My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

10.0

เขียนโดย Narakarr

วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 23.13 น.

  24 ตอน
  6 วิจารณ์
  37.02K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) จะดีใจหรือเสียใจดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

2Month Later

@Kaew Home

Kaew Part's

ฉันออกมาจากโรงพยาบาลมาได้ประมาณ1อาทิตย์ได้ล่ะ ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้นขึ้นฉันก็ยังไม่เคยเห็นพวกหวาย พิม จินนี่ เลย แต่ก็ดีเหมือนกันน่ะ ตั้งแต่วันนั้นมาพี่โทโมะก็มาเป็นแขกประจำบ้านฉันเลย จนแผลฉันหายดี ได้ไม่ต้องกังวลเรื่องงานที่มหาลัยน่ะ เพราตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลพวกพี่โทโมะก็เอางานที่มหาลัยมาให้ทำทุกวันเลย งานของพวกเราเลยไม่ขาดเลยสักนิดเดียว แล้ววันนี้ก็อีกเช่นเคยพี่โทโมะก็มาเยือมฉันที่บ้านอีกเช่นเคย
Kaew : มาทุกวันเลยน่ะค่ะ
Tomo : อยู่แล้วล่ะก็ที่รักของผมไม่สบายอย่างนี้ไง แล้วแผลเป็นไงบ้างหายหรือยังเอ่ย
พี่โทโมะพูดพร้อมกับเอามือมาแตะที่แผลที่ท้องฉันเบาๆ และฉันก็เอามือของฉันไปแตะที่มือของพี่เขาอีกครั้งหนึ่งนี้ขนาดอยู่หน้าบ้านน่ะเนี่ย อายจัง

Kaew : ก็เริ่มหายแล้วล่ะค่ะ ไม่เป็นอะไรมากแล้วล่ะค่ะ
Tomo : อย่างงั้นก็ดีแล้วล่ะครับ วันนี้โมะไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่จะมาเอากำลังใจเฉยๆ
Kaew : กำลังใจ??? กำลังใจอะไรกันค่ะ???
พี่เขาไม่ตอบแต่ยื่นแก้วซ้ายมาที่ข้างหน้าฉัน แค่นั้นฉันก็รู้ล่ะว่าพี่เข้าต้องการอะไร
Kaew : แล้วพี่จะเอาไปทำอะไรล่ะค่ะ
พี่เขาเอาหน้าออกไปและทำหน้างอนิดๆก่อนที่จะทำหน้าร่าเริงเหมือนเดิม
Tomo : ก็วันนี้พี่จะไปสอบรับทุนไปเรียนต่างประเทศน่ะซิ
Kaew : อืม แก้วว่าอย่างพี่ไม่หน้าจะไปทำลายฝันของใครน่ะ แก้วว่าพี่ไม่ต้องรับทุนพี่ก็ไปเรียนได้สบายๆเลยล่ะ
Tomo : ก็พี่อยากเรียนฟรีนิ แล้วเงินที่เหลือพี่จะเก็บไว้เป็นค่าสินสอดของแก้วไง
Kaew : บ้า!!! พี่พูดเรื่องอะไรอ่ะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย

Tomo : พี่ก็พูดเรื่องจริงน่ะซิ แล้วตกลงจะให้พี่ไหมเนี่ย
แล้วพี่เขาก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีกรอบ คราวนี้พี่เขาทำแววตาออดอ้อนจนฉันอดที่จะยอมไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะอายอยู่บ้างก็เถอะ

ฟอดดดดดด

Tomo : อย่างนี้ซิ ถึงจะมีกำลังใจหน่อย พี่ไปล่ะน่ะ
Kaew : ค่ะ ขอให้สอบได้น่ะค่ะ 
แล้วเราก็โบกมือลากัน และฉันก็ยืนกอดอกมองส่งจนรถของพี่โทโมะออกไปจนลิบตาฉันก็ยังยืนอยู่ที่เดิม ทุกคนอาจจะสงสัยว่าทำไมฉันถึงทำเป็นยอมให้เค้าไปง่ายๆ แต่แท้จริงแล้วในใจลึกๆของฉันแล้วก็ไม่ได้อยากให้เข้าไปเลย แต่อีกใจก็บอกว่าอยากให้เขามีชีวิตและอนาคตที่ดี ไม่ใช่มาจมปรักกับฉันอยู่อย่างนี้
Knomjean : แก้ว ไปยังลูก เดี๋ยวไปตามนัดสายน่ะ
เอาอีกแล้วซิน่าฉันจะต้องไปอีกแล้วหรอเนี่ย ทำไมฉันถึงต้องได้ป่วยเป็นแบบนี้ด้วยน่ะ ต้องไปหาหมอทุกวันเลย
Kaew : ค่าแม่ ไปกันเลยใช่ไหมค่ะ
Knomjean : ไปกันเลยซิ เดี๋ยวสายแล้วต้องรอคิวนานน่ะ
Kaew : ค่ะงั้นขึ้นรถเลยค่ะแม่
แล้วฉันกับแม่ก็เดินทางไปโรงพยาบาลเพื่อไปรักษาโรคที่ฉันเป็นอยู่ในทุกวิถีทาง


