Wattajak หยุดไม่ไหวใจมันรัก!

ก๊อกๆๆๆๆ!
            เสียงเคาะประตูจากร่างบางดังผง่า ในยามมืดที่มีไม่มีแม้เพียงแสงไฟ แต่มีเพียงแสงพระจันทร์ และดาวเคาร์อย่างดวงดาวเท่านั้นที่ทำหน้าที่สร้างแสงเพียงเล็กน้อยในยามค่ำคืนอย่างงี้
             เมื่อร่างบางเห็นว่าคนในห้องที่ถูกประตูไม้ปิดไว้ ไม่มีทางตอบรับเสียงใดๆ ร่างบางจึงหยุดเคาะประตูแล้ว พูดด้วยเสียงเป็นห่วง
“พี่ป๊อป  เปิดประตูให้แก้วหน่อย”
 
 
“..........”
 
 
“พี่ป๊อป แก้วรู้นะเรื่องพิม”เมื่อร่างบางเห็นว่าไม่มีเสียงตอบรับ จากคนในห้อง
ร่างบางก็เลยเริ่มเข้าขั้นเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
 
 
“.............”
 
 
“พี่คงไม่ได้รักพิมจริงๆหรอก แก้วรู้  พี่แค่รู้สึกเหมื่อนโดนแย่งของไป”แก้วที่พูดเหมื่อนรู้ใจพี่ชายดี
เพราะพี่ชายของตนไม่ค่อยจะคบผู้หญิงจริงๆสักเท่าไร 
แต่หาไม่เลย... เพราะตอนนี้ป๊อปปี้ได้รับพิมเข้ามาอยู่ในหัวใจเรียบร้อยแล้ว
 
 
“...........”
 
 
‘หรือว่า...พี่ป๊อป รักพิมเข้าไปแล้ว ?’แก้ว
“แก้วรู้ว่าพี่เจ็บ ถ้าพี่จะเลื่อกที่จะเสียสละ ก็ไม่ต้องร้องไห้เซ่!!”แก้วเดินสะบัดหน้าไป
เพราะโมโหกับป๊อปปี้ที่ ไม่ยอมพูดอะไรเลย
 
 
 
แอร์เย็นเฉียบภายในห้อง กระทบผิวของร่างที่อบอุ่นจนรู้สึกหนาว เขาได้ยินทั้งหมด
ที่น้องของตนพยายามจะพูด จะสื่ออะไร ?  แต่เขาไม่อยากจะคุยกับใครในเวลานี้ 
ตอนนี้ความเจ็บปวดมันแทรกเข้ามาอยู่ทุกเซลล์ของหัวใจ เมื่อได้รู้ว่าของที่ชอบพิมไม่ใช่มีแต่คน
แต่ถึงกระไรมีคนอื่นชอบพิมก็ไม่ตาย แต่จะตายจนดิ้นเมื่อรู้ว่าคนๆนั้นคือเพื่อนรักของเขา
 
 
“เพื่อนกับคนรักงั้นหรอ ?”ป๊อปปี้พูดลอยๆ ขึ้นมาในอากาศ เขาเคยดูหนังหลายเรื่องมากๆ
ว่าเพื่อนรักคนรักของเพื่อน ?  แล้วก็ได้บ่นกับหนัง ว่าทะเลาะกันเพราะผู้หญิงคนเดี่ยวนั้นหรอ 
พอมาเจอกับตัว รู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว ตอนนี้เขาเหมือนหนูที่รอบข้างมีแต่กับดักอันหน้าสยองเหล่านั้น 
ไม่ว่าไปทางไหน มันก็ตกนรกทั้งเพ!  เสียงแก้วยังตะโกนเข้ามาในห้องอยู่ 
ป๊อปปี้นอนลงกับเตียงแล้วเอาแขนมาวาไว้ที่หน้าผาก คิดเขาหาทางคิด ว่าจะลงนรกแบบไหนถึงจะดีที่สุด
ในเมื่อทางเลือกทุกทางมันคือนรก
 
 
“แก้วรู้ว่าพี่เจ็บ ถ้าพี่จะเลื่อกที่จะเสียสละ ก็ไม่ต้องร้องไห้เซ่!!”เสียงแก้วตะโกนเข้ามาทำให้ป๊อปปี้สะดุ้ง
และติดคำพูดของน้องสาว เราเลือกที่จะเสียสละ แล้วทำไมต้องเจ็บ ต้องร้องไห้ ? ........Zzzz
 
