Miracle love รักวุ่นวายของยัยแฝดสาม
17) ความรู้สึกในหัวใจ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Tomo talk
เหมือนมันมีมนต์สะกดบางอย่างที่ทำให้หน้าของผมกับยัยทอมค่อยๆเคลื่อนเข้าหากันช้าๆ จนกระทั่งจมูกชนกัน ผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนๆของยัยทอม ริมฝีปากของผมกับยัยทอมห่างกันแค่ประมาณ 5 มิลลิเมตรเท่านั้น อีกนิดเดียวเท่านั้นถึงจะได้สัมผัสกับริมฝีปากบางของยัยทอม
"โทโมะขาาาาา/แก้วใจ"และแล้วก่อนที่ริมฝีปากของเราสองคนจะถึงกันก็มีเสียงตะโกนของหวายกับ...พายุ! ยัยทอมผลักอกผมก่อนจะกลับไปนั่งก้มหน้าไม่สบตาผม เฮ้อ~มาขัดจังหวะอีกนะ=_= จะบอกไงล่ะ?...เสียดาย...ล่ะมั้ง
ในที่สุดเราก็ได้ลงมาจากชิงช้าสวรรค์เสียที มันก็ดีหรอกนะที่ได้อยู่กับยัยทอมสองต่อสอง-///- แต่ตั้งแต่ผ่านเหตุการณ์นั้นมาเราสองคนก็เอาแต่เงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลยสักคำ...
"ไอ้โมะ!พวกเราสองคนมีข่าวดีจะมาบอกเว้ยยย"ไอ้เขื่อนตะโกนจนคนอื่นหันมามอง=_=
"มีอะไรล่ะ"ผมถามด้วยเสียงเนือยๆ
"ชั้นกับเฟย์ ไอ้ป๊อบกับฟาง เป็นแฟนกันแล้วเว้ยยย^_^"ไอ้เขื่อนพูดแล้วดึงเฟย์มาโอบ
"อืมมม"ผมลากเสียงยาว
"ไม่ตกใจหรอว่ะ"ไอ้ป๊อบถามแล้วขมวดคิ้ว
"ไม่อ่ะ"ผมตอบ สำหรับผมตอนนี้ผมคงไม่สามารถตกใจกับเรื่องอะไรได้อีกเพราะมัวแต่กังวลว่ายัยทอมจะไม่ยอมคุยกับผมอีก โธ่~ผมเป็นอะไรไปเนี่ยแค่ทอมคนเดียวจะไปแคร์ทำไมปกติผมแคร์ใครซะทีไหน
"แก้ว!พวกเราขอคุยด้วยหน่อยสิ"เฟย์ฟางพูดแล้วลากยัยทอมไป
"โทโมะขาาาาาา"หวายเรียกและเดินมาเกาะแขนผม
"เอ่อ...พวกเราขอยืมตัวไอ้โมะก่อนนะ"ไอ้ป๊อบบอกแล้วรีบดึงผมออกจากหวายทันที และพาผมเดินไปที่มุมๆหนึ่งที่ไม่ค่อยมีคนเท่าไร
"ไอ้โมะ!!!"ไอ้เขื่อนเรียกเสียงดัง
"อยู่ใกล้แค่นี้จะเรียกเสียงดังเพื่ออะไรว่ะ"ผมถามอย่างหงุดหงิด
"โห่~ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นมันอารมณ์ เป็นไรไปว่ะ"ไอ้ป๊อบถาม
"ป่าว ไม่ได้เป็นไร"ผมตอบเสียงเนือยๆ
"แกกับยัยแก้วยังไม่ได้เป็นแฟนกันอีกหรอว่ะ"ไอ้เขื่อนถาม
"จะเป็นแฟนกันได้ไงว่ะ ไม่ได้รักกันซะหน่อย"ผมบอกแต่ก็ยังนึกขัดๆอยู่ในใจ
"จริงหรอว่ะที่ไม่ได้รัก"ไอ้ป๊อบถาม
"เอ่อ...จะ...จริงดิว่ะ"ผมตอบด้วยเสียงไม่มั่นใจ
"งั้นแกลองตอบคำถามของชั้นดูนะ ขอความจริงห้ามโกหกแม้แต่คำตอบเดียวนะ"ไอ้ป๊อบบอก
"เออ"ผมตอบ
"ข้อหนึ่ง แกรู้สึกอย่างไงเวลาอยู่ใกล้ๆยัยแก้ว"ไอ้ป๊อบถาม อืม...ตอบยากแหะ "ขอความจริงใจด้วยนะ"ไอ้ป๊อบย้ำ=_=
"เฮ้อ~ ก็รู้สึกดี"ผมตอบ
"แค่นั้น~"ไอ้เขื่อนถามเสียงสูง
"ก็รู้สึกดี...ดีมากๆเเบบว่าไม่อยากอยู่ห่างๆยัยทอมเลย"สุดท้ายผมก็ต้องตอบความจริงไป
