หนี้รักพันธะหัวใจ nc (+18)
13)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดินตอนที่แล้ว
แล้วหวาย"เอ่อ...จ๊ะ"วายก็เดินไปรับออเดอร์แต่ก้มหน้าตลอด
หวาย"อะเอา อะไรดีค่ะ"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แก้ว"เอาไอศกรีมวนิลาจ๊ะ ^.^"
แก้วเมื่อเห็นหวายก็ร่าเริงขึ้นมาทันที แต่หวายก็ไม่ได้เงยขึ้นมามองเลยซักนิด
ฟาง"เอาไอศกรีม3รสค่ะ "
กวิน"ฉันเอารสกาแฟน่ะ ./\."
กวินพูดแล้วมองหน้าหวายเขม็ง
หวาย"ทั้งหมดรวมเห็น3 ออเดอร์น่ะค่ะ รอสักครู่ค่ะ"
แล้วหวายก็เดินออกไปอย่าเร็วที่สุด หวายเดินเข้าไปใกล้พิชชี่แล้วก็คุยตามประสารุ่นพี่รุ่นน้อง แต่สร้างความไม่พอใจให้กับใครคนนึง
vv
vv
vv
3หนุ่มเมื่อทานอาหารเสร็จก็ออกไปทำงาน
โทโมะพอออกรถไปได้สักพักก็ไปหยุดอยู่หน้าร้านหนึ่ง สายตาจดจ้องไปอยู่ที่โต๊ะ ที่มี3คนนั่งอยู่ นั่นคือ ฟาง แก้ว แล้วผู้ชายอีกคน1
vv
vv
vv
10 นาทีผ่านไป
หวายเอาไอศรีมไปเสิร์ฟทั้ง3คน
กวิน”เอะ เราสั้งแค่3 ถ้วยเองน่ะ”
กวินถามหวายด้วยความสงสัย
หวาย”เอ่อ..."
พิชชี่เห็นว่าหวายมัวแต่อ้ำๆอึ้งๆเลยเดินเข้าไปพูดเอง
พิชชี่”อันนี่เราให้พิเศษครับสั่ง3อย่างขึ้นไปจะได้รับอีก1 ถ้วยครับ”
กวิน”เออ เข้าใจแล้วครับ”
กวินพูดกระแทกใส่หน้าพิชชี่ พิชชี่รู้ดีว่ากวินกำลังหึงหวายเลยเอามือเข้าไปโอบเอวหวายเอาไว้
พิชชี่"ไปกันเถอะพี่หิวแล้ว"
พิชชี่แล้วเดินไปพร้อมหวาย
เมื่อทั้ง3กินเสร็จแล้วก็เดินออกไปช็อปปิ้งต่อสักพัก
vv
vv
vv
โทโมะเมื่อมาถึงห้องประชุมได้สักพัก ก็ไม่มีกระจิตรกระใจจะประชุมเลยเพราะคิดเรื่องที่แก้วนั่งกินไอศกีรมกับใคร คิดแล้วยิ่งปวดหัว
โทโมะ"โอ๊ย !!"
โทโมะร้องเสียงดังจนทำให้คนที่นั่งประชุมอย่างเคร่งเครียดหันมาทางโทโมะ
โทโมะ"เอ่อ...ขอโทษครับ เลิกประชุมเลยดีกว่านะครับ ผมมีธุระครับ"
โทโมะบอกแค่นั่นก่อนจะเดินออกจากห้องประชุม
โทโมะ"มีเรื่องแน่นางร่าน!!!"
vv
vv
vv
กวินขับรถมาส่งแก้วคนเดียวเพราะฟางติดธุระเธอเลยต้องมาคนเดียว
แก้ว"ขอบใจน่ะ ที่มาส่ง"
กวิน"ครับ งั้นกวินไปก่อนน่ะ"
แก้ว"ค่ะ"
แล้วกวินก็ขับรถออกไป แก้วทีเดินเข้าไปด้วยความหน่ายเดินขึ้นไปในห้องด้วยความเงียบ ก่อนจะถอดเสื้อผ้านักศึกษาออกแล้วแล้วกำลังเดินไปเอาผ้าขนหนู แต่ถูกคว้าไปโดย"โทโมะ"
โทโมะ"ไง ไปต่อกันกี่รอบหรอ หรอ ถึงหน่ายขนาดเนี่ย"
แก้ว"ต่ออะไรที่ไหรของของคุณ ฉันไม่เข้าไป นี่แล้วปล่อยชั้นน่ะ"
โทโมะ"นังร่าน"
โทโมะพูดแล้วผลักแก้วให้ชิดกับผนัง แล้วไซร้ซอกคอขาวผ่องจนเป็นรอยแดงอารมณ์ของเขาตอนนี้มีแต่ความโกรธ พลุงพล่าน
แก้ว"โอ้ย"
โทโมะไล้ลงมาที่สะดือขาวก่อนจะลงมาที่กลีบกุหลาบก่อนจะเอาลิ้นเข้าไปสำรวจในร่ายกาย
โทโมะ/แก้ว"อือ อ่าส์"
โทโมะมองหน้าแก้วตาเขม็งก่อนจะแยกขาขาว แล้วใส่แก่นกายเข้าไปอย่างไม่ปราณีว่าคนตัวเล็กจะเจ็บมากแค่ไหน แก้วน้ำตาไหลพรากด้วยความเจ็บ โทโมะผลักแก้วล้มลงกับเตียงแล้วบีบปากแก้วแล้วยัดสิ่งที่ไม่ควรเข้า แล้วปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเต็มปากแก้ว จนทะลักปากแก้วออกมา จนแก้วต้องคายออกมา
แก้ว"ฮึก คนเลว!!"
โทโมะ"ก็ดีกว่านังร่านยังเธอล่ะกัน จำเอาไว้ในสมองของเธอน่ะ ว่าร่างกายเธอชั้นทำได้คนเดียวแล้วอย่าคิดเลยว่าใครจะได้เอาไป เพราะเธอคือโสเภณีของฉันเข้าใจไหม!!"
ก่อนจะเริ่มบทรักอันป่าเถื่อนอีกครั้ง
เมื่อบทรักป่าเถื่อนจบลง แก้วก็หลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน โทโมะที่คร่อมแก้วอยู่เห็นว่าแก้วหลับไปแล้วจึงหลับลงข้างๆ
vv
vv
vv
ฟางที่เดินกำลังจะกลับบ้านแต่ก็ต้องหยุดเดิน
ป็อปปี้"นี่ เธอยังไม่กลับบ้านอีกหรอ"
ฟาง"อ๋อ พอดีว่าฉันไปทำธุระนิดหน่อยน่ะ ไปล่ะ"
ป็อปปี้"เดี๋ยวไปกับฉันสิ ฉันจะกลับบ้านพอดีเลย"
ฟาง"อือ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