รักวุ่นวายของ...ฉันและเธอ

ต่อๆๆๆๆๆๆ  ตอนที่ 7
--------------------------------------------------------------------------------
ห้าสาวได้ยินคนเรียก จึงหันไปตามเสียง
แก้ว// หวาย!
เฟย์// แจม!
ฟาง// จินนี่!
พิม// มิน!
ขนมจีน// มิล่า!
นางร้ายทั้งห้า// ก้อใช่นะสิ
นางเอกทั้งห้า// พวกเทอมีอะไร
นางร้ายทั้งห้า// ฉันจะมาเอาของๆฉันคืน
นางเอกทั้งห้า// ใครของๆเทอ
นางร้ายทั้งห้า// มานี่ (นางร้ายทั้งห้าก้อจับนางเอกทั้งห้าลุกขึ้น)
ด้าน แก้ว กับ หวาย
เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!
หวาย// นี่แนะแก กล้าแย่งโทโมะไปจากฉันแกอย่ายุเลย
เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!
หวาย// หึ หึ เปนไงทีนี้
แก้ว// "เเกรุจักฉันน้อยไปแล้วยัยซาลาเปาดิบ" โอ๊ยยยย! (แก้วแกล้งตะโกนให้โทโมะได้ยิน โทโมะได้ยินจึงรีบวิ่งมาหา
โทโมะ// แก้วเปนไรมากป่าว (เข้าไปถามด้วยความเปนห่วง)
แก้ว// ฮึกๆ ฮือๆ (แก้วแกล้งสะอื้น แล้วหันไปยิ้มให้หวาย)
โทโมะ// หวายเทอทำแบบนี้ทำไม ไปซะ!! (โทโมะไล่หวาย จากนั้นหวายก้อเดินออกไปอย่างหัวเสีย) นั้งนี่ก่อน (โทโมะพยุงแก้วมานั้งบนเก้าอี้)
ด้าน เฟย์กับแจม
แจม// ยัยเฟย์แกแย่งเขื่อนไปจากฉัน
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
เฟย์// แกกล้าตบฉันหรอ ได้
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! (เฟย์ตบแจม)
แจม// แกอย่ายุเลยนั้งเฟย์ (แจมผลักเฟย์ล้มลง แล้วนั้งค่อม จากนนั้นก้อตบเฟย์ไม่ยั้ง)
เพี๊ยะ! เพึ๊ยะ! เพี๊ยะ! (เขื่อนวิ่งเข้ามาแล้วเขาไปผลักแจมออกจากเฟย์ทันที)
แจม// เขื่อนทำไมทำกับแจมอย่างนี่ละ
เขื่อน// เทอมาตบแฟนฉันทำไม
แจม//นังนี่แฟนเขื่อนหรอ
เฟย์// ใช่ฉันแฟนเขื่อน (เฟย์กลั่นใจตอบออกไป)
แจม// อ๊ายยยยยย (แล้วเเจมก้อเดินตึงตังออกไป)
เขื่อน// เปนไงบ้างเฟย์
เฟย์// แค่นี้จิ๊บๆ เจ็บตัวไม่เท่าไร เจ็บใจนี่นะสิ ซี๊ด (เขื่อนมองเฟย์ แล้วยิ้มออกมา)
เขื่อน// เทอนี่จิงๆเลยยัยหัวหอม
ด้าน ฟางจินนี่
ฟาง// ปล่อยฉันนะ (ฟางสบัดมือออกจากจินนี่)
จินนี่// หึ แกไม่รอดหรอกยัยฟาง
ฟาง// ให้มันรุไปว่าใครกันแน่ที่ไม่รอด
