อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 11 ข้ามฟ้าหารัก / คุณเป็นใคร ?

ที่เมืองไทย
“ว่าไงไอ้เขื่อนเงียบหายไปนานเลยนะตั้งแต่หนีฉันไปเที่ยว”โทโมะพูด
(นิดนึงเว้ย แกตามหาแก้วเจอยังว่ะ ?)เขื่อนถาม
“ยังว่ะ แม่เขาบอกว่าอยู่ต่างประเทศก็ไม่รู้ว่าประเทศไหน”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงหมดหวังเต็มทน
(อ่าหะ เอ้อ! ฉันมีข่าวดีกับข่าวร้ายจะบอกแก แกจะฟังข่าวไหนก่อน)เขื่อนถาม
“เล่นไรเนี้ย ?”โทโมะถาม
(เอาน่า แกรู้ข่าวนี้แกอาจจะตะลึงก็ได้)เขื่อนพูด
“ก็ได้ๆ ขอฟังข่าวดีก่อนล่ะกัน”โทโมะพูด
(ข่าวดีคือ ฉันเจอแก้วแล้ว แล้วตอนนี้ฉันก็อยู่กับแก้ว)เขื่อนพูด
“อย่ามาอำ แกชอบอำฉัน”โทโมะพูด
(ไม่ได้อำฟังเสียงมั้ยล่ะ ? แก้วๆ มานี้หน่อยมีคนจะคุยด้วย)เขื่อนเรียก
ตึกตักๆๆๆ (เสียงใจของโทโมะ)
[สวัสดีค่ะ แก้วพูดค่ะ ใครค่ะ ?]ปลายสายถาม
(ขอบใจมากแก้ว ไปทำอย่างอื่นเถอะ)เขื่อนพูด
[อะไรเนี้ยเรียกมาแค่เนี้ย ?]แก้วพูดแล้วเดินไป
(เป็นไง อึ้ง!อ่ะดิ)เขื่อนถาม
“แกเจอแก้วที่ไหน แก้วสบายดีมั้ย ? แก้วโกรธฉันป่ะว่ะ”โทโมะถาม
(ใจเย็นๆ ข่าวดียังไม่หมด ข่าวดีอีกอย่างคือแก้วท้อง)เขื่อนพูด
“ท้อง! ท้องกับใคร ?”โทโมะถาม
(หมาที่ฉันคุยด้วยเนี้ยแหละ จะท้องกับใครล่ะถ้าไม่ใช่กับแก)เขื่อนพูด
“แล้วตอนนี้แกอยู่ไหน ?”โทโมะถาม
(อยู่ที่ xxx)เขื่อนตอบ
“แล้วข่าวร้ายอ่ะ ?”โทโมะถาม
(ข่าวร้ายคือ...ตู๊ด...ตู๊ดดด)
“ไอ้เขื่อนๆ”โทโมะเรียกเขื่อน
“ไอ้สิงห์จองตั๋วไปเกาหลีให้ฉัน 1 ใบเอาด่วนที่สุดเลยนะ”โทโมะตะโกนบอกสิงห์
“ครับ”สิงห์บอก

สักพัก
ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
“ฉันไปนานหน่อยดูแลไร่ด้วยนะ มีอะไรโทร.มาหาฉันนะ
ฉันฝากให้แกดูแลไร่อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ ฉันไม่ไว้ใจคุณอา จับตาดูเขาอย่าให้คลาดสายตาล่ะสิงห์”โทโมะพูด
“ผมไม่ทำให้คุณชายผิดหวังแน่ครับ พาคุณแก้วกลับมาเป็นคุณหญิงให้ได้นะครับ”สิงห์พูด
“ขอบใจมาก ไปนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป
ที่เกาหลี
ติ๊งหน่องงงงๆๆๆๆๆๆ!
“เดี๋ยวฉันไปเปิดเองฟาง ทำกับข้าวไปเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินไปเปิดประตูให้
“แก้ววว แก้วจริงๆด้วย”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้ว
“คุณเป็นใครค่ะ ?”แก้วถาม
“แก้วจำพี่ไม่ได้หรอ ? แก้วโกรธพี่อยู่หรอ ?”โทโมถาม
“ฉันจะโกรธคุณทำไม ? ฉันรู้จักคุณหรอ ? แล้วคุณรู้จักชื่อฉันได้ไง ?”แก้วถามกลับ
“มาแล้วหรอ ? เข้าบ้านก่อนๆ”เขื่อนพูดแล้วพาเพื่อนเข้าบ้าน

