อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 21 ความสุขผ่านไปเร็วจัง
ผ่านไป 1 อาทิตย์โทโมะไม่ได้ข่าวคราวของแก้วเลย
“ไงไอ้โมะ เจอน้องแก้วยัง ?”ป็อปปี้ถาม
“ยังเลยว่ะ”โทโมะตอบ
“ให้ฟางช่วยหามั้ย ?”ฟางถาม
“พี่เกรงใจ”โทโมะพูด
“พี่ลองถามหาที่บ้านหรือยัง ?”ฟางถาม
“ลองแล้วแต่คนที่บ้านบอกว่าแก้วไม่อยู่บ้าน”โทโมะตอบ
“เป็นไปได้หรือป่าว ? ที่พี่กายสั่งคนในบ้านไว้ว่าห้ามบอกว่าแก้วอยู่ที่นี้”ฟางถาม
“ก็อาจจะเป็นไปได้นะเว้ย”ป็อปปี้พูด
“ให้ฟางลองไปถามดูให้มั้ย ?”ฟางเสนอ
“ก็ดีนะ สนมั้ย ?”ป็อปปี้ถาม
“ลองดูสักตั้งแล้วกัน”โทโมะพูด
ที่บ้านแก้ว
“สวัสดีค่ะพี่กิ่ง”ฟางพูด
“สวัสดีจ๊ะ มาทำไมจ๊ะ ?”กิ่งถาม
“พอดีฟางคิดถึงแก้วน่ะค่ะ เลยแวะมาหาแก้วที่บ้าน”ฟางพูด
“แก้วอยู่มั้ยค่ะ ?”ฟางถามพร้อมชะเง้อมองหา
“อยู่ข้างบนน่ะ”กิ่งตอบ
“ใครมากิ่ง ?”
“เพื่อนแก้วอ่ะเฮีย”กิ่งตอบ
“สวัสดีค่ะ”ฟางพูด
“ฟางหรอ ? มาหาแก้วหรอ ?”กายถาม
“ค่ะ”ฟางตอบพร้อมรอยยิ้ม
“รู้จักโทโมะมั้ย ?”กายถาม
“ใครค่ะ ? เพื่อนพี่หรอ ?”ฟางถามกลับอย่างใสซื่อ
“อ๋อ ไม่มีอะไรจ๊ะ เข้าบ้านมาสิ”กายพูดพร้อมกับผายมือเป็นเชิงว่าเชิญ
“ขอบคุณค่ะ”ฟางพูดแล้วเดินเข้ามาในบ้าน
“แก้วอยู่บนห้องน่ะ”กายพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณค่ะ”ฟางตอบพร้อมกับค่อยๆเดินขิ้นไป
‘ดูไม่มีพิษไม่มีภัยดีนี่น่า’ฟางคิดในใจ
ก๊อกๆๆ
“แก้วนี้ฟางเอง”ฟางพูด
ในห้อง
“ฟาง ฟางหรอ ? รอแปปนะ”แก้วพูดพร้อมกับปาดน้ำตาแล้วเดินไปเปิดประตู
“แกดูโทรมๆไปนะ”ฟางทัก
“อืมม”แก้วตอบ
“กะแล้วว่าแกต้องอยู่บ้าน”ฟางพูด
“ทำไม ?”แก้วถาม
“ก็พี่โทโมะคิดว่าแกไม่อยู่บ้านน่ะสิ”ฟางตอบแบบกระซิบ
“ทำไมต้องกระซิบ”แก้วถาม
“ก็เผื่อพี่แกแอบฟังไง”ฟางกระซิบบอก
“อ๋ออ แล้วพี่เขาเป็นไงบ้าง ?”แก้วถาม
“โทรมแบบแกนั้นแหละ ความรักแกนี่มีแต่อุปสรรคเนอะ”ฟางพูด
“อืมม แกช่วยพาฉันไปหาพี่เขาหน่อยได้มั้ย ?”แก้วพูด
“ยังไง ?”ฟางถาม
“ก็แกก็ทำทีชวนฉันไปบ้านสิ แต่จริงๆแล้วแกพาฉันไปหาพี่เขา
ถ้าพี่เขาปล่อยให้แกรอดเข้ามาได้ก็แสดงว่าแกต้องบอกพี่เขาไปว่าไม่รู้จักพี่โทโมะแน่ๆเลยใช่มั้ย ?”แก้วพูด
“อืมม เอางั้นก็ได้ ฉันเห็นแกโทรมๆแล้วไม่ชินเลย”ฟางพูดแล้วเดินไป
“ไปกันเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินตามฟางไป

