หนี้รักพันธะหัวใจ nc (+18)
9.2
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
ฟาง"อ๋อ พอดีว่าฉันไปทำธุระนิดหน่อยน่ะ ไปล่ะ"
ป็อปปี้"เดี๋ยวไปกับฉันสิ ฉันจะกลับบ้านพอดีเลย"
ฟาง"อือ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แก้วตื่นมาครันใล้จะกลางคืนแล้ว จึงจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ก็ถูกมือปลาหมึกของใครคนนึงรักไว้ที่เอวซะก่อน
แก้ว"นี่คุณปล่อยฉัน"
แก้วตีไปที่มือขอโทโมะอย่างแรง แต่กลับคนที่ถูกตีกลับไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใดและยังนอนเงียบอยู่เหมือนเดิม ก่อนจะพูดออกมา
โทโมะ"ฉันไม่ปล่อย มีไรม่ะ"
น้ำเสียงกวนประสาทดังมาจากคนที่ยังหลับตานอนอยู่ ทำให้แก้วหมันไส้ จิกเล็บ(ยาว)เข้าไปที่มือจนโทโมะร้องออกมาด้วยความเจ็บแล้วปล่อยจากเอวแก้ว แก้วใช้ทีเผลอตอนโทโมะปล่อยมือรีบเข้าไปในห้องน้ำไป แต่พอจะปิดประตูก็ถูกกั้นซะก่อน
โทโมะ"เธอคิดจะกัดมือฉันแล้วหนีหรอไงห๊ะ แก้ว"
โทโมะง้างประตูออกก่อนจะตวัดแก้วมากอด ก่อนจะจี้ไปที่เอวของแก้ว
แก้ว"55+ คุณหยุดน่ะ 55+ "
โทโมะมองแก้วที่หัวเราะไม่หยุดด้วยความน่ารัก โดยที่ทั้ง2ไม่รู้เลยว่าความรักกำลังจะก่อตัวอย่างไม่ตัว
โทโมะ"ไม่หยุดมี..."
คำอีกคำนึงถูดกลืนเข้าไปในลำคอเมื่อมี ใครมาเคาะประตู โทโมะปล่อยแก้วออกขากอ้อมแขน แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาพันด้านล่าง ก่อนจะเดินไปเปิดประตู
โทโมะ"อ้าว นมมีอะไรหรอครับ?"
ถามคนที่มาเยื่อน
นม"มีคนมาหาค่ะ"
vv
vv
vv
ป็อปปี้ขับไปจอดรถเสร็จแล้วเดินลงมาพร้อมฟาง เดินไปก็สังเกตเห็นรถของใครสักคนที่เขาคุ้นตาเป็นอย่างดี นั่นก็คือ "เบล" สาวที่ร้ายที่สุด เป็นคู่หมั้นของโทโมะ มาทีไรบ้านแตกทุกที
ป็อปปี้"ยัยนี้จะมาทำไมว่ะเนี่ย"
ฟาง"ใครหรอ"
ฟางถามป็อปปี้อย่างสงสัย
ป็อปปี้"ก็ยัย...เอ่อ...ไม่มีอะไร เข้าบ้านเหอะ"
ป็อปปี้เกือบเผลอพลั้งปากไปแต่ก็เรียกสติตัวเองได้
vv
vv
vv
...."แม่ครับ อาทิตย์หน้าผมจะไปเมืองไทยน่ะครับ"
(จ้าลูก แล้วเรื่องพวกพี่ของลูก)
...."ไม่ต้องห่วงครับแม่ ผมเรียนแต่ก็รับจ็อบเหมือนกัน ผมจะใช้หนี้ให้ได้ครับ แม่เชื่อใจผมได้ "
(ฮึก ขอบใจลูกมากเลยน่ะ)
...."ไม่เป็นไรครับ แค่นี้ก่อน่ะครับ"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฟาง"อ๋อ พอดีว่าฉันไปทำธุระนิดหน่อยน่ะ ไปล่ะ"
ป็อปปี้"เดี๋ยวไปกับฉันสิ ฉันจะกลับบ้านพอดีเลย"
ฟาง"อือ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แก้วตื่นมาครันใล้จะกลางคืนแล้ว จึงจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ก็ถูกมือปลาหมึกของใครคนนึงรักไว้ที่เอวซะก่อน
แก้ว"นี่คุณปล่อยฉัน"
แก้วตีไปที่มือขอโทโมะอย่างแรง แต่กลับคนที่ถูกตีกลับไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใดและยังนอนเงียบอยู่เหมือนเดิม ก่อนจะพูดออกมา
โทโมะ"ฉันไม่ปล่อย มีไรม่ะ"
น้ำเสียงกวนประสาทดังมาจากคนที่ยังหลับตานอนอยู่ ทำให้แก้วหมันไส้ จิกเล็บ(ยาว)เข้าไปที่มือจนโทโมะร้องออกมาด้วยความเจ็บแล้วปล่อยจากเอวแก้ว แก้วใช้ทีเผลอตอนโทโมะปล่อยมือรีบเข้าไปในห้องน้ำไป แต่พอจะปิดประตูก็ถูกกั้นซะก่อน
โทโมะ"เธอคิดจะกัดมือฉันแล้วหนีหรอไงห๊ะ แก้ว"
โทโมะง้างประตูออกก่อนจะตวัดแก้วมากอด ก่อนจะจี้ไปที่เอวของแก้ว
แก้ว"55+ คุณหยุดน่ะ 55+ "
โทโมะมองแก้วที่หัวเราะไม่หยุดด้วยความน่ารัก โดยที่ทั้ง2ไม่รู้เลยว่าความรักกำลังจะก่อตัวอย่างไม่ตัว
โทโมะ"ไม่หยุดมี..."
คำอีกคำนึงถูดกลืนเข้าไปในลำคอเมื่อมี ใครมาเคาะประตู โทโมะปล่อยแก้วออกขากอ้อมแขน แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาพันด้านล่าง ก่อนจะเดินไปเปิดประตู
โทโมะ"อ้าว นมมีอะไรหรอครับ?"
ถามคนที่มาเยื่อน
นม"มีคนมาหาค่ะ"
vv
vv
vv
ป็อปปี้ขับไปจอดรถเสร็จแล้วเดินลงมาพร้อมฟาง เดินไปก็สังเกตเห็นรถของใครสักคนที่เขาคุ้นตาเป็นอย่างดี นั่นก็คือ "เบล" สาวที่ร้ายที่สุด เป็นคู่หมั้นของโทโมะ มาทีไรบ้านแตกทุกที
ป็อปปี้"ยัยนี้จะมาทำไมว่ะเนี่ย"
ฟาง"ใครหรอ"
ฟางถามป็อปปี้อย่างสงสัย
ป็อปปี้"ก็ยัย...เอ่อ...ไม่มีอะไร เข้าบ้านเหอะ"
ป็อปปี้เกือบเผลอพลั้งปากไปแต่ก็เรียกสติตัวเองได้
vv
vv
vv
...."แม่ครับ อาทิตย์หน้าผมจะไปเมืองไทยน่ะครับ"
(จ้าลูก แล้วเรื่องพวกพี่ของลูก)
...."ไม่ต้องห่วงครับแม่ ผมเรียนแต่ก็รับจ็อบเหมือนกัน ผมจะใช้หนี้ให้ได้ครับ แม่เชื่อใจผมได้ "
(ฮึก ขอบใจลูกมากเลยน่ะ)
...."ไม่เป็นไรครับ แค่นี้ก่อน่ะครับ"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