เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่8 POPPY&FANG

ผมเดินมานั่งดูทีวีเล่นกับเจ้าสมชายหมาของฟางสักพักและแล้วผมก็

กอดหมาเจ้าพันโกเดิ้ลตัวโปรดของฟางนอนไปด้วย(หมาของจริงนะ

ครับ- -*)

ฟาง:เฮ้อน่ารักจริงๆ^^

ฉันมองป๊อปปี้ที่กอดหมาของฉันหลับไปด้วยกันเจ้าสมชายดีนะที๋ฉัน

เลี้ยงสะอาดไม่งั้นเห็บหมัดเข้าป๊อปปี้หมดนอนกอดน่ารักกันจริงๆ

ฟาง:ป๊อปปี้คะไปนอนข้างบนดีกว่านะคะ

ป๊อปปี้:อืม-//-

อยู่ดีๆป๊อปปี้ก็ดึงฉันเข้ามากอดแน่นๆตอนนี้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย

ฟาง:ป๊อปปี้คะ....

ป๊อปปี้:ฟางครับผมชอบฟางนะผมรักฟางผมอยากบอกรักฟางที่สุดใน

โลกเลยนะแต่งงานกับผมนะ.....

ฟาง:ไม่ได้คะมันเร็วเกินไป

ป๊อปปี้:ไม่นะครับไม่เร็วผมเหลือเวลาอยู่กับคุณฟางอีกไม่นานๆได้

โปรดช่วยรับรักผมทีนะไม่เคยเจอใครที่ใช่แบบฟางเลย

ฟาง:ป๊อปปี้....

ฉันฟังเสียงที่งัวเงียของป๊อปปี้แต่อยู่ๆดีๆฉันต้องผลักอกป๊อปปี้

ป๊อปปี้:อ๊ะ!!!0.0

ฉันมองป๊อปปี้ที่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ

ฟาง:ขอโทษนะคะพอดีคุณละเมอน่ะแล้วก็กอดฟางแน่นด้วยฟางเลย

ต้องผลัก

ป๊อปปี้:เอ่อไม่เป็นไรครับ^^

ฟาง:เรื่องที่คุณละเมอไปน่ะฉันคงจะทำให้คุณไมได้หรอกนะคะป๊อปปี้

ป๊อปปี้:ทำไมละครับ....

ผมมองร่างบางๆตาใสซื่อน้ำตาที่อยู่ในดวงตาผมถูกขังเอาไว้ที่

จะทะลักออกมา

ฟาง:ไม่คงไม่เหมาะหรอกคะแล้วอีกอย่างนึงฟางว่ามันเร็วไป

ผมมองตาใสซื่อในที่สุดดวงตาของผมก็มีตาไหลออกมาจนได้เพราะ

ขังมันไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

ป๊อปปี้:ถ้าฟางไม่ได้มีใจให้ผมก็บอกมาตรงๆซิ!!

ผมมองร่างบางด้วยความรู้สึกใจวลาย

ฟาง:ใช่คะฟางไม่ได้รักป๊อปปี้เลยนะคะฟางคิดว่าแบบเพื่อนกันน่ะคะ

ป๊อปปี้คะมีคุณที่ดีกว่าฟางอีกตั้งเยอะนะคะ

ป๊อปปี้:ถ้าไม่รักกันก็อย่ามาทำมีใจให้ผมอีกนะฟาง

ผมพูดจบผมก็เดินขึ้นห้องไปลูกผู้ชายอย่างผมให้ผู้หญิงเห็นน้ำตาได้

ยังไงกันนะไม่สมเป็นผู้ชายเอาเสียแล้วผมอ่อนแอไม่ได้นะ....

ฟาง:ฮือๆสมชาย.....

ฉันดึงเจ้าสมชายมากอดด้วยความรู้สึกเสียใจเจ้าสมชายทำหน้างงใส่

ฉัน

ฟาง:ทำยังไงดีสมชายฉันรักป๊อปปี้ป๊อปปี้เขาจะไม่อยู่กับฉันแล้วฮือๆ

ฉันกอดเจ้าสมชายแน่นๆมันเลียหน้าฉันก่อนจะมองเหมือนบอกว่าไป

บอกความจริงเขาเลยซิเจ้านาย

ฟาง:ฉันทำไม่ได้หรอกฉันรักเขานะฮือๆ....

ฉันเก็บเสียงที่สะอื้นไว้ไม่ให้ใครได้ยินจนเผลอหลับไป