LOVE ME OR not รักหรือไม่....เดี๋ยวได้รู้กัน
ANZTKPFKF
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
นี่ก็เป็นเวลาเกือบ สามทุ่มแล้ว ร่างสูงที่ออกไปเดตกับแฟนสาวก็กลับคอนโด
โทโมะ : เห้ยยยยย เธอ ทำไมยังไม่ไปอีกห๊ะ !! (ตะคอกใส่ร่างบางที่ก้มหน้าร้องไห้อยู่หน้าประตู)
แก้ว : ฉันกลับไม่เป็น Tt
โทโมะ : ยัยซื่อบื้อ ก็โบก taxi กลับไปสิวะ
แก้ว : ฉันไม่มีเงิน Tt
โทโมะ : อึ๋ยยยยยย ยัยบ้า !!
แก้ว : ขอโทษนะที่ทำให้นายลำบาก T-T
โทโมะ : เออๆ ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวฉันหาชุดให้ใส่
แก้ว : ขอบใจ (ร่างบางยิ้มอ่อนๆให้ร่างสูง แต่ก็โดนเมินซะงั้น)
ทันที่ที่ร่างบาง อาบน้ำเสร็จก็ไปนอนที่โซฟาตัวใหญ่
ร่างสูงก็เดินเข้าไปอาบน้ำ
แก้ว : นายคงมีความสุขมากสินะที่ได้ไปเที่ยวกับเธอ......หวาย
หญิงสาวก้มหน้าลงกับเตียง น้ำตาก็ไหลลงมาอย่างไม่ขาด อีกแล้ว! เธอร้องเพราะเขาอีกแล้ว
แอร๊ดดดดดด
โทโมะ : นี่เธอ ไปๆ ไปนอนบนเตียง
แก้ว : ไม่เป็นไรฉันนอนตรงนี้แหละ (ตอบร่างสูงทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา ก็ไม่อยากให้รู้หนิ ว่าเธอร้องไห้)
โทโมะ : ลุกเดี่๋ยวนี้เลยนะ อย่ามาดื้อกับฉัน
แก้ว : .......... นาย!!!! (ร่างบางร้องด้วยความตกใจ เมื่อร่างสูงอุ้มเธอไปนอนบนเตียง)
โทโมะ : ใครสั่งให้เธอขัดใจฉันล่ะห๊ะ !! .... ฉันมีข้อเสนอ
แก้ว : หืม ? (หญิงสาวลุกมามองชายหนุ่มที่เสียงอ่อนลง)
โทโมะ : เฮ้อ เธอนี่นะ เอะอะ ก็ร้องๆๆ ยัยขี้แยเอ๊ย (มือหนาเช็ดน้ำตาให้ร่างบางถึงมันจะไม่อ่อนโยน
แต่ก็ทำให้ใจร่างบางเต้น ตึกตัก)
แก้ว : นายมีอะไร?
โทโมะ : ถ้าเธอช่วยฉัน ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายเธออีก
แก้ว : ได้สิ ! ให้ช่วยอะไรล่ะ
โทโมะ : ข่วยฉันจีบน้องพิมที (ใจแทบสลาย จีบพิม? ให้เธอจีบพิมให้เขาเนี่ยะ?)
แก้ว : .............. เอ่อ ก็ได้ แล้ว ทำไมนายไม่จีบเองล่ะ
โทโมะ : ก็เธอเป็นเพื่อนสนิทน้องพิมนี่นา เธอน่าจะรู้ว่าพิมชอบอะไรไม่ชอบอะไร
แก้ว : แล้ว....แล้วหวายล่ะ
โทโมะ : นุ่งน่าๆ หวายก็หวาย พิมก็พิม โอเค!! เริ่มงาน พรุ่งนี้ ฉันจะพาเธอไปซื้อของ
แก้ว : อืม
โทโมะ : ฝันดี
แก้ว : ห๊ะ!! (หญิงสาวแทบหยุดหายใจ เขาพูดว่า ฝันดี )
โทโมะ : ฉันบอกว่า ฝันดี นอนได้แล้ว (ร่างสูงดึงร่างบางลงมานอนข้างๆตน)
แก้ว : ฝะ....ฝันดีนะ -///-
โทโมะ : อืม (มือหนาพาดลงไปที่เอวบาง จนเธอสะดุ้ง แต่ก็ไม่ว่าอะไร จนในที่สุด ทั้งคู่ก็เข้าสูํ่ห้สงนิทรา)
เช้าวันรุ่งขึ้น
@ ป๊อป
ป๊อป : อ่ะ นี่ชุด ไปใส่ซะ
ฟาง : (รับชุดมาอย่างงง) นายจะให้ฉันใส่ทำไม
ป๊อป : ไถ่โทษที่เมื่อวานทำเธอเจ็บ
ฟาง : --/ (หญิงสาวหน้าแดงทันที ที่เขาพูดเรื่องนั้น เรื่องเมื่อวาน)
ป๊อป : รีบๆล่ะ ก่อนฉันจะเปลี่ยนใจ
ฟาง : แล้วนายบอกฉันได้ยัง? เรื่อง 4 ปี ก่อนอะไรของนายอ่ะ
ป๊อป : เธอคงมีเยอะมาก จนจำมันไม่ได้สินะ (บ่นเบาๆ)
ฟาง : มีเยอะ !! มีเยอะอะไร?
ป๊อป : เดี๋ยวเธอก็จำได้ ถ้าให้ฉันกระตุ้นความจำแบบเมื่อวานบ่อยๆ ฮึๆ
ฟาง : ไอบ้า!! (ตะโกนใส่หน้า ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ)
40 นาที ต่อมา ........
สวนสนุก
ฟาง : มาทำไม?
ป๊อป : รำลึกความหลัง
ฟาง : ความหลังอะไร?
ป๊อป : เธอมาที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?
ฟาง : --? ก็ประมาณ 8 ปีก่อน มากับพี่ธาม ยัยเฟย์ ยัยแก้ว อ่ะ ทำไม?
ป๊อป : มีล่าสุดไหม ครั้งสุดท้าย
ฟาง : ไม่หนิ --*
ป๊อป : เธอลืมมันได้ยังไงนะ
ฟาง : อะไรของนายอีกเนี่ยะ (ถามร่างสูงที่เอาแต่ครุ่นคิด แถมยังบ่นๆๆๆๆๆ)
ป๊อป : ช่างเถอะ ยังไงก็มาแล้ว ไปเล่นกันดีกว่า (ร่างสูงสบัดเรื่องนันทิ้ง แล้วดึงร่างบางที่เล่นเครื่องเล่น)
ตกเย็น
ฟาง : ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เธอหัวเราะ อย่างมีความสุข ทำให้คนข้างๆก็พลอยจะยิ้มไปด้วย แต่ต้องเก๊กไว้)
ป๊อป : ของไอจงเบมัน ท่องไว้ๆๆๆๆๆ (บ่นเบาๆ)
ฟาง : นาย นายเป็นไรป่ะเนี่ยะ !!
ป๊อป : เปล่าๆ กลับได้แล้ว บ้านเธออยู่ไหน เดี่๋ยวไปส่ง
ฟาง : ขอบใจนะ -/\- เวลานายไม่ดุเนี่ยะ น่ารักกว่าตั้งเยอะ
ป๊อป : พูดมาก!!! ไปได้แล้ว
ฟาง : =0= เพิ่งจะชม
ร่างบางต้องมาหน้านิ่ใหม่ เมื่อจู่ป๊อปปี้ก็กลับสู่โหมดโหดอีกครั้ง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
