Secret LOVE ห้ามใจทำไมยิ่งรัก
7) นายเองก็มีความสุขไม่ใช่เหรอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ฉันลืมตาขึ้นอย่างงวงเงีย และพบว่าโทโมะนอนอยู่ข้างๆ ฉันจ้องหน้าเขาอยู่ซักพัก จากนั้นก็ลุกขึ้นไปอาบ
น้ำ
"โทโมะ" ฉันเรียกเขาเบาๆ
"ฮ้าว....ตื่นแล้วเหรอ"
"อื้ม....ใครจะตื่นสายแบบนายล่ะ"
"หาเรื่องกันเลยนะ" ฉันแอบหัวเราะเบาๆอย่างพอใจ
"ว่าแต่...ตอนนี้กี่โมงแล้ว" โทโมะถามขึ้น
"10 โมงแล้วล่ะ"
"........."
"................" ฉันมองหน้าโทโมะอย่างงง
"แก้ว เธอออกไปข้างนอกกับฉันหน่อยได้มั้ย"
"เอ๋"
"วันนี้เป็นวันเกิดพิม เลยอยากให้เธอช่วยเลือกของขวัญให้หน่อย" โทโมะ เธอคงอยากให้นายเลือกให้
มากกว่า
"...............ได้สิ" ฉันได้แต่เงียบอยู่นานแต่ก็ไม่อยากปฏิเสธเขา แต่คำสมองกับหัวใจมันตรงกันข้าม
หลังจากที่พวกเราซื้อของขวัญกันเรียบร้อยแล้ว เขาก็พาฉันไปหาพิมด้วยกันพร้อมกับของขวัญ
"พิมครับ happy birthday นะครับ"
"จำได้ด้วยเหรอค่ะ ดีใจจังเลย" ฉันซึ่งกำลังยืนอยู่หน้าบ้าน พอเห็นเค้าสองคนกำลังมีความสุข จึงไม่
อยากเข้าไป
ขัด จึงเดินหลบไปอยู่หลังรถ
"สวัสดีครับ"
"ซัมเมอร์"
"รอใครอยู่เหรอ"
"เปล่า"
"งั้นเข้าไปข้างในพร้อมกับผมได้รึเปล่า"
"อืม ได้สิ" เธอยิ้มให้ซัมเมอร์อย่างอ่อนโยน
โทโมะที่เดินตามแก้วมาก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง
หลังจากงานเลี้ยงเลิก ซัมเมอร์ก็เป็นคนมาส่งฉันที่บ้าน เพราะโทโมะเองก็ไปส่งพิม
"บาย หลับฝันดีครับ"
"ขอบคุณนะ"
"คงมีความสุขมากเลยสิท่า" เสียงของโทโมะดังขึ้นด้านหลัง
"นายเองก็มีความสุขไม่ใช่เหรอ " ฉันฝืนยิ้มแล้วรีบเดินเข้าบ้านไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