สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

หลังจากที่พานัจสลัดตัวออกจากชลกรได้   หญิงสาวร่างระหงก็เดินออกมานั่งที่โต๊ะประจำของกลุ่มเธอ
“ยัยนัทตกลงแก่ไปคบกับพี่กรตั้งแต่เมื่อไร”   “ทำไมพวกเราสามคนถึงไม่รู้เรื่องเลย”
ฐิตาถามเพื่อนสาวทันทีที่พบหน้า   พานัจไม่รู้จะตอบคำถามพวกเพื่อนๆยังไง  จึงตอบพวกเพื่อนๆว่า
“ฉันกับหมอนั่นไม่เคยคบและไม่คิดที่จะคบเป็นอันขาด”    “และไม่มีทางเป็นไปได้”
หญิงสาวร่างระหงตอบคำถามพวกเพื่อนๆด้วยสีหน้าจริงจัง
“ยัยนัทแก่นะโชคดีรู้มั้ยที่พี่กรเขามาขอคบด้วย”     “ฉันนะอิจฉาแก่จริงๆเลยนะ”  “ใช่มั้ย”   “ยัยมีนา”    ฐิตาหันไปถามความเห็นของมีนารัตน์
“ใช่นัท”   “แก่รู้หรือเปล่าว่าพี่นัทเป็นหนุ่มฮอตขวัญใจสาวตั้งแต่ปีหนึ่งปีสี่เลยนะ” 
“คนอื่นนะเขาชื่นชอบพี่เขากันทั้งนั้น”     “ฉันก็เห็นมีแต่เธอเท่านั้นแหละนัทที่เกลียดชังพี่เขา”    มีนารัตน์พูดถึงชายหนุ่มอย่างสีหน้าชื่นชม
“ใช่ยัยมีนา”   “ฉันเห็นด้วยกับเธอนะมีนา”    ฐิตาหันมาสนับสนุนมีนารัตน์
“แหวะ!  เวอร์นะพวกแก่”   “ฉันไม่เห็นว่าจะหล่อตรงไหนเลยหน้าตาก็ยังงั้นๆ”    “ไม่รู้ว่าแม่สาวๆพวกนั้นเห็นอะไรดีในตัวหมอนั้นถึงได้กริ๊ดและปลื้มในตัวหมอนั่นมากนะ”     “แม้แต่พวกแก่สองคนก็ยังเป็นไปกับเขาด้วยนี่”  “ดีนะที่แก่”   “ไม่เป็นไปกับเขาด้วยนะไอ้พลอย” พานัจพูดกับเพื่อนสาวของตนเอง
“ลูกพี่คับผมว่าลูกพี่ใช้อะไรมองและใช้อะไรคิดคับ”    “ผมว่าคุณชลกรเขาหล่ออยู่นะคับ”   “ขนาดผู้ชายยังผมยังอดชื่นชมเขาไม่ได้เลย”   โจ๊กพูดกับลูกพี่สาว
“ไอ้โจ๊กแก่พุดอย่างนี้ตกลงแก่เป็นพวกฉันหรือหมอนั่นกันแน่”    หญิงสาวร่างระหงต่อว่าลูกน้องหนุ่ม
“โธ่! ลูกพี่คับผมนะเข้าข้างลูกพี่อยู่แล้ว”    “ถ้าผมไม่เข้าข้างลูกพี่จะให้ผมไปเข้าทางไหนละคับ”
“อ๋อ....... เหรอ”    พานัจพูดลากเสียงยังไม่เชื่อถือในตัวโจ๊กมากนะ   แต่แล้วหญิงสาวก็เลยให้พวกเพื่อนๆต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน เพราะหญิงสาวไม่อยากสาวความยืดกับฐิตาและมีนารัตน์เรื่องชลกร   และพวกหนุ่มๆเองก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ในขณะที่พวกเพื่อนสาวๆของเธอต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมดแล้ว   ยังคงเหลือแต่ฐิตาสาวสวยตาคมที่ยังไม่รีบขับรถออกไป  เนื่องจากรถเสีย   โตมรเพลย์บอยหนุ่มรูปหล่อกำลังขับรถออกไปแต่ก็เหลือบเห็นสาวสวยตาคมที่กำลังโวยวายพูดพรำๆอยู่คนเดียวในขณะที่เปิดกระโปรงรถ   แต่ชายหนุ่มอยากจะแกล้งหญิงสาวรุ่นน้อง  แต่อีกใจหนึ่งก็นึกสงสารและเห็นใจ    จนในที่สุดชายหนุ่มก็เลี้ยวรถกลับมาอีกจนได้และก็เปิดเสียงแตรเรียกหญิงสาวสวยตาคม  ทำให้เธอต้องหันมามอง
