KamiKaze ' กำกับหัวใจนาย Badboy ><
9.0
9) อยู่ด้วยกัน ~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตอนนี้โทโมะขับรถมาถึงหน้าคอนโดชั้นแล้ว >U<' แต่หลังจากที่ชั้น
ลงจากรถของโทโมะไล่เท่าไหร่ก็ไม่กลับบ้าน =___=' ไอ้หมอนี้มันปัญญาอ่อนหรือเปล่าว้ะเนี้ย
ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องไว้ะ
"นี้โทโมะเมื่อไหร่นายจะกลับบ้านจะตามชั้นมาทำไมฮะ ?" ชั้นหันหน้าถามคนข้างหลัง
ที่คอยเดินตามมาตั้งแต่ลาดจอดยันหน้าลิฟท์
"อยากตามมีไรป่ะ" โทโมะสอดสายตาคนที่มองขาขาว ๆ ของแก้ว จึงรีบเข้าไปลิฟท์ไป
เมื่ออยู่ในลิฟท์โทโมะรีบกดล็อคลิฟท์เพื่อที่จะไม่ให้ใครเข้ามาได้
"เธอนี้ปากหวานชะมัด ! ชั้นอยากจูบเธออีกได้มั๊ย" โทโมะใช้มือข้างซ้ายยันผนังไว้
ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ซอกมุมของลิฟท์ซึ้งมันอึดอัดมากถ้านายโทโมะไม่เข้ามาใกล้ชั้น
"นายจะจูบชั้นหรอ.อยากอยากจูบก็ผ่านอาวุธชั้นได้รึเปล่า"
"อาวุธอะไรหล้ะ.ชั้นทำได้หมด :) ถ้าแลกกับจูบของเธอ" โทโมะยังคงยืนยันอยู่
"รับรองว่านายต้องติดใจแน่โทโมะ" โทโมะเลิกคิ้วอย่างสงสัยชั้นยื่นมือโอบรอบคอและ
ดึงเขาให้เข้ามาใกล้ ๆ ชั้นจนแรงถาโถมร่างใหญ่ ๆ ของเขาเข้ามาใกล้จนจมูกชิดติดกัน จังหวะนั้น
ชั้นรีบประกบปากหนามสีชมพูอวบอิ่ม จากนั้นก็เหมือนมีกระแสไฟฟ้าเข้าสู่ตัวชั้นทำให้ตัวชั้นน้ำ
สั่นสะท้านไปท้านไปทั่งตัวมือน้อยลูบไล้อยู่ทั่วแผงอกแกร่งของเขาถึงแม้ว่าจะมาเสื้อผ้ากั้นอยู่่
ปลายจมูกของเราถูไถไปมาจนแถมจะไม่มีช่องว่างให้หายใจ ริมฝีปากร้อนหนาของโทโมะบด
ขยี้อย่างไม่ปราณี มือของโทโมะเลื่อนลงมาโอบเอวน้อย ๆของชั้นและดึงให้เข้าไปใกล้กว่านี้
ชั้นได้ฟังเสียงจังหวะหัวใจของชั้นจนจับเวลาไม่ได้ โทโมะเป็นฝ่ายถอนจูบนั้นออกก่อนจะมา
กระซิบที่หูของแก้ว
"ชั้นชักจะติดใจอาวุธของเธอแล้วสิ"
~ติ๊ง~
เมื่อลิฟท์เปิดออกมาแล้วชั้นรีบก้าวฝีเท้า ฉับ ๆเดินมาเปิดห้องทันทีโดยมีหนุ่มหน้า
ตาดีตามมาด้วย 1 คน
"กลับบ้านไปได้แล้ว" ชั้นเอ่ยปากไล่ชายหนุ่ม