“จะไปไหน ?”กายถาม
“อ๋อ..ฟางจะชวนแก้วไปบ้านน่ะค่ะ”ฟางพูด
“ไปทำไม ?”กายถาม
“ก็วันนี้เฟย์มาไม่ได้พอดีกำลังอยู่ในช่วงทำใจเพราะเพิ่งอกหัก
บ่นว่าอยากเจอแก้ว แต่ก็ไม่ยอมมา ฟางเลยกะชวนแก้วไปหาเฟย์”ฟางตอบ
“ไม่ให้ไป”กายตอบเสียงเข้ม
“เฮีย ให้แก้วออกไปข้างนอกบ้างเถอะ ดูสิโทรมจะตาย”กิ่งพูด
“ก็ได้ กลับมาก่อน 2 ทุ่มล่ะ ไม่งั้นพี่ไปรับที่บ้านฟางแน่ๆ”กายพูด
“โอเคค่ะ ฟางจะพาแก้วมาส่งก่อน 2 ทุ่มแน่นอน ไปนะค่ะ”ฟางพูดแล้วลากแก้วไป
ที่รถ
“นี้เพิ่ง บ่ายโมงเอง รีบไปกันเถอะ”ฟางพูดพร้อมกับขับรถไปในทันที
กายเองก็ไม่ได้สงสัยอะไร อันที่จริงกายเองก็ไม่ได้อยากขังน้องตัวเองหรอก แต่ที่ทำไปเพราะกลัวว่าเสี่ยเม้งจะมาจับตัวแก้วไปอีก
ทางด้านโทโมะ
“ไอ้โมะ แต่งตัวหล่อๆเลย นางฟ้าของฉันพาดวงใจแกมาแล้ว”ป็อปปี้พูด
“จริงหรอ ?”โทโมะถามอย่างดีใจ
“จริงดิว่ะ นั้นไงพูดยังไม่ทันขาดคำ รถมาแล้ว”ป็อปปี้พูดโทโมะที่เห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งไปหน้าบ้านเลย

“พี่โทโมะ”แก้วเรียก
“แก้ว”โทโมะเรียกแก้ว
“พี่คิดถึงจัง เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย ?”โทโมะถาม
“อืมม แก้วสบายดีก็ตอนที่เห็นหน้าพี่นั้นแหละ
พี่ล่ะเป็นไงบ้าง ? แผลที่โดนแทงเจ็บมากมั้ย ?”แก้วถาม
“พี่หายเจ็บแล้วแค่พี่ได้เห็นหน้าดวงใจของพี่”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้ว
“แก้วคิดถึงพี่ แก้วคิดถึงพี่ ฮึก แก้วคิดถึงพี่ ฮือๆๆ”แก้วพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“อ่ะแฮ่ม ไปสวีตกันบนห้องต่อเลยดีมั้ย ?”ป็อปปี้แซว
“ป่ะ พี่โทโมะ”แก้วพูดแล้วลากโทโมะไป
“เฮ้ยยย!”ป็อปปี้ฟางโทโมะร้อง
“ล้อเล่นน้า”แก้วพูด
“ไอ้ป็อปกับฟางรออยู่ข้างเดี๋ยวมา ไปจัดสักหน่อยก่อน คิดถึง”โทโมะพูดแล้วอุ้มแก้วขึ้นบนห้อง
ที่ห้องนอน
“พี่จะทำอะไรเนี้ย ?”แก้วถาม
“ก็ลบรอยไง 1 อาทิตย์แล้วนะที่มันทำกับแก้วน่ะ”โทโมะพูด
“แต่...”
“ไม่มีแต่”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยปิดปากแก้วด้วยปากของตัวเอง
จูบนี้บ่งบอกถึงความคะนึงหา ความคิดถึง ความห่วงใย ปนไปด้วยความเร่าร้อน
ต่างฝ่ายต่างปลุกอารมณ์กันและกันจนกระทั่งความเป็นชายของโทโมะตื่นตัว
แล้วก็ค่อยๆสอดใส่ไปทีละนิดจนมิดด้ามก่อนที่จะกระแทกสะโพกเบาๆแล้วค่อยๆเร่งจังหวะขึ้น
“พี่โทโมะ ...แก้วเจ็บนะ”แก้วร้องออกกมา
“นิดเดียวนะแก้ว พี่จะพยายามทำเบาๆ”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยๆกระแทกสะโพกช้าๆ
ผ่านไปสักพัก...

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“กินข้าวมาหรือยัง ?”กายถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“กินแล้ว”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นห้องไป
“เฮียจะให้แก้วไปอยู่ต่างประเทศนะ พรุ่งนี้เตรียมตัวไป”กายพูด
“อะไรนะ ?”แก้วถามอย่างตกใจ

WRITER TALK :
this is the last chapter for today
see u tomorrow my reader good night ♥