"เหตุผลที่ไม่อยากอยู่ห่างล่ะ"ไอ้ป๊อบถาม
"ก็...กลัวว่าจะผมตอบแต่พอหันไปเห็นสายตาไอ้ป๊อบที่เหมือนจะบอกเป็นนัยๆว่า'ขอความจริง' "แล้วก็...กลัวว่า...จะมีใครแย่งเธอไปน่ะ"สุดท้ายผมก็ต้องตอบสิ่งที่ผมคิดจริงๆ=_=
"อืม...ข้อสองทำไมแกถึงจับมือยัยแก้วตลอดเวลา"คราวนี้ไอ้เขื่อนถามพร้อมกับส่งสายตาประมาณว่า'ชั้นเห็นนะที่แกสองคนจับมือกันน่ะ'
"ก็...กลัวจะยัยทอมจะหลงนะ...แล้วก็การได้จับมือยัยทอมน่ะ มันทำให้ได้รับรู้ถึงความรู้สึกอบอุ่นแปลกๆแต่ก็ทำให้รู้สึกดีเอามากๆจนไม่อยากปล่อยน่ะ"ผมตอบด้วยความจริงใจ
"อืม...งั้นขอตรงๆเลยนะ ถ้ามีผู้ชายคนหนึ่งมาจีบยัยทอมแกคิดว่าแกจะรู้สึกอย่างไง"ไอ้ป๊อบถาม
"เช่น...พายุ"ไอ้เขื่อนบอก
"อืม...ก็คงรู้สึกไม่ดีเอามากๆ...ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากให้ไอ้หมอนั่นเข้าใกล้ยัยทอมเลย"ผมตอบ
"ชั้นว่าข้อสุดท้ายเลยดีกว่าว่ะ ไอ้ป๊อบ จะหนึ่งทุ่มแล้วด้วย"ไอ้เขื่อนบอก
"อืมๆได้ๆ ข้อสุดท้ายสำหรับแก แกคิดว่ายัยทอมเป็นอะไรสำหรับแก"ไอ้ป๊อบถาม
"เช่น...สำหรับเฟย์กับฟางก็เหมือนเป็นหัวใจของชั้นกับไอ้ป๊อบ"ไอ้เขื่อนบอก คำถามข้อนี้มันตอบยากจริงๆเลย คำตอบน่ะมีแต่จะตอบออกไปดีหรอ?
"รีบๆตอบสิไอ้โมะ"ไอ้เขื่อนเร่ง
"สำหรับชั้น... ยัยทอมก็เหมือนคนๆหนึ่งที่สามารถควบคุมหัวใจกับลมหายใจของชั้นได้ ถ้ายัยทอมคิดจะทำให้หัวใจชั้นหยุดเต้นยัยนั่นก็ทำได้ หรือจะทำให้ชั้นหยุดหายใจยัยนั่นก็ทำได้ สำหรับชั้นยัยทอมเป็นมากยิ่งกว่าหัวใจที่มีเพียงดวงเดียวของชั้นซะอีก ยัยทอมสำคัญมากสำหรับชั้น หากวันหนึ่งต้องขาดยัยทอมไปชั้นยังไม่รู้เลยว่าชั้นจะอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปไหวมั้ย ทั้งๆที่เพิ่งผ่านไปแค่ไม่กี่วันแต่ชั้นก็รู้สึกผูกพันกับยัยทอมมานานแสนนาน... เอ่อ...ถ้าให้ชั้นอธิบายต่อมันคงไม่จบ"ผมตอบ
"หึๆ"ไอ้เขื่อนกับไอ้ป๊อบทำหน้ามีเลศนัย
"อะไรว่ะ"ผมถาม
"นี้แหละที่เขาเรียกว่า'ความรัก' แกนะรักยัยแก้วเข้าไปเต็มๆทั้งหัวใจเลยว่ะ รีบๆจีบเข้าเหอะถึงจะดูเหมือนเป็นทอมอย่างนั้น แต่ชั้นก็รู้สึกว่ายัยแก้วน่ะเสน่ห์แรงใช่เล่น"ไอ้เขื่อนบอก
"ใช่ๆถ้าแกยังเป็นเพื่อนแบบนี้แกก็ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาเลยนะ รีบๆขอเป็นแฟนเลย"ไอ้ป๊อบบอก ตกลงว่าผมรักยัยทอมจริงๆสินะ
"คุยอะไรกันตั้งนานห๊าาาา เฟย์รอนานแล้วนะอีกอย่างนี้ก็จะหนึ่งทุ่มแล้ว รีบๆไปจุดที่อาจารย์นัดได้แล้ว"เฟย์เดินมาบอกด้วยอาการหงุดหงิดสุดๆ
"ขอโทษที่ช้าครับที่รัก งั้นเรารีบไปกันดีกว่านะ"ไอ้เขื่อนพูดแล้วใช้สายตาสำนึกผิดมองเฟย์ จากนั้นพวกเราก็เดินไปหาอาจารย์ซึ่งพวกเราไปทันเวลาพอดี
หลังจากกลับมาถึงที่บ้านพัก ทุกคนก็ทยอยเข้าบ้านพักของตน...