"ไม่กลับหรอก" โทโมะพูดแค่นั้นแล้วเดินไปนั่งที่โซฟานุ่มๆ นั้น
"เฮ้ย.! นี้อะไรเบอร์พิชชี่นิ มาได้ไงว้ะเนี้ย" ชั้นตะโกนลั่นเมื่อยืนล่วงกระเป๋าอยู่ ก็มี
การ์ดสีเหลี่ยมสีขาวอยู่ในกระเป๋าของตัวเอง
"เอามานี้เลย.ไปขอมันมาทำไม"โทโมะแย่งการ์ดสีขาวที่อยู่ในมือชั้น แต่ชั้นเร็วกว่า :)
หลบไว้ได้
"ดีเลย >[]<' พรุ่งนี้นัดพิชชี่ไปกินข้าวตอนเย็นดีกว่า อิอิ " ชั้นยั่วโมโหร่างใหญ่คน
ตรงหน้าที่ตอนนี้หน้ามุ่ย ไปนั่งดูทีวีที่โซฟา
"โทโมะเป็นอะไน" ชั้นถาม
"..."ไม่มีเสียงตอบรับ ชั้นทนไม่ไหวเลยเดินขึ้นไปนั่วคร่อมตักคนตรงหน้ายิ้มอย่าง
ทะเล้นเขากอดอกมองชั้นอย่างสนุก
"เป็นอะไร ?"
"เปล่าทำไมเธอต้องไปกินข้าวกับคนอื่นที่ไม่ใช่ชั้นด้วยหล้ะ" โทโมะถามอย่างติดงอน
ชั้นเลยเอามือโอบรอบคอของ และเขาเองก็เอามือที่กอดอกอยู่โอบรอบเอวและดึงให้ชั้นขึ้นนั่ง
บ่นหน้าท้องของเอง
"หึงชั้นเหรอ ?" ชั้นใช้มือประคองหน้าโทโมะให้มองหน้าชั้น
"หึงเซ!!! ไปกับคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนตัวเอง"
"ขอโทษได้มั๊ย"
"จูบชั้นสิ แล้วชั้นจะหาย"
"จูบแล้วจะหายมั๊ย.โทโมะ"โทโมะไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้ารับแทนคำตอบ
ชั้นเอามือโอบรอบคอเหมือนเดิมและดึงหน้าของเขาให้ใกล้ชิดมากว่านี้และเลื่อนหน้าบรรจงจูบ
อย่างอ่อยอิ่ง เขาตอบสนองโอบเอวบางรัดแน่นขึ้น จากนั้นเขาบดขยี้ปากจนชั้นไม่มีกาศที่จะ
หายใจชั้นเลยเป็นฝายถอนจูบเอง
"หายรึยัง ?"
"อีกรอบได้มั๊ย"
"ไม่มีครั้งหน้าแล้วถ้านายไม่หายก็เชิญกลับบ้านได้แล้วโทโมะ" ชั้นเอ่ยปากไล่คนตรง
หน้าที่หน้ามุ่ยอยู่
"ชั้นรักเธอนะแก้ว.แล้วเธอหล้ะรักชั้นรึเปล่า?" ชั้นไม่ตอบแต่กดจูบอีกครั้งจูบนี้ไม่นาน
พอ "ให้แทนคำตอบแล้วกัน ^^"
"ขออีกรอบสิ" โทโมะซบลงที่หน้าอกของชั้นทำท่าอ้อนไปด้วย
"แหม..ได้ทีเอาใหญ่เลยนะคุณแฟน ~ โทโมะเมื่อวานที่จองเบหอมแก้มชั้นนายรู้
สึกยังไง"
"แทบบ้า =___= ชั้นกลับคอนโดไปนะชั้นต่อยหมอนข้างแทนไอจองเบเลยหล้ะ"
"เหรอ ?นายนอนที่นี้หรอ"
"อื้ม."