พลั่ว!! ( ฟางต่อยจินนี่ไปทีนึง)
จินนี่// แกนังฟางตายซะเถอะ (จากนั้นจินนี่ก้อลงมือตบฟาง)
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
ฟาง// โอ๊ยยย
ป๊อปปี้// จินนี่ทำไรฟางอะ (ป๊อปปี้เข้ามาแล้วดันจินนี่ออก)
จินนี่// ก้อยัยฟางมาแย่งป๊อปของจินไปนิ
ป๊อปปี้// ผมไม่ใช่ของคุณ ผมเปนของฟางคนเดียวเท่านั้น
จินนี่// กรี๊ดดดดดดดด!!! (แล้วจินนี่ก้อวิ่งออกไป)
ป๊อปปี้// มานี่ (ป๊อปหอมแก้วฟาง) นี่ละยาดี
ฟาง// บ้า >///< (ฟางหน้าแดง)
ทางด้าน พิมกับมิน
พิม// กลับมาแล้วหรอแก ครั้งที่แล้วไม่เข็ดไช่มั้ย
มิน// ฉันจะมาเอาเคนตะคืน
พิม// เลิกคิดไปได้เลย ความหวังของเทอมันหมดไปแล้ว
มิน// แกกล้าต่อปากต่อคำกับฉันหรอนังพิม
พิม// ก้อใช้นะสิ ฉันไม่กลัวแกหรอก
มิน// แกอย่ายุเลย ตายซะเถอะ (จากนั้นมินก้อตบพิม)
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! (เคนตะเหนดังนั้น จึงวิ่งเข้าไปหา)
เคนตะ//เห้ย! พิม มินเทอปล่อยพิมเดียวนี้นะ (จากนั้นเหนตะก้อผลักมินออก แล้วประคองพิมให้ลุกขึ้น)
มิน// หึ๊ย...ฝากไว้ก่อนเถอะแก (แล้วมินก้อเดินฟึดฟัดออกไป)
พิม// ไม่ใช่ธนาคารไม่ต้องมาฝากเว๊ยย (แล้วพิมก้อเดินมานั้งม้านั้งอย่างอารมณ์เสีย)
เคนตะ// เปนไง ซ่าดีนัก
ด้าน ขนมจีน กับมิล่า
ขนมจีน// แกมีไร
มิล่า// ฉันจะมาเอาจองเบคืน
ขนมจีน// เลิกคิดไปเลยน้องสาว
มิล่า// ฉันไม่ยอมแกหรอก ยังไงฉันก้อจะเอาจองเบคืน
ขนมจีน// ความหวังของเทอหมดไปแล้ว เขาลืมเทอตั้งแต่เทอทิ้งเขาไปแล้วนังเด็กน้อย ตอนทิ้งก้อทิ้งเขาแบบไม่ใยดี ตอนกลับมาจะมาเอาคืนมันไม่ง่ายอย่างที่เทอคิดหรอก
มิล่า// แกกล้าว่าฉันหรอ
ขนมจีน// มากกว่านี้ฉันก้อทำได้ จะลองดูมั้ยละ
เพี๊ยะ! (มิล่าตบขนมจีน)
ขนมจีน// แกรุจักฉันน้อยไปแล้ว
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! (ขนมจีนตบมิล่า)
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! (มิล่าตบขนมจีน)
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! (ขนมจีนตบมิล่า)
 (มิล่ากำลังจะตบขนมจีน แต่จองเบ เข้ามาห้าวไว้ทัน)
จองเบ// หยุด!! เทอกลับไปซะมิล่า (จองเบทำสีหน้าเย็นชาใส่มิล่า)
มิล่า// แต่...
