สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

พานัจกลับไปถึงบ้านก็เจอพงษ์เทพพี่ชายคนโตนั่งดูทีวีอยู่     
“เอาไอ้นัทกลับมาแล้วเหรอ”    ชายหนุ่มถามน้องสาวสุดที่รัก
“ก็กลับมาแล้วไงไอ้พี่พงษ์”  “ถ้าไม่กลับมาจะได้มาอยู่ตอนนี้”    “วันนี่คิดยังไงนี่ถึงได้อยู่บ้านได้นี่”      “ปกติมาทุกครั้งไม่เห็นยักจะอยู่บ้าน”      หญิงสาวร่างระหงอดที่จะพูดแหนบพี่ชายไม่ได้
“ปากเสียอย่างนี้ไงไอ้นัทถึงได้ไม่มีคนไปรับเลี้ยง” ชายหนุ่มอดที่จะแหนบน้องสาวสุดที่รักไม่ได้
“ว่าแต่คนอื่นแล้วตัวเองละมีคนไปรับเลี้ยงได้แล้วหรือ”    พานัจกับพงษ์เทพก็ชอบกัดเป็นประจำแต่ภายในสองคนพี่น้องคู่นี้รักกันมาก 
“จริงดิไอ้นัทแก่เป็นอะไรทำไมถึงได้ทำหน้าเหมือนไปกินรังแตนที่ไหนมา”
“ไม่มีอะไรเหรอหรอกไอ้พี่พงษ์”   “ฉันห่วงขอตัวไปอาบน้ำนอนดีกว่า”   โจ๊กถือโอกาสไปอาบน้ำพักผ่อน 
หลังจากที่หญิงสาวร่างระหงชำระร่างกายให้สะอาดและสดชื่นแล้วก็กำลังเปิดโน้ตบุ๊คแต่แล้วอารมณ์ก็หมดไปเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ห้องคาราโอเกะ
“ไอ้นายชลกรบ้าทำไมฉันต้องแพ้นายด้วยนะฉันไม่มีทางยอมเป็นเบ๊นายแน่ไอ้บ้าชลกรเอ่ย”    หญิงสาวร่างระหงไม่พอใจได้แต่ระบายเป็นตุ๊กตาหมีนึกเป็นหน้าชลกรจึงจับและทั้งทุ่มและชกสร้างความพอใจและสะใจจนเพลียและหลับในที่สุด 
ทางด้านชลกร
พานัจคุณแพ้แล้วชายหนุ่มอดนึกถึงหน้าของหญิงสาวที่โกรธไม่ได้   
“ ผมจะลงโทษคุณยังไงดีนะ”  
“คุณหนูคะวันนี้ตื่นแต่เช้าจังจะไปเรียนแต่เช้าเลยหรือคะ”   บัวลอยแม่บ้านสาววัยชราอดที่จะถามนายน้อยไม่ได้
“คับป้าบัวลอยถ้างั้นผมลาละคับ”   พูดจบชายหนุ่มก็ขับรถสปอร์ตมุ่งไปทางมหาวิทยาลัย
ทางด้านพานัจ
“กินให้มันเรียบร้อยหน่อยดิไอ้นัทแก่เป็นหญิงนะไม่ใช่เป็นชาย”   พงษ์เทพพูดเตือนน้องสาวด้วยความหวังดี
“แล้วไอ้พี่พัฒน์ล่ะไอ้พี่พงษ์”   หญิงสาวอดถามพี่ชายคนรองไม่ได้
“มันติดลูกค้าที่พัทยานะเนื่องจากรถที่สั่งนะมันหมดนะ”   ชายหนุ่มตอบคำถามน้องสาวสุดห้าว
“เหรอถ้างั้นฉันลาละจะรีบไปเรียน” 
ณ   มหาวิทยาลัย
“นี่ยัยตาเขากริ๊ดอะไรกันนะ”   แพรพลอยอดที่จะถามไม่ได้    พานัจกำลังอ่านหนังสืออยู่   มีนาเองกำลังนั่งดูหนังสือเหมือนกัน
“นี่ยัยพลอยฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันฮะ”  ฐิตาตอบเพื่อนสาว   และแล้วเสียงของพานัจก็ดังออกมา   หญิงสาวจึงลุกไปห้ามเสียงของพวกสาวๆเพื่อตัวเองจะได้มีเวลาอ่านหนังสือแต่ไม่นานที่หญิงสาวร่างระหงออกไป 
“พี่กรคะ   แนนนี่ซื้อขนมมาให้คะ”   
“นี่หล่อนฉันซื้อมาให้ก่อน”   ไม่ทันไรก็เกิดศึกชิงนายขึ้นมา    ทางด้านโตมรเองก็เกิดรถไฟชนกัน    ทางด้านกฤษณะเองก็เย็นชาพูดจาทำร้ายกับบรรดาแม่สาวๆพวกนั่น     พีระวัฒน์เองก็ต้องหาทางออกมาจากหญิงสาวไม่ได้   ทำให้พานัจรู้สึกไม่ชอบหน้าชลกรมากขึ้น     ชลกรพยายามห้ามพวกสาวๆแต่ก็ต้องเห็นพานัจยืนอยู่ชายหนุ่มจึงคิดบทที่จะลงโทษคนแพ้ได้แล้ว
“พี่บอกให้หยุด”   ชลกรสั่งห้ามแต่ก็ไม่เป็นผล    ชลกรจึงเดินไปหาพานัจแล้วโอบกอดเอวคของหญิงสาวร่างระหงพร้อมประกาศว่า 
“ทุกคนหยุดฟังก่อน”
“ว่าไงคะตกลงพี่กรจะเลือกแนนนี่หรือจะเลือกนังนี่” 
“พี่ไม่เลือกใครทั้งนั่นคนที่พี่เลือกคือนัท”    สร้างความตกใจแก่หญิงสาวมาก  
“จะบ้าเหรอนายชลกรฉันตกลงไปคบนายเมื่อไร”  หญิงสาวอดที่ตีชายหนุ่มไม่ได้
“โอ้ยผมเจ็บนะนัท”   และชายหนุ่มก็กระซิบข้างหูหญิงสาวเบาๆ”ว่าคุณจำคำพูดคุณได้มั้ยนี่คือบทลงโทษของคนแพ้”   “หรือว่าคุณกลัว”
“ใครบอกว่าฉันกลัวฮะ”   หญิงสาวร่างระหงไม่รู้ตัวว่ากำลังโดนชลกรตกหลุมพรางไว้ 
สร้างความไม่พอใจกับบรรดาแฟนคลับของชลกรอย่างมาก  และแล้วคนตัวโตก็เดินจูงมือหญิงสาวร่างระหงเดินออกจากพวกไทยมุง   สร้างความอิจฉาให้แก่แนนนี่และเกรทอย่างมาก 
“ปล่อยได้แล้วไม่มีใครแล้ว”  หญิงสาวพูดให้ชายหนุ่มปล่อยมือเธอ
“ไม่ปล่อย”  แล้วชายหนุ่มก็จับมือหญิงสาวมาจุบอย่างแผ่วเบา
“นายชลกรนายกล้าดียังไงนายคิดที่จะฉวยโอกาสฉันเหรอ”
“อย่างนี่เขาไม่เรียกว่าฉวยโอกาสหรอกคับ”   “มันต้องอย่างนี่”  ชายหนุ่มขยับเข้าใกล้หญิงสาวร่างระหงจนติดผาผนัง
“นั่นนายจะทำอะไรฮะ”   หญิงสาวไม่ทันได้พูดจบ  คนตัวโตจึงโน้มตัวเข้ามาได้ยินเสียงลมหายใจรดคอหวังที่จะประทับริมฝีปากหญิงสาว  ไม่ทันไรหญิงสาวก็ได้ใช้หัวเข่าแทรกกลางน้องชายของเขาสร้างความจุกให้แก่ชายหนุ่มอย่างมากและร้องเจ็บกลางพื้น
“นัทคุณกล้ามา” 
“ฮึสมน้ำหน้าจำเอาไว้อย่าคิดที่จะมาลวนลามฉันอีก”   “ไม่งั้นนายจะเจอดีแน่”   หญิงสาวร่างระหงก็เดินออกไปทิ้งให้ชายหนุ่มร้องเจ็บปวดอยู่คนเดียวสร้างความขบขันให้แก่กับพีระวัฒน์เพื่อนหนุ่ม