"นายนอนห้องชั้นแล้วกัน ชั้นนอนห้องธามไทเอง ^^"
"ไม่เอานอนด้วยกัน"
"ไม่เอาน่า"
"จะเอา"
"พูดจาน่าเกลียดนอนก็นอน :)"
--------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาอัพใหม่ >.<
ลงจากรถของโทโมะไล่เท่าไหร่ก็ไม่กลับบ้าน =___=' ไอ้หมอนี้มันปัญญาอ่อนหรือเปล่าว้ะเนี้ย
ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องไว้ะ
"นี้โทโมะเมื่อไหร่นายจะกลับบ้านจะตามชั้นมาทำไมฮะ ?" ชั้นหันหน้าถามคนข้างหลัง
ที่คอยเดินตามมาตั้งแต่ลาดจอดยันหน้าลิฟท์
"อยากตามมีไรป่ะ" โทโมะสอดสายตาคนที่มองขาขาว ๆ ของแก้ว จึงรีบเข้าไปลิฟท์ไป
เมื่ออยู่ในลิฟท์โทโมะรีบกดล็อคลิฟท์เพื่อที่จะไม่ให้ใครเข้ามาได้
"เธอนี้ปากหวานชะมัด ! ชั้นอยากจูบเธออีกได้มั๊ย" โทโมะใช้มือข้างซ้ายยันผนังไว้
ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ซอกมุมของลิฟท์ซึ้งมันอึดอัดมากถ้านายโทโมะไม่เข้ามาใกล้ชั้น
"นายจะจูบชั้นหรอ.อยากอยากจูบก็ผ่านอาวุธชั้นได้รึเปล่า"
"อาวุธอะไรหล้ะ.ชั้นทำได้หมด :) ถ้าแลกกับจูบของเธอ" โทโมะยังคงยืนยันอยู่
"รับรองว่านายต้องติดใจแน่โทโมะ" โทโมะเลิกคิ้วอย่างสงสัยชั้นยื่นมือโอบรอบคอและ
ดึงเขาให้เข้ามาใกล้ ๆ ชั้นจนแรงถาโถมร่างใหญ่ ๆ ของเขาเข้ามาใกล้จนจมูกชิดติดกัน จังหวะนั้น
ชั้นรีบประกบปากหนามสีชมพูอวบอิ่ม จากนั้นก็เหมือนมีกระแสไฟฟ้าเข้าสู่ตัวชั้นทำให้ตัวชั้นน้ำ
สั่นสะท้านไปท้านไปทั่งตัวมือน้อยลูบไล้อยู่ทั่วแผงอกแกร่งของเขาถึงแม้ว่าจะมาเสื้อผ้ากั้นอยู่่
ปลายจมูกของเราถูไถไปมาจนแถมจะไม่มีช่องว่างให้หายใจ ริมฝีปากร้อนหนาของโทโมะบด
ขยี้อย่างไม่ปราณี มือของโทโมะเลื่อนลงมาโอบเอวน้อย ๆของชั้นและดึงให้เข้าไปใกล้กว่านี้
ชั้นได้ฟังเสียงจังหวะหัวใจของชั้นจนจับเวลาไม่ได้ โทโมะเป็นฝ่ายถอนจูบนั้นออกก่อนจะมา
กระซิบที่หูของแก้ว
"ชั้นชักจะติดใจอาวุธของเธอแล้วสิ"
~ติ๊ง~
เมื่อลิฟท์เปิดออกมาแล้วชั้นรีบก้าวฝีเท้า ฉับ ๆเดินมาเปิดห้องทันทีโดยมีหนุ่มหน้า
ตาดีตามมาด้วย 1 คน
"กลับบ้านไปได้แล้ว" ชั้นเอ่ยปากไล่ชายหนุ่ม
"ไม่กลับหรอก" โทโมะพูดแค่นั้นแล้วเดินไปนั่งที่โซฟานุ่มๆ นั้น
"เฮ้ย.! นี้อะไรเบอร์พิชชี่นิ มาได้ไงว้ะเนี้ย" ชั้นตะโกนลั่นเมื่อยืนล่วงกระเป๋าอยู่ ก็มี
การ์ดสีเหลี่ยมสีขาวอยู่ในกระเป๋าของตัวเอง
"เอามานี้เลย.ไปขอมันมาทำไม"โทโมะแย่งการ์ดสีขาวที่อยู่ในมือชั้น แต่ชั้นเร็วกว่า :)
หลบไว้ได้
"ดีเลย >[]<' พรุ่งนี้นัดพิชชี่ไปกินข้าวตอนเย็นดีกว่า อิอิ " ชั้นยั่วโมโหร่างใหญ่คน
ตรงหน้าที่ตอนนี้หน้ามุ่ย ไปนั่งดูทีวีที่โซฟา
"โทโมะเป็นอะไน" ชั้นถาม
"..."ไม่มีเสียงตอบรับ ชั้นทนไม่ไหวเลยเดินขึ้นไปนั่วคร่อมตักคนตรงหน้ายิ้มอย่าง
ทะเล้นเขากอดอกมองชั้นอย่างสนุก
"เป็นอะไร ?"
