KamiKaze ' กำกับหัวใจนาย Badboy ><
KamiKazeTk
10) ยังไง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~ผ่านไป 2 เดือน~
ระยะเวลาหลัง ๆ ที่ชั้้นได้คบกับโทโมะนั้นเขาไม่ค่อยมีเวลาให้ชั้นเลยบางทีเพียงแค่โทร
มาถาม อ๊ะ.! ชั้นคิดออกแล้ว :)) ว่าง ๆไม่มีอะไรทำโทรพิชชี่ออกไปเดินเล่นดีกว่า
"ฮัลโหลพิชชี่^^"
(ว่าไงครับแก้ว.ผมกำลังโทรหาให้ไปเจอกกันที่ห้างหน่อยนะครับ)
"แก้วก็จะชวนไปเหมือนกันงั้นเจอกันที่ #$^%*# นะค่ะ"
(ครับแล้วเจอกับครับ)
ณ ห้าง
"พิชชี่แก้วอยู่นี้" ชั้นโบกมือเรียกพิชชี่ที่กำลังหาตัวชั้นอยู่
"หวัดดีแก้ว.เดียวแก้วพาพิชไปเลือกแหวนหน่อยได้มั๊ย ??" พิชชี่ถามอย่างอาย ๆ
"แหนะ.!!! จะให้ใครนะ" ชั้นแซว
"กะ..ว่าจะขอเขาแต่งงานหน้ะแก้วเราคบกันมานานแล้ว :)"
"วู้ววว~โรแมนติกชะมัดงั้นไปเถอะ" ชั้นจูงมือพิชชี่มาที่ร้านเครื่งเพชร
"แก้วช่วยเลือกหน่อยได้มั๊ย.พิชไม่เคยซื้อให้ใครหน่ะ" พิชชี่เกาหัวแกร๊ก ๆ แก้เขินอาย
"ได้สิ.อ๊ะแหวนวงนี้ดีมั๊ยแฟนพิชนิ้วเล็กเท่าไหน??" ชั้นถาม
"เท่าแก้วอ่ะ.รองใส่สิว่าได้รึเปล่า" พอพิชชี่พูดจบชั้นก็สวมใส่เลย
"เป็นไงพอได้มั๊ย" ชั้นโชว์แหวนให้พิชชี่ดู
"งั้นเอาอันนี้หล้ะครับ" พิชชี่หยิบกระเป๋าเงินมาจ่ายค่าแหวน
"ค่ะ" พนักงานออกมาพร้อมกล่องแดงกำมะหยี่สีสวยที่ข้างในมีแหวนเพชรราคาหลาย
แสนอยู่ในนั้น
"พิชไม่กลัวเป็นข่าวหรอเดินมากับแก้ว" ชั้นเพิ่งร้ว่าพิชชี่นั้นเป็นดารานายแบบชื่อดัง
"ไม่หรอก.:)แล้วแก้วหล้ะไม่กลัวโทโมะว่าหรอ ?"
"โทโมะไม่มีเวลาให้แก้วหรอกพิช ^^" ชั้นฝืนยิ้มให้พิชชี่ "แก้วอยากเห็นแฟนพิชชี่อ่ะ
พรุ่งนี้พามาที่ร้าน Coffe cake ได้มัยหลังมหาลัยแก้วเลย"
"ได้สิ ^^ไปหาอะไรกินกัน" ระหว่างที่ชั้นเดินหาร้านอาหารอยู่นั้นสายตาของชั้นไปสะ
ดุด กับแฟนของชั้นที่เดินอยู่กับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ น่ารัก ๆคนหนึ่ง
"แก้ว.เห็นแล้วใช่มั๊ยไปเถอะ" ก่อนที่จะเดินจากไปน้ำตาชั้นเอ่อล้นออกมาและนั้นเป็น
จังหวะที่พิชชี่จับมือชั้นพอดีและโทโมะก็เห็นได้ตำตาด้วย
"ไปเถอะ..ฮึก..พิชชี่ไปกินข้าวกัน" ชั้นเดินจับมือพิชชี่ไปที่ร้านอาหารฝรั่งเศษ
~ในร้าน~
"พิชชี่สั่งเลยเดี๋ยวแก้วนั่งกินอย่างเดียว ฮ่า ๆ" ชั้นหัวเราะแต่แววตาันั้นเศร้า
~ขอคืนเอาไปเริ่มใหม่กับใครสักคนที่ไม่ใจร้าย บลาาาา~
"ฮัลโหลค่ะแม่..อ่อวันนี้ใช่มั๊ยค่ะ ? ได้ค่ะ"
"ว่าไงแม่โทรมาหรอเด็กขี้แย" พิชชี่แซว
"ก็ใช่หน้ะสิ.แม่บอกให้ไปหาอ่ะวันนี้"
"งั้นเดี๋ยวพิชไปส่งได้มั๊ย ??????????"