จองเบ// บอกให้ไปไงละ!! (จองเบตะคอกมิล่า เพื่อนๆทุกคนพากันเดินมาหาจองเบ แล้วมิล่าก้อเดินออกไปอย่างอารมณ์เสีย) เปนไงบ้าง
ขนมจีน// ไม่เปนไรหรอก มันเจ็บไม่เท่ายัยนี่ทำกับนายไว้หรอก
ป๊อป(ปี้) เขื่อน โทโมะ//  หมายความว่าไง
ฟาง// ก้อมิล่า ลูกภรรยาใหม่ของพ่อขนมจีน ขนมจีนรักมิลล่ามาก ยอมทุกอย่างแม้กระทั้งจองเบ พอขนมจีนรุว่ามิล่าทิ้งจองเบไป ขนมจีนทนไม่ได้ขอตัดขาดความเปนพี่เปนน้องกับมิล่า เรื่องมันมีมากกว่านี้ แต่ฉันบอกไม่ได้จริงๆ
ป๊อป(ปี้) เขื่อน โทโมะ// อ่าววว
จองเบ// บอกมาเถอะฟางยังไงก้อเพื่อนกัน (ฟางหันไปหาขนมจีนเปนเชิงถามว่า บอกดีมั้ย ขนมจีนก้อพยักหน้า)
ฟาง// เฟย์เล่าสิ พี่พูดแล้ว
เฟย์// แม่ของมิล่าอะวางยาพิษใส่ลงในอาหารให้แม่ขนมจีนกิน จากนั้นแม่ขนมจีนก้ออาการหนักขึ้น แล้วก้อเสียชีวิตลง พอขนมจีนมารุความจริงที่หลัง เลยไม่ยุ่งเกี่ยวกับสองแม่ลูกนี้อีก พิมต่อดิ
พิม// เรื่องจองเบมียุว่า ขนมจีนเคยแอบรักจองเบ แต่มิล่าบอกขนมจีนว่าชอบจองเบเหมือนกัน ขนมจีนเลยยอมมิล่าโดยการตัดใจจากจองเบ มาจนมิล่าทิ้งจงเบไปแบบไม่ใยดี ขนมจีนทนไม่ได้เลยบอกให้มิล่าไม่ต้องมายุ่งกับจองเบอีก เรื่องมันก้อประมาณนี้ละพวกฉันไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน(ขนาดไม่ยุ่งนะเนี้ย//คนแต่ง)
โทโมะ เขื่อน ป๊อปปี้// เข้าใจแระ สู้ๆนะขนมจีน
ขนมจีน// ขอบใจนะ (พูดด้วยน้ำเสียงปนเศร้านิดๆ)
เคนตะ// ฉันว่าพายัยโก๊ะทั้งห้ากลับบ้านไปทำแผลเถอะ (เคนตะพูดเบี่ยงเปนความสนใจ)
แก้ว// ฉันก้อว่างั้นแหละ ปวดจะตายยุและ
โทโมะ// ไปๆ (แล้วโทโมะก้อลากแก้วกับคิตตี้ไปขึ้นรถ)
ณ บ้าน ศิริมงคลสกุล
....// แก้ววว ขนมเส้นน
--------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี่ไม่สนุกเท่าไร เพราะคนแต่งไม่มีอารมณ์ คนแต่งเสียใจ อาจจะพักไว้สักสามสี่วันดีมั้ย พี่แก้วทำเรื่องให้แต่งไม่ออก เสียใจขนานหนัก ขั้นรุนแรง ไอป้องก้อสรรหาทำเนอะ เข้าทางพี่แก้วไม่ได้ เข้าทางแม่มล(แม่พี่แก้ว)แทน ทำเปนเอาใจแม่มล ไปรับไปส่งพี่แก้ว โด๋ อยากจะดักตีหัวแร้วยัดท่อระบายจิงๆเลย เจ็บใจ เฮ้อๆๆๆ เสียใจเว้ยยยยย อยากจะระบายออกมาเปนภาษาตุรกี
สาธุ สาธุ ขอให้คบกันไปไม่รอดด้วยเถิด ขอให้หญิงในสต๊อกของไอป้องกลับมาเอาคืนเถิด ขอให้แม่มลไม่ยอมรับด้วยเถิดดดดดดดด TK TK TK TK TK TK TK TK!!! ยังไงก้อจะจิ้น แม้ว่าจะมีอุปสรรคใดๆก้อตาม  แม้ว่าพี่แก้วจะไปเปนแฟนกับใคร ยังไงก้อจะจิ้นTK จิ้นให้เลิกรักกันไปเลย................(อย่าว่ากันบ้านะ เสียใจ อยากระบาย)