นิยายเรื่อง Fantastic of love รักข้ามขอบฟ้า

    

                                ตอนที่2    ทำความรู้จัก ถูกแชว

 "เอ่อ คุณค่ะคือฉันมีธุระค่ะ นี่นามบัตของฉันเอง"แล้วร่างบ่างก็เอ่ยปฎิเสธไปแต่เมื่อกี้เค้ายังช่วยนวดเท้า

ให้ยังไงก็ต้องสร้างมิตรภาพไว้ก่อนไหนๆก็เป็นคนไทยเหมือนกันด้วยนิ

"งั้นก็ได้ครับคุณ....." หยุดที่ประโหยกนั้นก็ไม่รู้จริงๆนิว่าร่างสวยตรงหน้านี่ชื่อไร

"จริญญา ค่ะ เรียกแก้วเฉยเฉยก็ได้ค่ะ แล้วคุณล่ะชื่อ...."ชื่อแก้วงั้นเหลอชื่อน่าถนุถนอมดีนิ

"ผมชื่อโทโมะ"นั่นไงว่าแล้วเค้าคงจะเป็นลูกครื่งยี่ปุ่นชัว

"เฮ๊ย นี่มัน8:xx แล้วนิเอ่อโทโมะแก้วต้องรีบไปก่อนน่ะแล้วเจอกันบาย"แล้วร่างบางก็วิ่งออกไปกลัวว่า

ถ้ากับบ้านช้าเดี๊ยวอาจะเป็นห่วงเอา

"แก้วๆ..เดี๊ยวก่อน....อ๊าววไปช่ะแล้ว"เมื่อร่างบางวิ่งไปไกลกะว่าจะวิ่งตามแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะว่าเธอ

ได้ทำรูปใบหนื่งตกอยู่ชายหนุ่มไม่รอช้ายิบมันขื้นมาดู"นี่คงจะเป็นรูปครอบครัวของเธอสิน่ะมีทั้งพ่อแม่ลูก"

ทุกคนในรูปมีรอยยิ้มที่สดใสเต็มไปด้วยความอบอุ่นแต่ก็ต้องเผอยิ้มมุมปากออกมาเมื่อจ้องมาที่หญิงสาว

ในไวเด็กเธอก็ช่างน่ารักน่าเอ็นดูเสียจริงไม่ต่างจากตอนเป็นสาวสักเท่าไรมีก็แค่สูงขื้นเอง"นามบัตของ

เธอเป็นของร้านเพรชนิ"มันคงหาไม่ยากนักหลอก

                                   ณ ร้าน เพรช 

"อ๊าววว หนูแก้วทำไมมาช้าจังเกีดเรื่องไม่ดีอะไรกับหนูหลือเปล่า์์์์์์์์์์ลูก"คุณอาก็เดีนมาจับตัวฉันปิ่นช้ายมอง

ขวากลัวว่าฉันจะเป็นอะไร"ไม่เป็นไรนิ"ฉันพยายามทำใหุ้คุณอาไม่รู้ว่าฉันเจ็บข้อเท้าอยู่

"ทำไมคุณอาถึงเป็นห่วงหนูขนาดนี้ด้วยหนูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยค่ะ"ถึงว่าวันนี้จะเกีดเรื่องนอหน่อยกับ

ฉันก็ตาม
"ก็จะไม่ให้เป็นห่วงได้ไงก็อามีแต่น้องเฟย์และก็แก้ว"แววตาของคุณอาสื่อถึงความเป็นห่วงเป็นยัยเอามาก

แล้วยัยเฟย์ก็เดีนเข้ามาในร้านถึงวันนี้แม่จะไม่ได้อยู่กับฉันก็ตามแต่ยังไงฉันก็ยังมีคุณอาคนหนื่งที่เป็นห่วง

ฉันมาตลอดเรา

"ขอบคุณมากค่ะคุณอายัยแสบด้วยที่เป็นห่วงแก้วมาตลอด"เราสามคนก็กอดกันด้วยความรัก

                7:xx           ณ ห้องนอน ชั้นบนของร้าน   
                           

"พี่แก้ววันนี้เฟย์ได้เจอกับเพื่อนใหม่ด้วย" อ๋าววววว พูดแล้วยังไม่ฟังอีก นั่นไงนั่นไงยิ้มคนเดียวอีกด้วย

เป็นไรมากป่ะเนี่ย"แม่คร๊าาาาาาพี่แก้วแอบมีแฟนคร๊าาาาา"เพื่อจะแกล้งพี่สาวตนจึ่่งตะโกนออกไปเผื่อว่า

พี่สาวคนนี้จะตื่น ฮ่าๆได้ผนแหะ"555พี่เฟย์ก็ตลกดีเนอะ"เมื่อพี่สาวตื่นสดุ้งทำให้น้องสาวตัวแสบขำเล่น

เอาช่ะพี่สาวหน้าเสียกันพอดี

"นี่ยัยเฟย์ทำไมๆถ้าพี่จะมีแล้วจะทำไมห่ะ" เอ็ดกับน้องสาวตัวแสบที่่บังอาดนักมาทำลายความสุขของ

เค้านี่ยัยเฟย์เย่กะจะไม่ให้พี่มีความสุขบ้างหลือไงกัน

"นั่นแน่แอบไปมีแฟนก็ไม่บอกกันสักกะคำเลยน่ะ "เมื่อได้ท่าก็เลี่มตีแตกบทแชวพี่สาวจอมขี้อายขื้น

