My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

Fang Part's


พอพวกเราอาบน้ำกันเสร็จ พวกเราก็ลงมาข้างล่าง และก็เจอกับพ่อของฉันที่นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ และมีแม่ที่กำลังเตรียมอาหารอยู่ แต่พอฉันเห็นพ่อพิชของฉัน ฉันก็รีบวิ่งเข้าไปกอดท่าน
Pit : อ้าวลูกเป็นไงบ้าง แม่เค้าเล่าเรื่องของลูกให้พ่อฟังหมดแล้ว
Fang : หรอค่ะพ่อ 
ฉันพูดได้แค่นั้นน้ำตาของฉันก็ค่อยๆไหลลงมา แก้วกับเฟย์ค่อยเดินมาข้างๆฉันและค่อยจับฉันออกจากพ่อเบาๆ เฟย์ค่อยๆเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างเบามือ แล้วแก้วก็พูดขึ้นพร้อมกับจับบ่าฉันและบีบเบาๆอย่างให้กำลังใจ
Kaew : อย่าร้องเลยฟาง เดี๋ยวกินข้าวกันก่อนดีกว่าน่ะ
Faye : อืม นั่นซิหยุดร้อง แล้วกินข้าวกันก่อนดีกว่าน่ะ
Fang : อืม
แล้วเราก็นั่งทานข้าวกันอย่างเงียบๆ โดยที่พ่อกับแม่พยายามที่จะทำไม่ให้บรรยากาศมันดูอึดอัดเกินไปก็ชวนเราคุยบ้าง แต่มันได้ช่วยอะไรได้เลย
Faye : น้าโฟร์เดี๋ยวเฟย์ช่วยเก็บจานน่ะค่ะ
Four : ไม่เป็นไรจ้า พวกเราน่ะขึ้นไปพักกันก่อนดีกว่าน่ะ เหนื่อยทั้งกาย เหมือนทั้งใจมาทั้งวันแล้วนี้
Faye : เอางั้นก็ได้ค่ะ
แล้วพวกเราก็เดินขึ้นห้องไปพร้อมๆกัน
พอถึงห้องเราก็แยกกันอยู่กันคนละมุมแก้วอยู่ที่ระเบียงห้องมองออกไปอย่างเหม่อลอย เฟย์นั่งอยู่ที่โต๊ะนั่งเล่นในห้องและมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างไรจุดหมาย ส่วยฉันทำเป็นนอนแต่แท้จริงฉันกำลังนอนร้องไห้อยู่นี้แหละ ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องร้องไห้ แต่ฉันรู้เพียงแค่น้ำตาจะสามารถช่วยบรรเทาความเจ็บปวดในใจของฉันได้

Morning @ Fang home

เช้านี้เราแต่ล่ะคนอยู่ยังกะแพนด้าแนะ แต่ละคนขอบตาดำ แล้วก็บวมกันทั้งนั้นเลย แต่ยังไงโชคก็ยังเป็นของเรา เพราะเมื่อเราอาบน้ำแต่งตัวที่แม่ๆเอามาให้(เฉพาะแก้วกับเฟย์น่ะ)เสร็จ พอเราลงมาข้างล่างก็พบว่าแม่ไปจ่ายตลาด และพ่อก็ไปทำงาน ทำให้ใครไม่ทันสังเกตเห็นสภาพของพวกเราในตอนนี้
Kaew : เรามาหาไรประทังชีวิตกันก่อนเถอะหิวจะตายล่ะ
Faye : นั่นสิ ฟางทำไรให้กินหน่อยดิ
Fang : ก็ได้ แต่ต้องช่วยฟางทำด้วยน่ะ
Kaew : จ้า
แล้วพวกเราก็ลงมือทำอาหารเช้ากินกัน

@ โรงอาหาร ของ KamiKaze University

Tomo Part's

วันนี้ตั้งแต่เช้ายันเที่ยงนี้ผมยังไม่เห็นพวกสาวๆ มาเรียนเลย แล้วพวกพิมก็ไม่ได้มายุ่งกับพวกผมอีกเลยตั้งแต่เมื่อวานนี้ที่พวกผมคุยกับพวกเธอ
Tomo : ป็อปเขื่อนวันนี้พวกแกเห็นพวกสาวๆป่ะ
Poppy : ไม่เลยว่ะ แล้วแกอ่ะเขื่อน
Koen : ไม่เลยเหมือนกัน
Poppy : แล้วพวกสาวๆไปไหนกันว่ะ
Tomo : พวกเราก็อยู่ด้วยกันถ้าแกไม่รู้แล้วพวกฉันจะรู้ไหม
Koen : นั่นดิ พูดไม่คิดอีกล่ะ
Poppy : เออๆ แต่ยังไงฉันก็เป็นห่วงพวกสาวๆน่ะ ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่เห็นสาวๆอีกเลยอ่ะ
Koen Tomo : แล้วคิดว่าพวกเราไม่ห่วงรำไงเล่า
ตอนนี้ผมห่วงพวกเธอจริงๆน่ะ ถ้าเป็นใครอย่างนั้นไป ในที่ๆมีคนเยอะแบบนี้ ก็ต้องรู้สึกอายเป็นธรรมดา แต่ที่ผมห่วงคือพวกเธอจะคิดมากจนเป็นอะไรไปรึเปล่าเนี่ยน่ะซิ

@ Fang home 

Faye Part's

วันนี้พวกเราจะไปนอนค้างกันที่บ้านฉัน และพรุ่งนี้ก็จะไปค้างที่บ้านแก้ว ตอนนี้พวกเราก็มาอยู่กันที่บ้านของฉัน พวกเรามาทันข้าวเย็นพอดี แม่เลยจัดชุดใหญ่ให้เราเลย แต่แม่ก็ไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องเมื่อวานนี้ออกมาสักคำ ท่านคงรู้ล่ะว่าถ้าพูดไปแล้วจะทำให้ฉันไม่สบายใจและอึดอัดไปเปล่าๆ
Mod : วันนี้ตามสบายเลยน่ะจ๊ะสาวๆ
FFK : ค่า ขอบคุณค่ะ
Mod : จ้า เฟย์ดูแลเพื่อนดีๆน่ะ
Faye : ค่ะแม่
Fang : เราไปอาบน้ำ แล้วก็นอนกันเถอะ
Kaew : ไปกันเลย
พอเราอาบน้ำเสร็จ พวกเราก็นอนกันไม่ลง เพราะว่าพวกเราได้แต่คิดถึงเรื่องที่เจอกันเมื่อวานนี้ ฉันลืมมันไม่ได้จริงๆ
บางที่ฉันก็แอบหวังน่ะว่าขอให้พี่เค้าหันมามองมารักฉันบางแม้ว่าฉันจะได้แค่เศษใจของพี่เขาก็ตามฉันก็ไม่สน แต่พี่เขาดันยกหัวใจทั้งดวงให้ผู้หญิงอีกคน และพี่เค้าก็ไม่เคยที่จะมางฉันด้วยซ้ำไป พอคิดถึงตรงนี้น้พตาฉันก็ค่อยๆไหลลงมา เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดที่ฉันมี

------------------------------------------------------

ใครที่เคยเล่นเว็บ ilovekamikaze.com คงจะเคยอ่านกันใช่ม่ะ ก็เรานี่ละที่เป็นคนแต่งเรื่องนี้เอง ขอให้ติดตามกันไปเรื่อยๆด้วยน่ะ