หัวใจเธอ เป็นของฉัน...

ณ ผับ (กลางคืน)

โทโมะเข้ามาในผับ บาร์ เหมือนเช่นเคย แล้วโทโมะก็เห็นหวาย เพื่อนของแก้ว จึงเดินไปทัก

โทโมะ:สวัสดีครับ หวาย(เดินไปทักที่โต๊ะของหวาย มีแต่สาวๆทั้งนั้นเลย อยู่ประมาณ5-6คน)

หวาย:คะ...(หันไปมองทางต้นเสียง ถึงกับชะงัก ก่อนจะทำเพ้าทำผม)เอ่อ...โทโมะใช่ไหมคะ

โทโมะ:ใช่ครับ(ยิ้มหว่านเสน่ห์สาวๆทั้งโต๊ะ)

หวาย:อ้ายยย!งั้น ถ้าไม่รังเกียจ เชิญร่วมโต๊ะกับหวายแล้วก็เพื่อนๆได้ไหมคะ

โทโมะ:ครับ ขอบคุณครับ(นั่งข้างๆหวายและเพื่อนๆของหวาย)

หวาย:โทโมะคะ คือ...เอ่อ...คือ(หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า'หึ หึ หึ ถ้าฉันมีหลักฐานว่าฉันนั่งกับโทโมะ ยัยพิมกรี๊ดแตกแน่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า)

โทโมะ:ครับ หวาย 'ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง จะถ่ายรูปคู่แล้วไปอวดเพื่อน เฮ้อ! จริงๆเลย แต่ก็ชั่งเถอะ'(อ่านความคิดคนอื่นได้)

หวาย:โทโมะคะ หวายขอถ่ายรูปคู่กับโทโมะได้ไหมคะ

โทโมะ:ครับ ครับ ได้ครับ(หวายชูโทรศัพท์แล้วถ่ายใกล้โทโมะ)

แชะ!

หวาย:เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณคะ

โทโมะ:ไม่เป็นไรครับ

คุยกับเพื่อนๆของหวายอย่างสนุกสนาน โทโมะเดินไปส่งหวายและเพื่อนๆกลับรถกลับบ้าน มีเพื่อนคนหนึ่่งจะอาศัยรถของโทโมะกลับ โทโมะก็ยินดี พาขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที

โทโมะ:แล้วคุณชื่ออะไรหรอครับ(หันหน้าไปมอง แล้วหันกลับมามองถนน)

...:ฉันแบมคะ โทโมะคะ

โทโมะ:ครับ ครับ อะไรครับ(หันไปมอง แล้วหันกลับมามองถนนที่เต็มไปด้วยป่าไม้ ไม่ค่อยมีรถสัญจร)

แบม:จอดรถตรงนี้ก่อนคะ(โทโมะจึงไปจอดตรงพุ่มไม้ใกล้ๆกับถนน)

พอรถหยุด สัก2นาที แบมหันมาหาโทโมะ โทโมะหันมาหาแบม เพราะ รู้ความต้องการของหญิงสาว ปากประกบปาก ลิ้นอันเร้าร้อนพัวพันกันอย่างได้อารมณ์ ชายหนุ่มนำมือไปจับเข้าตรงทรวงอกของหญิงสาว หญิงสาวร้องคราง ยิ่งทำให้ได้อารมณ์มากขึ้น ทั้งสองย้ายจากเบาะหน้าไปยังเบาะหลังแล้วจัดการกับเสื้อผ้าของหญิงสาว ทำให้เห็นทรวงอกอันขาวเนียน ชายหนุ่มเริ่มประกบปากอีกครั้ง แล้วบีบทรวงอกด้านซ้ายของหญิง หญิงสาวร้องคราง แล้วจิกที่ผมของชายหนุ่มเพื่อระบายอารมณ์ ตอนนี้ก็ถึงส่วนล่างชายหนุ่มสอดเข้าไปข้างในแล้วเริ่มขึ้น-ลงจากจังหวะช้าแล้วเริ่มเร็วขึ้นๆ หญิงสาวร้องคราง แล้วจิกที่แผ่นหลังชายหนุ่มเพื่อระบายอารมณ์ ขึ้น-ลงครั้งสุดท้าย ก่อนจะมาประกบปากอีกครั้ง แล้วไซ้ที่ลำคอ ชายหนุ่มแยกเคี้ยว แล้วกัดที่ลำคอของหญิงสาวอย่างเยือกเย็น

แบม:อ้ายยย!(หญิงสาวกรี๊ดกับความเจ็บปวด แล้วแน่นิ่งไปในที่สุด)

โทโมะสวมเสื้อแล้วอุ้มหญิงสาวไปวางไว้ในโพรงหญ้า แล้วขับรถออกไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ณ บ้านของแก้ว

แก้วที่กำลังหลับ ก็ตื่นขึ้นเพราะกระหายน้ำ เดินลงมาแล้วเดินไปที่ตุ้เย็นรินน้ำเย็นใส่แก้ว แล้วดื่ม หันไปมองนาฬิกา 24.35 น. วันนี้พ่อก็ไม่กลับมาบ้านเช่นเคย หญิงสาวเดินขึ้นบันไดบ้าน เห็นใครยืนรออยู่ทางบันได

แก้ว:ใครนะ ฉ...ฉันถามว่า ใคร!

โทโมะ:ฉันเอง(เดินลงมา เผยให้เห็นใบหน้า)

แก้ว:น...นาย เข้ามาได้ยังไง ฉันล็อคหมดแล้วนี่

โทโมะ:เรื่องของฉัน เรามาว่าเรื่องของเรากันดีกว่า(เดินเข้ามาใกล้แก้ว แก้วเดินหนีชิดผนัง โทโมะขวางไม่ให้แก้วไปไหน)

แก้ว:เรื่องของเรา อะไรกัน ฉัน...อุปส์...(โดนประกบปากโดยไม่ได้ทันตั้งตัว แก้วพยายามดันตัวออกมา แต่ก็ไม่เป็นผลเช่นเคย พอได้จังหวะแก้วผลักโทโมะ แล้ววิ่งลงบันได้มาหาอาวุธป้องกันตัว แก้วเก็นมีดวางอยู่จึงไปหยิบมีดมาถือไว้ในมือ)

แก้ว:ออกไปนะ อย่าเข้ามานะ อย่้าเข้ามาถ้าเข้ามาฉันแทงนายแน่(โทโมะเดินเข้ามาไม่สนใจคำพูดของแก้ว เดินมาใกล้ๆแล้ว)

โทโมะ:เธอไม่กล้าทำฉันหรอก เพราะ ฉันเป็นคนรักเธอ(ไม่พูดปล่าวเดินเข้ามาใกล้แก้ว แก้วเดินถอยหลังจนติดกำแพง แก้วต้องใจอ่่อนวางมีดลง)

โทโมะ:เธอวางมีดแสดงว่าเธอรักฉันใช่ไหมละ

แก้ว:ไม่ใช่ ฉันแค่ไม่อยากให้ใครใตายในบ้านฉันเท่านั้นเอง(โทโมะเดินเข้ามาขวางแล้วปากประกบปากกับแก้ว แก้วพยายามดันแต่ไม่เป็นผล จึงคว้าแจกันข้างๆทุบที่หัวของโทโมะเข้าอย่างแรง)

โทโมะ:โอ๊ย! ในเมื่อในวันนี้เธอไม่ยอม แต่สักวันเธอก็ต้องยอม(วิ่งหายไปที่บันได แก้ววิ่งตามแต่ไม่พบสะแล้ว)