My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

Poppy Part's


ตอนนี้ผมวิ่งดูทั่วโรงอาหารแล้วก็ยังไม่เจอพวกสาวๆอยู่ดี ไม่รู้ว่าพวกเธอจะไปไหนกันแน่น่ะ เพราะวันนี้ก็เป็นวันแรกที่พวกเธอเข้ามาเรียนที่นี้ เพราะฉนั้นก็ไม่มีทางที่เธอจะรู้ทางที่นี้โดยระเอียดอย่างแน่ๆ
Koen : เป็นไงเจอไหมว่ะ
Tomo : ไม่เจอว่ะ แล้วแกอ่ะป็อปเจอป่ะ
Poppy : ไม่เจอว่ะ ไม่รู้ว่าไปไหน
Koen : งั้นเราลองไปหาพวกสาวๆ แถวๆห้องน้ำใกล้ๆกันป่ะ เพื่อว่าพวกเธอจะไปล้างหน้าล้างตา
Poppy : เออนั้นดิ งั้นไปกันเถอะ 
แล้วเราก็วิ่งกันไปตามหาพวกเธอแถวๆห้องน้ำใกล้ๆนี้ทั้งหมด แต่ก็ไม่เจอ
Tomo : เป็นไง เจอไหม
Poppy Koen : ไม่เจอ
Poppy : หรือว่าพวกเธอจะกลับบ้านกันแล้วว่ะ เพราะถ้าฉันเจออะไรแบบนี้ฉันก็ทนอยู่แบบขายขี้หน้าแบบนี้ไม่ได้หรอกว่ะ
Koen : เออนั้นดิ ฉันก็เห็นด้วยน่ะ แต่ตอนนี้พวกเราไปเรียนกันก่อนดีไหมว่ะ เดี๋ยวโดนครูเฉ่งอีก
Tomo : เออ ไปกันเถอะ
แล้วพวกเราก็มาเข้าเรียนทันคลาสตอนบ่ายพอดี แต่ผมก็แถบจะไม่มีกะจิตกะใจที่จะเรียนซักเท่าไรเพราะผมเอาแต่เป็นห่วงพวกเธอว่าจะเป็นยังไงบ้าง...


