Miracle love รักวุ่นวายของยัยแฝดสาม
8.5
16) เป็นแฟนกันนะ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTomo talk
ตอนนี้เราได้เดินทางมาถึงสวนสนุกแล้ว
"ตอนหนึ่่งทุ่มตรงมาเจอกันตรงนี้นะค่ะ"อาจารย์พูด
"ค่าาาา >o< อาจารย์"เสียงเพื่อนๆในห้องบอกก่อนจะแยกย้ายกันไปเป็นคู่ๆ
"โมะขาาาา หวายเล่นเสร็จเมื่อไหร่จะรีบมาหานะค่ะ"หวายเดินมาเกาะแขนผมแล้วพูดเสียงหวาน
"รอพิม/มีล่าด้วยนะค่ะป๊อบปี้/เขื่อน"ตามด้วยพิมมีล่า
"ไปกันเถอะ เขื่อน"เฟย์พูดแล้วลากเขื่อนไป
"รอฟางด้วยสิเฟย์"ฟางพูดแล้ววิ่งตามเฟย์ไปโดยไม่รอไอ้ป๊อบ
"ยัยทอมขอจับมือได้มั้ย>///<"ผมถาม
"หึ!ไม่..."ยัยทอมพูด
"ใจร้าย~"ผมบอก
"ชั้นจะบอกว่า 'ไม่ได้ห้ามซะหน่อย' ต่างหาก-///-"ยัยทอมพูดเสียงเบาอย่างเขินๆ น่ารักจัง>///<
"งั้นไปกัน"ผมพูดแล้วจับมือยัยทอมเดินตามสี่คนหน้าที่ไม่รอ...
เครื่องเล่นชนิดแรกคือ...ไวกิ้งส์ เหอะๆ
"จะต้องเล่นจริงๆหรอ ฟาง"เฟย์ถาม
"นั่นสิ ไม่อยากเล่นเลยอ่ะTOT"ฟางพูด
"เฟย์เราไปนั่งหัวเรือกันเถอะ เห็นเขาบอกกันว่านั่งตรงนั้นแล้วสนุก^^"ยัยทอมพูดแล้วผลักหลังเฟย์เบาๆเพื่อให้เดินไป เฟย์ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้TOTแล้วหันไปขอความช่วยเหลือจากเขื่อน
"ไม่ต้องกลัวนะเฟย์ เขื่อนจะปกป้องเฟย์เองนะ^^"ไอ้เขื่อนพูด มันดูโอเว่อร์ไปมั้ยนะ=_=? จากนั้นก็เดินไปนั่งที่หัวเรือไวกิ้งทั้งหกคน เมื่อไวกิ้งเริ่มขยับไปมาจากช้าๆกลายเป็นเร็วขึ้น เร็วขึ้น และเร็วขึ้นอีก
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~"เสียงกรี๊ดสนั่นของคนบนไวกิ้งส์ทุกคนยกเว้นผม ยัยทอม ไอ้เขื่อนและไอ้ป๊อบ
"เขื่อน เฟย์...ไม่ไหว...แล้ว...อ่ะ...กรี๊ดดดดด...."เฟย์กรี๊ดลั่น
"ไม่ต้องกลัวนะเฟย์ มาๆกินขนมกันดีกว่า เขื่อนป้อนเอง"ไอ้เขื่อนพูด ว่าแต่กินขนมบนไวกิ้งส์เนี่ยนะ=_= คิดได้ไง
"อ้าม~...อร่อยมากเลยเขื่อน เอาอีกๆ>o<"เฟย์บอกหลังจากที่ไอ้เขื่อนป้อนขนม
"ครับๆ^^ คนเก่ง อ้าม~"ไอ้เขื่อนบอกและบรรจงป้อนขนมเฟย์ รู้สึกเฟย์จะหายกลัวแล้วล่ะ =_= เหอะๆกินขนมบนเรือไวกิ้งส์ เราไปดูอีกคู่กันบ้างดีกว่า
"กรี๊ดดดดดด>< ไม่เล่นแล้วอ่ะ ไม่เอาแล้ว แง้ๆ ฟางจะตกแล้ว ช่วยด้วย~กรี๊ดดดดดดด"ฟางร้องเสียงดังลั่น ไม่อยากเชื่อว่าคนที่ดูเรียบร้อยอย่างฟางจะร้องได้เสียงดังขนาดนี้ มีอะไรที่เราไม่คาดคิดอยู่เยอะเลยแหะ
"ไม่ต้องกลัวนะฟาง ลองคิดตามป๊อบนะ"ไอ้ป๊อบพูด
"คิดอะไรอ่ะ กรี๊ดดดดดดดด"ฟางถาม
"ฟางลองคิดดูนะว่า ฟางกำลังนั่งอยู่บนก้อนเมฆที่แสนวิเศษ ฟางเป็นเจ้าหญิงและป๊อบเป็น...เจ้าชาย>///<"ไอ้ป๊อบบอก เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่าไอ้ป๊อบมีจินตนาการเพ้อฝันกับเขาด้วย
"เจ้าหญิง...เจ้าชาย ฟาง...ป๊อบปี้"ฟางพูด
