ ไอ้โทโมะ”
“เฮีย!”แก้วเรียก
“พาหนีมานี้แล้วยังจะตามมาเจออีกหรอ ? มึงนี่มัน”กายพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหาโทโมะด้วยรอยยิ้มซาตาน
“กิ่งพาแก้วเข้าบ้านเดี๋ยวนี้!”กายพูด
“แก้วไมเข้า เฮียสัญญากับแก้วแล้วว่าเฮียจะไม่ทำร้ายเขาถ้าแกก้วเชื่อฟังเฮีย”แก้วพูด
“เซ็นนี้ซะแล้วฉันจะให้แกเจอแก้ว โทโมะ”กายพูดพร้อมกับยื่นเอกสารให้โทโมะ
“โอนกรรมสิทธิ์ที่ดินให้เสี่ยเม้งงั้นหรอ”โทโมะถาม
“ใช่ ! เซ็นซะ”กายพูด
“พี่โทโมะอย่าเซ็นต์”แก้วร้องห้าม
“แค่ลายเซ็นกับคนที่มึงรักมึงเลือกอะไร ?”กายถาม
“พี่โทโมะอย่านะ คนงานอีก 10 กว่าคนที่พี่ต้องดูแล
อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”แก้วพูด
“ไหนเฮียบอกว่าเฮียจะไม่ทำอะไรเขาไง ?”แก้วถาม
“แล้วนี้เฮียทำอะไรที่ไหน ? แค่ขอลายเซ็นมัน”กายพูด
“หน้าด้าน เฮียไม่รักษาสัญญา”แก้วพูด
“พี่โทโมะอย่านะ แค่ลายเซ็นพี่มันสามารถเปลี่ยนชีวิตคนงานในไร่พี่ได้เลยนะ”แก้วพูด
“ถ้ามึงไม่เซ็นต์มึงไม่ได้เห็นหน้าน้องสาวกูอีกแน่”กายพูด
“พี่โทโมะ อย่านะ”แก้วร้องห้าม
“ฉันขอโทรศัพท์ไปบอกลาลูกน้องก่อน”โทโมะพูดแล้วเดินไปเพื่อที่จะโทรศัพท์

“ฮัลโหลสิงห์”โทโมะพูด
(กำลังจะโทร.ไปหาพอดีเลยครับ แย่แล้วครับคุณชายพวกเสี่ยเม้งจับคนงานผู้หญิงไปหมดเลยครับ
มันบอกว่าถ้าไม่เซ็นต์เอกสารให้มัน มันจะไม่ปล่อยตัวคนงานครับ โอ้ย!!!)
“สิงห์ๆ ฮัลโหล สิงห์”โทโมะถาม
(ไง โทโมะ ถ้าไม่เซ็นต์เอกสาร ลูกน้องที่รักของแก ตายแน่)
“แกทำอะไรสิงห์กับคนงานของฉัน ไอ้เม้ง”โทโมะถาม
“ก็ไม่ได้ทำอะไรก็ แค่จับคนงานผู้หญิงที่สาวๆสวยๆ
มาทำเป็นเมีย ส่วนพวกผู้ชายก็โดนซ้อมเท่านั้นเอง
เซ็นต์ซะ ไม่ต้องห่วงลูกน้องพวกนี้หรอก ฉันจะดูแลให้เอง
ส่วนตัวแกฉันให้เงินแก 3 ล้านบาทสำหรับการใช้ชีวิตตลอดไป)เสี่ยเม้งพูด
“ไอ้หมาลอบกัด”โทโมะพูด
(มีเวลาให้คิดไม่นาน แคค่นี้นะ)เสี่ยงเม้งพูดแล้ววางสายไป

“ไง ได้คุยกับเจ้านายฉันแล้วล่ะสิ”กายถาม
“เอาเอกสารมา”โทโมะพูด
“ดีมาก”กายพูดแล้วยื่นเอกสารไปให้
“พี่โทโมะ คนงานพี่ล่ะ ?”แก้วถาม
“ไม่เป็นไร พี่คิดว่าเสี่ยเม้งคงดูแลได้”โทโมะพูด พร้อมกับเซ็นต์เอกสาร
“ดีมากกก  หมวยเข้าบ้าน”กายพูดพร้อมกับดึงแก้วเข้าบ้าน
“ไหนบอกว่าถ้าเขาเซ็นต์จะให้แก้วเจอเขาไง”แก้วพูด
“ฉันพูดแบบนั้นหรอ ? ตอนไหนกัน ? เข้าบ้านเก็บกระเป๋าเตรียมตัวย้ายบ้าน”กายพูดแล้วลากแก้วเข้าบ้านพักไป

“ไอ้กาย เดี๋ยวก่อน กายๆ”โทโมะเรียก
“แก้วๆ แก้ว”โทโมะเรียก

“เฮียผิดสัญญาอีกแล้ว”แก้วพูด
“อย่าพูดมากเก็บของซะ”กายพูด
สักพักทั้งสองคนทั้งกิ่งและแก้วก็เก็บของเสร็จพอเปิดประตูก็พบว่าโทโมะกำลังนั่งรออยู่
“ยังจะรออีกนะ ออกไปซะ”กายพูดแล้วถีบโทโมะ
“ตอนนี้มึงหมดตัวแล้ว เรื่องอะไรที่กูจะให้น้องกูไปกัดก้อนเกลือกินกับมึง”กายพูดพร้อมกับถีบซ้ำ
แก้วออกมาเห็นพอดีจึงเข้ามาขวางไว้
ผลั่ก !!
กายถีบแก้วเต็มๆ
“แก้ว”โทโมะกับกิ่งเรียก
“มาขวางทำไมแก้ว ?”โทโมะถาม
“แก้วไม่อยากให้พี่เจ็บตัวเพราะแก้วอีกแล้ว”แก้วพูดพร้อมกับลูบหน้าโทโมะ
“พี่เจ็บตรงไหนมั้ย ?”แก้วถาม
“พี่ไม่เป็นไร แก้วล่ะ ?เจ็บมากมั้ย ?”โทโมะถาม
“ไม่เป็นไร แค่พี่ไม่เจ็บแก้วก็ไม่เป็นไร”แก้วพูด
“ลุกขึ้น !!”กายพูด
“พอแล้วกาย เลิกทรมานแก้วได้แล้ว”กิ่งร้องห้าม
“อย่ามายุ่ง !!”กายพูดพร้อมกับตบหน้ากิ่ง
เพี๊ยะ !

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“พี่โทโมะ รอแก้วก่อนนะ แก้วจะกลับมาหาพี่”แก้วตะโกนบอก
“พี่จะรอ”โทโมะตะโกนกลับ

แก้วถูกย้ายไปที่อีกเมืองหนึ่งของอมเริกา
กายก็กลับประเทศไทยเพื่อเอาเอกสารไปให้เสี่ยเม้ง
“ดีมากไอ้กาย เสร็จข้าล่ะทีนี้”เสี่ยเม้งพูด