สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

“ว่าแต่ไอ้นะเป็นไงบ้าง”
“ฉันไม่เป็นไรมากแล้ว”
“แก่มาก็ดีแล้วไอ้นะฉันกับไอ้พีมีเรื่องที่จะพูดกับแก่”
“มีเรื่องอะไรอีกละพวกแก่”
“มันถึงเวลาแล้วแกก่ควรจะทำอะไรสักอย่างแล้วละ”
“อะไรของพวกแก่”
“ไอ้นะแก่คิดอะไรก็พุดไปเลยให้มันได้รู้ขืนช้ากว่านี้แก่จะไม่มีโอกาสอีกนะ”
“ใช่” 
 “ฉันเห็นด้วยกับไอ้พีนะ”    ชลกรเป็นคนพูด
ทางด้านสาวๆ หลังจากที่ร่างนวลผินตาฟื้นขึ้นมาแล้วก็บ่นอยากจะไปช่วยงานพวกเพื่อนๆและชาวบ้าน
“ตื่นแล้วเหรอไอ้นัทกว่าจะสิ้นฤทธิ์ได้นะแก่ทำให้พี่กรเขาเหนื่อยกันแทบตาย”
“นัทคับเป็นไงบ้างคับรุ้มั้ยว่าเรืองเดชเป็นห่วงนัทมากขนาดไหน”
“ขอบใจมากนายเรืองเดชไม่จำเป็นแนหายดีแล้วฉันว่านายเอาเวลาไปช่วยพวกที่กำลังวุ่นดีกว่า”
“ไม่คับผมจะเฝ้านัท”   ชลกรกำลังเข้ามาตรวจอาการร่างแน่งน้อยเห็นหญิงสาวกำลังอยู่กับเรืองเดชก็รุ้สึกหึงร่างแน่งน้อยตรงนั้นจึงเข้าไปขัดจังหวะ
“คงไม่จำเป็นหรอกคับผมดูแลคนของผมเองได้”  เรืองเดชได้ยินถึงกับไม่พอใจ    ส่วนแพรพลอยเข้าไปห้ามทั้งสองหนุ่มที่กำลังเปิดศึกอยู่
“ฉันบอกให้หยุดไงทั้งสองคน  แนบอกให้พวกนายหยุด”  พานัจเห็นไม่หยุดจึงเข้าไปห้าม  ทำให้สองหนุ่มที่กำลังจะต่อยกับเอามือลงไป
“หยุดเลยนะนัทนี่คุณเข้ามาทำไมดีนะที่ผมรุ้ตัวไม่งั้นคุณอาจจะโดนแล้วก็ได้”
“ถ้าฉันไม่ห้ามพวกนายจะไม่หยุดกันใช่มั้ย”
“ถ้างั้นนายออกไปฉันจะพักผ่อน”
“รู้แล้วก็ออกไปซิ”  ชลกรสะใจที่สามารถไล่คนที่มาจีบนางในฝันของเขาได้ แต่แล้วพอได้ยินคำพูดจากนางในฝัน
“นายด้วยออกไป”
“ไม่ผมต้องดูอาการคุณอยู่น้องพลอยคับขอบคุณมากนะคับเดี่ยวพี่ดุแลต่อเอง”
“เฮ้ยไปไหนไอ้พลอยแก่ต้องอยู่เป็นเพื่อนฉันซิวะ”
“เอานะมีหมอค่อยดูแลส่วนตัวแบบนี้แก่จะกลัวอะไรฉันต้องรีบไปช่วยยัยตาอีกเดี่ยวยัยนั้นก็บ่นอีก  ฉันไปละ” พูดจบทิ้งให้สองหนุ่มสาวอยู่ตามลำพัง
“คุณเป็นไงบ้างมีอาการไม่สบายตัวตรงไหนอีกมั้ย”  คนตัวโตถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ฉันไม่เป็นอะไรมากแค่นี้ใช่มั้ยฉันจะนอน”
“คุณยังนอนไม่ได้ผมยังไม่ได้ตรวจอาการคุณเลย”
“จะอะไรซะอีกละคะว่าที่คุณหมอหญ่าย” หญิงสาวแกล้งพูดเสียงยานใส่ชายหนุ่ม
“มานี่ซิเข้ามานั่งใกล้ผมซิ”