"จะรักกันชั่วนิรันดร์"ไอ้ป๊อบพูดต่อ ทำให้ฟางหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก แล้วสองคนนี้ก็นั่งเขินกันไปบนเรือไวกิ้งส์
ส่วนผมกับยัยทอมก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมาเลยแม้แต่น้อย อืม?ถ้าวันหนึ่งคุณอาจต้องมาเล่นไวกิ้งส์คนเดียวคุณจะรู้สึกกลัวจนคุณต้องกรี๊ดออกมามั้ย? หรือบางครั้งคุณอาจจะรู้สึกหวั่นๆในใจจริงมั้ย? ถ้าผมต้องมาเล่นไวกิ้งส์คนเดียวโดยไม่มีเพื่อนมาเลยสักคนผมก็คงจะรู้สึกกลัวอยู่เหมือนกัน แต่ตอนนี้คำว่า'กลัว'สำหรับผมมันไม่มีอีกแล้วล่ะ ก็ในเมื่อผมกับยัยทอมจับมือกันอยู่แบบนี้ ผมก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรอีกแล้วล่ะ ไม่ว่าที่ที่ผมจะไปมันจะมืดสักเพียงไหน จะน่ากลัวเพียงไหน จะน่าหวาดเสียวเพียงไหน ผมก็จะไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว ไม่รู้สินะว่าความรู้สึกของผมมันเป็นยังไง แต่ผมรู้เพียงว่าความอบอุ่นที่ยัยทอมส่งมาผ่านมือที่จับกันแน่นแบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างมากมาย ตอนนี้สิ่งที่ผมกลัวมันมีอย่างเดียวเท่านั้น ก็คือ...ผมกลัวว่าผมจะต้องปล่อยมือจากยัยทอม...ถ้าใครรู้ช่วยบอกทีว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร?แล้วยัยทอมรู้สึกแบบผมรึป่าวนะ?(ไรเตอร์จะบอกให้นะว่าม๊าน่ะ รู้สึกแบบเดียวกับป๊าเป๊ะๆเลย)
หลังจากที่ตะลุยเล่นเครื่องเล่นทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นบ้านผีสิง ม้าหมุน ฯลฯ ต่างๆนาๆชนิด เราก็เดินมาหยุดที่เครื่องเล่นชิ้นสุดท้ายนั่นก็คือ...ชิงช้าสวรรค์!
"เฮ้อ~ถึงเครื่องเล่นชิ้นสุดท้ายแล้ว ฮิๆรีบขึ้นกันเถอะนะ"เฟย์พูด
"ช่ายๆรีบเถอะ นี่ก็หกโมงเย็นกว่าๆแล้วด้วย"ฟางพูดเสียงเนือยๆ แล้วพวกเราก็ขึ้นชิงช้าสวรรค์กัน คู่แรกคือฟางกับไอ้ป๊อบ คู่ที่สองคือเฟย์กับเขื่อน คู่สุดท้ายอย่างที่รู้กันผมกับยัยทอม
Fang talk
การมาสวนสนุกครั้งนี้เป็นอะไรที่สนุกมากๆเลย><" และก็เป็นการเล่นที่ทำเอาเสียงของชั้นเกือบหมดอ่ะTOT แต่ชั้นก็รู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆเพราะมีป๊อบปี้คอยปลอบชั้นอยู่ข้างๆอ่ะนะ ชั้นรู้สึกว่าเขาน่ารักมากๆเลยสำหรับชั้น>///< คิกๆ หลังจากที่ขึ้นมาบนชิงช้าสวรรค์ชั้นก็นั่งเงียบเอาแต่มองวิวข้างนอกชิงช้าสวรรค์ ยามพระอาทิตย์ตกดินท้องฟ้าที่เคยมีสีฟ้าสดใสก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีส้มอมแดง ช่างเป็นวิวที่สวยจริงๆเลย>///<
"ฟาง..."เสียงเรียกเบาๆของป๊อบปี้ทำให้ชั้นละสายตาออกจากท้องฟ้าที่แสนจะดูโรแมนติก
"หืม?"ชั้นส่งเสียงเบาๆถาม
"คือ...ป๊อบ...ชอบฟาง"ป๊อบพูดออกมาแล้วสบสายตาชั้น ชั้นรู้สึกว่าหน้าตัวเองเริ่มร้อนผ่าว
"..."ชั้นเงียบเพราะหนึ่งก็ไม่รู้จะพูดอะไรตอบกลับไปดี สองชั้นอึ้ง!
