สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

พานัจตื่นเช้าด้วยความสดใสสร้างความแปลกประหลาดให้กับพิพัฒน์พี่ชายคนรองและพงษ์เทพจึงอดที่จะถามไม่ได้ “รีบไปกันเถอะไอ้โจ๊กวันนี้มีเรียนช่วงเช้าอย่างเดียว” “คับลูกพี่” “ไอ้นัทแก่อารมณ์ดีจังเลยนะวันนี้แก่ไปทำอะไรมา” พิพัฒน์ถามน้องสาวคนเล็กด้วยความอยากรู้ “นั่นนะซิไอ้นัท” พงษ์เทพหันมาถามอีกคนหนึ่ง “ไม่มีอะไรหรอกก็คนมันอารมณ์ดีนะ” “พูดมานานแล้วฉันไปเรียนก่อนนะไอ้พี่พงษ์ไอ้พี่พัฒน์” “อืม” “รีบไปเถอะเดี่ยวจะไปเรียนไม่ทัน” หญิงสาวร่างระหงไม่รอช้าจึงรีบบึ่งรถออกไปที่มหาวิทยาลัยทันที

 ณ คฤหาสน์อภิเชษฐ์รัฐ

ชลกรตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะต้องการที่จะแก้แค้นหญิงสาวร่างระหงคืน เนื่องจากหญิงสาวร่างระหงได้วางยาถ่ายใส่ในถ้วยก๋วยเตี๋ยวเรือในเมื่อคืน “จะรีบไปไหนกันค่ะคุณหนู” นมจิตซึ่งเป็นแม่นมที่เลี้ยงคนตัวโตตั้งแต่อยางเบะเบาะ “อ๋อนมผมมีเรียนตอนคาบเช้าคับก็เลยต้องรีบออกไป” ชลกรตอบผู้เป็นนมซึ่งคนตัวโตก็รักเหมือนแม่ของตนเอง “ผมลาก่อนนะคับนม” ชายหนุ่มไม่พูดพลางก้มลงหอมแก้มแม่นมของตน “ค่ะคุณกร” ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงขับรถออกไปที่มหาวิทยาลัยทันที ทางด้านแพรพลอย แพรพลอยมานั่งรอพานัจกับมีนารัตน์โดยมีฐิตามานั่งรอก่อนอยู่แล้ว ระหว่างนั้นพีระวัฒน์กับโตมรกำลังเดินมาที่สองสาว ทั้งสองหนุ่มไม่รอช้าจึงเข้าไปทักโดยมีเสียงโตมรทักฐิตาเป็นคนแรก “วัดดียัยป้าเมื่อคืนนอนหลับสบายมั้ย” ชายหนุ่มไม่ลืมถามเรื่องเมื่อคืนก่อน “สบายดีซิ” สาวสวยตาคมตอบอย่างกับปากไม่ตรงกับใจ “วัดดีคับน้องพลอย” “ค่ะ” “วัดดีแพรพลอยหวังว่าคุณจะไม่ลืมนะ” “ลืมเรื่องบ้าอะไรของคุณ” “เรื่องอะไรดีละคุณ” “นี่นายพีฉันว่าเราไปคุยที่อื่นเถอะ” “ไอ้โตฉันกับพลอยขอตัวไปคุยธุระเป็บหนึ่งยังไงฝากแก่ดูแลน้องตาด้วยนะ” “อย่าเพิ่งไปพี่พีตาไม่อยากอยู่กับนายจอมฉวยโอกาสนี่” “ทำไมยัยป้าเธอกลัวฉันละซิผู้หญิงอย่างเธอคงไม่เคยโดนผู้ชายจูบซินะ” “หยุดพูดบ้าของนายได้แล้วเงียบไปซะ” “ฉันไม่เงียบแล้วเธอจะทำอะไรฉัน” “ฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนนะถ้าเธอทำอะไรฉัน” แนจะเอาเรื่องที่ฉันจูบเธอไปบอกน้องพลอย” “ไม่เชื่อก็ลองดู” “ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันบอกเรื่องนี้กับเพื่อนของเธอล่ะก็” “เธอต้องเรียกฉันมั้ยว่าพี่โต” “ไงลองพุดดูซิ” สาวสวยตาคมไม่อยากจะพูดแต่ก็ต้องฝืนใจพูด “พี่โต” สาวสวยตาคมพุดด้วยความไม่เต็มใจ “พูดมั้ยพูดให้เสียงดังฟังชัดกว่านี้” “ก็ได้” “พี่โตขา” “ก็เท่านี้จะไปอยากอะไร” ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าอย่างผู้มีชัย ทางด้างแพรพลอยกับพีระวัฒน์ “ตกลงนายมีอะไรก็ว่ามา” “คุณจำเรื่องที่ผมท้าคุณในบนรถเมล์ได้มั้ย” “จำได้ซิ” “แล้วยังไงล่ะ” หญิงสาวอดที่จะกวนไม่ได้ “ถ้างั้นก็ดีวันนี้แหละที่ผมจะเริ่มจีบคุณหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือน่ะ” “ฉันมั่นใจแน่ว่าแนไม่มีทางที่จะหลงรักนายแน่” “พลอยคุณอย่าเพิ่งดีใจไปเลยนี่แค่เริ่มต้น” “ว่าแต่คุณพร้อมแล้วยัง” “พร้อมอยู่แล้ว” “ถ้างั้นตั้งแต่วันนี้ผมจะเป็นคนมารับมาส่งคุณเอง” “แล้วได้ไงล่ะ” “อย่าปฏิเสธผมนี่คือคำสั่งและวันนี้ผมจะมารับคุณไปเดตด้วย” ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงถือวิสาขะเดินจูงมือหญิงสาวทันที “น้องตาไอ้โตขอโทษที่ให้รอนานพอดีน้องพลอยเขาเขินนะเพราะเราสองคนตกลงคบเป็นแฟนกันแล้ว” “จริงเหรอคะยินดีด้วยนะคะ” ทำให้โตมรอดแปลกใจไม่ได้จึงพูดว่า “แล้วนี่แก่ไม่คิดจะบอกไอ้กรกับนะและไงน้องนัทกับน้องมีนาอีก” “ไม่ต้องบอกแล้วล่ะไอ้พี่โต” พานัจซึ่งได้ยินตั้งแต่เดินเข้ากับมีนารัตน์แล้ว “ใช่ฉันกับไอ้นะก็ได้ยินแล้ว” ชลกรช่วยพูดเสริมกับพานัจ “นายมาตั้งวแต่เมื่อไร” “ผมมาตั้งแต่เห็นคุณมาหยุดเดินอยู่ตรงนี้” “แล้วนี่นายอย่ามาเรียนไหวอีกเหรอ” “แล้วทำไมผมจึงมาเรียนไม่ได้” “หรือว่าคุณแกล้งอะไรผม” “เปล่าฉันไม่ได้ทำ” “ลูกพี่คับผมว่านี่มันก็สายแล้วเราไปเรียนกันเถอะ” “จริงด้วยไอ้โจ๊ก” “รีบไปกันเถอะ” “ใช่รีบไปเรียนกันเถอะพวกแก่” พีระวัฒน์ไม่รอช้าจึงบอกลา “ตั้งใจเรียนนะคับสุดที่รัก” “แล้วอย่าลืมวันนี้นะคับว่าเรามีนัดกัน” ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงหอมแก้มแพรพลอนดชว์ต่อหน้าพวกๆเพื่อนๆของเขาและเธอ “เอายัยป้าทำไมไม่ไปล่ะคนอื่นเขาไปกันหมดแล้ว” “อ๋อหรือว่าเธออยากให้ฉันทำเหมือนไอ้พีใช่มั้ย” “ได้เดี่ยวฉันจัดให้” สาวสยตาคมโกรธจนเลือดขึ้นหน้าจึงเข้าไปเรียนวันนี้ซึ่งวันนี้ตนเองเรียนกับมีนารัตน์ส่วนพานัจกับโจ๊กและแพรพลอยเลือกเรียนวิชาเลือกเหมือนกัน แพรพลอยยังอดโมโหที่พีระวัฒน์ทำเธออับอายต่อหน้าเพื่อนๆ เธอไม่น่าไปรับคำท้าบ้าๆกับชายหนุ่ม ทำให้พานัจสาวห้าวอดสงสัยไม่ได้ว่ามันแปลกๆยังไง ทางด้านสี่หนุ่มต่างแยกย้ายไปเรียนทำให้ชลกรอดที่จะถามไม่ได้ จนกระทั่งหมดคาบเรียนชายหนุ่มจึงได้ถาม “ไอ้พีวันนี้แก่อารมณ์ดีจังฮะ” “ใช่ฉันอารมณ์ดี” แก่ทำยังไงถึงทำให้น้องเขาคบกับแก่ได้” “ก็คนมีความสามารถ” “ฉันไม่เชื่อแก่หรอกแก่มันเจ้าเล่ห์นึกเหรอว่าแนไม่รู้ว่าแก่คิดจะทำอะไร” “ชิเกลียดจังคนรู้ทัน” “ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าใจแก่คิดยังไงเราคบกันมากี่ปีแล้ว” ชายหนุ่มจึงเริ่มเล่าเรื่องต่างๆให้เพื่อนฟัง “อืม” “ไอ้กรแก่อย่าว่าแต่ฉันฉันรู้ว่าแก่เองก็ใช่ย่อยฉันรู้นะว่าแก่คิดยังไงกับน้องนัท” “ไอ้พฉันอยากจะอัดแก่ที่ทำให้นางในฝันของฉันเรียกแก่ว่าพี่” “แก่ดูซิกับฉันไม่เคยพูดดีๆสักคำ” “อย่างนี้ไม่ให้โกรธได้ไง” “อย่าบอกนะว่าแก่ไม่ชอบ” “เอ๋อใช่ฉันไม่ชอบเว้ย” “อย่ามั่วแต่พูดเรื่องฉันอยู่เลยว่าแต่แก่จะเรียกไอ้การพนันครั้งนี้ว่าอะไร” “เรียกว่าพนันรักพนันหัวใจดีกว่า” “เอ๋อเข้าทางดี” และแล้วสองหนุ่มหัวเราะอย่างมีความสุข