LOVE ME OR not รักหรือไม่....เดี๋ยวได้รู้กัน

 
นี่ก็เป็นเวลาเกือบ สามทุ่มแล้ว ร่างสูงที่ออกไปเดตกับแฟนสาวก็กลับคอนโด
 
โทโมะ : เห้ยยยยย เธอ ทำไมยังไม่ไปอีกห๊ะ !! (ตะคอกใส่ร่างบางที่ก้มหน้าร้องไห้อยู่หน้าประตู)
 
แก้ว : ฉันกลับไม่เป็น Tt
 
โทโมะ : ยัยซื่อบื้อ ก็โบก taxi กลับไปสิวะ
 
แก้ว : ฉันไม่มีเงิน Tt
 
โทโมะ : อึ๋ยยยยยย ยัยบ้า !! 
 
แก้ว : ขอโทษนะที่ทำให้นายลำบาก T-T
 
โทโมะ : เออๆ ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวฉันหาชุดให้ใส่
 
แก้ว : ขอบใจ  (ร่างบางยิ้มอ่อนๆให้ร่างสูง แต่ก็โดนเมินซะงั้น)
 
ทันที่ที่ร่างบาง อาบน้ำเสร็จก็ไปนอนที่โซฟาตัวใหญ่
ร่างสูงก็เดินเข้าไปอาบน้ำ 
 
แก้ว : นายคงมีความสุขมากสินะที่ได้ไปเที่ยวกับเธอ......หวาย
 
หญิงสาวก้มหน้าลงกับเตียง น้ำตาก็ไหลลงมาอย่างไม่ขาด อีกแล้ว! เธอร้องเพราะเขาอีกแล้ว
 
แอร๊ดดดดดด 
 
โทโมะ : นี่เธอ ไปๆ ไปนอนบนเตียง 
 
แก้ว : ไม่เป็นไรฉันนอนตรงนี้แหละ (ตอบร่างสูงทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา ก็ไม่อยากให้รู้หนิ ว่าเธอร้องไห้)
 
โทโมะ : ลุกเดี่๋ยวนี้เลยนะ อย่ามาดื้อกับฉัน
 
แก้ว : .......... นาย!!!! (ร่างบางร้องด้วยความตกใจ เมื่อร่างสูงอุ้มเธอไปนอนบนเตียง)
 
โทโมะ : ใครสั่งให้เธอขัดใจฉันล่ะห๊ะ !!  .... ฉันมีข้อเสนอ
 
แก้ว : หืม ? (หญิงสาวลุกมามองชายหนุ่มที่เสียงอ่อนลง)
 
โทโมะ : เฮ้อ เธอนี่นะ เอะอะ ก็ร้องๆๆ ยัยขี้แยเอ๊ย (มือหนาเช็ดน้ำตาให้ร่างบางถึงมันจะไม่อ่อนโยน
แต่ก็ทำให้ใจร่างบางเต้น ตึกตัก)
 
แก้ว : นายมีอะไร?
 
โทโมะ : ถ้าเธอช่วยฉัน ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายเธออีก 
 
แก้ว : ได้สิ ! ให้ช่วยอะไรล่ะ
 
โทโมะ : ข่วยฉันจีบน้องพิมที (ใจแทบสลาย จีบพิม? ให้เธอจีบพิมให้เขาเนี่ยะ?)
 
แก้ว : .............. เอ่อ ก็ได้ แล้ว ทำไมนายไม่จีบเองล่ะ
 
โทโมะ : ก็เธอเป็นเพื่อนสนิทน้องพิมนี่นา เธอน่าจะรู้ว่าพิมชอบอะไรไม่ชอบอะไร 
 
แก้ว : แล้ว....แล้วหวายล่ะ
 
โทโมะ : นุ่งน่าๆ หวายก็หวาย พิมก็พิม โอเค!! เริ่มงาน พรุ่งนี้ ฉันจะพาเธอไปซื้อของ
 