"เรา...เป็นแฟนกันนะ"ป๊อบปี้ถาม
"เอ่อ..."ชั้นรู้ตัวดีว่าชั้นรักเขา แต่ชั้นก็กังวลในหลายๆอย่างในตัวเขา บอกตามตรงว่า...ชั้นกลัว
"ฟาง...เอ่อ...ช่วยพูดอะไรหน่อยได้มั้ย? ป๊อบเอ่อ...รู้สึกไม่ดีน่ะ"ป๊อบปี้บอก
"ฟางบอกตามตรงเลยนะป๊อบ ฟางยังไม่เชื่อมั่นในตัวป๊อบน่ะ เราเพิ่งเจอกันเมื่อไม่กี่วันนี้เองนะ แล้วถ้าวันหนึ่งเกิดป๊อบทิ้งฟางไป..."ชั้นยังพูดไม่จบป๊อบก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน
"มันจะไม่มีวันนั้นหรอกนะฟาง ฟางรู้มั้ยตั้งแต่เจอฟางครั้งแรก ป๊อบรู้สึกว่าฟางไม่เหมือนใคร ตอนนั้นป๊อบมองฟางเป็นเหมือนของเล่นชิ้นใหม่ที่ป๊อบไม่เคยได้เจอ แต่จนได้ลองคุย ได้ลองรู้จักนิสัยของฟางอย่างแท้จริงแล้ว ป๊อบถึงได้รู้ว่าฟางเป็นมากกว่าของเล่น แต่ฟางคือ...หัวใจของป๊อบ"คำพูดของป๊อบทำให้ชั้นไม่มีความรู้สึกกลัวอีกต่อไป ชั้นว่านี้แหละนะที่เขาเรียกว่า...ความรัก
"ฟาง..."ชั้นยังพูดไม่จบป๊อบก็แทรกขึ้นมาอีกครั้ง =_= ชั้นจะได้พูดจบมั้ยเนี่ย
"ขอถามอีกครั้ง เป็นแฟนกันนะ"ป๊อบปี้ถาม
"ฟาง...ตกลง อย่าทำให้ฟางเสียใจนะ...อุบส์"และเป็นอีกครั้งที่ชั้นยังพูดไม่จบ แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้พูดแทรกแต่เขา...จูบชั้น!!!o_o อ๊ายยยยยย>///< ชั้นก็เขินเป็นนะ
Faye talk
มาเที่ยวสวนสนุกครั้งนี้ทั้งสนุกทั้งอร่อยเลยอ่ะ ฮิๆ และยังได้มานั่งชิงช้าสวรรค์พร้อมกับดูวิวสวยๆของพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน โอ๊ยยยยย~จะโรแมนติกไปถึงไหนเนี่ย><
"เฟย์ครับ ขนม"เขื่ื่อนพูดพร้อมกับส่งถุงขนมมาให้ ชั้นรับมาหยิบกิน ขนมเนี่ยอร่อยจริงๆเลย ฮิๆ>< และชั้นก็เริ่มรู้สึกว่ามีคนมาสวมกอดชั้นเอาไว้ ชั้นตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ เขื่อนเอาหัวมาเกยอยู่บนไหล่ของชั้น ตึกตัก ตึกตัก อ๊ากกกกกกกก!!! ไอ้หัวใจบ้าเอ๊ยยย แกจะมาเต้นเร็วอะไรตอนนี้ย่ะ-///-
"เฟย์ครับ เป็นแฟนกันนะ"เขื่อนพูด
"อะ...อะไรนะ"ชั้นถาม ชั้นว่าหูชั้นคงฝาดแน่ๆเลย
"เป็นแฟนกับเขื่อนนะ"เขื่อนพูด ครั้งนี้ชัดเลยอ่ะ ชั้นรู้สึกว่าหน้าเริ่มร้อนผ่าว มือไม้แข็งไปหมด
"เอ่อ..."ชั้นพูดอะไรไม่ออกเลยอ่ะก็คนมันเขินนี่นา-///-
"เขื่อนสัญญานะครับว่าจะไม่มีวันทำให้เฟย์ร้องไห้เด็ดขาด"เขื่อนพูดด้วยสายตามั่นใจ
"เอ่อ...คือ...ชั้น...เอ่อ...ขะ...ขนมอร่อยดีนะ"ชั้นพูดด้วยเสียงตะกุกตะกัก