“ห๊า ? ความจำเสื่อมหรอ ?”โทโมะถาม
“ก็เออดิ”เขื่อนพูด
“แล้วที่ฉันเรียกมาเพราะต้องการให้แกดูแลแก้ว ชดใช้สิ่งที่แกทำกับแก้ว”ป็อปปี้พูด
“ยินดีเลยเพื่อน ขอบใจมากนะที่บอกฉัน ขอบใจเฟย์ฟางมากที่ไม่โกรธพี่”โทโมะพูด
“ตอนแรกก็เกลียดอ่ะนะ แต่เกลียดไปแล้วได้อะไรขึ้นมา สู้ให้พี่มาดูแลแก้วชดใช้สิ่งที่พี่ทำไม่ดีกว่าหรอ ?”ฟางพูด
“ตอนนั้นความแค้นมันบังตาพี่ทำผิดจริงๆ นี้คือโอกาสของพี่ พี่จะทำมันให้ดีที่สุด”โทโมะพูดแล้วลุกเดินไปหาแก้ว
“พี่ชื่อโทโมะนะ”โทโมะพูด
“โทโมะ...”แก้วเรียกพร้อมกับทำท่านึกความทรงจำดีดีที่เธอมีต่อกันและกันผุดขึ้นมาเรื่อยๆ
“พี่เคยเป็นแฟนแก้วหรือป่าว ?”แก้วถาม
“ถามทำไม ?”โทโมะถาม
“ก็เมื่อกี้ที่แก้วคิด มันมีภาพที่เราทำงานที่ไร่แห่งหนึ่งด้วยกัน พี่บอกรักแก้ว”แก้วพูด
“แก้วจำได้หรอ ?”ฟางถาม
“ไม่รู้สิ พอได้ยินชื่อนี้มันก็คิดออกอ่ะ แต่มันรู้สึกแปลกๆ ดีใจก็ดีใจ เกลียดก็เกลียด
มันรู้สึกทรมาน ใจนึงก็อยากเห็นหน้าพี่เขา แต่อีกใจนึงก็ไม่อยากเห็นหน้า”แก้วพูดพร้อมมองหน้าโทโมะ
“พี่เป็นคนทำร้ายแก้วเอง พี่ขอโทษนะแต่คำขอโทษมันคงไม่เพียงพอกับสิ่งทีพี่ทำกับแก้ว
ต่อจากนี้แก้วจะทำอะไรกับพี่ก็ได้ ถ้ามันทำให้แก้วหายโกรธพี่”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วไว้
“งั้นพี่ก็คือพ่อของเด็กในท้องหรอ ?”แก้วถาม
“อืมม”โทโมะตอบ
“พี่คือคนที่ทำร้ายแก้ว พี่คือคนที่ทำให้เขาเกิดมาใช่มั้ย ?”แก้วถามทั้งน้ำตา
“เฟย์ฟางพี่ว่าเราออกไปให้เขาเคลียร์กันดีกว่า”ป็อปปี้พูด
“ค่ะ”เฟย์ฟางตอบแล้วเดินออกจากห้องรับแขกไป
ทางด้านโทโมะแก้ว
“ใช่ พี่คือคนนั้น พี่ขอโทษนะแก้ว อย่าร้องไห้นะ แก้วจะตีพี่ตบพี่ต่อยพี่เตะพี่ก็ได้”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วให้ตบหน้าเขา
“พี่โทโมะ แก้วคิดถึงพี่”แก้วพูดพร้อมกับกอดโทโมะแล้วร้องไห้ออกมา
“พี่ก็คิดถึงเธอ พี่ขอโทษที่ทำร้ายแก้ว ขอโทษจริงๆ พี่มันโง่ที่ทำแบบนั้น”โทโมะพูดทั้งน้ำตา
“แก้วเคยบอกพี่ใช่มั้ย ? ว่าแก้วยอมให่พี่แก้แค้นแก้ว”แก้วถาม
“แก้วจำได้หรอ ?”โทโมะถาม
“หึ! จำไม่ได้แต่อยู่ดีดีปากมันก็พูดออกไป”แก้วพูด
“ไม่เป็นไร จำไม่ได้ไม่เป็นไร แก้วอภัยให้พี่มั้ย ?”โทโมะถาม
“แก้วไม่เคยโกรธพี่ เพราะถ้าแก้วเป็นพี่แก้วอาจจะทำก็ได้”แก้วพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ พี่จะไม่ทำให้แก้วเสียใจอีกแล้ว แก้วให้โอกาสพี่แล้ว
พี่จะไม่ทำให้โอกาสนี้หายไปอีกแน่นอน”โทโมะพูด
“ถ้าพี่พลาดอีกแก้วจะหนีพี่ไปแน่นอน”แก้วพูด
สักพักแก้วก็ออกมาจากห้องรับแขกพร้อมกับโทโมะ
“ฮิ้ววว รักกันแล้วหรอ ? ทำไมเข้าใจกันง่ายจังไม่มันส์เลย”เขื่อนพูด
“นี่แหนะ พี่กบ”เฟย์พูดพร้อมกับตีแขนเขื่อน
“แก้วแกจำได้แล้วหรอ ?”ฟางถาม
“ก็พอได้นิดหน่อย เอ่ออ แก้วขอคุยกับเพื่อนเรื่องผู้หญิงถึงผู้หญิงได้มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“ได้สิ พวกเราไปทำอาหารแทนสามสาวกันดีกว่า”ป็อปปี้พูดแล้วจากนั้นทั้ง 3 หนุ่มก็เดินไปที่ห้องครัว
“แกกับพี่เขาคืนดีกันแล้วหรอ ?”เฟย์ถาม
“ใครบอก นี้มันก็แค่การเริ่มต้นของการแก้แค้นเท่านั้นแหละ พี่เค้าทำฉันเจ็บแค่ไหน
ฉันจะทำให้เขาเจ็บกว่าฉันพันเท่า!!”แก้วพูดด้วยสายตาอำมหิต
“อย่าบอกนะว่าแก...จะแก้แค้นพี่เขา”ฟางถาม

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“ตอนนี้แก้วและลูกอยู่ในขีดอันตรายพี่เลยออกมาถามเฟย์ว่าจะเลือกให้แม่หรือลูกรอด”จงเบถาม
“อะไรนะ ?”ทุกคนถาม
“ตอนนี้ไม่มีเวลาให้ตัดสินใจนานแล้วเฟย์ตอบพี่มา ว่าจะให้ใครรอดแก้วหรือลูก ?”จงเบถามย้ำ