Poppy talk
"ฟาง..."ผมเรียกเบาๆหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำ
"มีอะไรหรอป๊อบ"ฟางถาม
"ฟางรู้มั้ยว่าแก้วคิดอย่างไงกับไอ้โมะ"ผมถาม
"อืม...ฟางไม่รู้หรอก ยัยแก้วน่ะเป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งมากๆเลย"ฟางตอบ
"หรอ...อืม...ฟางเรามาช่วยให้คู่นั้นเขาสมหวังกันมั้ย"ผมถามถึงในใจจะรู้สึกหวั่นๆเพราะถ้าเกิดยัยแก้วไม่ได้ชอบไอ้โมะขึ้นมา ไอ้โมะมันจะทำใจได้หรือป่าวก็ไม่รู้ ยิ่งไม่เคยรักใครอยู่ด้วย
"ถ้าเขาสองคนรักกันจริงๆ ฟางก็ช่วยเต็มที่จ้ะ"ฟางบอกแล้วยิ้มอย่างน่ารักให้ผม นี้ล่ะที่รักของผม พักเรื่องไอ้โมะไว้ก่อนล่ะกัน ฮิๆ>_<
Koen talk
"เฟย์ๆได้เวลากินขนมก่อนนอนแล้ว"ผมเรียกเฟย์
"อืมๆ"เฟย์ตอบรับแล้วเดินมาหาผม
"เฟย์ว่าแก้วกับไอ้โมะเหมาะสมกันมั้ย"ผมถาม
"เหมาะสิมากๆเลยด้วย ถ้าเป็นไปได้นะเฟย์อยากจะให้แก้วกับโทโมะเป็นแฟนกัน"เฟย์บอกพร้อมกับกินขนม
"งั้นเรามาช่วยคู่นั้นกันมั้ย"ผมถาม
"เอาสิ"เฟย์บอกพร้อมกับป้อนขนมให้ผมกิน คนอะไรก็ไม่รู้น่ารักจังเลย~ฮิๆ
Tomo talk
"ยัยทอม ชั้นนอนแล้วนะ ฝันดี"ผมบอกหลังจากที่ขึ้นมานอนบนเตียงข้างๆยัยทอมถึงจะมีหมอนข้างกั้นไว้ก็เถอะ
"หึๆ ฝันดี ยัยโคโดโมะ"ยัยทอมบอกเสียงเบาๆ อยากกอดเธอจังเลยอ่ะ>< พรุ่งนี้ก็ต้องกลับโรงเรียนแล้วอดนอนกับยัยทอมอ่ะTOT เสียดายจัง เอาเถอะๆเอาเป็นว่าคืนนี้พอยัยทอมหลับแล้วก็ขอกอดพร้อมหอมแก้มให้หน่ำใจเพื่อคืนอื่นๆที่จะไม่ได้ทำแบบนี้แล้วด้วย>///< ชั้นเชื่อแล้วว่าชั้นรักเธอจริงๆยัยทอม ชั้นจะไม่ยกเธอให้ใครเด็ดขาดเลย! แล้วเธอล่ะจะรู้สึกเหมือนชั้นมั้ย?แต่ขอให้เธอได้ยินนะ ชั้นรักเธอ ชั้นรักเธอ ชั้นรักเธอ ชั้นรักเธอ ชั้นรักเธอ..ยัยทอม!(ได้แค่ตะโกนอยู่ในใจ=_=)
........................................................................................................................................
อัพให้แล้วนะค่ะ>_< ช่วยเม้น ช่วยโหวตด้วยนะค่ะ ^_^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