"ก่อนที่เขื่อนจะมาเจอเฟย์น่ะ เฟย์รู้มั้ย ว่าเขื่อนน่ะเปลี่ยนผู้หญิงเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยล่ะ แต่พอเขื่อนได้มาเจอเฟย์ ได้รู้จักเฟย์แล้ว มันทำให้เขื่อนรู้เลยว่ารักที่คนหลายพยายามไขว้คว้าเพื่อที่จะได้มาครอบครองนั้นช่างสวยงาม เฟย์ทำให้เขื่อนได้รู้จักคำว่ารัก เฟย์ทำให้เขื่อนสัญญากับตัวเองได้ว่าจะเลิกเป็นเพลย์บอย ได้โปรดไว้ใจเขื่อน เป็นแฟนกันนะ"เขื่อนพูด อ๊ายยยยยยย~ชั้นทั้งเขินทั้งอายเลยนะ-///-
"เฟย์เป็นแฟนกับเขื่อนก็ได้ ขนมเช้า กลางวัน เย็น นะห้ามลืมไม่งั้นเลิก!"ชั้นบอกยิ้มๆ
"ครับ...ที่รัก"เขื่อนบอก
"เขื่อนต้อง...อุบส์"ชั้นยังพูดไม่จบเขื่อนก็...เขื่อนก็...จูบชั้นอ่ะ-///- เขินอ่ะ
Kaew talk
ยามที่พระอาทิตย์ตกดิน ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีจากสีฟ้าสดใสค่อยๆกลายเป็นสีส้มอมแดง เชื่อกันว่าหากได้มองดูพระอาทิตย์ตกดินกับที่รักจะทำให้ความรักของทั้งคู่ยืนยาว คุณเคยได้ยินมั้ย?หากเราสบตากับคนที่นั่งบนชิงช้าสวรรค์ในยามพระอาทิตย์ตกดินมันจะเหมือนมีมนต์สะกดบางอย่างทำให้ทั้งสองคนต้องค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้าหากันเรื่อยๆจน...จูบ
เพราะชั้นเคยได้ยินเรื่องเล่านั้น ชั้นถึงไม่พยายามมองยัยโคโดโมะที่นั่งอยู่กับชั้นเพราะถ้าเกิดเผลอมองยัยโคโดโมะเข้าแล้วเผลอ...เอ่อ...จูบเข้าเเล้วเดี๋ยวฟ้าผ่าเอาจะซวย=_= ชั้นมองดูพระอาทิตย์ตกดินที่สวยมาก ยิ่งได้มาเห็นในที่สูงแบบนี้มันยิ่งดูโรแมนติก>///<
"ยัยทอมมาดูตรงนี้สิ"ยัยโคโดโมะพูดพร้อมกับดึงชั้นไปมองทางอีกฝั่ง สิ่งที่เห็นคือแม่น้ำสีฟ้าสะอาดไหลเป็นทางและน้ำนั้นสะท้อนสีของพระอาทิตย์ตกดินมันทำให้ดู้สวยอย่างโรแมนติกสุดๆ>///<
"สวยมั้ย?"ยัยโคโดโมะถาม
"สวยสิ สวยมากเลย"ชั้นตอบและแล้วชั้นก็เผลอหันไปมองยัยโคโดโมะที่รู้สึกว่าจะมองชั้นอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว ชั้นรีบผละออกมานั่ง แต่แล้วมันก็เหมือนมีมนต์สะกดบางอย่างที่ชั้นไม่สามารถขัดขืนได้เลย หน้าของชั้นกับยัยโคโดโมะค่อยๆเคลื่อนเข้าหากันเรื่อยๆ จมูกของเราสองคนชนกัน ลองคิดดูสิว่าหน้าเราสองคนใกล้กันขนาดไหน-///- หยุดซะทีเถอะ เราสองคนไม่ได้รักกันจะจูบกันได้อย่างไง ไม่นะ ม่ายยยยยย............
….………………………………………………………………………………………………
ขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้มาอัพให้ ช่วงนี้ไรเตอร์งานเยอะมากเลย แต่ถ้าไรเตอร์ว่างเมื่อไรจะรีบมาอัพให้นะค่ะ><"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