"มีที่ไหนกันเหล่า...ใครเค้าจะมาเอาพี่เป็นแม่ของลูกกันล่ะห่ะ"[(นี่แฟนจะไม่เป็นหลือแม่ของลูกแม่ของลูก

โอข้ามรุ่นเลยหลือเนี่ย)แรงงงงง]พูดติดน้อยใจนิดๆ                                                                
 
"โอ๊ะโอสงสานจัง.....ใช่!!!!!คงไม่มีใครเอาหลอก.....นอกจากหนุ่มจากแดนปลาดิบนั่นไง ฮ่าๆๆๆๆๆ"

เฮ๊ยไอ้น้องบ้าน่าจะปลอบใจกันบ้างเห็นว่าไม่มีแฟนเหมือนคนอื่นยังจะมาช้ำเตีมกันอีก แต่ เอ๊ะ ไอ้คำหลัง

เนี่ยหมายถึงใครกันยั....แล้วก็หันหน้ามาหาเฟย์ทันที

 "ถูกต้อง" อีกล่ะๆ........พี่เราอึ้งได้เอ่อเหลอจริงๆ

 "ยัยเฟย์นี่แกรุ......"กำลังจะพูดออกไปแต่ก็โดนน้องสาวจอมจุ้นตัดเสียก่อน

"ไม่ใช่แค่รู้น่ะแต่เฟย์ก็เห็นเห็นว่าทั้งสองปิ๊งกันอยู่" ยัยเด็กบ้าเอาอะไรมาวัดย่ะว่าเราปิ้งกันเอ่อไม่ใช่ล่ะปิ๊ง

กันอยู่ มันก็คงจะเป็นไปได้ก็แค่ฉันคนเดียวนี่สิ

"เอ่อ ถ้าตอนนั้นเฟย์เย่เห็นทำไมไม่ไปช่วยพี่ล่ะ"ตีหน้าชื่อพูดออกไป " ล่ะแล้ว

ปล่อยให้พี่สาวตนเองอยู่กับคนแปกหน้าแบบนั้นนานๆได้ไง " ถึงว่าจะอยากอยู่กับเค้าสองคนก็เหอะแต่

ยังไงเสียก็ต้องวางฟอมสักหน่อยเดี๊ยวยัยตัวแสบจะคิดไปว่าเราแอบปลื้มเขา(เบาๆ)ก็ตาม

"แต่ก็มีความสุขไม่ใช่หลอค่ะ"ยิ่งเห็นหน้าพี่สาวแดงอย่างกับลูกมะเขือเทศก็ยิ่งอยากแกล้ง

              ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่านี้คือน้องฉันแกล้งคนสวยได้ลงยิ่งเขินอยู่

"เปล่าสักหน่อยไม่มีอะไรเลย"จะไม่มีได้ไงก็เดียวนี้ใจมันเรี่มเต้นแรงเกีน control ไว้ได้+หน้าที่เรี่มแดง

ขื้นเลื่อยๆ

"พี่สาวเราไม่เคยโกหกได้เนียนเลยจริงๆ"พูดกับตัวเองเบาๆกลัวว่าพี่สาวจะได้ยินเอา

"ยัยจุ้นนินทาอะไรได้ยินน่ะ.......แล้วเมื่อกี้จะพูดอะไรเหลอไม่ทันฟังเลย"พูดแทรกขื้นเพื่อปิดบังความเขิน

อายที่ไม่มีท่าทีจะหยุดในเวลานี้

"ไม่ทันฟังหลือใจลอยไปหาหนุ่มหน้าหวานกันน่ะ" กะว่าจะไม่เขินแล้วน่ะยังจะมาพูดถึงอีก ยัยเฟย์บ้าๆๆๆ

"หยุดเลยๆ... รีปบอกมา อยากนอนแล้วน่ะ"

"อ๋อ..คือว่าเฟย์ได้มีเพื่อนใหม่"อิอิพูดแล้วเขินจังเพื่อนหลือแฟนก็ม่ายยยรุช่วยด้วย ณ บัตนาวเฟย์เยกำลัง

ตกอยู่ในอาการที่ว่า"" ว้าวุ่น "" นั้นเอง

 "แล้วมันพิเศษอย่างไง"เฮ๊ย พี่คนนี้ดูพูดเข้า!!!!เอาเหอะยังไงก็จะแนะนำต่อ

 "ก็เป็นคนไทยเหมือนกันน่ะิสิ ชื่อ เขื่อน(แตก)เป็นน้องของพี่..."ยังไม่ทันจะพูดก็มีเีสียงตะโกนหนื่งดังตัด

 "หนูแก้ว.....มีคนโทรมาหาเห็นเค้าบอกว่าชื่อโทโมะ"นั่นก็คือแม่ของเฟย์เย่ตะโกนนั้นเอง

.....................................................................................................................................
                  ............................................................................................
                        ไม่รู้ว่ามีใครสนใจบ้างหลือเปล่า ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยน่ะค่ะ
                ช่วยเม้น และ ก็โหวตให้ที writer เป็นคนลาวน่ะ ถ้าเกีดพิมพ์อะไรผิดก็ต้องขอ
     โทษมายัง reader ทุกๆคนน่ะ กว่าจะพิมพ์ได้ตอนหนื่งเกือบตาย(ไม่เชื่อ)เพราะแป้นพิมพ์อักษรลาว                                                 
    ไม่ตรงกับอักษรไทยต้องใช้ความจำ และ คำไหนที่เขียนไม่เป็น ก็จะใช้พจนานุกรมอังกฦษแปลไทยจร๊า