Miracle love รักวุ่นวายของยัยแฝดสาม

kaew talk
    ภาพที่เห็นก็คือ...
...ยัยเฟย์ร้องตะโกนโวยวายอยู่ในอ้อมกอดของนายเถื่อน แล้วก็ยังมียัยมาลีเกาะเเขนออดอ้อนนายเถื่อนอยู่ด้วย==" ปัญญาอ่อนสิ้นดี
...ส่วนยัยฟางร้องตะโกนด่านายปอบเรื่องที่ลากออกมาจากห้องแล้วก็ยังจับมือเอาไว้ไม่ให้ไปไหนโดยมียัยแพมเพิสพยายามแกะมือของนายปอบที่จับฟางอยู่==น่าตลกสิ้นดี
...ส่วนยัยโคโดโมะก็ยืนพิงกำแพงฟังเพลงอย่างสบายใจโดยมียัยหมูหวานเกาะแขนออดอ้อน...น่าขำสิ้นดี==
"นายปอบ/เถื่อน ปล่อยยัยเฟย์กับยัยฟางได้แล้ว ไม่เห็นหรือไงว่าเฟย์ฟางมันร้องไห้จนตัวสั่นแล้ว"ชั้นพูด นายปอบ/เถื่อน ทำหน้าครุ่นคิด จังหวะนั่นที่ยัยเฟย์กับยัยฟางเตะเข้าไปที่น้องชายของไอ้สองตัวนั้น
"โอ๊ย~"ไอ้ปอบ/เถื่อนร้องออกมาแล้วนั่งลงที่พื้น(เพราะยืนไม่ไหว)โดยมียัยมาลีกับยัยแพมเพิสส่งเสียงกรี๊ดแล้วนั่งลงดูไอ้สองตัวนั้น- - ส่วนยัยเฟย์กับยัยฟางก็วื่งมาสวมกอดชั้น ชั้นรู้สึกได้ถึงเสียงสะอื้นและความสั่นเทาของตัวทั้งสองคน ชั้นขอโทษนะที่ปล่อยพวกเธอออกมากับไอ้สองตัวนี้TOT
"งั้นเรากลับห้องกันก่อนนะ เฟย์ฟาง"ชั้นบอกแล้วลูบหลังของเฟย์ฟางเป็นเชิงปลอบ เฟย์ฟางพยักหน้าหงึกหงัก แล้วก็เดินตามชั้นมา
~หอพัก~
"แก้ว ฮึกฮือๆๆๆ"พอถึงห้องปุ๊บ ยัยเฟย์กับยัยฟางก็ร้องไห้ออกมาเสียงดัง
"ไม่เป็นไรนะเฟย์ฟาง ใจเย็นๆ"ชั้นบอกพลางลูบหลัง
"พวกเรากลัว ทำไมพวกเราต้องกลัวเวลาที่มีผู้ชายมาจับตัวอ่ะแก้ว ทำไมอ่ะ ทำไม! ฮึก"ยัยเฟย์โวยวายลั่น คำถามนั้นมันทำให้ขอบตาของชั้นร้อนผ่าวขึ้นมาเหมือนจะร้องไห้ ไม่ได้นะ!ชั้นจะต้องเข้มแข็ง ชั้นต้องไม่ร้องไห้ ชั้นจะบอกเฟย์กับฟางดีไหมนะ ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะชั้นเอง แต่ถ้าบอกไปมันอาจทำให้ยัยเฟย์กับยัยฟางความจำเสื่อมก็ได้ ไม่นะ! ชั้นจะเลือกทางไหนดีเนี่ย
"มันไม่มีอะไรหรอกยัยเฟย์อย่าคิดมากน่า มานั่งบนเตียงข้างๆแก้วนี่ แก้วมีอะไรจะบอก"ชั้นพูด เฟย์ฟางเดินมานั่ง
"ฮึก แก้วมีอะไรจะบอกอ่ะ ฮึก"ฟางถาม
"เฟย์ฟาง พวกเธอต้องเข้มแข็งนะรู้ไหม เฟย์ฟาง แก้วขออะไรสักอย่างได้ไหม"ชั้นถาม
"อะไรอ่ะ"เฟย์ถาม
"ลองเปิดใจที่จะรู้จักกับคนใหม่ๆได้ไหม ลองทำใจให้ไม่กลัวสิ แก้วคงอยู่ดูแลเฟย์กับฟางตลอดไปไม่ได้หรอกนะ อีกไม่นานแก้วก็คงต้องไป...แล้วล่ะ"ชั้นบอก
"แก้ว! เเก้วเป็นอะไรอ่ะ ทำไม ทำไมแก้วต้องจากพวกเราไปด้วย"ยัยเฟย์กับยัยฟางตะโกนถาม