Kaew Part's 


@Fang Home

ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าเรามาอยู่ที่นี้ได้ยังไง เพราะว่าหลังจากที่เราอาบน้ำล้างตัวกันที่มหาลัยเสร็จเราก็ไม่มีหน้าที่จะไปเรียนอีกแล้วล่ะ แล้วก็ไม่ต้องสงสัยว่าฉันไปอาบน้ำแล้วไม่มีชุดเปลี่ยนหรอ ก็ต้องมีซิพวกเรามีชุอนิสิตสำรองกันคนละ 1 ชุด เพื่อเหตุฉุกเฉินประนี้นี่ล่ะ แต่พอมาถึงบ้านฟางเราก็ต้องตกใจเพราะแม่ๆ ของพวกเรามารวมตัวกันอยู่ที่นี้
Four : อ้าวฟาง ทำไมวันนี้กลับมาเร็วนักล่ะลูกไหนบอกว่าจะกลับตอน6โมงไง
Mod : นั้นซิเฟย์ ทำไมกลับมาเร็วนักล่ะ แล้วนี้ลูกไปทำอะไรมาน่ะทำไมผมถึงเปียกแบบนี้ แล้วก็มีกลิ่นอาหารด้วย
Knomjean : นั่นซิแก้วเหม็นไปทั้งตัวเลย
พวกแม่ๆเดินมาหาพวกฉันที่ยืนตัวแข็งเพราะไม่รู้ว่าจะตอบท่านยังไงดี
Fang : มีอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะค่ะ
Four : พวกลูกๆ ตอบแม่มาให้หมดเลยน่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วก็ห้ามโกหกด้วยน่ะ
แล้วพวกเราก็จนใจจนต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ๆฟังตั้งแต่เจอกับพี่เขายันเกิดเรื่องและที่เราหนีเรียนของวันแรกมา แม่ๆพาพวกเราไปนั่งที่โวฟาก่อนที่จะซักถาม และเราก็ตอบ
Knomjean : เรื่องมันเป็นแบนี้นี่เอง แล้วลูกรู้สึกอะไรกับพวกรุ่นพี่ของลูกรึเปล่า
แม่ฉันคงสังเกตอาการของฉันและคนอื่นที่แสดงออกเวลาที่เราเล่าถึงพี่ๆเค้าแน่ๆเลย แต่ยังไงๆเราก็ไม่เคยโกหกแม่อยู่แล้วนี้ ฉันเลยยอมบอกแม่ไป
Kaew : เฮ้อ หนูชอบรุ่นพี่ที่ชื่อโทโมะอ่ะค่ะแม่ แต่หนูคงไม่มีหนังล่ะมั้งค่ะ เพราะคนที่ทำร้ายหนูที่ชื่อพิมอาจจะเป็นแฟนของพี่เค้าก็ได้ 
Four : แล้วหนูล่ะฟาง ชอบพี่เค้าใช่ไหม
Fang : หนูชอบรุ่นพี่ที่ชื่อป็อปปี้ แต่ก็อย่างที่แก้วพูดคนที่ชื่อจินนี่ก็คงเป็นแฟนเค้าล่ะค่ะ 
ฟางพูดพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า แต่ก็ใช่ว่าฉันจะไม่ร้องน่ะ เพราะฉันร้องไปแล้ว
Mod : แล้วเฟย์ ลูกก็คงชอบรุ่นพี่ที่ชื่อเขื่อนใช่ไหม ฮืม
Faye : ใช่ค่ะแม่แต่ก็อย่างที่แก้วกับฟางพูดคนที่ชื่อหวายก็คงจะเป็นแฟนพี่เค้าล่ะค่ะ 
พวกเราพูดแล้วก็ได้แต่ร้องไห้ และก็เข้าไปกอดแม่เอาไว้แน่ เพราะตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่าที่ๆฉันพึ่งได้มากที่สุดในตอนนี้คือแม่ของฉันนี้ล่ะ
Knomjean : ลูกอย่าพึ่งคิดไปไกลซิลูก บางทีผู้หญิงพวกนั้นอาจจะไม่ใช้แฟนของพวกเขาก็ได้น่ะลูก
Four : นั้นสิ ขนาดลูกๆยังไม่แน่ใจเลยว่าพวกเธอใช่แฟนกับพวกรุ่นพี่ลูกรึเปล่า ใช่ไหม
Mod : นั่นสิลูก ถ้าลูกอยากรู้ความจริงพวกเราก็ไปถามพวกพี่เขาตรงๆซิลูก
แม่ๆถอนกอดพวกเราและค่อยๆบรรจงเชิดน้ำตาให้พวกเราอย่างเบามือ
Four : แม่ว่าก่อนที่เราจะพูดอะไรกัน แม่ว่าพวกลูกๆ ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก่อนดีไหม
Mod : ส่วนเรื่องเสื้อผ้าของลูกๆที่เละเดี๋ยวแม่ๆเอาไปซักให้ 
Knomjean : ส่วนเรื่องเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนเดี๋ยวแม่ๆกลับไปเอาที่บ้านให้น่ะลูก
ไม่ต้องตกใจไปว่าเราจะให้แม่ไปลำบากที่ไหน เพราะว่าบ้านของพวกเราอยู่ติดๆกันเลย เรียงแบบนี้
แก้ว ฟาง เฟย์
แบบนี้ล่ะ เพราะฉนั้นแม่ๆของพวกเราถึงมารวมตัวกันที่นี้ไงล่ะ
Kaew : ขอบคุณน่ะค่ะแม่
Knomjean : ไม่เป็นไรจ๊ะ งั้นวันนี้ลูกจะนอนที่นี้หรือจะกลับไปนอนที่บ้านจ๊ะ
Kaew : ที่นี้ค่ะ แล้ววันพรุ่งนี้กับวันมะรืนนี้พวกหนูขอไม่ไปเรียนน่ะค่ะแม่
Mod : ได้ซิจ๊ะ แม่เข้าใจนจ๊ะ แต่อย่าหยุดเกินที่ขอน่ะ
Faye : ได้ค่ะแม่ งั้นเดี๋ยวพวกหนูขอไปอาบน้ำกันก่อนน่ะค่ะ
Four : ไปเถอะลูก เดี๋ยวแม่เอาเสื้อผ้าขึ้นไปให้น่ะสำหรับเฟย์และแก้ว
Faye Kaew : ค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะคุณน้า
Four : ไม่เป็นไรจ้า
แล้วพวกเราก็เดินขึ้นไปข้างบนที่ห้องฟาง และอาบน้ำล้างตัว
ก็อกๆๆๆ
Fang : ไปเปิดดิ๊แก้ว
ยัยฟางตะโกนออกมาจากในห้องน้ำ
Kaew : อ้าน น้าโฟร์มีอะไรรึเปล่าค่ะ
Four : น้าเอาเสื้อผ้ามาให้จ๊ะ แล้วก็ถ้าอาบน้ำเสร็จก็ลงไปข้างล่างน่ะจ๊ะน้าทำกับข้าวไว้แล้ว น้าพิชก็คงใกล้กลับมาแล้วล่ะ นี้ก็4โมงล่ะ จะได้ทานข้าวพร้อมกัน
Faye : ค่า ถ้าเสร็จแล้ว แล้วพวกเราจะตามลงไปน่ะค่ะ
Four : จ๊ะ
แล้วฉันก็เอาเสื้อผ้าเข้ามาในห้อง พอดีกับที่ยัยฟางออกมาจากห้องน้ำในชุกที่ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำออกมา
Fang : มีอะไรรึเปล่า
Kaew : เปล่าหรอก น้าโฟร์เอาเสื้อผ้ามาให้แล้วก็บอกว่าน้าพิชใกล้จะกลับมาแล้วล่ะ
Fang : อืม ฟางอาบเสร็จล่ะ แก้วไปอาบต่อก็ได้น่ะ เดี๋ยวขอเช็ดผมซักหน่อยก่อนดีกว่า
Kaew : อืม
แล้วฉันก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อท่จะอาบน้ำชำระล้างร่างกายที่เหม็นเอามากๆเลยในตอนนี้