2 Week Later

@Kaew Home

Tomo Part's

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมมาเป็นแขกบ้านของแก้ว ที่ผมมาเพราะว่าวันนี้เป็นวันประกาศผลที่ผมไปสอบเอาไว้ ถ้าเกิดผมได้ขึ้นแก้วก็ต้องรู้เรื่องนี้เป็นคนแรก ตอนนี้ผมก็กำลังเช็คผลในiphonของผมอยู่ที่โซฟา
ว้าว!!!ผมติด Top5 ด้วยล่ะ
Tomo : แก้วๆ แก้วอยู่ไหนล่ะ แก้ว
ผมตะโกนเรียกแก้วลั่นบ้าน ดีน่ะที่แม่เธอไม่อยู่ไม่งั้นแม่เธอคงตกใจตายเลย
Kaew : มีอะไรค่ะ ตะโกนซะลั่นบ้านเชียว
ผมเห็นแก้วค่อยๆเดินออกมาจากในครัว แต่ผมทนรอให้เธอเดินเข้ามาถึงผมไม่ไหว ผมเลยรีบวิ่งไปหาเธอ และจับตัวเธอและเขย่าตัวเธอเบาๆ ทำให้เธอเหวอๆไปนิดหน่อย 
Kaew : อะ...อะ...อะไรหรอ มีอะไรหรือเปล่า
Tomo : แก้ว!!! แก้ว!!! โมะชอบติดแล้วโมะได้ทุนไปเรียนต่อแล้วล่ะแก้ว
Kaew : หรอเนี่ยน่าดีใจจัง งั้นวันนี้จัดปาร์ตี้ดีไหม
Tomo : ดีเลยแก้ว
Kaew : งั้นโมะช่วยไปตามคนอื่นให้หน่อยน่ะเดี๋ยวแก้วเข้าไปเตรียมของก่อน
Tomo : พอดีเลย พวกเขื่อนกับป็อปก็อยู่บ้านเฟย์ ฟางพอดีเลย งั้นเดี๋ยวโมะไปตามให้น่ะ
Kaew : จร๊า


Kaew Part's

ฉันเดินเข้ามาในห้องครัวและเดินไปที่ซิ้งล้างจ้านฉันเอามือทั้งสองข้างไปท้าวซิ้งไวและเริ่มร้องไห้ ฉันรู้สึกเหมือนขาไม่มีแรง และเริ่มทรุดตัวลงไปบนพื้นช้าๆ ดีน่ะที่มีเคาท์เตอร์บังอยู่ไม่งั้นคงมีคนเห็นแล้วแน่ๆเลย ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา ดีน่ะที่ฉันหันหลังให้ทางเดินฉันจึงรีบปาดน้พตาอย่างรวกๆก่อนที่จะหันกลับไปมองว่าใครมา
Kaew : เฟย์ ฟาง
Fang : แก้ว!!! เป็นอะไรไปล่ะแก้ว
Faye : นั่นสิแก้ว เป็นอะไรไป
แล้วเฟย์กะฟางก็เดินเข้ามากอดฉันไว้ทั้งสองข้าง
Kaew : พวกแกก็รู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
Faye : ฉันรู้แก้ว แต่ว่าแกเป็นคนบอกยินดีและอาสาจัดงานนี้ให้เองไม่ใช่หรอ
Fang : นั่นก็ใช่น่ะเฟย์ แต่เฟย์ก็น่าจะรู้น่ะว่าแก้วเป็นคนปากไม่ตรงกับใจเท่าไหร่
Faye : นั่นสิ เฟย์ลืมไป แต่เฟย์ว่าแก้วหยุดร้องก่อนดีไหมเดี๋ยวพวกพี่ๆเขาจะสงสัย
ความรู้สึกของฉันในตอนนี้นี่มันสองจิตสองใจชัดๆเลย จะดีใจก็ไม่ใช่จะเสียใจก็ไม่เชิ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Have a Good Dream And Have A sweet dream 2 na ja

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา