อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 21 ความสุขผ่านไปเร็วจัง ผ่านไป 1 อาทิตย์โทโมะไม่ได้ข่าวคราวของแก้วเลย “ไงไอ้โมะ เจอน้องแก้วยัง ?”ป็อปปี้ถาม “ยังเลยว่ะ”โทโมะตอบ “ให้ฟางช่วยหามั้ย ?”ฟางถาม “พี่เกรงใจ”โทโมะพูด “พี่ลองถามหาที่บ้านหรือยัง ?”ฟางถาม “ลองแล้วแต่คนที่บ้านบอกว่าแก้วไม่อยู่บ้าน”โทโมะตอบ “เป็นไปได้หรือป่าว ? ที่พี่กายสั่งคนในบ้านไว้ว่าห้ามบอกว่าแก้วอยู่ที่นี้”ฟางถาม “ก็อาจจะเป็นไปได้นะเว้ย”ป็อปปี้พูด “ให้ฟางลองไปถามดูให้มั้ย ?”ฟางเสนอ “ก็ดีนะ สนมั้ย ?”ป็อปปี้ถาม “ลองดูสักตั้งแล้วกัน”โทโมะพูด ที่บ้านแก้ว “สวัสดีค่ะพี่กิ่ง”ฟางพูด “สวัสดีจ๊ะ มาทำไมจ๊ะ ?”กิ่งถาม “พอดีฟางคิดถึงแก้วน่ะค่ะ เลยแวะมาหาแก้วที่บ้าน”ฟางพูด “แก้วอยู่มั้ยค่ะ ?”ฟางถามพร้อมชะเง้อมองหา “อยู่ข้างบนน่ะ”กิ่งตอบ “ใครมากิ่ง ?” “เพื่อนแก้วอ่ะเฮีย”กิ่งตอบ “สวัสดีค่ะ”ฟางพูด “ฟางหรอ ? มาหาแก้วหรอ ?”กายถาม “ค่ะ”ฟางตอบพร้อมรอยยิ้ม “รู้จักโทโมะมั้ย ?”กายถาม “ใครค่ะ ? เพื่อนพี่หรอ ?”ฟางถามกลับอย่างใสซื่อ “อ๋อ ไม่มีอะไรจ๊ะ เข้าบ้านมาสิ”กายพูดพร้อมกับผายมือเป็นเชิงว่าเชิญ “ขอบคุณค่ะ”ฟางพูดแล้วเดินเข้ามาในบ้าน “แก้วอยู่บนห้องน่ะ”กายพูดพร้อมรอยยิ้ม “ขอบคุณค่ะ”ฟางตอบพร้อมกับค่อยๆเดินขิ้นไป ‘ดูไม่มีพิษไม่มีภัยดีนี่น่า’ฟางคิดในใจ ก๊อกๆๆ “แก้วนี้ฟางเอง”ฟางพูด ในห้อง “ฟาง ฟางหรอ ? รอแปปนะ”แก้วพูดพร้อมกับปาดน้ำตาแล้วเดินไปเปิดประตู “แกดูโทรมๆไปนะ”ฟางทัก “อืมม”แก้วตอบ “กะแล้วว่าแกต้องอยู่บ้าน”ฟางพูด “ทำไม ?”แก้วถาม “ก็พี่โทโมะคิดว่าแกไม่อยู่บ้านน่ะสิ”ฟางตอบแบบกระซิบ “ทำไมต้องกระซิบ”แก้วถาม “ก็เผื่อพี่แกแอบฟังไง”ฟางกระซิบบอก “อ๋ออ แล้วพี่เขาเป็นไงบ้าง ?”แก้วถาม “โทรมแบบแกนั้นแหละ ความรักแกนี่มีแต่อุปสรรคเนอะ”ฟางพูด “อืมม แกช่วยพาฉันไปหาพี่เขาหน่อยได้มั้ย ?”แก้วพูด “ยังไง ?”ฟางถาม “ก็แกก็ทำทีชวนฉันไปบ้านสิ แต่จริงๆแล้วแกพาฉันไปหาพี่เขา ถ้าพี่เขาปล่อยให้แกรอดเข้ามาได้ก็แสดงว่าแกต้องบอกพี่เขาไปว่าไม่รู้จักพี่โทโมะแน่ๆเลยใช่มั้ย ?”แก้วพูด “อืมม เอางั้นก็ได้ ฉันเห็นแกโทรมๆแล้วไม่ชินเลย”ฟางพูดแล้วเดินไป “ไปกันเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินตามฟางไป “จะไปไหน ?”กายถาม “อ๋อ..ฟางจะชวนแก้วไปบ้านน่ะค่ะ”ฟางพูด “ไปทำไม ?”กายถาม “ก็วันนี้เฟย์มาไม่ได้พอดีกำลังอยู่ในช่วงทำใจเพราะเพิ่งอกหัก บ่นว่าอยากเจอแก้ว แต่ก็ไม่ยอมมา ฟางเลยกะชวนแก้วไปหาเฟย์”ฟางตอบ “ไม่ให้ไป”กายตอบเสียงเข้ม “เฮีย ให้แก้วออกไปข้างนอกบ้างเถอะ ดูสิโทรมจะตาย”กิ่งพูด “ก็ได้ กลับมาก่อน 2 ทุ่มล่ะ ไม่งั้นพี่ไปรับที่บ้านฟางแน่ๆ”กายพูด “โอเคค่ะ ฟางจะพาแก้วมาส่งก่อน 2 ทุ่มแน่นอน ไปนะค่ะ”ฟางพูดแล้วลากแก้วไป ที่รถ “นี้เพิ่ง บ่ายโมงเอง รีบไปกันเถอะ”ฟางพูดพร้อมกับขับรถไปในทันที กายเองก็ไม่ได้สงสัยอะไร อันที่จริงกายเองก็ไม่ได้อยากขังน้องตัวเองหรอก แต่ที่ทำไปเพราะกลัวว่าเสี่ยเม้งจะมาจับตัวแก้วไปอีก ทางด้านโทโมะ “ไอ้โมะ แต่งตัวหล่อๆเลย นางฟ้าของฉันพาดวงใจแกมาแล้ว”ป็อปปี้พูด “จริงหรอ ?”โทโมะถามอย่างดีใจ “จริงดิว่ะ นั้นไงพูดยังไม่ทันขาดคำ รถมาแล้ว”ป็อปปี้พูดโทโมะที่เห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งไปหน้าบ้านเลย
“พี่โทโมะ”แก้วเรียก “แก้ว”โทโมะเรียกแก้ว “พี่คิดถึงจัง เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย ?”โทโมะถาม “อืมม แก้วสบายดีก็ตอนที่เห็นหน้าพี่นั้นแหละ พี่ล่ะเป็นไงบ้าง ? แผลที่โดนแทงเจ็บมากมั้ย ?”แก้วถาม “พี่หายเจ็บแล้วแค่พี่ได้เห็นหน้าดวงใจของพี่”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้ว “แก้วคิดถึงพี่ แก้วคิดถึงพี่ ฮึก แก้วคิดถึงพี่ ฮือๆๆ”แก้วพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา “อ่ะแฮ่ม ไปสวีตกันบนห้องต่อเลยดีมั้ย ?”ป็อปปี้แซว “ป่ะ พี่โทโมะ”แก้วพูดแล้วลากโทโมะไป “เฮ้ยยย!”ป็อปปี้ฟางโทโมะร้อง “ล้อเล่นน้า”แก้วพูด “ไอ้ป็อปกับฟางรออยู่ข้างเดี๋ยวมา ไปจัดสักหน่อยก่อน คิดถึง”โทโมะพูดแล้วอุ้มแก้วขึ้นบนห้อง ที่ห้องนอน “พี่จะทำอะไรเนี้ย ?”แก้วถาม “ก็ลบรอยไง 1 อาทิตย์แล้วนะที่มันทำกับแก้วน่ะ”โทโมะพูด “แต่...” “ไม่มีแต่”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยปิดปากแก้วด้วยปากของตัวเอง จูบนี้บ่งบอกถึงความคะนึงหา ความคิดถึง ความห่วงใย ปนไปด้วยความเร่าร้อน ต่างฝ่ายต่างปลุกอารมณ์กันและกันจนกระทั่งความเป็นชายของโทโมะตื่นตัว แล้วก็ค่อยๆสอดใส่ไปทีละนิดจนมิดด้ามก่อนที่จะกระแทกสะโพกเบาๆแล้วค่อยๆเร่งจังหวะขึ้น “พี่โทโมะ ...แก้วเจ็บนะ”แก้วร้องออกกมา “นิดเดียวนะแก้ว พี่จะพยายามทำเบาๆ”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยๆกระแทกสะโพกช้าๆ ผ่านไปสักพัก...
ตัวอย่างตอนต่อไป :“กินข้าวมาหรือยัง ?”กายถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “กินแล้ว”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นห้องไป “เฮียจะให้แก้วไปอยู่ต่างประเทศนะ พรุ่งนี้เตรียมตัวไป”กายพูด “อะไรนะ ?”แก้วถามอย่างตกใจ WRITER TALK :this is the last chapter for todaysee u tomorrow my reader good night ♥