“เป็นไงฮะไอ้กรคิดที่จะลวนลามน้องนัทเป็นไงล่ะ”    “ไอ้กรฉันรู้นะว่าแก่วางแผนไว้ตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ย” 

“ชิไอ้พีทำเป็นรู้ทัน”   “แก่เองก็ทำเป็นทะเลาะแย่งห้องคาราโอเกะกับน้องพลอยเขา”  

“ไม่ใช่ว่าแก่แอบชอบน้องเขาอยู่เหรอ” เพื่อนหนุ่มพูดกับชายหนุ่ม

“อะไรกันไอ้กร”   พีระวัฒน์ตอบเสียงสูง

“ว่าไงไอ้พีจอมเจ้าเล่ห์”   ชลกรต้อนเพื่อนหนุ่มจนมุม

“เอ๋อยอมรับก็ได้ว่ะ”    “แล้วไงล่ะ”

“ก็ไม่มีอะไร”   “เมื่อสองสาวเขาเป็นเพื่อนรักกัน”   “แก่ไม่เห็นเหรอ”    ชลกรเล่าเรื่องทั้งหมดที่ได้พบกับพานัจให้พีระวัฒน์ฟัง

“สรุปแล้วเราทั้งสองชอบสองสาวเพื่อนซี้กัน”      เสียงของพีระวัฒน์

“ฉันจะจีบแพรพลอย”    พีระวัฒน์พูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

“ฉันรู้อยู่แล้วว่าแก่เองก็ไม่ได้ต่างไปจากฉันหรอกไอ้พี”     “ฉันรักพานัจจริงๆและรักมาตั้งแต่แรกพบก็เหมือนกับไอ้นะไงที่รักน้องมีนามานาน”    

“ส่วนไอ้โตนะไม่รู้ว่ามันจะหยุดที่ใครหรือเปล่าเจ้าชู้ซะขนาดนี้”    ชลกรได้แต่พรึมพรำในใจ

“เอาพวกแก่มาหลบตรงนี้เองฉันกับไอ้โตเดินตามหาแก่ซะทั่วเลยนะ”   

“พูดซะเวอร์เชียวนะไอ้นะ”    ชลกรเป็นคนพูด

“แก่สลัดแม่สาวๆพวกนั้นได้แล้วเหรอ”   พีระวัฒน์ถาม

“ไอ้ของฉันนะไม่เท่าไรหรอก”   “แต่ของไอ้โตนี่ซิ”

“พวกแก่ก็ต้องทำใจนะก็คนไม่หล่ออ่ะ”

“ชิไอ้เพลย์บอยหลงตนเองเอ่ย”   กฤษณะอดที่จะเหน็บแหนมเพื่อนหนุ่มเพลย์บอยไม่ได้

กดคลูให้กำลังใจไรเตอร์ด้วยนะคะ