"ก็...สักวันหนึ่งแก้วก็ต้องมีครอบครัวนี้น่า"ชั้นพูด
"อือ ก็ได้ พวกเราจะเข้มแข็ง พวกเราจะเปิดใจให้กับคนใหม่แล้วล่ะ แก้วไม่ต้องห่วงนะ พวกเราทำได้อยู่แล้ว^^"ยัยเฟย์กับยัยฟางบอกชั้นพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ
"แต่ฟางขออะไรแก้วหน่อยได้ไหม"ฟางถาม
"อะ...อือ"ชั้นตอบ
"ฟางอย่างให้แก้วเป็นเหมือนเดิม เป็นคนที่น่ารัก ไม่ใช่คนที่ขี้เซาและดูเย็นชาแบบนี้ ไม่ใช่คนที่ทำตัวงี้เง่าไปวันๆ แก้วจะทำได้ไหม"ฟางถาม == ทำไมมันเหมือนหลอกด่าชั้นนะ
"กะ...ก็ได้"ชั้นตอบ
"งั้นเรามาสัญญากัน"แล้วเราก็เกี่ยวก้อยสัญญา ดูเด็กไปไหมเนี่ย=="
"เราลงไปหาอะไรกินที่โรงอาหารกันเถอะ"เฟย์พูด
"ไปสิ ฟางก็พร้อมจะเปิดใจไม่กลัวใครอีกแล้ว^^"ฟางพูดแล้วยิ้ม ชั้นจะมีโอกาสได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนนะ แต่ไม่ว่าอย่างไงก่อนที่ชั้นจะจากพวกเธอสองคนไป ชั้นต้องหาคนที่สามารถดูแลพวกเธอได้อย่างดี คนที่จะไม่ทำให้พวกเธอทั้งสองคนเสียใจ ชั้นจะต้องหาให้ได้คนๆนั้นก่อนที่ชั้นจะไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว...
~โรงอาหาร~
Tomo talk
    พวกผมเดินเข้ามาในโรงอาหารกันสามคนส่วน หวาย พิม มีล่าน่ะ โดนอาจารย์กาก้าเรียกไปตักเตือนมารยาทของผู้หญิง- -
"นั่นมัน เฟย์ฟางแก้วนี่นา เข้าไปทักดีกว่า"ไอ้เขื่อนพูด แล้วเดินไปที่โต๊ะนั้น
"ขอนั่งด้วยคนนะ...แก้วใจ"พายุเดินมาคุยกับยัยทอม
"เสียใจด้วยนะ ที่นั่งเต็ม"ยัยทอมพูดด้วยสีหน้าเย็นชา
"ก็เห็นๆกันอยู่ว่ามีที่ว่างตั้งสามที่"พายุพูด - -
"ใครบอกนายว่าว่าง พวกนายสามตัวจะนั่งไม่ใช่หนอ"ยัยทอมพูดแล้วหันหน้ามามองพวกผม เฮ้ย! ทำไมเรียกชั้นเป็นตัวเนี่ย
"ไม่!"ผมตอบ
"นั่งสิ ไปเร็วไอ้โมะแกอย่าเรื่องมาก"ไอ้ป๊อบ/เขื่อนพูดแล้วลากผมไปนั่ง
"งั้นไว้วันหลังชั้นจะมาขอนั่งไหมล่ะกัน"พายุพูดแล้วเดินจากไปด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดๆ
"งั้นพวกเราไปซื้อสปาเก็ตตี้ก่อนนะ แก้วก็จะเอาสปาเก็ตตี้ใช่ไหม"ฟางถาม ยัยทอมพยักหน้า
"งั้นพวกเราไปซื้อด้วยนะ ไอ้โมะเดี๋ยวซื้อมาให้รอนี่แหละ"ไอ้เขื่อนพูด
"ได้สิ^^"เฟย์ฟางตอบ ทำเอาไอ้ป๊อบ/เขื่อนตกใจเพราะนอกจากจะตอบแล้วยังยิ้มให้อีก เหอะๆ - -
    ที่โต๊ะตกอยู่ในความเงียบ ผมจ้องหน้ายัยทอม ส่วนยัยทอมก็จ้องหน้าผม แล้วในที่สุดผมก็ทนไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายพูดออกมา
"เธอจะจ้องหน้าชั้นอีกนานไหม"ผมถาม
"ชั้นจ้องหน้าเธอหรอ"ยัยทอมพูด ว่าแต่...เธอ...นี้มันหมายถึงผมหรอ
"แล้วที่เธอทำอยู่ล่ะ"ผมถาม
"ที่ชั้นทำอยู่เนี้ยคือมอง ไม่ใช่จ้อง เธออย่าเข้าใจผิดสิ แล้วเธอล่ะจ้องชั้นทำไม"==ดูยัยทอมพูดสิ งั้นผมขอพูดบ้างล่ะ
"ที่ชั้นทำอยู่เนี้ย..."ผมยังพูดไม่จบยัยทอมก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน
"อย่างเธอเนี้ยเขาเรียกว่าจ้องนะไม่ใช่มอง"ยัยทอมพูด==
"เออๆ ชั้นจ้องเธอก็ได้ แล้วที่เธอจ้องชั้นเนี้ยรู้หรือยังว่าชั้นน่ะผู้หญิงหรือผู้ชาย"ผมถาม
"ชั้นมอง"ยัยทอม โอ๊ย~จะอะไรกันนักกันหนาว่ะเนี่ย
"เออ เธอมองชั้นเนี้ย"ผมพูด
"ผู้หญิง!"ยัยทอมสวนทันควัน
"เธอคิดแล้วหรอ"ผมถาม
"อือ"ตอบเร็วทันใจมาก==
"มีอะไรอีกไหมห๊า^^"ยัยทอมพูดแล้วยิ้มให้ผม
ตึกตัก ตึกตัก
     ทำไมหัวใจผมมันถึงได้เต้นเร็วและรัวแบบนี้นะ ทำไมรอยยิ้มนั่นมันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขจังที่ได้เห็น ทำไมรอยยิ้มนั่นช่างดูน่ารักซะจริงๆนะ ผมเป็นอะไรไปเนี้ย
"มาแล้วๆ"เฟย์พูด และก็ตามมาด้วยฟาง ป๊อบและก็เขื่อน
~1 ชั่วโมงผ่านไป~
"อิ่มจัง"เฟย์พูด ถ้าไม่อิ่มก็แปลกอ่ะนะ กินซะเยอะเชียว
"งั้นพวกเรากลับหอก่อนนะ ป๊อบ"ฟางพูดแล้วหันมายิ้มให้ไอ้ป๊อบ - -
"ครับคนสวย ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะครับ"ไอ้ป๊อบ/เขื่อนพูด
"คริๆ บายนะยัยโคโดโมะ"ยัยทอมพูดแล้วเดินไป เอาอีกแล้วนะยัยทอม เธอทำให้ชั้นเหนื่อยนะเนี่ยก็ใจของชั้นเต้นรัวแบบไม่ยอมหยุดพักเลยอ่ะ -///-
~หอพัก~
kaew talk
      ชั้นนั่งมองยัยเฟย์ที่นั่งกินขนมยิ้มๆอยู่บนเตียงอย่างเบื่อๆรู้สึกว่าขนมถุงนั้นนายเถื่อนเป็นคนซื้อให้- - ส่วนยัยฟางก็นั่งคุยโทรศัพท์กับนายปอบ น่าเบื่อจริงเลย ไปเดินเล่นดีกว่า ชิส์ เมื่อคิดได้แบบนั้น ชั้นก็เดินออกมาจากหอ นี่ก็เริ่มมืดมากแล้วนะเนี่ย ท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนสีเแล้วด้วย แต่จะให้ไปอยู่กับเฟย์ฟางก็ไม่เอาหรอก นั่งยิ้มเหมือนเป็นคนบ้าอยู่ได้ - -
พลั่ก!
    โอ๊ย~เพราะมัวแต่คิดเพลินจัด ทำให้ไปเดินชนใครก็ไม่รู้อ่ะ แตชั้นไม่ผิดหรอกนะ แล้วชั้นก็เงยหน้าขึ้นไปมอง...O.O
.....................................................................................................................................
ฝากติดตามด้วยนะคร้าบบบ><"