แก้ว : อืม 
 
โทโมะ : ฝันดี 
 
แก้ว : ห๊ะ!! (หญิงสาวแทบหยุดหายใจ เขาพูดว่า ฝันดี )
 
โทโมะ : ฉันบอกว่า ฝันดี นอนได้แล้ว (ร่างสูงดึงร่างบางลงมานอนข้างๆตน)
 
แก้ว : ฝะ....ฝันดีนะ -///-
 
โทโมะ : อืม (มือหนาพาดลงไปที่เอวบาง จนเธอสะดุ้ง แต่ก็ไม่ว่าอะไร จนในที่สุด ทั้งคู่ก็เข้าสูํ่ห้สงนิทรา)
 
เช้าวันรุ่งขึ้น
@ ป๊อป 
 
ป๊อป : อ่ะ นี่ชุด ไปใส่ซะ
 
ฟาง : (รับชุดมาอย่างงง) นายจะให้ฉันใส่ทำไม 
 
ป๊อป : ไถ่โทษที่เมื่อวานทำเธอเจ็บ 
 
ฟาง : --/ (หญิงสาวหน้าแดงทันที ที่เขาพูดเรื่องนั้น เรื่องเมื่อวาน)
 
ป๊อป :  รีบๆล่ะ ก่อนฉันจะเปลี่ยนใจ 
 
ฟาง : แล้วนายบอกฉันได้ยัง? เรื่อง 4 ปี ก่อนอะไรของนายอ่ะ
 
ป๊อป : เธอคงมีเยอะมาก จนจำมันไม่ได้สินะ (บ่นเบาๆ)
 
ฟาง : มีเยอะ !! มีเยอะอะไร? 
 
ป๊อป : เดี๋ยวเธอก็จำได้ ถ้าให้ฉันกระตุ้นความจำแบบเมื่อวานบ่อยๆ ฮึๆ 
 
ฟาง : ไอบ้า!! (ตะโกนใส่หน้า ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ)
 
40 นาที ต่อมา ........
 
สวนสนุก 
 
ฟาง : มาทำไม?
 
ป๊อป :  รำลึกความหลัง 
 
ฟาง : ความหลังอะไร?
 
ป๊อป : เธอมาที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?
 
ฟาง : --? ก็ประมาณ 8 ปีก่อน มากับพี่ธาม ยัยเฟย์ ยัยแก้ว อ่ะ ทำไม?
 
ป๊อป : มีล่าสุดไหม ครั้งสุดท้าย 
 
ฟาง : ไม่หนิ --*
 
ป๊อป : เธอลืมมันได้ยังไงนะ 
 
ฟาง : อะไรของนายอีกเนี่ยะ  (ถามร่างสูงที่เอาแต่ครุ่นคิด แถมยังบ่นๆๆๆๆๆ)
 
ป๊อป : ช่างเถอะ ยังไงก็มาแล้ว ไปเล่นกันดีกว่า (ร่างสูงสบัดเรื่องนันทิ้ง แล้วดึงร่างบางที่เล่นเครื่องเล่น)
 
 
ตกเย็น
 
ฟาง : ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เธอหัวเราะ อย่างมีความสุข ทำให้คนข้างๆก็พลอยจะยิ้มไปด้วย แต่ต้องเก๊กไว้)
 
ป๊อป : ของไอจงเบมัน ท่องไว้ๆๆๆๆๆ (บ่นเบาๆ)
 
ฟาง : นาย นายเป็นไรป่ะเนี่ยะ !!
 
ป๊อป : เปล่าๆ กลับได้แล้ว บ้านเธออยู่ไหน เดี่๋ยวไปส่ง
 
ฟาง : ขอบใจนะ -/\- เวลานายไม่ดุเนี่ยะ น่ารักกว่าตั้งเยอะ
 
ป๊อป : พูดมาก!!! ไปได้แล้ว
 
ฟาง : =0= เพิ่งจะชม
 
ร่างบางต้องมาหน้านิ่ใหม่  เมื่อจู่ป๊อปปี้ก็กลับสู่โหมดโหดอีกครั้ง