“มีอะไรให้ช่วยมั้ยยัยป้า”   ชายหนุ่มเรียกรุ่นน้องสาวด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาท
“นี่นายโตมรวันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ที่จะเถียงกับนายะ”    สาวสวยตาตมหันไปทำตาเขียวใส่ชายหนุ่ม
โตมรเห็นท่าไม่ดีก็เลยตัดบทพูดว่า
“ใครว่าฉันจะมาหาเรื่องเธอละก็แค่อยากจะช่วยเธอเท่านั้น”    “หรือถ้าเธอไม่ให้ฉันช่วยก็ได้นะ”    ชายหนุ่มทำท่าจะเดินไป  แต่สาวสวยตาคมทำท่าครุ่นคิดและชักสีหน้าลังเลใจ  สาวสวยตาคมจึงตัดสินใจเรียกชายหนุ่ม 
“เดี่ยวก่อน”   สาวสวยตาคมเรียกหนุ่มเพลย์บอย
ชายหนุ่มหยุดเดินและแอบยิ้มซะหน่อย  “ว่าไงละยัยป้า” 
“ช่วยด้วย”  สาวสวยตาคมพุดเสียงเบา
ชายหนุ่มทำท่าไม่ได้ยิน    “ว่าไงคับ”
“ช่วยด้วย”   หญิงสาวยังคงเรียกเสียงเบา  
“ว่าไงพูดให้ดังกว่านี้ไม่ได้เหรอ”  สาวสวยตาคมทนไม่ไหว
“ก็ได้ช่วยด้วย”   “คราวนี้เสียงดังพอแล้วยัง”
“อืมก็พอสมควร”  “ก็แค่นี้”    ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงรีบดูรถให้หญิงสาวรุ่นน้อง และตรวจดูจนพบว่าน้ำมันหมด
“น้ำมันหมดฮะยัยป้า”  “เดี่ยวฉันบอกยามที่มหาลัยว่าฝากรถของเธอไว้ก่อน”
“อืมฉันจะได้โบกรถกลับบ้าน”   สาวสวยตาคมไม่รอช้าเดินออกไปที่หน้ามหาลัย
โตมรเห็นใจจึงพุดว่า
“ขึ้นรถซิยัยป้าเดี่ยวฉันไปส่ง”  โตมรชวนหญิงสาวรุ่นน้อง
“ไม่ขึ้น”  สาวสวยตาคมพูดกับชายหนุ่มและส่งสายตาขุ่นมั่วให้ชายหนุ่ม
ทำให้ชายหนุ่มอดยิ้มไม่ได้จึงพูดเปรยๆมาว่า
“ตามใจเธอนะยัยป้า”    “ฉันได้ยินข่าวมาว่าแถวนี้นะ”    “มีพวกโจรบ้ากามปล้นสวาทแถวนี้ด้วยละเคยปล้นสวาทนักศึกษาหญิงมาคนหนึ่งแล้ว   ชายหนุ่มพูดพลางแอบสังเกตสีหน้ารุ่นน้องสาว    สาวสวยตาคมได้ยินถึงกับสีหน้าตกใจ   ชายหนุ่มทำท่างจะขับรถ  สาวสวยตาคมจึงตัดสินใจพูดในที่สุด
“เดี่ยวอย่าเพิ่งไป”  สาวสวยตาคมเรียกชายหนุ่ม   ชายหนุ่มหยุดรถหันมาถามว่า
“ว่าไงยัยป้า” ชายหนุ่มทำท่าสงสัย
“ไปส่งฉันด้วย”  หญิงสาวไม่รอช้าขึ้นไปนั่งบนเบาะหน้ากับชายหนุ่ม
“ก็แค่นั้น”  ชายหนุ่มนั่งอมยิ้มและลอบมองสังเกตสีหน้ารุ่นน้อง   ชายหนุ่มเห็นสาวสวยตาคมนั่งเงียบจึงแกล้งพูดหญิงสาวว่า