"ได้สิ ^^"
"พี่โทโมะค่ะร้านนี้มั๊ยค่ะคนน้อยดี"
"อะ..เอ่อ.ได้ครับ" นี้สินะที่นายไม่มีเวลาให้ชั้น เฮ้อออออ :(
~ขอคืนเอาไปเริ่มใหม่กับใครสักคนที่ไม่ใจร้าย บลาาาาา~
"ฮัลโหลสวัสดีค่ะ"
(แก้วพี่คิดถึงจัง ^^")
"พี่กราฟ !!!!!" ชั้นตะโกนลั่นเมื่อรุ่นพี่รุ่นน้องโทรมาหา
(ใช่สิตกใจอะไรหรือว่าลืมพี่ไปแล้วพี่น้อยใจน้าาา~) ปลายสายทำเสียงงอน
"เปล่าค่ะ.แล้วคิดยังไงโทรมาค่ะเนี้ย"
(คิดถึงที่สุดอ่ะ ^^ คิดถึงพี่มั๊ยคนดี)
"คิดถึงสิ :) ใครจะไม่คิดถึง"
(คิดถึงแล้วรักพี่มั๊ย ?)
"รักสิ ~ พี่สำคัญที่สุดในตัวแก้วแล้วน้ะ คิดถึงเป็นบ้ารักใจแทบจะขาดอ่ะ" ชั้นพูด
เสียงดัง ยั่วโมโหคนโต๊ะตรงข้ามที่มองไม่วางสายตา
(อิอิ ' พี่อยู่ไทยแล้วนะและวันนี้พี่จะไปคอนโดแล้วด้วย)
"จะมาคอนโดแก้ว!!!!จะดีเหรอค่ะ"
(ดีสิงั้นแค่นี้ก่อนน้ะ)
"ค่า..แล้วเจอกันจุ๊ฟ " แล้วสายการสนทนาก็ตัดไป
"ใครเหรอแก้ว.หวานเชียว"
"ไม่ต้องรู้หรอกรู้แค่ว่าเขาสำคัญที่สุดในใจแก้วและแก้วก็รักเขามากว่าทุกคน"
"เหรอ.สำคัญขนาดนั้นเลย :)"
"ใช่สิ"
ติ๊ด ๆ (เสียงโทรศัพท์ของแก้วอีกรอบ)
"ฮัลโหลค่ะแม่...อะไรนะค่ะ!!!!.แม่จะให้แก้วไปเรียนที่อิตาลีไปกับพี่กราฟ!!!!"
เคร้ง (เสียงช้อนของโทโมะตก)
"เฮ้อ..ก็ได้ค่ะแม่ค่ะแล้วพี่กราฟจะนอนไหนหล้ะค่ะห๊ะ...!!!ห้องเดียวกับแก้วเอ่อ.
ก็ได้ค่ะแค่นี้นะค่ะ"
"จะไปจริง ๆเหรอ" พิชชี่ที่ก้มหน้าก้มตากินถาม
"ต้องไปจริง ๆหล้ะชั้นไม่เคยกล้าขัดใจพี่กราฟ พี่เขาเป็นคนขอให้ชั้นไปอยู่กับเขา
เองหล้ะ พิชก็รู้หนิว่าพี่กราฟสำคัญกับแก้วมาแค่ไหนแก้วกลับก่อนนะ บายยย จ่ายด้วยนะค่าอา
หาร อิอิ"
"ชิ่งกันเลยนะยัยแก้วจายยยยย ><"
"บลายพี่ขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ"
"ก็ได้ค่ะ"
--------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาอัพใหม่ :))
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
