แอบมีเธออยู่ในใจ TK
tumm
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ มานานยังฟาง” ป๊อบปี้ถามแฟนสาวที่เข้ามานั่งรอในห้องแต่งตัว
“ เพิ่งมาเอง เป็นไงบ้างวันนี้”
“ เหนื่อนอ่ะ แต่เห็นหน้าฟางก็หายเหนื่อย” ป๊อบปี้อ้อมแฟนสาว ฟางหยิบแซนวิทที่ซื้อมาให้ชายหนุ่ม
“ ฟางซื้อมาให้ กินลองท้องไปก่อน”
“ ขอบคุณครับ” ป๊อบปี้รับแซนวิทมาพร้อมหอมแก้มแฟนสาวไปหนึ่งที
“ สองคนนั้นคบกันแล้วเหรอ”
“ ใช่ แต่ไม่รู้ว่าไอ้โมะมันจะจัดการน้องเกลได้ไง ป๊อบล่ะกลัวจริงๆ”
“ ตัวกลัวมาพอดีเลย” ฟางบอกแล้วหันไปมองหญิงสาวที่เดินเข้ามาในห้องแต่งตัว แก้วที่เห็นแก้วเดินเข้ามาก็เดินไปนั่งกับเคนตะและก็เขื่อนแทน
“ หวัดดีค่ะพี่โมะ เกลซื้อขนมมาฝาก”
“ ขอบคุณ แต่ที่หลังไม่ต้องซื้อมาฝาก” โทโมะเอ่ยตัดบทแล้วเดินหนี
“ แต่เกลเป็นแฟนพี่นะ”
“ แต่พี่ไม่ได้ชอบเกลนะ”
“ ทำไมพี่พูดอย่างนี้อ่ะ เกลรักพี่มาก” เกลทำท่าจะร้องไห้
“ พี่คิดกับเกลแค่น้องสาวเท่านั้น”
“ แต่ทำไมกับแก้ว พี่ถึงคิดมากกว่านั้น อย่านึกว่าเกลไม่รู้นะ” เกลเอ่ยพร้อมมองไปทางแก้ว แก้วที่ได้ยินหันมามองพอดี
“ ใช่ พี่รักแก้ว รักมานาน รักก่อนที่พี่จะเจอกับเกลอีก” โทโมะบอกกับหญิงสาว เกลมองชายหนุ่มทั้งน้ำตาก่อนจะวิ่งออกไปด้วยความเสียใจ
“ เกลเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” พิชชี่เพื่อนที่เกลชวนมาเป็นเพื่อนเอ่ยถาม
“ เขาไม่เคยรักฉันเลย ทำไม ฉันมันไม่ดีตรงไหน” เกลโผเข้ากอดพิชชี่
“ อย่าร้องไห้สิ เชื่อฉันว่ามีคนรักเธอมากกว่าเขาแน่นอน” พิชชี่บอกเพื่อนสาว ก็เขาแอบชอบเพื่อนคนนี้มานานแล้วนะสิ
“ จริงเหรอ”
“ อืม ถ้าฉันบอกเธอ แล้วเราจะเหมือนเดิมไหม” พิชชี่ถามเพื่อนสาว
“ ลองบอกมาสิ”
“ ฉันชอบเธอ ชอบมานานแล้วด้วย” พิชชี่เอ่ยบอก เกลมองเพื่อนหนุ่มด้วยความตกใจ
“ ถ้าไม่ชอบเราก็ไม่เป็นไร ขอแค่เป็นเพื่อนก็มากพอแล้ว” พิชชี่บอกโดยไม่สบตา
“ ฉันก็รู้สึกดีกับนายนะ เวลาฉันมีความทุกเมื่อไร นายคนแรกที่ฉันจะนึกถึง ”
“ ขอบคุณนะ”
“ จะสายเกินไปไหม ถ้าเราสองคนจะมาศึกษากัน” เกลเอ่ยบอก พิชชี่หันมามองด้วยความดีใจ ก่อนจะกอดหญิงสาวไว้ด้วยความรัก
ทางด้านโทโมะก็โล่งใจที่ได้บอกกับเกลออกไปอย่างนั้น มันทำให้เขาไม้ต้องมานั่งคิดมากว่าเกลจะมาทำร้ายแก้วหรือเปล่า
“ โล่งไหมเพื่อน” จงเบเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋า
“ โล่งมากเลยว่ะ”
“ เลิกงานแล้วรบกวนไปส่งยัยแก้วหน่อยนะ” ป๊อบปี้เดินมาบอกเพื่อนหนุ่ม
“ แล้วพี่ป๊อบจะไปไหนอ่ะ” แก้วถามพี่ชาย
“ พี่จะไปทานข้าวที่บ้านฟาง” ป๊อบปี้บอกแล้วโอบเอวแฟนสาวไว้
“ เดี๋ยวจะส่งให้ถึงบ้านเลย” โทโมะบอก แล้วทุกคนเดินลงมายังรถที่จอดไว้
โทโมะไม่ได้พาหญิงสาวกลับบ้าน แต่พามาที่บ้านตัวเองแทน เพราะเขาอยากให้แก้วเจอกับครอบครัว
“ หวัดดีครับพ่อ แม่ นี้แก้วน้องสาวของป๊อบปี้มันนะครับ” โทโมะเอ่ยแนะนำหญิงสาวให้พ่อแม่ตัวเองรู้จัก
“ สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง พร้อมนั่งลงข้างๆ โทโมะ
“ สวัสดีจ๊ะ หน้าตาน่ารักนะเนี่ย” มารดาของโทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู
“ อ้าว น้องแก้ว มาได้ไงครับเนี่ย” เคนจิที่เดินลงมาเอ่ยทักหญิงสาว
“ หวัดดีค่ะพี่เคนจิ วันนี้แก้วจะขอมาทานข้าวด้วยคน ได้ไหมค่ะ” ฉันบอกกับพี่ชายของโทโมะ
“ ได้สิ ว่าแต่ไปช่วยพี่กับพี่มากิทำได้ไหม”
“ สบายมากค่ะ” แก้วบอกแล้วลุกตามพี่เคนจิเข้าไปในครัว
“ คนนี้เหรอที่เจ้าเคนจิมันเล่าให้พ่อฟัง” พ่อเอ่ยถามลูกชาย
“ ครับ เป็นไงครับแม่” โทโมะหันมาถามแม่ตัวเอง
“ น่ารักดี แม่ให้ผ่านละกัน” แม่เอ่ยก่อนจะเดินตามเข้าไปแอบดูหญิงสาวในครัว
“ เรียนอยู่หรือเปล่า” พ่อถามลูกชาย
“ เรียนสิครับ รุ่นน้องผมอีก”
“ อย่าทำอะไรเกินเลยล่ะ หนูแก้วเขายังเด็ก”
“ โธ่พ่ออ่ะ เห็นผมเป็นคนแบบนั้นไปได้ ผมให้เกียรติน้องเขาเสมอครับ” โทโมะบอกกับพ่อก่อนจะขอตัวขึ้นไปอาบน้ำ
+++ อัพแล้ว เม้นให้ด้วยนะจ๊ะ+++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