“ดีใจมากซิยัยป้าที่เธอได้นั่งรถคนหล่อๆอย่างนั้น”     สาวรุ่นน้องได้ยินถึงกับปิ๊ดขึ้นมาจึงกล่าวว่า
“ดีใจอะไรของนาย” สาวสวยตาคมตอบชายหนุ่ม
เอาไอ้เราก็นึกว่าเธอเป็นใบ้ซะอีก”   “เห็นนั่งเงียบไม่ยอมพูดยอมจา”  ชายหนุ่มพูดจากวนใส่หญิงสาว
“นี่ถ้านายไม่ได้กวนฉันนี่นายคงอยู่ไม่ได้ใช่มั้ย”
“ใช่” ชายหนุ่มยังคงพูดกวนต่อ
“ท่าทางนายจะบ้าน่ะ”   “เอายัยป้าฉันไม่ใช่หมอดูนะที่จะรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหน”
“เอาฉันคิดว่านายจะรู้ซะอีก”  สาวสวยตาคมตอกกลับชายหนุ่ม
แล้วหญิงสาวได้บอกทางชายหนุ่มรุ่นพี่ไป    ชายหนุ่มขับรถไปเรื่อยๆจนมาหยุดที่ร้านหนังสือร้านหนึ่ง    หญิงสาวไม่รอช้าจึงรีบเปิดประตูรถพร้อมกล่าวว่า
 “ขอบใจมากที่นายมาส่ง”   หญิงสาวรุ่นน้องกล่าวคำขอบคุณจากใจจริง
ชายหนุ่มจึงแกล้งพุดแหย่ว่า     “เปลี่ยนจากคำขอบคุณมาเป้นการหอมแก้มแทนได้มั้ย” ชายหนุ่มพูดทีเล่นทีจริง
“นายอยากมีชีวิตไว้ให้สาวๆของนายต่อมั้ย”   หญิงสาวไม่มีทีท่าที่จะพูดเล่น
“เธอจะทำอะไรฉันอะยัยป้านี่ไง”    สาวสวยตาคมตบชายหนุ่ม ชายหนุ่มจึงโต้กลับมาเป็นจูบดุเดือด    ทำให้หญิงสาวอ่อนระทวยเมื่อโดนชายหนุ่มรุ่นพี่จูบ    ทำให้สติแตกกระเจิงกระจาย   แต่แล้วหญิงสาวก็ผลัดชายหนุ่มออกมา
“นายไอ้คนเลวนายกล้ามาก”   “นายจูบฉัน”   หญิงสาวรุ่นน้องไม่รอช้าจึงจะตบกลับแต่ชายหนุ่มเป็นคนพูดขัดเสียก่อนว่า
“ถ้าเธอตบฉันจูบเป็นไงละ”   ชายหนุ่มโต้กลับหญิงสาวกลับทำให้หญิงสาวไม่กล้าที่จะทำ   แต่แล้วฐนิจหญิงสาววัยกลางคนที่ได้ยินเสียงรถคิดว่าลูกสาวคงกลับมาแล้วอยากจะต่อว่าซะหน่อยที่กลับบ้านผิดเวลา     ครอบครัวของฐิตาเปิดร้านขายหนังสือเป็นร้านเล็กๆที่อยู่ใจกลางเมือง      และฐนิจจึงพูดว่า 
“ทำไมวันนี้กลับช้ามากนะละยัยตา”     คนเป็นแม่อดที่จะต่อว่าลูกสาวไม่ได้
“สวัสดีคับคุณน้า”    โตมรกล่าวสวัสดีหญิงสาววัยกลางคน
“วัดดีจะพ่อหนุ่ม”    ฐนิชกล่าวตอบรับไมตรี
“พอดีรถของตาเขาน้ำมันหมดผมก็เลยอาสามาส่งคับคุณน้า”  ชายหนุ่มพูดแทนสาวตาคม
“เหรอยัยตา”   คนเป็นแม่ถามคนเป็นลูก
“คะแม่”
“คราวนี้แม่จะไม่คาดโทษลูกแต่สัญญากับแม่ก่อนว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก”
“คะแม่”  ชายหนุ่มเห็นสองแม่ลูกเข้าใจกันจึงกล่าวลาไปก่อน
“ผมลานะคับ” ชายหนุ่มกล่าวลามารดาของรุ่นน้องสาว
“จ๊ะพ่อหนุ่ม”  “ยัยตาขอบคุณเขาซิ”
“ขอบใจ”  หญิงสาวพูดเสร็จก็เดินเข้าบ้านตามมารดาไป    ส่วนโตมรก็ขับรถกลับไปที่บ้านของตนเอง