หญิงสาวร่างระหงทำตาโต  ชายหนุ่มเห็นแล้วอดที่จะหอมแก้มหญิงสาวสักฟอดสามฟอดแล้วยิ่งเห็นแววตาสั้นระริกของหญิงสาวร่างระหงก็ทำให้เขามองหน้าหญิงสายด้วยตาเจ้าเล่ห์
“คุณกลัวผมเหรอ”
“ใครบอกว่าฉันกลัวนายฉันไม่กลัวเลย”
“ดีถ้างั้นเข้ามานั่งใกล้ๆผมซิ”  หญิงสาวร่างบางจึงเข้าไปนั่งชายหนุ่มได้ตรวจอาการ
“อาการของคุณดีขึ้นมากแล้วแค่นอนพักผ่อนอีกสองวันและทานยาตามที่ผมสั่ง”
“ฉันไม่เอายาได้มั้ย”
“ไม่ได้นะนัทคุรต้องทานยานี่ทานซะนี่ก่อนอาหารคุณจะกินดีๆหรือจะให้ผมใช้ปากป้อนคุณ”
“ทานก็ได้เอามาซิมองอยู่ไดนายขำอะไรของนายหนักหนาฮะ”
”เปล่านี้คุณ ผมเห็นคุณท้าต่อยกับพวกผู้ชายคุณยังไม่กลัวแต่กับกินยานี้คุณกลับกลัว”
“มันน่าขำมากนักเลย”
“เปล่านะคุณผมว่ามันก็ไม่เห็นแปลกนี้คับ”  ชายหนุ่มพูดได้น้ำเสียงที่จริงจังมาก
“นี่นายกรฉันอยากจะไปช่วยคนพวกนี้”
“ไม่ได้”ชายหนุ่มได้สั่งเสียงเฉียบขาด
“ทำไมละ”
“ผมเป็นห่วงคุณนะอาการคุณยังไม่ดี”
“นายเป็นใครนายไม่สิทธิ์ที่จะมำทำแบบนี้กับฉันนะ”
“ปล่อยฉันนะนายชลกร”
“ไม่ปล่อยทูนหัว”
“ปล่อย”
“หยุดนะ”
“ฉันไม่หยุด”
“ได้ถ้าคุณไม่หยุดผมจะปล้ำคุณตรงนี้แหละชายหนุ่มพุดขู่ทีเล่นทีจริง พอได้ยินยังนั้นร่างแน่งน้อยก็เงียบ  แต่เปล่าพานัจกำลังหาทางอยุ่  แต่แล้วเหมือนสวรรค์จะเข้าข้างเมื่อชายหนุ่มกำลังจะเข้าห้องน้ำ หญิงสาวร่างระหงเดินออกไป
“แสบจริงๆละนะนัทไหนเมื่อผมพุดคุณกลับไม่เชื่อแถมยังดื้อดึงอีกแบบนี้ต้องปราบให้อยู่หมัด”
“ชายหนุ่มพูดจบริมฝีปากหยักสัมผัสริมฝีปากบางสีระเรือ่เป็นจังหวะที่ทำให้ลิ้นชายหนุ่มสอดหาความหวานในอุ้งปากแต่แล้วหญิงสาวร่างระหงก็ได้สติพลักร่างชายหนุ่มออกไป พร้อมกับตบหน้าชายหนุ่มดังหนึ่งฉาด
“นี่นายชลกรนี่สำหรับที่นายฉวยโอกาส นายมันเลวที่สุด  ฉันเกลียดนาย  ได้สมใจนายแล้วนี่”หญิงสาวร่างระหงร้องไห้สะอื้น
“ก็เชิญออกไปจากที่นี้ได้แล้ว”
“นัทผมไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่ได้ตั้งใจนั้นเหรอนายชลกร นายกลับไปได้แล้วแล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้านายอีก  พูดจบแล้วก็เชิญไปได้แล้ว”  คนตัวโตรู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจเมื่อเห็นนางในฝันร้องไห้   แค่เห็นหัวใจดวงน้อยของเขาก็แตกเป็นเสี่ยงๆ