 
 
 
 
“แก้วไปเที่ยวสวนสนุกกัน”แก้วที่นั่งกินผลไม้อยู่หันมองที่พี่ชายที่แต่งตัวหล่อแบบอสะอาดตาด้วย
เสื้อยืดสีขาวกางเกงดำเงา
 
 
“แนวไหนเนี่ย”แก้วมองพี่ชายแล้วทำหน้างง ป๊อปปี้ขี้เกียจตอบคำถามเลยไล่แก้วขึ้นไปแต่งตัวข้างบน
แก้วขึ้นไปแล้วลงมาด้วย เสื้อสีขาวตัวใหญ่เช่นกันและที่สำคัญแก้วใส่กางเกงขา...ยาวค่ะ
 
 
 
 
สวนสนุก
ฉันหล่ะงงจริงๆ ทำไมวันนี้พี่ป๊อปถึงได้ร่าเริงซะขนาดนี้ 
ทั้งที่เมื่อวานโดนพิษรักที่เพื่อนสนิทอย่างนายโทโมะเล่นงาน
เพราะดันไปรักผู้หญิงคนเดี่ยวกับเพื่อนสนิทสุดซี้ และร้องไห้จะเป็นจะตาย
แต่ไหงวันนี้ ถึงร่าเริงได้จริงๆ
 
 
“มองอะไรพี่ห้ะ”ป๊อปปี้หันถามแก้วที่เอาแต่มองยังไม่หยุด ตั้งแต่ที่บ้านจนถึงสวนสนุก
 
 
“ก็แค่แปลกใจทำไมถึงยิ้มได้”แก้วพูดเชิงถามเรื่องเมื่อคืน ป๊อปปี้พี่ชายของเธอซึ่งรู้ดีว่าเธอจะสื่ออะไร ? 
ป๊อปปี้ก็หัวเราะแล้วพูด
 
 
“ก็พี่เป็นคนเสียสละเองนิ แล้วจะมาเศร้าอยู่ทำไม”ใครจะรู้หล่ะ ดูเหมื่อนเขาไม่เจ็บหรอ จะมีหรอ
อกหักแล้ววันเดียวหาย ? ภายในใจของเขาน่ะ เจ็บมากนะ แต่คิดไว้เสมอ เพื่อนกับคนรัก....
เขาเลือกเพื่อน(ทำไมป๊อปปี้น่ารักอย่างงี้อ่า >\\<)
 
 
“พี่ป๊อป.....”ร่างบางที่ได้ฝันแล้วซึ้งในพระธรรม (เกี่ยวไหม ?) กำลังจะพูดปลอบใจพี่ชาย
แต่ก็มีเสียงที่เธอไม่อยากมากที่สุด...........และ...........คิดว่าพี่ชายก็คงไม่อยากเจอด้วย....!!!!
 
 

 
เค้างอนนะตัว!! ไม่เม้นให้กันเลย แต่ยังดีมีคนเม้นตั้ง 4 คน!!! 
เอาไปอ่านแค่นั้นแล้วกัน  เค้าหลายวันกว่าจะอัพอ่า ให้มันค้างไปงั้นแล้วกัน
 เดียวจะดองให้ดู แบร่ๆ (อารมณ์เสีย)
 

มีเรื่องจะบอก เค้าคิดพอร์ตเรื่องใหม่ได้ด้วย มันมาจากความฝันเราเอง
อยากจะสร้างเรื่องใหม่จริงๆๆ  เอาไงดี?  สร้างม้ะ ??
แต่เดี๋ยว ไม่สร้างดีกว่าม้าง(วบพส) ?  
กลัวสร้างไปเสียงแรงพิมพ์เปล่า  เพราะเดี่ยวมีคนมักง่ายไม่เม้นอีก  ชิ!!?
 
 
 
 
คำถาม:เมื่อไหร่ป๊าม๊าจะมีฉลากสวีทสักที รอนานแล้วนะ(ใส่ไข่นิส)
ตอบ:รอให้....(อุ๊บส์ เกลือบหลุดไป) 
       สวีทมีแน่นอนจ้า 
       NC ก็มี
       เพราะงั้นต้องเม้น เม้น เม้น เม้น และ เม้นนะค่ะ รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน
faecbook : surajee  chalemprajong
twitter     : @calamallnomsod
17:23    <3    20:10:2555