รักวุ่นวายของ...ฉันและเธอ

แก้ว+ขนมจีน// พี่กราฟ (แก้วขนมจีนพูดขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปกอดกราฟด้ววยความดีใจ)

กราฟ// โตขึ้นเยอะเลยนะยัยแก้วกับขนมเส้นน

ขนมจีน// โถ่ เมื่อไรจะเลิกเรียกว่าขนมเส้นสักที

กราฟ//จนกว่าจะตายกันไปข้างนึง 555+ เออ และนี่เพื่อนๆพวกแกสองคนหรอ

แก้ว// นี่เฟย์ ฟาง พิม ส่วนนั้นโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จองเบ

ทุกคน//สวัสดีคะพี่กราฟ/สวัสดีคับ

กราฟ// สวัสดีจะ นั้งก่อนๆ (แล้วทุกคนก้อนั้งลง)

ขนมจีน// พี่กราฟ พี่เนยกับน้องนิ๊กกี้ ไม่มาหรอ

กราฟ//ยุที่ปาย เดียวพี่ก้อต้องกลับแล้วเนี้ยแม่ให้มาตรวจความเรียบร้อยเฉยๆ ยัยแก้วแม่กลับพรุ่งนี้นะ (คุยกับขนมจีนแล้วตะโกนบอกแก้ว)

แก้ว// จ้า พี่จะกลับเลยหรอ

กราฟ// อืม พี่ไปละเดียวตกเครื่อง บาย (แล้วกราฟก้อนั้งรถออกไป)

โทโมะ// นอนดีกว่า (โทโมะก้อล้มตัวลงนอนลงนอน อย่างสบายใจเฉิบ)

เคนตะ// ไอเบไปปิดไฟ

จองเบ// ไอป๊อปไปปิดซิ

ป๊อปปี้// ไอเขื่อนไปปิดดิ

เขื่อน//ไอโมะ อะ..อ่าว (เขื่อนกำลังจะหันไปบอกโทโมะ แต่ปรากฎว่าหลับไปแล้ว

ทั้งห้าสาวเว้นคิตตี้// เกี่ยงกันยุนั้นแหละ

แก้ว// เดียวฉันไปปิดเอง เกี่ยงกันยุได้ ผู้ชายรึป่าวก้อไม่รุ (แก้วลุกขึ้นแล้วเดินไปปิดไฟ)

พิม// นอนไม่หลับอะ

เฟย์ ฟาง ขนมจีน// อืมม ใช่

แก้ว//นอนๆไปเหอะนะ (แล้วแก้วก้อหลับไป)

พิม// เอาไงดีพวกเรา

เฟย์ ฟาง ขนมจีน//นอน (แล้วทั้งสี่สาวก้อหลับบ้างตื่นบ้าง และก้อหลับไปในที่สุด)

เช้าวันรุ่งขึ้น วันแข่งบาส

ที่สนามบาส

โทโมะ// แก้วขอกำลังใจหน่อยสิ

แก้ว// จะเอาอะไร ตบ เตะ ถีบ

โทโมะ// ยัยแบน (โทโมะหอมแก้มแก้ว) นี่แหละกำลังใจ (แล้วโทโมะก้อวิ่งลงสนามไป)

 แก้ว// ไอบ้า >///<(ตะโกนพอให้โทโมะได้ยิน)

สี่สาว// แนะๆหน้าแดง 55+

สี่หนุ่ม// ขอแบบนั้นบ้างดิ

สี่สาว// ทะลึ่ง (ไม่ทันขาดคำ ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จองเบ ก้อโขมยหอมแก้วสี่สาวก่อนจะรีบวิ่งลงไป ไวยิ่งกว่าแสง)

แก้ว// หัวเราะทีหลังดังกว่า 555+

เฟย์// พอเลยแก้ว (แล้วทั้งห้าสาวก้อนั้งดู K-OTIC ส่วนคิตตี้ก้อยุกับเพื่อน)

กรรมการ//สรุปผลคือฝั่ง K-OTIC ชนะคับ

K-TIC&FFK&PKj//เย้ๆๆๆ (พวกผู้ชายก้อวิ่งเข้ามากอดพวกผู้หญิงอย่างลืมตัว)

FFK&PKj// เห้ยๆ เกินไปและ

K-OTIC//อุ๊ย..โทษๆๆ (แล้วหนุ่มๆก้อคลายกอดออก)

ครูสอนพละ// ทำไดดีมาเลยจะ K-OTIC

K-OTIC// ขอบคุณคับครู

ครูสอนพละ// ครูจะให้พวกเทอหยุดอาทิตย์นึงเพื่อพักผ่อน เพราะพวกเทอซ้อมกันมาทั้งอาทิตย์แล้ว

K-OTIC&FFK&PKj//ขอบคุณคับ/คะ

ครูสอนพละ//จ้า (จากนั้นครูสอนพละก้อเดินไป)

ป๊อปปี้// ไปบ้านแก้วกัน ปวดไปทั้งตัวแล้ว

แก้ว// ตกลงพวกแก จะย้ายบ้านมายุบ้านฉันเลยรึไง

โทโมะ// อืม พวกเราก้อคิดๆกันยุ

แก้ว// ไอบ้า

ฟาง// พวกเรากะจะยุบ้านแกสักพัก พ่อกับแม่ฉันไปอเมริกากว่าจะกลับก้ออีกสามสี่อาทิตย์ ส่วนป๊อป เขื่อน เคนตะ จองเบ ก้อบอกพ่อแม่ว่ามานอนบ้านแก้วไม่มีกำหนดกลับ โทโมะคิตตี้ และพิมอันนี้ฟางไม่รุ

พิม// แม่ฉันอนุญาติ กลับวันใหนก้อได้

โทโมะ// พ่อแม่ฉันไม่ยุตั้งเดือนนึง ยุบ้านแก้วนี้แหละ

ขนมจีน// กลับกันเหอะ (ขณะที่พวกเขาทั้ง 11 กำลังเดินไปขึ้นรถยุนั้นก้อเกิดเหตุการไม่คาดฝันขึ้น)

-------------------------------------------------------------------------------

พรุ่งนี้มาอัพพต่อ ชอบให้รีดเดอร์ลุ้นกัน(ประสาท)

พี่โทโมะฝากมา(คิดเองล้วนๆ)"เมื่อไรก้อใช่แก้ว..ตอบทุกคำถามของใจ ใช่แก้ว..คนเดียวที่โมะมั่นใจ แก้วคือคนพิเศษไม่ต้องการพิสูจน์ ได้แต่หยุดใจตรงนี้ เมื่อไรก้อใช้แก้ว..คนที่โมะรักคือใคร ใช่แก้ว..แก้วรุบ้างมั้ยใช่แก้วทั้งนั้น ก้อไม่รุในใจแก้วนั้นใช่โมะบ้างรึป่าว.......