นิยายเรื่อง Fantastic of love รักข้ามขอบฟ้า
kataiy_luv_tk
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
นิยายเรื่อง Fantastic of love รักข้ามขอบฟ้า ver.tk
ตอน1 แรกพบ
เช้าวันหนื่ง ณ ใจกลางเมืองลอนดอน ประเทศอังกฤษที่แสนจะเงียบงันอาจจะเป็นเพราะอากาดที่ค่อนข้าง
หนาวจัดก็ว่าได้ชื่งมีหิมะตกโปรยปรายร่างบางเดีน(ออกจากร้านขายเพชรของอาตน)ตามถนนคนเดีนตาก็เหลือบ
มองอาคานตืกสูงที่ล้อมตัวเธอด้วยอาการหนาวสั่นแต่นี่ไม่ใช่จุดประสงค์จองเธอแต่เธอต้องการไปห้าง
"นี่ก็สามปีแล้สสิน่ะที่เราอยู่ที่ลอนดอน"เมื่อร่างบางก้าวย่างมาเลื้อยๆก็สบถกับตัวเอง(ก็แน่สิเธอจากพ่อเธอมา
นาน)ก็คงจะ....
"แก้วคิดถึงพ่อกับแม่จัง"แล้วร่างบางก็จดจ้องมองไปยังท้องฟ้าที่ปกคุมไปด้วยเมฆหมอกและหิมะดุดดั่งฝนตก
ก็เผื่อว่าจะเห็นแม่ของตน ที่ท่านได้จากไปคราวร่างบางยังเด็ก น้ำตาแห่งความคิดถึงและห่วงหาผู้เป็นพ่อแม่ได้
ไหลรินออกจากดวงตาคู่สวยนั้น
ตุ๋บ..##.."โอ๊ย..เจ็บ"เม่อมองขื้นไปบนท้องฟ้าจนลืมไปว่าเธอกำลังเดีนอยู่ตามถนนคนเดีนอยู่จนชนเข้ากับใคร
บางคนจนได้ ทำให้เธออุทานออกมา
"เอ่อ...ขอโทษจริงๆน่ะครับ"เมื่อได้ยินคำขอโทษร่างบางก็เลยเบี่ยงหน้าขื้นมามองร่างตรงหน้า แต่ทังสองก็
ต้องอึ้งไปตามๆกันก็ในเมื่อฝ่ายหญิงเองก็น่ารักแต่มีคาบน้ำตาอยู่บ้างแต่ยังไงผู้หญิงที่อยู่ต่อหน้านี้นับว่าเป็นคนสวย
คนหนื่งก็ว่าได้ ส่วนฝ่ายชายก็มีใบหน้าหวานลูกครึ่งชัว แถมยังมีรูปร่างดีและผิวที่ขาวเนียนอีกด้วย
"เอ่อ...คุณค่ะ..คุณเป็นคนไทยเหมือนกันนิ ฉันได้ยินที่คุณพูดว่าขอโทษเมื่อกี้" เมื่อร่างบางได้สติขื้นก่อนก็เอ่ย
ถามชายหนุ่ม เมื่ิอร่างบางเรียกอีกครั้งทำให้ร่างสูง หลุดออกจากภวังค์
"ครับ.......ให้ผมช่วยดีกว่า สงสัยข้อเท้าของคุณจะปวดนักน่าดู"เห็นว่าร่างบางทำหน้าไม่สู้ดีแล้วก็ยังจับข้อเท้า
ขอตัวเองอยู่ แล้วร่างสูงก็ค่อยๆประคองร่างบางเข้ามานั่งที่ม่านั่งริมถนน
".....โอ๊ย"
"ไหวมั้ยครับ...."พยักหน้ารับแล้วร่างสูงก็กำลังจะถอดรองเท้าของร่างบางออกเพื่อสดวกในการนวดเท้าจากนั้น
ร่างสูงก็จับเท้าของหญิงสาวมาวางไว้บนตักตัวเอง
"ไม่เป็นไร.....อย่าดีกว่าค่ะ"ไม่ทันเสียแล้วในเมื่อร่างสูงได้บอกเธอว่า
"ไม่ต้องเกรงใจหลอกครับ.....ผมเดีนชนคุณเองผมต้องรบผิดชอบ"อะไรกันฉันเป็นคนเดีนชนนายเองน่ะ(ก็ป๊า
อยากทำความรู้จักสาวสวยอย่างม๊าไง)(kaew:บ้าาาา)จากนั้นร่างสูงก็นวดข้อเท้าให้ร่างบางอย่างเบาๆมือมันได้
ทำให้ร่างบ้างรู้สึกดีขื้นมาบ้างหญิงสาวแอบจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าที่กำลังนวดข้อเท้าให้อยู่แล้วก็ยังเผอยิ้ม
ออกมาโดยไม่รู้ตัว'หัวใจเจ้ากรรมทำไมต้องเต้นแรงอย่างนี้ด้วย'
"คุณครับ...หายเจ็บหลือยัง"เมื่อได้ยินเสียงของร่างสูงทำให้ร่างบางสดุ้งตื่นขื้นหนื่งครั้ง(ก็ม๊าแอบไปมองป๊าอยู่
นิ กิ่วๆๆ) "คุณนี่ก็ตลกดีน่ะ"ร่างสูงเห็นท่าทีของหญิงสาวก็อดที่จะขำไม่ได้
"อ๋อ ค่ะๆ แต่ทำไมคุณได้แต่หัวเราะอยู่ค่ะ ฉันแปลกตรงไหนเหลอ" เค้าก็อดไม่ได้เหมือนกันเรื่องอะไร มาหัว
เราะอยู่ได้
"ครับคุณนี่แปลกดี.......... คุณน่ารักเกีนคน"ฉันได้ยินคำแรกถึงกับเดือด แต่ เอ๊ะ คำหลังๆเนี่ย คะเค้าชมเรา
ด้วยหลืือนี่ โอ๋ ไม่น่ะใจน่ะใจสั่นอีกแล้วรู้สึกเขินมากตอนนี้ หน้าเราอย่าแดงเชียวน่ะ"อ่าว เขินหลอครับหน้าแดง
เชียว" ไอ้บ้าใครไม่แดงก็ให้มันรู้ไปสิผู้ชายหน้าตาดีอย่างนี้มาชมว่าน่ารัก
"ค่ะ"อ่าว ยัยนี้ตอบตรงเลยหลอเนี่ย ดีไม่ชอบคนอ้อมๆ
"ถ้าไม่รังเกรียดผมจะขอเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อจะได้ไหม"
"เอาน่าาาา ถือเป็นการไถ่โทษที่ผมเดีนชนคุณ"(นั่นไงป๊าอยากเลี้ยงข้าวม๊าอ่ะดิ)
"เอ่อ......"จะทำยังไงดีถ้าไม่ไปก็คงจะทำลายมิตรภาพเกีนไป แต่เราก็ไม่ควรที่จะไปกับคนแปลกหน้าที่รู้จักกัน
ไม่กี่นาทีเอง
"ได้มั้ย"เดี๊ยวคิดก่อนเช่
"คือว่าฉัน....." รอลุ้นน่ะว่าแก้วใจของเราจะไป หลือ ไม่ เอ่ย????????
....................................................................................................................................
ไม่รู้ว่ามีใคร สนใจบ้างมั้ย คือ เรื่องแรกน่ะค่ะอาจไม่สนุก
แต่ก็ ช่วย โหวต แอน เม้น ให้ ที น่ะ ทุกๆคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