"เปล่าทำไมเธอต้องไปกินข้าวกับคนอื่นที่ไม่ใช่ชั้นด้วยหล้ะ" โทโมะถามอย่างติดงอน
ชั้นเลยเอามือโอบรอบคอของ และเขาเองก็เอามือที่กอดอกอยู่โอบรอบเอวและดึงให้ชั้นขึ้นนั่ง
บ่นหน้าท้องของเอง
"หึงชั้นเหรอ ?" ชั้นใช้มือประคองหน้าโทโมะให้มองหน้าชั้น
"หึงเซ!!! ไปกับคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนตัวเอง"
"ขอโทษได้มั๊ย"
"จูบชั้นสิ แล้วชั้นจะหาย"
"จูบแล้วจะหายมั๊ย.โทโมะ"โทโมะไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้ารับแทนคำตอบ
ชั้นเอามือโอบรอบคอเหมือนเดิมและดึงหน้าของเขาให้ใกล้ชิดมากว่านี้และเลื่อนหน้าบรรจงจูบ
อย่างอ่อยอิ่ง เขาตอบสนองโอบเอวบางรัดแน่นขึ้น จากนั้นเขาบดขยี้ปากจนชั้นไม่มีกาศที่จะ
หายใจชั้นเลยเป็นฝายถอนจูบเอง
"หายรึยัง ?"
"อีกรอบได้มั๊ย"
"ไม่มีครั้งหน้าแล้วถ้านายไม่หายก็เชิญกลับบ้านได้แล้วโทโมะ" ชั้นเอ่ยปากไล่คนตรง
หน้าที่หน้ามุ่ยอยู่
"ชั้นรักเธอนะแก้ว.แล้วเธอหล้ะรักชั้นรึเปล่า?" ชั้นไม่ตอบแต่กดจูบอีกครั้งจูบนี้ไม่นาน
พอ "ให้แทนคำตอบแล้วกัน ^^"
"ขออีกรอบสิ" โทโมะซบลงที่หน้าอกของชั้นทำท่าอ้อนไปด้วย
"แหม..ได้ทีเอาใหญ่เลยนะคุณแฟน ~ โทโมะเมื่อวานที่จองเบหอมแก้มชั้นนายรู้
สึกยังไง"
"แทบบ้า =___= ชั้นกลับคอนโดไปนะชั้นต่อยหมอนข้างแทนไอจองเบเลยหล้ะ"
"เหรอ ?นายนอนที่นี้หรอ"
"อื้ม."
"นายนอนห้องชั้นแล้วกัน ชั้นนอนห้องธามไทเอง ^^"
"ไม่เอานอนด้วยกัน"
"ไม่เอาน่า"
"จะเอา"
"พูดจาน่าเกลียดนอนก็นอน :)"
--------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาอัพใหม่ >.<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